دو‌ڪَرسنه‌اند ‌ڪہ هیچگاه سیر نمےشوند: طالب علم و طالب دنیا #‌مولا‌علے

دوستِ من! قبل از اینڪہ‌ آینه‌ی عبرت دیڪَران شویم #اهل_فڪر شویم تا الگوے دیڪَران شویم.

بسم رب النور⚘ این جمله را بارها بارها شنیده اید!!! " #داره_رو اعصابم_راه_میره" ✍در این جمله‌ ڪه ممکن است خودمان هم در طول روز به زبان بیاوریم، ڪمی تأمل کنید؛ ❌ تا زمانی ڪه اعصاب و روانمان را شبیه پیاده رو زیر پای انسان‌ها پهن ڪنیم، هرڪس و هر چیز می‌تواند ما را عصبانی ڪند. در طول روز ممڪن است با هزاران حرف تلخ، کنایه، نیش زبان و.... مواجه شویم، ※ اما اول باید باور ڪنیم ڪه آرامش در پسِ هر عڪس‌العمل‌ ماست... شاید سخت باشد اما با #تمرین_سکوت امڪان پذیر است! در واقع سڪوت شبیه نقطهٔ انتهای جمله می‌ماند؛ یعنی شما با این ڪار اجازه کش دادن به یڪ تنش را نمی‌دهید. ▫️خانم جان، آقا جان...! اگر آرامش می‌خواهید، ڪنترل ذهن و رفتارهایتان را دست انسان‌های دیگر ندهید! یاحق⚘ @zibaandish

#جمشید‌جم🌱 یارِ‌دبستانۍمن...

اهل اندیشه آگاه باشید! قالَ أَعُوذُ بِاللَّهِ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْجاهِلِينَ‌ (#موسى) گفت: به خدا پناه مى‌برم از اينكه از جاهلان باشم. ‌ ۶۷ /بقره 🌱 در فرهنگ قرآن و روايات، جهل به معناى بى‌خردى است، نه نادانى. لذا كلمه‌ى «جهل» در برابر «عقل» بكار مى‌رود، نه در برابر علم. وچون مسخره كردن ديگران، نشانه‌ى بى‌خردى است، حضرت موسى از آن به خدا پناه مى‌برد. ------------------🌸🌱--------------------- 🌸#یارب ! #دلی‌آرام‌وقلبی‌مطمئن #وروحی‌شادوضمیری‌امیدوار به فضل الهی نصیب همه ی ما شود..

بسم رب العشق⚘ امروز داشتم در کلاس آموزه های روانشناسی در قرآن درس می دادم رسیدم به آیه‌ای ڪہ‌ گویی نازل شده برای در هم کوبیدن آرامش‌های خیالی‌ام. این آیه‌ها چه ناگهان از آدم می‌گیرند آرامش و قرارش را. آیه داشت از دل‌هایی سخن می‌گفت ڪہ‌ چونان سنگ‌اند و از سنگ هم سنگ‌تر. همیشه سنگ را نماد سخت‌دلی و قساوت می‌دانستم این آیه به من گفت: دل‌هایی هستند ڪہ‌ سنگ‌ها در سختی، از آنان کم می‌آورند. سنگی ڪہ‌ نماد قساوت است گاهی از سینه‌اش چشمه‌ای می‌جوشد و زمین‌های تشنه را سیراب می‌کند. من دیده‌ام کوه‌هایی را ڪہ‌ از سنگِ سخت‌اند،ولی از دلشان رود جاری می‌شود. همین سنگ، گاهی خودش را بر دو نیم می‌کند تا ‌آبی جاری شود و جگر تشنه و تفتیده‌ای را خنک کند. چه قدر سنگ برایم مهربان می‌شود وقتی به آبی ڪہ‌ از دلش می‌جوشد فکر می‌کنم. آیه می‌گفت: بعضی از سنگ‌ها از خشیت و ترس خدا،از بالا به پایین می‌آیند و حالا من مانده‌ام و این آیه و آرامشی ڪہ‌ بر باد رفته. یک نظر به دلم نگاه می‌کنم و گوشه چشمی به سنگ‌هایی ڪہ‌ می‌بینم . دل من سخت‌تر است یا این سنگ‌ها؟! تا امروز حتّی به این سؤال فکر نکرده بودم تا چه رسد به این ڪہ‌ بخواهم در پاسخش بیندیشم. #دل من سخت‌تر است یا این سنگ‌ها؟! آقای من! اجازه بده به جای فکر کردن به پاسخ این سؤال مثل همیشه به شبیه شدن خودم به تو فکر ڪنم. کسی اگر شبیه تو شد، دلش از برگ گل نازک‌تر می‌شود. اگر دل‌هایی هست ڪہ‌ سنگ نمی‌تواند نماد قساوتشان باشد دل‌هایی هم هست ڪہ‌ برگ گل نمی‌تواند نماد لطافتشان باشد. دل‌هایی ڪہ‌ شبیه دل توست خودشان نماد لطافت شده‌اند. گلبرگ‌ها در برابر این دل‌ها احساس سختی و زبری دارند. دل تو لطیف است؛ نه آه یتیمی را تاب تحمّل داریو نه گناه بنده‌ای دور افتاده از مولا را. آه و گناه هر دو تو را آتش می‌زنند. اشک‌های همیشه جاری تو حاصل دل لطیفی است ڪہ‌ بی‌خیال زندگی کردن را گناه نابخشودنی خویش می‌داند. محتاجم، سخت محتاجم به دلی ڪہ‌ مثل دل تو لطیف باشد. #بی‌خیال زندگی کردن تنها از دل‌هایی بر می‌آیدڪہ‌ از سنگ هم سخت‌تر شده باشند. من از سنگ بودن دلم می‌ترسم چه رسد به سخت‌تر شدن از سنگ. #بادل لطیفت دعایم ڪن! #التماس دعا آقای من! @zibaandish