مناجات با امام زمان(عج)! 🎙حاج محمود کریمی 🔊کویر تشنه شده....

🔴 پرسش و پاسخ مهدوی 🔵 اگر امام زمان در یک مکان باشند چگونه بر اعمال همه مردم در همه مکانها می تواند نظارت کنند؟ 🔺 حاضر بودن و نظارت داشتن امام زمان همانند نظارت ما نیست. اگر ما در یک مکان باشیم می توانیم بر محدوده خاصی نظارت کنیم. اما امام زمان علاوه بر نگاه کردن با چشم سر ، دارای قدرتی معنوی است که به واسطه این قدرت می تواند نظاره گر مسائل و افراد باشند 🔺 امام زمان مقام نورانیتی دارند که برگرفته از نور خداوند است و این نورانیت غیر مادّی است و همان گونه که شاهد و ناظر بودن خداوند نیز به معنای دیدن مادی نیست؛ امام زمان نیز دارای این ویژگی است که به واسطه آن بر زمانها و مکانها و افراد احاطه کامل دارند. 🔺 همان طور که خداوند نسبت به همه امورات، زمانها و مکانها نظارت کامل دارند؛ این قدرت از طرف خداوند به امام معصوم نیز داده شده است. بنابر این امام زمان در هر مکانی باشد این قدرت را دارند که شاهد و ناظر بر اعمال و رفتارهای فردی و اجتماعی مردمان باشند. #جمعه_های_مهدوی ظهور نزدیک است ...

امام صادق علیه السلام: هر کس روز جمعه ناخن بگیرد،خداوند درد را از انگشتانش بیرون می برد و درمان را در آن داخل می کند. ثواب الاعمال ،صفحه 49 #جمعه_های_مهدوی ظهور نزدیک است ...

بررسی نبإ با آیات ۲۹ تا ۳۴ سوره بقره، 4

بررسی نبإ در آیه ۳ سوره تحریم و پاسخ به سؤالات مربوطه، 3

🎙#کتاب_صوتی_مهدوی #شش_ماه_پایانی_قبل_از_ظهور 🔺فصل اول:(عصر غیبت و دوران پیش از ظهور_ قسمت اول)

🔴 به صوت حجازی قرآن مهدی علیه‌السلام... آوازِ خوش و صدای نيكو سرآمد تمام زيباييهاست. 🌕 رسول خدا صلی الله عليه و آله فرمودند: «اِنَّ حُسْنَ الصَّوْتِ زينَةٌ لِلْقُرْآنِ» «همانا صدای نيكو و زيبا، زينت قرآن است.» 🌕 رُوِیَ: أَنَّ مُوسَی بْنَ جَعْفَرٍ کَانَ حَسَنَ الصَّوْتِ حَسَنَ الْقِرَاءَةِ وَ قَالَ یَوْماً مِنَ الْأَیَّامِ إِنَّ عَلِیَّ بْنَ الْحُسَیْنِ کَانَ یَقْرَأُ الْقُرْآنَ فَرُبَّمَا مَرَّ بِهِ الْمَارُّ فَصَعِقَ مِنْ حُسْنِ صَوْتِهِ وَ إِنَّ الْإِمَامَ لَوْ أَظْهَرَ مِنْ ذَلِکَ شَیْئاً لَمَا احْتَمَلَهُ النَّاسُ.... روایت شده که موسی بن جعفر علیه‌السلام که خود دارای صدایی زیبا و دلنشین بود، روزی فرمود: وقتی حضرت علی بن الحسین (امام سجاد علیه‌السلام) قرآن می‌خواند، گاهی رهگذران صدای آن جناب را می‌شنیدند و از صدای ایشان غش می‌کردند. امام اگر کمال قدرت خود را در این امور اظهار کند، مردم تاب تحمل ندارند. عرض کردند: مگر پیامبر بر مردم نماز نمی‌خواند و صدایش به قرآن بلند نمی‌شد؟ فرمود: پیامبر به اندازه‌ای که افراد پشت سرش طاقت داشتند، می‌خواند. 🌕 امام صادق علیه‌السلام نیز می‌فرمایند: «کَانَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ أَحْسَنَ النَّاسِ صَوْتاً بِالْقُرْآنِ وَ کَانَ السَّقَّاءُونَ یَمُرُّونَ فَیَقِفُونَ بِبَابِهِ یَسْتَمِعُونَ قِرَاءَتَهُ وَ کَانَ أَبُو جَعْفَرٍ أَحْسَنَ النَّاسِ صَوْتاً» علی‌ بن الحسین علیه‌السلام از همه مردم در خواندن قرآن خوش صوت تر بود؛ وقتی سقاها از در خانه‌اش می‌گذشتند، همان جا می‌ایستادند و به قرآن خواندن ایشان گوش می‌دادند. حضرت باقر علیه السلام نیز خوش صداترین مردم بود. 🌕 سُئِلَ النَّبِيُّ اَيُّ النّاسِ اَحْسَنَ صَوْتاً بِالْقُرْآنِ؟ قالَ: مَنْ اِذا سَمِعْتَ قِراءَتَهُ رَاَيْتَ اَنَّهُ يَخْشَي اللهَ» از رسول خدا صلی الله عليه و آله سؤال شد: كداميک از مردم در قرائت قرآن خوش صداتر است؟ فرمودند: «کسی که وقتی قرائت او را شنیدی، خشیت و خشوع در برابر خداوند را، در او ببینی» چه کسی بیشتر از امام معصوم علیه‌السلام بیشترین خشیت و خضوع را در برابر پروردگار جهانیان دارد؟ آری! اگر امام، مقدار كمى از آن حسن و نيكوئى صوت خود را ظاهر نمايد، از شدّت دلربائى و دلبرى، مردم طاقت شنيدن ندارند. 🌕 امام باقر علیه‌السلام می‌فرمایند: «يَدْخُلُ اَلْمَهْدِيُّ اَلْكُوفَةَ.. لَهُ فَيَدْخُلُ حَتَّى يَأْتِيَ اَلْمِنْبَرَ وَ يَخْطُبُ وَ لاَ يَدْرِي اَلنَّاسُ مَا يَقُولُ مِنَ اَلْبُكَاءِ…» «مهدی علیه‌السلام پس از ورود به كوفه بالاى منبر رفته و خطبه‌اى ايراد مى‌فرمايد كه مردم از شدت گريه نمى‌فهمند كه حضرت چه مى‌گويد…» 😔 افسوس و صد افسوس که از آن صوت داوودی محرومیم... 📗الکافی، ج۲، ص ۶۱۶ 📗احتجاج، ص ۲۱۵ 📗بحارالانوار، ج۴۶، ص۷۰ 📗الغيبة (للطوسی) ج ۱، ص ۴۶۸ 📗روضة الواعظین ج ۲، ص ۲۶۳

🔴 عجایب دنیای ظهــــــــــــــور... ⭕️ بخشش گوارا... 🌕 آقا امام باقر علیه‌السلام فرمودند: «رَجُلٌ مِنَّا أَهْلَ اَلْبَيْتِ فَيُعْطِيكُمْ فِي اَلسَّنَةِ عَطَاءَيْنِ وَ يَرْزُقُكُمْ فِي اَلشَّهْرِ رِزْقَيْنِ...» «مردى از ما اهل بيت(حضرت مهدی علیه‌السلام)، هر سال دو بار بر شما بخشش خواهد كرد و در هر ماه دو نوع روزى بر شما خواهد رساند.» 📗بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۳۵۲ 📗الغيبة (للنعمانی)، ج ۱، ص ۲۳۸ #مهدویت