سیاست خلفای عباسی با سیاست اموی‌ها فرق داشت. اموی‌ها خشن‌تر بودند ولی عباسی ها موذی‌تر بودند یعنی سیاستمدارانه‌تر عمل می‌کردند که فقط عده قلیلی می‌توانستند دست سیاست اینها را بخوانند.   یکی از کارهایی که اینها می‌کردند این بود که چون می‌خواستند ائمه را تحت‌ نظر داشته باشند، به زور و اجبار، یکی از دخترهایشان را به آنها می‌چسباندند که باید با این دختر ازدواج کنی! بعد که ازدواج میکردند می‌گفتند: دختر ما و داماد ما باید کنار خودمان باشند! برای این که به یک شکلی که مردم نفهمند اینها را تحت نظر و تحت مراقبت شدید و اذیت شدید داشته باشند. معتصم سبب شد که همسر امام یعنی امّ الفضل امام را مسموم کرد، آن هم با یک وضع خیلی ناراحت‌کننده‌ای و چون برای همه معلوم و محرز بود که دستور خلیفه بوده، جرأت این که بدن امام را دفن کنند، نداشتند. حتی معتصم دستور داد: بدن مبارک را بیندازید در کوچه.دو سه روز بدن امام در میان کوچه افتاده بود.بعد به معتصم خبر دادند که یک وضع خارق‌العاده‌ای پیش آمده. هر میت اگر سه چهار روز روی زمین افتاده باشد بدنش عفونت پیدا می‌کند و بدن مبارک امام روز به روز بر بوی خوشش افزوده می‌شود،و اگر مردم این موضوع را بفهمند اوضاع خیلی بد می‌شود.   این بود که خودش زودتر اجازه داد بدن امام را دفن کنند. وجود مقدسش را در کنار جدش موسی بن جعفر(ع) در کاظمین(علیهما السلام) دفن کردند. 🏴 📚استاد شهید مرتضی مطهری / کتاب «آشنایی با قرآن کریم #یاجوادالائمه 🥀

‌ امام جواد علیه‌السلام در سنِ ۸ سالگی به امامت رسیدن ؛ ‌

‌ دورانِ ایشون به نظر یکی از دوران‌های سختِ امامت به نظر میاد ؛ بخاطرِ سنِ کم‌شون ، زمینه برای خیلی‌ها فراهم شد ، تا دسیسه بچینن علیه‌شون حتی برای برخی از شیعیان سخت بود که چطور امامتِ یک پسرِ ۸ ساله رو بپذیرن ..؟ ‌

‌ به همین دلیل ، امام 'ع' در مناظراتی که چه از طرفِ شیعیان و چه از طرفِ مامون و معتصم برگزار می‌شد ، شرکت می‌کردن تا مردم از جایگاهِ علمی ایشون آگاه بشن و برای مردم جا بی‌افته که ایشون جانشینِ امامِ رضا علیه‌السلام هستند . ‌

‌ مردم تا فرا رسیدنِ امامتِ حضرت جواد‌الائمه‌ علیه‌السلام ، ندیده بودن که فردی با اون سن و سالِ کم امام باشه ؛ اگر چه که سخت بود اما شدنی بود .. سن و سالِ امام 'ع' باعث شد مردم زمینه‌ای هرچند کم برای عصرِ غیبت داشته باشند تا دچارِ انحراف و خطا نشن و نبودِ امام در میونشون رو راحت‌تر بپذیرن ‌

‌ امام جواد به دستورِ مامون 'لعنت‌الله‌علیه' ، از مدینه راهی بغداد شد تا مامون کنترلِ بیشتری روی امام 'ع' داشته باشه ؛ پیرو همین قضیه و سیاست‌های دیگه‌اش ، دخترش امِ فضل رو به همسری امام جواد علیه‌السلام در آورد ..! ‌‌‌

‌‌ عباسیان با این وصلت مخالف بودن چون به هر حال جایگاه‌شون با این اتفاق به خطر می‌افتاد ؛ اما سرانجام شد آنچه نباید می‌شد .. ‌‌

‌ اما مامون چرا اینکار رو کرد ؟ - مامون که امام رضا علیه‌السلام رو به قتل رسونده بود ، با اینکار می‌خواست مشروعیتِ بر باد رفته‌اش رو دوباره از مردم پس بگیره ! ‌ -همچنین مامون می‌خواست نوه‌ای از امام جواد علیه‌السلام داشته باشه [ که شاید روزی اون رو جانشینِ خودش کنه و خودش رو با اهل‌بیت علیهم‌السلام پیوند بزنه .. ] اما امِ فضل هیچوقت صاحبِ فرزند نشد :) ‌ ‌

‌ امام جواد علیه‌السلام در دورانِ امامتشون به تربیتِ شاگردان پرداختن ؛ یکی از شاگردانِ معروفِ ایشون که محضرِ ۳ تا از ائمه بزرگوار رو درک کردن و از علمای و راویانِ بزرگ هستند ، علی بن مهزیارِ اهوازی بود .. :) ‌‌

‌ زمانِ امام کاظم علیه‌السلام بخاطرِ محدودیت‌هایی که ایجاد شده بود ، ایشون مجبور بودن برای ارتباط با شیعیان ، کسانی رو از طرفِ خودشون به دیگر مناطق بفرستن تا رابط بینِ امام و شیعیان باشن این شبکه در دورانِ امام جواد علیه‌السلام جانِ دوباره گرفت و تا زمانِ امامِ عسکری علیه‌السلام ادامه داشت و مردم بدین وسیله با امامان ارتباط میگرفتن ‌ ‌‌

‌‌ در یکی از مناظراتِ متعددی که امام 'ع' حضور داشتن، یکی از علمای درباری بنامِ ابی داوود که قبلا هم در جواب‌هایی که امام 'ع' بهش میدادن متعجب شده بود ، مسئله مجازاتِ شخصی که دزدی کرده و باید دستش قطع بشه مطرح شد و نظرِ علمای حاضر در جمع پرسیده شد ؛ امام نظرِ خودشون در بر طبقِ اینکه فرد باید چه قسمتی از دستش قطع بشه ، به اصرارِ معتصم فرمودند ؛ ‌