.
♻️ اگر اعتماد به آمریکا خسارت محض بود،
اعتماد به اروپا در برجام خیانت محض است (۱)
🔰 حمید رسایی: «من اعتماد ندارم، خوشبین نیستم به مذاکره، لکن می خواهند مذاکره کنند، بکنند؛ ما هم به اذنالله ضرری نمی کنیم. یک تجربه ای در اختیار ملّت ایران است. این تجربه ظرفیّت فکری ملّت ما را بالا خواهد برد؛ مثل تجربهای که در سال ۸۲ و ۸۳ در زمینه تعلیق غنی سازی انجام گرفت... البتّه بنده همچنان که گفتم خوشبین نیستم؛ من فکر نمی کنم [از] این مذاکرات آن نتیجهای را که ملّت ایران انتظار دارد، بهدست بیاید، لکن تجربهای است و پشتوانه تجربی ملّت ایران را افزایش خواهد داد و تقویت خواهد کرد؛ ایرادی ندارد امّا لازم است ملّت بیدار باشد... بداند چه اتّفاقی دارد می افتد [تا] بعضی از تبلیغاتچی های مواجببگیر دشمن و بعضی از تبلیغاتچی های بی مزد ومواجب - از روی سادهلوحی - نتوانند افکار عمومی را گمراه کنند... با تلاشی که دولت محترم و مسئولین کشور دارند انجام می دهند، ما موافقیم. یک کاری است، یک تجربهای است، احتمالاً یک اقدام مفیدی است؛ این کار را انجام بدهند، اگر نتیجه گرفتند که چه بهتر، امّا اگر نتیجه نگرفتند، معنایش این باشد که برای حلّ مشکلات کشور بایستی کشور روی پای خودش بایستد.» (12 آبان 92)
این بیانات را رهبر انقلاب دو هفته مانده به امضای توافقنامه ژنو در جمع دانش آموزان بیان کردند. آن روز هنوز آقای روحانی مارش پیروزی در مذاکرات هسته ای را سر نداده بود و در نامه ای سرکشاده به رهبر انقلاب ادعا نکرده بود که «دستاوردهای قطعی این توافق اولیه، به رسمیت شناختهشدن حقوق هستهای ایران و حراست از دستاوردهای هستهای فرزندان این مرز و بوم بوده است و در کنار آن با توقف روند تحریمهای ظالمانه، بخشی از فشارهای غیرقانونی در تحریمهای یکجانبه برداشته و فروپاشی سازمان تحریم آغاز شده است.»
ادعایی که با این واکنش رهبری انقلاب مواجه شد: «جناب آقای رئیسجمهور، دستیابی به آنچه مرقوم داشتهاید در خور تقدیر و تشکر از هیئت مذاکرات هسته ای و دیگر دستاندرکاران است...» یعنی آنچه مرقوم داشتید با آنچه واقع شده فاصله دارد و دستیابی به آن درخور تقدیر است.
امروز پنج سال از آن روزها گذشته، حالا دیگر همه آنهایی که در دلشان مرضی نیست به این سخن رهبر انقلاب که در تاریخ یکم فروردین سال 95 در حرم رضوی بیان کردند، رسیده اند: «کسانی که امید می بندند به اینکه بنشینیم با آمریکا در فلان مسئله مذاکره کنیم و به یک نقطه توافقی برسیم - یعنی ما یک تعهّدی بکنیم، طرف مقابل هم یک تعهّدی بکند - از این غفلت می کنند که ما ناگزیر باید به همه تعهّدهای خود عمل کنیم [امّا] طرف مقابل با طُرق مختلف، با شیوههای مختلف، با خدعه، با تقلب سر باز می زند و به تعهّدهایی که کرده است عمل نمی کند. این چیزی است که ما امروز در مقابل چشم خودمان داریم میبینیم؛ یعنی خسارت_محض.
♨️ قسمت دوم و سوم یادداشت #خسارت_محض_خیانت_محض را در ادامه بخوانید
@Atash_be_ekhtiar14
.
♻️ اگر اعتماد به آمریکا خسارت محض بود،
اعتماد به اروپا در برجام خیانت محض است (۳)
🔰 حمید رسایی: با این روال، پس از تحقق خسارت محض، باید منتظر حماقت و خیانت محض باشیم. در حال حاضر با تقسیم کار انجام شده بین آمریکا و اروپا، آمریکایی ها ادعا می کنند که برجام، توافقنامه بدی است چون در این توافقنامه درباره موشک های بالستیک و با برد بالای 300 کیلومتری ایران بحثی نشده است. برجام بد است چون نتوانسته در باره نقش ایران در منطقه تاثیری داشته باشد. برای همین آمریکا می گوید برجام باید پاره شود و ما از برجام خارج می شویم. اما اروپایی ها بر خلاف آمریکا برجام را توافقنامه ای مناسب می دانند که روند پیشرفت هسته ای ایران را کنترل کرده است، نظارت های بی سابقه ای را بر ایران تحمیل کرده است.
اروپایی ها می گویند برجام خوب است و ترامپ اشتباه می کند که از آن خارج می شود اما لازم است تا با ایران برای رسیدن به یک توافق دیگر درباره موشک ها و حضورش در منطقه خاورمیانه مذاکره کنیم و به برجام دیگری برسیم. اروپایی ها مدعی اند در این باره چراغ سبزهایی دریافت کرده اند.
خب نتیجه این دوحرف یک چیز است. یکی می گوید برجام بد است چون به موشک های ایران نپرداخته و مانع حضورش در منطقه نیست و تا بحث موشک و منطقه به آن اضافه نشود، در آن باقی نمی ماند و دیگری می گوید برجام خوب است و باید حفظ شود اما ایران باید درباره موشک هایش و حضورش در منطقه تعهدات جدیدی بدهد.
رهبر انقلاب اما در هفته گذشته یک روز پس از موضع منفعلانه حسن روحانی مبنی بر ادامه دادن برجام با سه کشور اروپایی، اعلام کردند همانطور که به آمریکایی ها خوشبین نبودند، با اروپایی ها هم خوشبین نیستند. رهبر انقلاب با اشاره به شرط تعیین شده در خصوص برجام مبنی بر لزوم تعهد کتبی رئیس جمهور آمریکا در خصوص انجام تعهدهای داده شده، صراحتا اعلام کردند که ادامه برجام به سه کشور اروپایی، مشروط به اعطای تضمین های قابل قبول از طرف اروپایی هاست. از یاد نبریم که ما اروپایی ها را یک بار در مذاکرات قبل از 5+1 و در توافقنامه سعد آباد تجره کرده ایم. آیا آنها بهتر از آمریکا بودند؟ آیا آنها به تعهداتشان عمل کردند؟
آیا مسئولان دولتی مقدمات یک خیانت محض را فراهم می کنند؟ تحمیل کنندگان برجام هسته ای در دولت و مجلس چه خواهند کرد؟ آنها اعلام می کنند که به هیچ وجه در خصوص موشک های جمهوری اسلامی و مباحث مربوط به منطقه عقب نشینی نخواهند کرد و زیر بار هیچ توافقنامه ای که بخواهد بندهای جدیدی به برجام اضافه کند، نخواهند رفت. این موضع خوبی است اما سابقه این دولت و تیم مذاکره کننده او و مدافعان برجام در مجلس نشان می دهد که آنها قبلا در خصوص برجام هسته ای هم مدعی بودند که زیر هیچ توافقنامه ای را که تحریم ها را بالمره لغو نکند نخواهند رفت ولی رفتند! مدعی بودند که به هیچ وجه در قبال فشارهای غیر منطقی غربی ها عقب نشینی نمی کنند ولی کردند.
این سابقه بد همه دلسوزان را نگران کرده است که بعد از خسارت محض، آیا شاهد خیانت و حماقت محض خواهیم بود یا این بار مسئولانی که برجام را با خوش بینی های خود به کشورمان تحمیل کردند، به هشدارها و بدبینی های رهبری انقلاب نسبت به سه کشور اروپایی توجه خواهند کرد و ارمغان مذاکراتشان، برجام های دیگر نخواهد بود. من البته به این دولت و حامی اصلی دولت در مجلس یعنی علی لاریجانی، خوش بین نیستم.
♨️ قسمت اول و دوم یادداشت را در بالا بخوانید
#خسارت_محض_خیانت_محض
@Atash_be_ekhtiar14