✂️ برشی از یک کتاب #مداخله_نظامی_پهلوی_در_منطقه خاورمیانه منطقه ای بود که شاه می خواست دعاوی ایران در مورد قدرت منطقه ای را به اثبات برساند . این قدرت منطقه‌ای جدید حالت تهاجمی داشت . شاه در امور منطقه به مداخله نظامی می پرداخت . هدف این سیاست او تحکیم موقعیت خود و ارتش در منطقه و تضعیف دولت ها یا جنبش‌هایی بود که به نحوی قدرت ایران را تحت‌الشعاع قرار می دادند . از بُعد مداخله نظامی ، در جنگ داخلی یمن ( ۱۳۴۱-۱۳۴۹) به دخالت پرداخت ؛ در(۱۳۵۰) سه جزیرۀ ایرانی دهانه خلیج فارس را تصرف کرد ؛ نیروی چند هزار نفری به حمایت از سلطان قابوس پادشاه عمان به ظفار فرستاد تا با شورشیان مبارزه کند ( ۱۳۵۲-۱۳۵۵) ، در (۱۳۵۲) در برابر جدایی خواهان بلوچ به حمایت از پاکستان برخاست و در دوره (۱۳۵۱-۱۳۵۴) از شورشیان کرد عراقی پشتیبانی کرد . به اعتقاد هالیدی : هیچ کشور جهان سومی به اندازه ایران در نیمه دهه ۱۳۴۰ در خارج از مرزهای خود به مداخله نپرداخته بود . کرهٔ جنوبی ، اندونزی ، زئیر ، اسرائیل ، برزیل و عربستان سعودی به طور مستقیم یا غیر مستقیم در خارج از مرزهایشان به حمایت از نیروهای ضدانقلابی اقدام کرده بودند اما در این باره هیچ کدام به پای ایران نمی رسیدند . 📚 مقاومت شکننده ، جان فوران ، ص ۵۱۵ 🔰 کانال برشی از یک کتاب : http://eitaa.com/joinchat/1542979584C75868f9aed