موضوع: #اثبات_روایی_ولایت_فقیه2 سلام علیکم -بسم الله الرحمن الرحیم-باگرامیداشت دهه فجر امام صادق(ع) می فرماید: مَنْ کانَ مِنْکمْ مِمَّن قَد رَوَى حَديثَنَا وَنَظَرَ فِى حَلاَلِنَا وَحَرَامِنَا وَعَرَفَ اَحْکامَنَا فَلْيَرْضوْا بِهِ حَکماً فَاِنِّى قَدْ جَعَلْتُهُ عَلَيکمْ حَاکماً فَاِذَا حَکمَ بِحُکمِنَا فَلَم يقبل مِنْهُ فَاِنَّمَا اسْتَخَفَّ بِحُکمِ الله وَعَلَيْنَا رَدَّ وَالرَّادُّ عَلَيْنَا الرَّادّ عَلَى الله وَهُوَ عَلَى حَدِّ الشِّرْک بِاللَّهِ؛: هرکس از شما که راوي حديث ما باشد و در حلال و حرام ما بنگرد و صاحب‌نظر باشد و احکام ما را بشناسد، او را به داوری بپذيريد. همانا من وی را حاکم بر شما قرار دادم. پس هرگاه حکمي کرد و از او قبول نکردند، حکم خدا را سبک شمرده‌اند و ما را رد کرده‌اند و آن‌کس که ما را رد کند، خدا را رد کرده است و ردکردن خدا در حد شرک به اوست. (وسائل ، ج18، ص98) عبارت (قَد رَوَى حَدِيثَنَا وَنَظَرَ فِى حَلاَلِنَا وَحَرَامِنَا)را جز بر شخصي که فقيه و مجتهد در احکام و مسائل دين باشد، نمی‌توان تطبيق داد و قطعاً منظور امام علیه السلام ، فقها و علماي دين هستند که آن حضرت، ايشان را حاکم بر مردم معرفي کرده، و حکم فقيه را مانند حکم خويش دانسته است. پس اطاعت از حکم فقيه نيز واجب و الزامي است و ردکردن و نپذيرفتن حاکميت و حکم فقيه، به‌منزلة نپذيرفتن حاکميت امام معصوم علیه السلام و کوچک‌شمردن حکم ايشان است که گناهي بزرگ و نابخشودني به‌شمار مي‌آيد. در اينجا امام از واژة «قاضيا»استفاده نکردند و (جعلته عليکم حاکماً ) عموميت و اطلاق واژة حاکم، همة موارد حکومت و حاکميت را شامل مي‌شود نه فقط قضاوت را. خداوند توفیق ولایتپذیری را به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد

موضوع: #اثبات_روایی_ولایت_فقیه2 سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم امام صادق(ع) می فرماید: مَنْ کانَ مِنْکمْ مِمَّن قَد رَوَى حَدیثَنَا وَنَظَرَ فِى حَلاَلِنَا وَحَرَامِنَا وَعَرَفَ اَحْکامَنَا فَلْیَرْضوْا بِهِ حَکماً فَاِنِّى قَدْ جَعَلْتُهُ عَلَیکمْ حَاکماً فَاِذَا حَکمَ بِحُکمِنَا فَلَم یقبل مِنْهُ فَاِنَّمَا اسْتَخَفَّ بِحُکمِ الله وَعَلَیْنَا رَدَّ وَالرَّادُّ عَلَیْنَا الرَّادّ عَلَى الله وَهُوَ عَلَى حَدِّ الشِّرْک بِاللَّهِ؛: هرکس از شما که راوی حدیث ما باشد و در حلال و حرام ما بنگرد و صاحب‌نظر باشد و احکام ما را بشناسد، او را به داوری بپذیرید. همانا من وی را حاکم بر شما قرار دادم. پس هرگاه حکمی کرد و از او قبول نکردند، حکم خدا را سبک شمرده‌اند و ما را رد کرده‌اند و آن‌کس که ما را رد کند، خدا را رد کرده است و ردکردن خدا در حد شرک به اوست. (وسائل ، ج18، ص98) عبارت (قَد رَوَى حَدِیثَنَا وَنَظَرَ فِى حَلاَلِنَا وَحَرَامِنَا)را جز بر شخصی که فقیه و مجتهد در احکام و مسائل دین باشد، نمی‌توان تطبیق داد و قطعاً منظور امام علیه السلام ، فقها و علمای دین هستند که آن حضرت، ایشان را حاکم بر مردم معرفی کرده، و حکم فقیه را مانند حکم خویش دانسته است. پس اطاعت از حکم فقیه نیز واجب و الزامی است و ردکردن و نپذیرفتن حاکمیت و حکم فقیه، به‌منزلة نپذیرفتن حاکمیت امام معصوم علیه السلام و کوچک‌شمردن حکم ایشان است که گناهی بزرگ و نابخشودنی به‌شمار می‌آید. در اینجا امام از واژة «قاضیا»استفاده نکردند و (جعلته علیکم حاکماً ) عمومیت و اطلاق واژة حاکم، همة موارد حکومت و حاکمیت را شامل می‌شود نه فقط قضاوت را. خداوند توفیق ولایتپذیری را به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد

موضوع: #اثبات_روایی_ولایت_فقیه2 سلام علیکم -بسم الله الرحمن الرحیم-باگرامیداشت دهه فجر امام صادق(ع) می فرماید: مَنْ کانَ مِنْکمْ مِمَّن قَد رَوَى حَديثَنَا وَنَظَرَ فِى حَلاَلِنَا وَحَرَامِنَا وَعَرَفَ اَحْکامَنَا فَلْيَرْضوْا بِهِ حَکماً فَاِنِّى قَدْ جَعَلْتُهُ عَلَيکمْ حَاکماً فَاِذَا حَکمَ بِحُکمِنَا فَلَم يقبل مِنْهُ فَاِنَّمَا اسْتَخَفَّ بِحُکمِ الله وَعَلَيْنَا رَدَّ وَالرَّادُّ عَلَيْنَا الرَّادّ عَلَى الله وَهُوَ عَلَى حَدِّ الشِّرْک بِاللَّهِ؛: هرکس از شما که راوي حديث ما باشد و در حلال و حرام ما بنگرد و صاحب‌نظر باشد و احکام ما را بشناسد، او را به داوری بپذيريد. همانا من وی را حاکم بر شما قرار دادم. پس هرگاه حکمي کرد و از او قبول نکردند، حکم خدا را سبک شمرده‌اند و ما را رد کرده‌اند و آن‌کس که ما را رد کند، خدا را رد کرده است و ردکردن خدا در حد شرک به اوست. (وسائل ، ج18، ص98) عبارت (قَد رَوَى حَدِيثَنَا وَنَظَرَ فِى حَلاَلِنَا وَحَرَامِنَا)را جز بر شخصي که فقيه و مجتهد در احکام و مسائل دين باشد، نمی‌توان تطبيق داد و قطعاً منظور امام علیه السلام ، فقها و علماي دين هستند که آن حضرت، ايشان را حاکم بر مردم معرفي کرده، و حکم فقيه را مانند حکم خويش دانسته است. پس اطاعت از حکم فقيه نيز واجب و الزامي است و ردکردن و نپذيرفتن حاکميت و حکم فقيه، به‌منزلة نپذيرفتن حاکميت امام معصوم علیه السلام و کوچک‌شمردن حکم ايشان است که گناهي بزرگ و نابخشودني به‌شمار مي‌آيد. در اينجا امام از واژة «قاضيا»استفاده نکردند و (جعلته عليکم حاکماً ) عموميت و اطلاق واژة حاکم، همة موارد حکومت و حاکميت را شامل مي‌شود نه فقط قضاوت را. خداوند توفیق ولایتپذیری را به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد @ahkameharamerazavi

پنج شنبه مغرب اعتقادی. ۱۴۰۰/۱۱/۱۴ موضوع: #اثبات_روایی_ولایت_فقیه2 سلام علیکم -بسم الله الرحمن الرحیم-باگرامیداشت دهه فجر امام صادق(علیه السلام) می فرماید: مَنْ کانَ مِنْکمْ مِمَّن قَد رَوَى حَديثَنَا وَنَظَرَ فِى حَلاَلِنَا وَحَرَامِنَا وَعَرَفَ اَحْکامَنَا فَلْيَرْضوْا بِهِ حَکماً فَاِنِّى قَدْ جَعَلْتُهُ عَلَيکمْ حَاکماً فَاِذَا حَکمَ بِحُکمِنَا فَلَم يقبل مِنْهُ فَاِنَّمَا اسْتَخَفَّ بِحُکمِ الله وَعَلَيْنَا رَدَّ وَالرَّادُّ عَلَيْنَا الرَّادّ عَلَى الله وَهُوَ عَلَى حَدِّ الشِّرْک بِاللَّهِ؛: هرکس از شما که راوي حديث ما باشد و در حلال و حرام ما بنگرد و صاحب‌نظر باشد و احکام ما را بشناسد، او را به داوری بپذيريد. همانا من وی را حاکم بر شما قرار دادم. پس هرگاه حکمي کرد و از او قبول نکردند، حکم خدا را سبک شمرده‌اند و ما را رد کرده‌اند و آن‌کس که ما را رد کند، خدا را رد کرده است و ردکردن خدا در حد شرک به اوست. (وسائل ، ج18، ص98) عبارت (قَد رَوَى حَدِيثَنَا وَنَظَرَ فِى حَلاَلِنَا وَحَرَامِنَا)را جز بر شخصي که فقيه و مجتهد در احکام و مسائل دين باشد، نمی‌توان تطبيق داد و قطعاً منظور امام علیه السلام ، فقها و علماي دين هستند که آن حضرت، ايشان را حاکم بر مردم معرفي کرده، و حکم فقيه را مانند حکم خويش دانسته است. پس اطاعت از حکم فقيه نيز واجب و الزامي است و ردکردن و نپذيرفتن حاکميت و حکم فقيه، به‌منزلة نپذيرفتن حاکميت امام معصوم علیه السلام و کوچک‌شمردن حکم ايشان است که گناهي بزرگ و نابخشودني به‌شمار مي‌آيد. در اينجا امام از واژة «قاضيا»استفاده نکردند و (جعلته عليکم حاکماً ) عموميت و اطلاق واژة حاکم، همة موارد حکومت و حاکميت را شامل مي‌شود نه فقط قضاوت را. خداوند توفیق ولایتپذیری را به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات  بر محمد و آل محمد @AhkameHarameRazavi

جمعه مغرب اعتقادی ۱۴۰۲/۱۱/۱۳ موضوع: #اثبات_روایی_ولایت_فقیه2 سلام علیکم -بسم الله الرحمن الرحیم-باگرامیداشت دهه فجر امام صادق(علیه السلام) می فرماید: مَنْ کانَ مِنْکمْ مِمَّن قَد رَوَى حَديثَنَا وَنَظَرَ فِى حَلاَلِنَا وَحَرَامِنَا وَعَرَفَ اَحْکامَنَا فَلْيَرْضوْا بِهِ حَکماً فَاِنِّى قَدْ جَعَلْتُهُ عَلَيکمْ حَاکماً فَاِذَا حَکمَ بِحُکمِنَا فَلَم يقبل مِنْهُ فَاِنَّمَا اسْتَخَفَّ بِحُکمِ الله وَعَلَيْنَا رَدَّ وَالرَّادُّ عَلَيْنَا الرَّادّ عَلَى الله وَهُوَ عَلَى حَدِّ الشِّرْک بِاللَّهِ؛: هرکس از شما که راوي حديث ما باشد و در حلال و حرام ما بنگرد و صاحب‌نظر باشد و احکام ما را بشناسد، او را به داوری بپذيريد. همانا من وی را حاکم بر شما قرار دادم. پس هرگاه حکمي کرد و از او قبول نکردند، حکم خدا را سبک شمرده‌اند و ما را رد کرده‌اند و آن‌کس که ما را رد کند، خدا را رد کرده است و ردکردن خدا در حد شرک به اوست. (وسائل ، ج18، ص98) عبارت (قَد رَوَى حَدِيثَنَا وَنَظَرَ فِى حَلاَلِنَا وَحَرَامِنَا)را جز بر شخصي که فقيه و مجتهد در احکام و مسائل دين باشد، نمی‌توان تطبيق داد و قطعاً منظور امام علیه السلام ، فقها و علماي دين هستند که آن حضرت، ايشان را حاکم بر مردم معرفي کرده، و حکم فقيه را مانند حکم خويش دانسته است. پس اطاعت از حکم فقيه نيز واجب و الزامي است و ردکردن و نپذيرفتن حاکميت و حکم فقيه، به‌منزلة نپذيرفتن حاکميت امام معصوم علیه السلام و کوچک‌شمردن حکم ايشان است که گناهي بزرگ و نابخشودني به‌شمار مي‌آيد. در اينجا امام از واژة «قاضيا»استفاده نکردند و (جعلته عليکم حاکماً ) عموميت و اطلاق واژة حاکم، همة موارد حکومت و حاکميت را شامل مي‌شود نه فقط قضاوت را. خداوند توفیق ولایتپذیری را به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات  بر محمد و آل محمد @AhkameHarameRazavi