.
🦇کرونا خواهد رفت....
ولی احمدینژاد خواهد ماند!!
🔹پیام تصویری احمدینژاد در تحلیل جهان #بعد_از_کرونا، حاوی نکات قابل تاملی است که باید به آن پرداخت.
در این پیام، که با عنوان «در تحلیل وضعیت امروز و فردای جهان» منتشر شده، حرفهایی که احمدینژاد طی شانزده سال گذشته عنوان کرده، #تکرار شده است. دیر یا زود، ویروس کرونا خواهد رفت (چند ماه، یکسال، یا دوسال دیگر) ولی این اسلوب فکری و این نحوۀ بیان در کشور ما، باقی خواهد ماند!!
✅ چند نکته در خصوص این پیام:
🔹یک- مدیریت جهانی
احمدینژاد با آگاهی از فضای جامعه ایران در 1384 انتقادهای تندی را علیه رفسنجانی مطرح کرد. در واقع، در دور نخست انتخابات ریاست جمهوری، با بیانی رندانه، به کاخ قدرت رفسنجانی تاخت و این برایش محبوبیت گسترده آورد!! «انتقاد» او از بخشی از مدیریت خواصّ کشور، بسیار موفقیت آمیز بود!! پس با همین روال، بعد از رسیدن به ریاست جمهوری، انتقادهایش را تعمیم داد به «مدیریت جهان»!!!
و چرا که نه؟
وقتی (در ایران) جسورانه سخن گفتن از بخشی از طبقه حاکمیت، آنقدر کارگر واقع شد، چرا از حاکمیت جهان سخن نگوییم!!؟؟
اما آنچه که در عمل رخ داد، چه بود؟
احمدینژاد با رسیدن به قدرت، حتی با حلقۀ اول رفقای خود نساخت و آنها را از خود راند!! از مهندس چمران گرفته، تا مهندس فتاح، هیچ یک از رفقای قدیمی را برنتافت!!
و تو با رفقایِ مشفق خود نساختی، آن وقت «مدیریت جهانی»؟
تو و یارانت، آنگونه بر سرِ ماجرای قدرت در «یک کشور محدود» پنجه به صورت هم کشیدید؛ آن وقت، در عرصه جهانی چه خواهی کرد؟؟!!!
از مدیریت جهان و «صالحان» سخن میگوییم، اما صالحانِ دیروز، چرا امروز از چشمها مخفی گشتهاند؟ راستی امروز، سعیدلو، علیآبادی، محرابیان و دیگر صالحان، چرا از اَنظار پنهان شدهاند؟!!؟
🔹دو- احمدینژاد و مسیح و مهدویت
منظومه فکری احمدینژاد، در ارجاع به مهدویت و بهار، مبتنی بر یک سیستم فکری است که باید برای «فرار» از بنبستهای ذهنی، به نقطهای ارجاع دهد و آن نقطه، «مهدویت» است. نه به دلیل یک فلسفه فکری منسجم و نه یک ساختار استدلالی قوی، بلکه به دلیل وجودِ بن بستهای فکری است که احمدینژاد از «بهار» سخن میگوید!!
سخن از بهار، یعنی: اگر آنچه من «دیروز برایتان فراهم کردم» زمستان بود، اما چه باک، بهاری (سرانجام) در راه است.!!
ارجاع به "بهار"، ارجاع به فردایی است که آن فردا، باید شوینده و پاککننده خرابکاریهای دیروزِ من و ما باشد!!
مدیریت جهانی، خراب است!! اما درست میشود: اگر «من مجددا بر سر کار آیم» و من هم «وقتی که» بر سر کار آمدم، از همان روز اول تا روز آخرِ حضورم در قدرت، شما را ارجاع به "بهار"ی خواهم داد که «خواهد آمد»!!
و چه حیف، از این نامهای والایی (همچون مسیح)، که «چنین کارنامهای»، مدافع و مروّجشان باشد!!
🔹سه- احمدینژاد و رهبری
در این ویدئو، به روال گذشته، گفته میشود که «رهبران دنیا» به دنبال «برتری طلبی» هستند. در شرایطی که احمدینژاد، انتقاد خود را به «شکل عام» به مدیریت جهان معطوف میکند، در مورد "رهبری" ایران سکوت پیشه کرده است؛ چرا؟!!!
احمدینژاد، به دلیل مسائل دورۀ دوم ریاست جمهوری و به دلیل برخورد قوه قضائیه با مشائی و بقایی، از مجموعه حاکمیت خرسند نیست!!! اما این را «ابراز نمیکند»!!! دلیل این سکوت، نه رضایت، بلکه "محاسبه" احمدینژاد از "سود/زیان" مقابله مستقیم با رهبری است!! او، یک «عددِ رآی» برای پایگاه اجتماعی خودش متصور است و یک «عدد رآی» هم برای پایگاه اجتماعی رهبری!!!
لذا با این "محاسبه"، او هیچ نقدِ مستقیمی به رهبری کشور وارد نمیکند!! چون "خود" را در آغاز دهه "ششم" زندگی میداند و رهبری را در دهه "هشتم"!!!!
این محاسبات، باعث میشود که حاکمان جهان را (به شکل عام) نقد کند!
🔹چهار- خاستگاه احمدینژاد
زبان آوریِ امروز احمدینژاد، ناشی از عملکرد ضعیف روحانی است! گذشته را ببینیم: برخاستن احمدینژاد از کجا بود؟ اتفاقات «شورای شهر اول» در 1382 باعث انتخابِ چمران در «شورای دوم» شد. حدود چهارسال گلاویز شدن شدِید اصلاح طلبها با یکدیگر (که منجر به "منحل" شدن شورای شهر اول شد! یعنی نزاع تا حد انحلال!) و بعد حضورِ بیبرنامه آنها در انتخابات شورای دوم «با گروههای متعدد و متفرق»، باعث سرخوردگی مردم شده بود و در آن «میانه»، چمران و اطرافیان، با یک «رآیشکننده»، وارد شورای شهر تهران شدند. تا آخرین روزهای معرفی شهردار، نام سعیدیکیا به عنوان گزینه اصلی شهرداری بر سر زبان بود که ناگهان مهندس چمران نام جدیدی را مطرح کرد و همه پرسیدند: محمود احمدینژاد کیست؟!
جالب اینکه:به محض رسیدن به ریاست جمهوری، اولین کسی که احمدینژاد او را کنار گذاشت، همان "مهندسچمران" بود!!!
و حال، باز دوباره سخن از مدیریت جهان.....!!
🦇کرونا بالاخره خواهد رفت!! اما "ویروس" #خود_محوری و #خویش_صالح_پنداری ماندگار است!!!