eitaa logo
کانال"آداب و رسوم صددروازه"
620 دنبال‌کننده
4.5هزار عکس
3.8هزار ویدیو
69 فایل
روح شهیدرئیسی و امیرعبداللهیان صلوات _آشنایی‌باگویش،فرهنگ،رسوم،اماکن‌تاریخی،گردشگری،غذای سنتی،بازیها،صنایع دستی شهرستان دامغان،سایر _موسیقی سنتی_مدرن _جمعه ها؛بازارسال پیام _تعطیلات،پیامهای مناسبتی _رونوشت بانام صاحب اثر وآدرس بلامانع مدیر @afzalimohamad
مشاهده در ایتا
دانلود
🌷در بهار آزادی، جای شهدا خالی 🛑📸گرامی با یاد و خاطره شهدای انقلاب اسلامی شهرستان دامغان 🔹رد پای عشقتان در رگهای خیابان شهر ماندگار شده است. صدای فریاد آزادگیتان تا کرانه های افق جاریست، تا انقلاب مهدی فریاد می شویم در حنجره گلگون شما فرزندان روح الله... ┄┅❅❁سروش/ایتا❁❅┅┄ @A_R_Saddarvaze اولین کانال فرهنگ جامع«دامغان کهن»
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
شهر بزرگ صد دروازه (هکاتم پیلوس) و زلزله: 📜محوطه باستانی قومس که در حدود 30 کیلومتری غرب دامغان واقع شده، یکی از بزرگ ترین محوطه های باستانی ایران است که محدوده ای 1000 هکتاری دارد . در این سایت باستانی شواهدی از استقرارهای انسانی از دوران پیش از تاریخ، دوره عصر آهن، هخامنشی، اشکانی، ساسانی و دوره سلجوقی قابل مشاهده است. 💠زلزله دامغان، سال 856 پس از میلاد رخ داده و علت محو شدن شهر بزرگ صد دروازه (هکاتم پیلوس) میباشد. 💠بر اساس شواهد، مرکز این زمین لرزه، درست در زیر شهر دامغان قرار داشته است. شهری که روزگاری پایتخت بزرگ اشکانیان بود. گفته می شود حدود 200 هزار نفر در صد دروازه (دامغان قدیم) بر اثر این زلزله مهیب، جان خود را از دست دادند و به همین دلیل، این زلزله پنجمین زلزله مرگبار ثبت شده در طول تاریخ بشری است. 💠کمربند آلپ، علّت این رویداد تلخ بود. این منطقه، یکی از فعّال ترین مناطق زلزله خیز در سراسر جهان است، از همین رو امروزه از شهر بزرگ صد دروازه که در متون مورخان بارها نامش تکرار شده است آثار چندانی وجود ندارد. 🔹گردآوری: فاطمه اقبالیه ┄┅❅❁سروش/ایتا❁❅┅┄ @A_R_Saddarvaze
18.46M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎬کلیپ تصویری از مرحوم (پیرامون شهادت فرزندانش). تهیه کننده : محمد توکلیان زادگاهم تویه دروار ┄┅❅❁سروش/ایتا❁❅┅┄ @A_R_Saddarvaze
آداب و رسوم محلی تویه درواری ها: شُوچله و کرسی پِی ؛ هر دو شانی یاد بخیر.... اجی ، مجی لافرجی ، اگه دوست دارین حدودا شصت سال پیشی تویه دِرواری شوچله را بِینین ،باد یک کمی فکراتانا از ایسایی شُو چله ها جدا هاکُنین و با مُن هِمراه هابین . چله ای شُو با کرسی از خیلی قدیم تِرا رفیق بییِن ، روستایی ها همه جور محصولاتشانا تا اونموقع ورچین . بقول معروف زُمِستان موقع بخور و بخوس اه ، شَلُم و گَزِر و چغوندرا یک مَلِیی کنار گوشه (حیاط) چال دَمکردین ، انگور و برمبکی میوه را بند دمکشین، انباری یا داخل خانه های پستو (که کار انباری را میکرد) اوزان هاکردین ، هوز و باداما خشک هاکردین . ویشتِر وقتا برا اینکه هوز بِتِر بُمانه چلکی(ظرف مسی یا آهنی)دله دمکردند..زِردآلو لَتِی و تَنِکه ها(لُواشِک) را به دور از چشم پسِران و دُتران صندوقی گندمی دله جا دان. پسران دشمن زردآلو لتی بین ، اما سنجه ، خشکِ ولیک و بقیه چیزا را اگه دم و دست وامِشتن( می گذاشتن) عیب نِداشت. مزه شو چله به این به که چند نفِر گتتِرا (بزرگان) حضور داشته بِن. وقتی خانواده ها وَچانشانا عروس و داماد کِردن، شو چله همه وچه ویله، عروس و دامادا میامییِن گت بابا و گت نه نه ای خانه جمع بییِن. یک وقتا ایج عموها ، عمه ها. هِمسایه ها ترجیح دان هم دیگه ای خانه جمع هابِن،برخلاف هر شو که چراغ گرد سوز خانه را روشن کرد، اینطری وقتها چراغ طور را آماده کردن تا نور ویشتری داشته بو.کرسی محور و میاندار شو چله به ، وقتی میهمانایی سر جمع به ، قسمت بالای کرسی(بالاکنار) برا گَت تِرا به. بخاطر پخت و پز و آتِش فِراوان، شو چله کرسی از همه وقتها گرم تِر به ، یک منقِل برنجی دله ، آتش دمکردن و خانه ای دله وامِشتن ، اولین چیزی که برا گترا تعارف کردن قلیان، البته با تنباکوی وطنی سمنان،اصفهان یا .. به. خدا همه بزرگان محلا بیامرزه، قلیان داخل سینی و روی پاشان وامشتن، وقتی چندتا پک حسابی زین،تازه خاطراتشان یادشان میامه.بقیه افراد برحسب سن و سال کنار کرسی یا کمی دورتر از کرسی هومشِستِن ، معمولا سموار آتشی خانه ای دله قل قل جوشی و یک نفِر مسول چای به. اوِل نوبِت میوه های زُمِستانی به، از هندونه خبِری نبه،اما بترین میوه انگور هایی به که تا انوقت داخل کیسه و روی چفته اوزان بییِن.چنان براق و تازه بین که وقتی میل کردین،از بِشکستن دانه های انگور صدا درمیامه. این وقت ها(شب چله) فصل پلوارکشان ایج اه ، گاه وقتی ، نان روغنی که موقع داغ هاکردن پی و دنبه و تهیه قورمه،نون لُواشا تا زییِن وامشتن داخل روغان. نون حسابی با روغان ممزوج بین ، خوردنش برای اون دوره ای آدُما لذِت داشت چون همیشان فعالیت جسمی داشتِن. اینقدر ماشین مِلا در کار دنی به ، اما خانم خانه یک مجومه شُو چِره از قبل خار هاکرده کرسی سرا خلوت کردن،مجومه را با مخلفاتش کرسی سر وامشتن ، بهتر از آجیل گران قیمت شب چله فعلی، داخلش حوزِمَزگ(مغز گردو) ، مغز بادام ، مغز هسته زردآلو ، زردالو لتی ، آلو بخارا ( گوالو ) سنجه، ولیک و دیگر مخلفات بر حسب سلیقه خانم های خانه ، فت و فراوان در دسترس همه اِستا ( وجود داشت ). قلیانی ها به همدیگر قلیانا تعارف کردن ، حرف و صحبت از قطعی ها ی زمان قدیم شروع به ، که مردم برای یک کیسه آرد مشکل داشتن ، تا ناامنی ها ، معمولا از حمله پلنگ و گرگها به گوسفندان هم، صحبتی به میان میامه ، که خیلی مورد توجه وچا به ، خصوصا دفاع سگها و نجات گوسفند از دهان گرگ و پلنگ نابکار. اما بزرگترا کم و بیش از شعرهای حافظ،سعدی، فردوسی، داستانهای سربازی برای هم تعریف کردن ، داستان جنگ جهانی دوم و مرخص شدن سر بازان برای مُن یکی خیلی جالُب به ، مخصوصا چند نفر از سربازان آنزمان از جمله "مرحوم آقا میر محسن که از تهران تا تویه دروار با پای پیاده بیامی بیین. گرمای سموار آتِشی، منقل آتشی ، جمیعت زیاد اطاقا در دل زمستان،چنان گرم هاکردی به، که کِسی پاش کرسی دله دَنیبه.آخِرین میوه های سیو بستن و برمبکی میوه و زردِ میوه هم سر کرسی حاضر به و همه نوش جان کردن. گاه گداری صدای گاو و گوسفندها بگوش رِسی.مرحوم چِرُم خیلی دقت داشت یک وقتی این حیوانات فراموش نبِن و گشنه و تشنه نُمانِن،رو به مارُم گُت عذرا(پدرا معمولا بجای نام بردن اسم همسرشان، همسر را با اسم دختر بزرگ صدا می زدن ) وَچا به خر و گُو رسیدگی هاکردین یا نه ؟ در زمانهای قدیم، در هر خانه یک خر برای امور حمل و نقل و سواری نگِهداری به ،در همین باغستان شاید صدتا خر رنگ و وارنگ حضور پر رنگ داشتِن ، حیوانی ها حالا سر راست کنِن یک خر هم پیدا نَمبو. ای خدا همه بزرگان ولایِتا بیامرز . چله ای شو، بیشتِر از هر شو کنار هم هوشِستین ، اگه کسی از هم رنجش یا دلخوری داشت، کنار وامشتن ، روز از نو روزی از نو ✍ .98 ┄┅❅❁سروش/ایتا❁❅┅┄ @A_R_Saddarvaze
🔹در اولین نوروز بی‌تو... 🔸بخشی از فرمایشات عالم وارسته حجت‌الاسلام و المسلمین مرحوم‌ حاج سیدمحمود ترابی در دیدار نوروزی امام على عليه‌السّلام فرمود: "زَكوةُ الْيَسارِ بِرُّ الْجيرانِ وَ صِلَةُ الاَْرحامِ" زكاتِ رفاه، نيكى با همسايگان و صله رحم است. [غررالحكم، ح ۵۴۵۳] یکی از سنت‌های پسندیده در ایام نوروز، صله ارحام و دید و بازدید با خویشاوندان است که در تعالیم اسلامی بسیار‌ سفارش شده است. اما آنچه به‌عنوان رفتن به منازل اقوام و سر زدن به آنان در بین مردم‌ رواج دارد، یک عمل صوری و البته پسندیده است، اما متأسفانه حقیقت صله رحم کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد، زیرا رفت و آمد، تنها مقدمه‌ای است برای همدلی و همکاری دوستان و بستگان با یکدیگر تا ضمن آشنایی با مشکلات آنها، به رفع گرفتاری‌های آنان اهتمام‌ ورزیده و باری را از دوش خویشاوندان خود بردارند که در این صورت، بسیاری از مشکلات جامعه برطرف خواهد شد. آنچه امروزه بسیار دیده و شنیده می‌شود، بی‌توجهی به نیازمندی‌ها و گرفتاری‌های اقوام و هم فامیلی‌ها نسبت به یکدیگر است و در حالی که توان رفع آن مشکل را دارند، به‌جای برطرف نمودن مشکلی، به نقل آن در بین‌ دیگران می‌پردازند که در این صورت، دچار دو معصیت گردیده‌اند؛ بی‌توجهی به حقیقت صله ارحام و بیان مشکلات آنان در نزد دیگران. ▫️تقدیم به روح آسمانی‌ او که براستی روح زنده این شهر و این دیار بود، صلواتی را اهدا نماییم. ✍مصطفی ترابی پایگاه خبری دامغان نما ┄┅❅❁سروش/ایتا❁❅┅┄ @A_R_Saddarvaze
قلعه چهل دختران روستای دروار_دامغان ┄┅❅❁سروش/ایتا❁❅┅┄ @A_R_Saddarvaze
قلعه گردکوه (دژ گنبدان) دامغان ┄┅❅❁سروش/ایتا❁❅┅┄ @A_R_Saddarvaze
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا