🌷 به پیشگاه مولا امیرالمومنین (ع)
سرآمد
..................
علی بر عالم و آدم سرآمد بود
علی، عالی ترین بعد از محمد بود
بگو اللهُ اکبر بر خداوندش
علی، اللّه را لام مشدّد بود
گِلش را آفرید و گفت زیر لب
علی از عشق، تصویری مجدد بود
ازل: تاریخ میلادش! ابد: مرگش!
علی بوده ست و تا همواره خواهد بود
دهان وا کرد کعبه تا بگوید باز
علی از ابتدا مقصود و مقصد بود!
اصول دین، محمد بود و در ذیلش
علی بر عدل، تاکید مؤکد بود
خیال مردمان شهر راحت بود
اگر وقت قضا، مولا به مسند بود
علی، خود... قسط و عدل و داد و میزان است
به دنبال ترازویش نباید بود
تمام دوستان و دشمنان گفتند...
علی عین همان حرفی که می زد بود
علی در کوچه های شهرِ کوفه نه
که بین آسمان در رفت و آمد بود
تعقّل، عشق او شد وقت تنهایی
تجرّد، زوج او شد تا مجرد بود
علی تنها نه رزق آسمان را داد
پناه و یار قشر کم درآمد بود
امیری که اسیران، عاشقش بودند
چرا که بر جوانمردی مقید بود-
اگر چه اقتضا می کرد جنگیدن!
برای عشق ورزیدن مُرصّد بود
کمال دین، علی بود و در آن برکه
علی، پروانه ای بر دوش احمد بود
به دشت جاهلیت، ابر ایمان شد
به سیلاب جنون، محکم ترین سد بود
برای دشمنان، تاریکی مطلق
برای دوستان، انوار بی حد بود
علی با دشمنش گاهی مدارا کرد
ولی با جاعلان و غالیان بد بود
علی صدها نفر نخل تناور کاشت
علی در چاه کوفه، آهِْ ممتد بود
خبیثی بر سر عین الیقین آمد
برای کشتنش اما مردد بود!
همان که ظاهراً اهل نماز شب
ولی در باطنش از ریشه، مرتد بود
اگر گفتم که او مست از شهادت شد
گواهم! تاکِ پیچیده به مرقد بود
چه ایوانی! دل من طاق کسری شد
رواقش را نگو! انگار مشهد بود
صد و ده بار گفتم یاعلی! دیدم
دل من یاکریمی روی گنبد بود
#محمد_عابدی
#اشعار_علوی
قم المقدسه
🆔 @Abedi_Aaeini
👌🌷 برای مولا علی (ع)
راز سر به مهر
...........................
دنیا برای او... متعفن تر از جسد!
زد بر هر آنچه غیر خدا بود دست رد
میزان اگر علی ست، که ما ول معطلیم
مولا تراز بود و به عدلش صد از نود
ابجد برای او صد و ده بار سجده کرد
باید عمیق شد به خدا در همین عدد
مدحش زبان مشترک دشمن است و دوست
پشت سرش نگفت کسی یک کلام بد
آقای غزوه های جهان است و در اُحد
همپای او نیامده در رزم، یک اَحد
در مسند قضا همه دیدند مرتضی
زد بر شرابخوار مسلمان چگونه حد
در شأن او چقدر روایات، محکمند
تاریخ، خود گواه و احادیث، مستند!
با آنچه کرد فاطمه در کعبه ی شگفت
فخر عرب شدند زنان بنی اسد
«نادعلی» بخوان که دمی آسمان شوی
وقتی «لقد خلقنا الانسان فی کبَد»
معراج را به نام علی پشت سر گذاشت
آری چه می کند ذکر یا علی مدد!
شست از دل سیاه بشر، حرص و کینه را
نهج البلاغه بود همان آب پشت سد
در انتظار دیدن روی توام علی
آنجا که می دهندم تلقین، دم لحد
گفتی سند بیاورم از غربت علی
با چاه، همصدا شد و جوشید! این سند
تقدیر با غدیر نشد یار و عده ای
سیلی زدند فاطمه را از سر حسد
از کوچه بگذریم بیاییم پشت در
زهرا شکست و محسنش افتاد با لگد!
آتش زدند حیثیت شیعه را چنین
داغی که مانده در دل تاریخ تا ابد
باید به چاه، شکوه کند ماهِ شب زده
از دست این جماعتِ طماعِ نابلد
در خلوت همیشه ی خود با خدای خویش
خرمای اشک اوست رسیده سبد سبد
گفتم علی که بود!؟ خدا گفت: صبر کن
این رازِ سر به مُهر، سحر فاش می شود
#محمد_عابدی
#اشعار_علوی
قم المقدسه
🆔 @Abedi_Aaeini
💪🌺 برای مولا علی (ع)
زورخانه
...................
می روم تا زورخانه، پیش او... افتاده ام!
گود و میدان می شود با بوسه ای، سجاده ام
مرشد از مولا که می گوید دلم پر می زند
ساقی کوثر کنارم هست و مست از باده ام
هوهویش را می توان از دورترها هم شنید
تا که روی دست هایم می رود کبّاده ام
من نه از امروز و از دیروز، از آغاز جهان
بر تو و عباس تو... آن پهلوان، دل داده ام
فصل گلریزان، بهارِ مردی و مردانگی ست
چون بزرگان، وامدارِ دستمالی ساده ام
در بیان آنچه باید باشم و آنچه تویی
از محمد وام می گیرم، قریشی زاده ام
زیر بارِ زور رفتن در مرام شیعه نیست
مثل فرزندت حسین، آزادم و آزاده ام
عاشق پروازم و مشتاق دیدارم علی (ع)
هر زمان حس می کنی وقتش شده، آماده ام
#محمد_عابدی
#اشعار_علوی
قم المقدسه
🆔 @Abedi_Aaeini
نماز مستانه
.................
تن است باغچه و دل، شبیه یک دانه
نفس در است اگر...! روح، صاحبِ خانه
دلم هوای دو رکعت ترانگی دارد
خدا می است و قنوت نماز، پیمانه
ببخش اگر که نبودیم مست لایعقل
ببخش اگر که نبودیم عبد فرزانه
وضو گرفتن ما آبْ بازیِ محض است
نماز خواندنمان نرمشی ست روزانه
اگر نمازِ علی، این میانه معیار است
هزار سالی... توبه ست سهم هر شانه
چقدر فاصله داریم تا به معراجش
چقدر دوریم از آسمانِ پروانه
به حیدر و به حسینش قسم... که جا دارد
اگر که ناله کنم چون ستونِ حنّانه ۱
غبار از آینه ی سینه ات کنار بزن
مگر مراد بیابی و گنج ویرانه
دخیل عشق ببند از لبی علی گویان
به چلچراغ حرم، آن بلندْ میخانه
نفس بزن بِعلیٍ بِعلیٍ بِعلی
که مست هوهوی مولا شوی و دیوانه
به هیچکس نزنم رو... که آبرومندم
فراری ام به تو... از آشنا و بیگانه
نهال کودکی ام شد درخت سرسبزی
دلم پرنده شد و پر کشید از لانه
#محمد_عابدی
#اشعار_علوی
قم المقدسه
...................................................
۱. ستون حَنّانه به معنی (ستون گریه کننده) نامی است که به یکی از ستون‌های چوبی مسجد النبی داده شده است. محل این ستون را در سمت مغرب محراب پیامبر اسلام و نزدیک‌ترین ستون‌ها به محراب نماز پیامبر اسلام و چسبیده به دیوار قبلی مسجد دانسته‌اند.
«محمد، پیامبر اسلام ، پیش از اتمام ساختمان مسجد به هنگام سخن راندن پشتش را به این ستون که از تنه نخل ساخته شده‌بود تکیه می‌داده و زمانی که پس از آن تصمیم گرفت از بالای منبر سخنرانی کند این ستون آغاز به نالیدن کرد. پس از آن محمد، این ستون را در برگرفت تا آرام شد.
🆔 @Abedi_Aaeini