✂️ برشی از یک کتاب #لحظه ای با ارزش تر از همه دنیا کسی که عظمت خود را شناخت ، از قناعت ها آزاد می شود و از اسارت ها می رهد . ابوذر که تا دیروز دنبال پای ملخی می دوید و به خاطر هیچ زندگی می کرد و جان می داد ، هنگامی که عظمت خود را شناخت که هستی به خاطر او پا گرفته و فرشته ها به خاطر او سجده می روند ، دیگر حتی بهشت او را تکان نمی دهد و جز رضوان و دستور حق او را راه نمی اندازد . ما تا کاه هستیم با یک نسیم ، با یک فوت از دهان کودکی ، زیرورو می شویم و خوشحال می شویم و خشم می گیریم و می ترسیم و امید می بندیم . با یک سلام باد می کنیم و با یک بی توجهی پلاسیده می شویم و دق می آوریم . ما که خود را نشناخته ایم ، از تمام عمرِ خود به چند تا خانه و ماشین و ثروت و اعتبار و شهرت دلخوشیم و قانعیم . در حالی که تمام آنچه که در یک عمر بدست می آوریم ، سود یک لحظه ماست . ما حتی در یک لحظه می توانیم از تمام دنیا و حتی از تمام بهشت بیشتر کار کنیم و می توانیم از هستی به《رضوانِ هست آفرین》برسیم ؛ که رضوان او از همه این ها بزرگ تر است .《َرِضْوَانٌ مِّنَ اللَّهِ أَكْبَرُ ﺧﺸﻨﻮﺩﻯ ﺧﺪﺍ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮ ﺍﺳﺖ (72) توبه 》 📚 مسئولیت و سازندگی ، علی صفایی حائری ، ص ۱۸۹ ✅ کانال برشی از یک کتاب : http://eitaa.com/joinchat/1542979584C75868f9aed