سلام علیکم ، #خاطره_قیز_قیزانی(۱) 🔰یادُم اِه در اوایل دهه پنجاه ورفهای (۲) زیادی (تویه) میامه. با توجه به باد زیاد در منطقه، باد ‌ورفا را خره کرد (۳) تنگه هایی (۴) دِله ، طوری که بعضی جاها طول برف به دو الی سه متر یا بیشتر رسی! تُمام چکل و چکوها اِسبی (۵) به ! وچای همسن و سال جمع بیم تا بشیم قیز قیزانی بازی! خانه های دله دنبال کُوشایی(۶) گردیم که کفش صاف بو و بتانیم بهتر قیز بگیریم و سریع بیم پایین! ♻️همه وچا قِرار وامشتیم شیم یک حوزی بالا، اون چکلی تُک از اون تُک قیز گتیم میامیم پایین! چه لذتی داشت. کیف کردیم اما پاهامان بخاطر تِکِه و سوراخ بین کوشهامان یخ کرد و یخ به! ولی از رو نمشیم دوباره سه باره شیم از بالا قیز گتیم میامیم پایین! سرما و درد پاهامان اینقدر زیاد به که دیگه تحمل درد سخت به! ♻️آتِشی روشن کردیم البته یک تَلِ جاج(۷) را آتش زیم تا پاهامان را گرم هاکنیم! با گرم ببین پاهامان تازه درد پا شروع به! درد سرما و گرما ! طوری که طاقت نمیردیم و گریه مان در میامه! اما از بس پوست کلفت بیم و شوق بازی داشتیم‌ بعد از گرم هاکردن پا و خشک ببین کُوشمان دوباره قزقیزانی ادامه داشت!  یادش بخیر خیلی خوش بیم. دوره همان دوره وچگی ، یادش بخیر. ۱. سر سره بازی روی ورف ۲. برفهای ۳. انباشته،جمع کردن در یک جا ۴. دره ۵. کوه و دشت سفید ۶. کفش ۷. بوته صحرایی بزرگ ✍ #حاج_حسین_حسنی_نژاد دیماه 1402 #کانال_زادگاهم_تویه_دروار @zadgahamtuyehdarvar ┄┄┅┅┅❅❁❅┅┅┅┄ آداب و رسوم "ییلاقات صددروازه" @gooyesheyelaghatesaddarvaze ┄┄┅┅┅❅❁❅┅┅┅┄