📜 مبانی #عهد_جمعی ۱ 🔹 #حب_ذات یکی از مهم‌ترین گرایش‌های وجودی انسان است که موجب #بقاء و #کمال او می‌شود. لذا به عنوان یک گرایش اساسی در وجود انسان و بقاء و کمال او اثرگذار است. 🔹 انسان چون خویشتن را دوست دارد، کمال خویش را نیز دوست دارد؛ بنابراین، #کمال_طلبی انسان که اصل #فطرت او را شکل می‌دهد بر #حب_ذات بناشده است. 🔹 خداوند از همین اصل استفاده کرده است و ذات انسان را توسعه داده و به جای آن که بگوید حب ذات یا خودخواهی مطلقا مذموم است، اصل آن را تایید کرده و آن را از #منِ_دانی و محدود به خواسته‌های حیوانی، به #منِ_متعالی توسعه داده است. 🔹 خود عالی انسان در مرتبه روح الهی انسان است و در مقابل و در تزاحم با دیگران نیست. این #منِ_توسعه‌یافته انسانی، #شامل_جمع است. این خودخواهی عین دیگر خواهی است و خودخواهی مذموم نیست. 🔹 خداوند به انسان این معنا را تکوینا و تشریعا القا می‌کند که تو فقط این بدن نیستی و حقیقت عالی‌تری در مرتبه روحانی داری و آن، #خود_عالی تو، دیگر در مقابل دیگران و در تضاد و تنافر افراد دیگر نیست. تو حقیقتی داری بسیار وسیع‌تر از این بدن و روابط حاکم بر آن. حقیقت وجود تو حقیقتی دارای سعه وجودی و شمول است. ادامه دارد.. 📎 فرم ثبت نام در کانال عهد جمعی: https://survey.porsline.ir/s/QfmEOg7K

📜 #حب_ذات 🔹 حب ذات همان کشش انسان به سوی کمال است. انسان بر اساس همین حب ذات، خواهان بقاست. این #حب_ذات مختص انسان نیست و به همه هستی تسری دارد؛ از مرتبه جمادات شروع می‌شود و بر همین اساس حتی در مرتبه مولکولی نیز میل به بقا و پایداری دارد و در مقابل فروپاشی مقاومت می‌کند. گیاهان نیز حب ذات دارند و به همین دلیل خواهان جذب نور و آب و.. و دفع آفات برای بقا و کمال خود هستند. حیـوان نیـز در مرتبه بالاتـر از گیاه و جمـادات، حـب ذات دارد و با قوه شهوت و غضب جذب کمالات و دفع نقایص می‌کند. بر همین اساس است که با تولید مثل به بقا نوع خویش کمک می‌کند. همین #کمال_طلبی جمادی، نباتی و حیوانی در انسان نیز در مرتبه شدیدتر وجود دارد. 🔹 انسان نسبت به سایر موجودات می‌تواند فراتر رود و با قوه عاقله و #روح_انسانی که دارد و با ادراکات و گرایش‌های عالی خود رشد کند؛ چنانچه شهید مطهری (رضوان الله تعالی علیه) می‌فرماید: "انسان می‌تواند از زمان و مکان فراتر رود. انسان با توجه به #حب_ذات قوی‌تری که دارد می‌تواند در حد قامت انسانی خود به سمت خدا حرکت کند." 🔹 خدا در انسان این حب ذات را قرار داده تا کمالات و رشد را دوست داشته باشد و این با خودخواهی مذموم فرق دارد زیرا در خودخواهی فقط انسان در «من حیوانی» خودش می‌ماند و محبوس می‌شود و خود را مقابل دیگران می‌بیند اما اگر یک نفر با استفاده از حب ذات و با اصول رشدی قصد خدایی داشته باشد، با جامعه و مردم به سمت رشد حرکت می‌کند و در اینجا حب ذات و خودخواهی رنگ «دیگرخواهی» دارد. ادامه دارد..