🕎 نقشه‌ی حرکت حضرت ابراهیم (3) ✡️ تاریخ فرهنگی «قبیله لعنت»؛ قسمت دوم 1⃣ به‌زودی از تنه‌ی درخت وجودی حضرت ابراهیم دو شاخه‌ی سترگ سر برآورد. دو سلسله‌ی بزرگ نبوّت، یکی کوتاه و دیگری بلند. میراث پیامبری حضرت ابراهیم به دو شاخه، یکی کوتاه به‌نام حضرت #اسحاق و دیگری بلند، به‌نام فرزند دیگر ایشان، حضرت #اسماعیل تقسیم شد. 2⃣ به‌گفته‌ی تورات، خداوند بارها به حضرت ابراهیم وعده‌ی #نسل_فراوان داده بود. کنیز آن حضرت به‌نام هاجر، پسری را به‌دنیا آورد که اسماعیل (یعنی خدا می‌شنود) نامیده شد. پس از چهارده سال، ساره فرزندی به‌دنیا آورد که او را اسحاق (یعنی می‌خندد) نامیدند. ابراهیم (ع) در شهر «الخلیل» فلسطین از دنیا رفت. 3⃣ شاخهٔ کوتاه نبوّت حضرت ابراهیم (بنی‌اسرائیل) از مسیر حضرت اسحاق امتداد یافت. از این پیامبر گرامی، دو فرزند به دنیا آمد. آن‌که نخست دیده به جهان گشود، #عیسو نامیده شد و دیگری، #یعقوب. 4⃣ حضرت یعقوب پس از اسحاق، میراث‌بر نبوّت پدر شد و از وی دوازده پسر حاصل آمد. نام دیگر یعقوب، #اسرائیل است. اسرائیل را کُشتی‌گیرنده و کسی که بر خدا پیروز است، معنا کرده‌اند؛ اما حقیقت آن است که اسرائیل در لغت سریانی و عبرانی به‌معنای بندهٔ خدا است. 5⃣ حضرت یعقوب (ع) دوازده فرزند داشت که به‌عنوان #اسباط دوازده‌گانه شناخته می‌شوند. حضرت یوسف (ع) یکی از این دوازده سبط بود. اسامی این اسباط عبارت است از: 👈 رئوبن (روبن) – شمعون (سیمئون) – لاوی (لوی) – یهودا (جودا) – یساکار (یشحر، یساخر) – زبولون (زبلون، زیالون) – دان (دو) – نفتالی (نفتائیل) – جاد – اشیر (اشر، اسر) – بنیامین (ابن‌یامین، بنجامین) – یوسف [از وی دو قبیله به‌وجود آمد، شامل منسه (منسی) و افرایم (افرائیم)] ✍️ استاد اسماعیل شفیعی سروستانی ✅ اندیشکده مطالعات یهود