🌺امام صادق علیہ السلام مـےفرمایند : هرگاه یڪـے از برادران دینـے شما از زیارت ما بازگشت بہ استقبال او بروید ڪہ شما هم پاداشـے مثل او خواهید داشت .👌 📚بحارالانوار ، ج ۹۹ ، ص ۳۰۲ @AhmadMashlab1995

🌷 #رمان_واقعی_نسل_سوخته 🌷 قسمت #بیست_و_هشتم پسر پدرم هر چه زمان به پیش می رفت ... زندگی برای شکستن کمر من ... اراده بیشتری به خرج می داد ... چند وقت می شد که سعید ... رفتارش با من داشت تغییر می کرد ... باهام تند می شد ... از بالا به پایین برخورد می کرد ... دیگه اجازه نمی داد به کوچک ترین وسائلش دست بزنم ... در حالی که خودش به راحتی به همه وسائلم دست می زد ... و چنان بی توجه و بی پروا ... که گاهی هم خراب می شدن ... با همه وجود تلاش می کردم ... بدون هیچ درگیری و دعوا ... رفتارش رو کنترل کنم ... اما فایده ای نداشت ... از طرفی اگر وسایل من خراب می شد ... پدرم پولی برای جایگزین کردن شون بهم نمی داد ... وقتی با این صحنه ها رو به رو می شدم ... بدجور اعصابم بهم می ریخت ... و مادرم هر بار که می فهمید می گفت ... - اشکال نداره مهران ... اون از تو کوچیک تره ... سعی کن درکش کنی ... و شرایط رو مدیریت کنی ... یه آدم موفق ... سعی می کنه شرایط رو مدیریت کنه ... نه شرایط، اون رو ... منم تمام تلاشم رو می کردم ... و اصلا نمی فهمیدم چی شده؟ ... و چرا رفتارهای سعید تا این حد در حال تغییره؟ ... گیج می خوردم و نمی فهمیدم ... تا اینکه اون روز ... از مدرسه برگشتم ... خیلی خسته بودم ... بعد از نهار ... یه ساعتی دراز کشیدم ... وقتی بلند شدم ... مادرم و الهام خونه نبودن ... پدرم توی حال ... دست انداحته بود گردن سعید ... و قربان صدقه اش می شد ... - تو تنها پسر منی ... برعکس مهران ... من، تو رو خیلی دوست دارم ... تو خیلی پسر خوبی هستی ... اصلا من پسری به اسم مهران ندارم ... مادرت هم همیشه طرف مهران رو می گیره ... هر چی دارم فقط مال توئه ... مهران 18 سالش که بشه ... از خونه پرتش می کنم بیرون ... پاهام سست شد ... تمام بدنم می لرزید ... بی سر و صدا برگشتم توی اتاق ... درد عجیبی وجودم رو گرفته بود ... درد عمیق بی کسی ... بی پناهی ... یتیمی و بی پدری ... و وحشت از آینده ... زمان زیادی برای مرد شدن باقی نمونده بود ... فقط 5 سال ... تا 18 سالگی من ... ادامه دارد... 🌷نويسنده:سيدطاها ايمانی🌷 🍃🌸 https://eitaa.com/aHmadmashlab1995

🌷 #رمان_واقعی_نسل_سوخته 🌷 قسمت #بیست_و_نهم هادی های خدا - خداوند می فرمایند داستان: بنده من ... تو یه قدم به سمت من بیا... من ده قدم به سمت تو میام ... اما طرف تا 2 تا کار خیر می کنه ... و 2 قدم حرکت می کنه ... میگه کو خدا؟ .. چرا من نمی بینمش؟ ... فاصله تو تا خدا ... فاصله یه ذره کوچیک و ناچیز از اینجا تا آخر کهکشان راه شیریه ... پیامبر خدا ... که شب معراج ... اون همه بالا رفت ... تا جایی که جبرئیل هم دیگه نتونست بالا بیاد ... هم فقط تا حدود و جایی رفت ... حالا بعضی ها تا 2 قدم میرن طلبکار هم میشن ... یکی نیست بگه ... برادر من ... خواهر من ... چند تا قدم مورچه ای برداشتی ... تازه اگر درست باشه و یه جاهایی نلرزیده باشی ... فکر کردی چقدر جلو رفتی که معرفتت به حدی برسه که ... تازه چقدر به خاطر خدا زندگی کردی؟ ... چند لحظه و ثانیه زندگیت در روز به خاطر خدا بوده؟ ... از مالت گذشتی؟ ... از آبروت گذشتی؟ ... از جانت گذشتی؟ ... آسمان بار امانت نتوانست کشید ... قرعه و فال به نام من دیوانه زدند ... اما با همه اون اوصاف .. عشق ... این راه چند میلیون سال نوری رو ... یک شبه هم می تونه بره ... اما این عشق ... درد داره ... سوختن داره ... ماجرای شمع و پروانه است ... لیلی و مجنونه ... اگر مرد راهی ... و به جایی رسیدی که جرات این وادی رو داری ... بایست بگو ... خدایا ... خودم و خودت ... و الا باید توی همین حرکت مورچه ای بری جلو ... این فرق آدم هاست که یکی یک شبه ... ره صد ساله رو میره ... یکی توی دایره محدود خودش ... دور خودش می چرخه ... واکمن به دست ... محو صحبت های سخنران شده بودم ... و اونها رو ضبط می کردم ... نماز رو که خوندن ... تا فاصله بین دعای کمیل رو رفت بالای منبر ... خیلی از خودم خجالت کشیدم ... هنوز هیچ کار نکرده ... از خدا چه طلبکار بودم ... سرم رو انداختم پایین ... و توی راه برگشت ... تمام مدت این حرف ها توی سرم تکرار می شد... اون شب ... توی رختخواب ... داشتم به این حرف ها فکر می کردم که یهو ... چیزی درون من جرقه زد ... و مثل فنر از جا پریدم ... - مهران ... حواست بود سخنرانی امشب ... ماجرای تو و خدا بود ... حواست بود برعکس بقیه پنجشنبه شب ها ... بابا گفت دیر میاد ... و مامان هم خیلی راحت اجازه داد تنها بری دعای کمیل ... همه چیز و همه اتفاقات ... درسته ... خدا تو رو برد تا جواب سوالات رو بده ... و اونجا ... و اولین باری بود که با مفهوم هادی ها آشنا شدم ... اسم شون رو گذاشتم هادی های خدا ... نزدیک ترین فردی... که در اون لحظه می تونه واسطه تو با خدا باشه ... واسطه فیض ... و من چقدر کور بودم ... اونقدر کور که هرگز متوجه نشده بودم ... دوباره دراز کشیدم ... در حالی که اشک چشمم بند نمی اومد ... همیشه نگران بودم ... نگران غلط رفتن ... نگران خارج شدن از خط ... شاگرد بی استاد بودم ... اما اون شب ... خدا دستم رو گرفت و برد ... و بهم نشون داد... خودش رو ... راهش رو ... طریقش رو ... و تشویق ... اینکه تا اینجا رو درست اومدی ... اونقدر رفته بودم که هادی ها رو ببینم و درک کنم ... با اون قدم های مورچه ای ... تلاش بی وقفه 4 ساله من ... ادامه دارد... 🌷نويسنده:سيدطاها ايمانی🌷 🍃🌸 @Ahmadmashlab1995

🌷 #رمان_واقعی_نسل_سوخته 🌷 قسمت #سی_ام دعوتنامه اون شب ... بالشتم از اشک شوق خیس بود ... از شادی گریه می کردم ... تا اذان صبح خوابم نبرد ... همون طور دراز کشیده بودم و به خدا و تک تک اون حرف ها فکر می کردم... اول ... جملاتی که کنار تصویر اون شهید بود ... هر کس که مرا طلب کند می یابد ... من 4 سال ... با وجود بچگی ... توی بدترین شرایط ... خدا رو طلب کرده بودم ... و حالا ... و حالا ... خدا خودش رو بهم نشون داد ... خودش و مسیرش... و از زبان اون شخص بهم گفت ... این مسیر، مسیر عشق و درده ... اگر مرد راهی ... قدم بردار ... و الا باید مورچه ای جلو بری ... تازه اگه گم نشی و دور خودت نچرخی... به ساعت نگاه کردم ... هنوز نیم ساعت تا اذان باقی مونده بود ... از جا بلند شدم و رفتم وضو گرفتم ... جا نمازم رو پهن کردم و ایستادم ... ساکت ... بی حرکت ... غرق در یک سکوت بی پایان ... - خدایا ... من مرد راهم ... نه از درد می ترسم ... نه از هیچ چیز دیگه ای ... تا تو کنار منی ... تا شیرینی زیبای دیدنت ... پیدا کردنت ... و شیرینی امشب با منه ... من از سوختن نمی ترسم ... تنها ترس من ... از دست دادن توئه ... رهام کنی و از چشمت بیوفتم ... پس دستم رو بگیر ... و من رو تعلیم بده ... استادم باش برای عاشق شدن ... که من هیچ چیز از این راه نمی دونم ... می خوام تا ته خط اون حدیث قدسی برم ... می خوام عاشقت باشم ... می خوام عاشقم بشی ... دست هام رو بالا آوردم ... نیت کردم ... و الله اکبر ... هر چند فقط برای نماز وتر فرصت بود ... اما اون شب ... اون اولین نماز شب من بود ... نمازی که تا قبل ... فقط شیوه اقامه اش رو توی کتاب ها خونده بودم ... اون شب ... پاسخ من شده بود ... پاسخ من به دعوتنامه خدا ... چهل روز ... توی دعای دست هر نمازم ... بی تردید ... اون حدیث قدسی رو خوندم ... و از خدا ... خودش رو خواستم ... فقط خودش رو ... تا جایی که بی واسطه بشیم ... من و خودش ... و فقط عشق ... و این شروع داستان جدید من و خدا شد ... هادی های خدا ... یکی پس از دیگری به سمت من می اومدن ... هیچ سوالی بی جواب باقی نمی موند ... تا جایی که قلبم آرام گرفت ... حتی رهگذرهای خیابان ... هادی های لحظه ای می شدند ... واسطه هایی که خودشون هم نمیدونستن ... و هر بار ... در اوج فشار و درد زندگی ... لبخند و شادی عمیقی وجودم رو پر می کرد ... خدا ... بین پاسخ تک تک اون هادی ها ... خودش رو ... محبتش رو ... توجهش رو ... بهم نشون می داد ... معلم و استاد من شد ... من سوختم ... اما پای تصویر اون شهید ... تصویری که با دیدنش ... من رو در مسیری قرار داد که ... به هزاران سوختن می ارزید ... و این ... آغاز داستان عاشقانه من و خدا بود ... ادامه دارد... 🌷نويسنده:سيدطاها ايمانی🌷 🍃🌸 https://eitaa.com/ahmadmashlab1995

#تلنگر 💠منتظران حقیقی امام زمان(عج)،خصوصیات ویژه ای را دارا هستند. 👇👇👇👇👇👇 ✅ویژگی های یاران امام زمان که در قرآن #سوره_فرقان_آیات63_72 به آنها اشاره شده : 🌻1️⃣ - متواضع اند: 👆 وَعِبَادُ الرَّحْمَٰنِ الَّذِينَ يَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْنًا  🌹2️⃣ - داراي بينش صحيح هستند، زيرا غرور در قلب و عقل آنان نفوذ نکرده است 🌷3️⃣ - اهل پرورش جاهلان جامعه اند، 👆 وَإِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلَامًا 💦4️⃣ - اهل طاعت و سجده و قيامند، 👆وَ الَّذِينَ يَبِيتُونَ لِرَبِّهِمْ سُجَّداً وَ قِياماً 🌻5️⃣ - خود را آلوده به گناه که منجر به ورود به جهنم مي شود نمي کنند، 👆وَالَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا اصْرِفْ عَنَّا عَذَابَ جَهَنَّمَ ۖ إِنَّ عَذَابَهَا كَانَ غَرَامًا 🌹6️⃣ - اهل اعتدالند، 👆وَالَّذِينَ إِذَا أَنفَقُوا لَمْ يُسْرِفُوا وَلَمْ يَقْتُرُوا 🌷7️⃣ - موحدند و غير خدا را نمي خوانند، 👆 لَا يَدْعُونَ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ  🌹8️⃣ - به جان انسانها احترام مي گذارند، 👆 وَلَا يَقْتُلُونَ النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ 🌻9️⃣ - پاکدامنند، 👆وَلَا يَزْنُونَ 🌹0️⃣1️⃣ - دنبال پاکسازي روان خويش اند، 👆و من تاب و عمل صالحا 1⃣1⃣ - جبران کننده عقب ماندگيها و پرکننده خلأ ها هستند، 👆إلا من تاب و آمن و عمل صالحا 1⃣2⃣- حتي مرتکب مقدمات گناه هم نمي شوند و در مجالس گناه هم شرکت نمي کنند، 👆و إذا مروا باللغو مروا 🌸اللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج🌸 @AhmadMashlab1995

🌸🍃 #اربابم_اباعبدالله💔 آتـش هـجـرِ تـو با اشک روان بنشانیم سوزِ دل را به جز این ؛ مایه ی تسکینـی نیست . . . #عموعباس 🍃🌸 @ahmadmashlab1995

🌸🍃 چــون بـــرگ گـــل نــــاز، ســرودن با تو چـــون آینــــه گــــرد غــــم زدودن با تو چون صبح سپیده خیره بر خنده ی نور بـه بـه! چــه سعـــــادتی ست بودن با تو #صبحتون_شهدایی #شهیداحمدمشلب #جمع_رفقا 🍃🌸 @ahmadmashlab1995

🎤 #دومین_مصاحبه_بامادرشهیداحمدمشلب 📺 #برنامه_تلویزیونی_صراط_لبنان بخش دوم قسمت:2⃣ 🌴🌴🌴🌴🌴 🗣مجری :شما می فرمائید که یاران اهل بیت باید الگوی ما باشند و تابع تربیت امام حسین(ع) نسبت به یارانشان باشیم و فرهنگ جهاد ما برگرفته از حضرت زینب (س) است،باید بگوییم اتفاقات کربلا بسیار سخت تر و دشوار تر بوده و بیشترین چیزی که مانع اندوه ما میشود دین است و اتفاقاتی که برای ما افتاده در مقابل حضرت زینب و سختی های ایشان ناچیز است. 🎤 #مادرشهید:بله همین طور هست ما هرآنچه داریم از کربلا داریم و واقعه ی عاشورا برای ما همانند مدرسه ای پر از اهداف الهی است،مدرسه ای برای تمامی نسل ها امام حسین(ع) الگویی برای تمام مجاهدان و استقامت امام حسین(ع) برای مقابله با ظلم در برابر ظالمان و برپایی عدل و پیامی برای تمامی دوران ها بوده است،پیامی است که تمام مقاومت مجاهدین از آن گرفته شده و این باعث افتخار ماست،درضمن مدرسه ی عاشورا الگوی مقاومت،ایثار،فداکاری و شجاعت است در حقیقت الگوی جوان هایمان حضرت علی اکبـــــر(ع)است و به ایشان اقتدا می کنند و هنگامی که امام حسین پرسیدآیا حق با شماست؟گفت:آری چه فرقی می کند و فرمود:یا مرگ است یا بلا بر روی ما نازل می شود.این خیلی هدفه قشنگی است،زیرا که وقتی حق برپا شود فرقی ندارد مرگ سمت ما بیاید یا ما به سمت مرگ برویم و این گونه مرگ افتخار ماستو این مرگ بزرگ و عزتمند است و مرگ با افتخار هنگامی است که می گوئیم خون بر شمشیر پیروز شده باشد،یعنی اهدافمان پیروز باشد و این هدف پیروز باعث شد که تمامی نسل ها سراغ #اهداف_کربلابروندوکرامت_وارزش_وسربلندےاین_است_که_به_ظلم_نه_بگوئیم. و این هااز اتفاقاتی که در کربلا افتاده است به دست آمده و این ها همه برگرفته از کربلاست و ایستادگی حضرت زینب(س)که ایستادگی بزرگی بود و ایستادگی ایشان باعث شد که در صبر و استقامت الگویی برای تمام بانوان عالم باشند و باعث شد که اهداف کربلا و بصیرت حفظ شود 🌴🌴🌴🌴🌴 #مصاحبه_باسیده_سلام_بدرالدین #مادرشهیداحمدمشلب #برنامه_تلویزیونی_صراط_لبنان #بخش_دوم #قسمت۲ 👈کپی با ذکر منبع👉 🌐قرارگاه فرهنگی مجازی شهیداحمدمشلب🌐 @AhmadMashlab1995

🍃🌸 یه #صندوق درست کرد. بعد همه رو جمع کرد و از گناه بودن #دروغ و #غیبت گفت. قرار شد هر کس از این به بعد دروغ بگه یا غیبت کنه مبلغی به عنوان #جریمه بندازه توی صندوق تا صرف کمک به جبهه و رزمنده‌ها بشه. این طرح این قدر جالب بود که باعث شد همه اعضای خانواده خودشون از این گناه‌ها دوری کنند و به همدیگه در این مورد #تذکر بدن. #شهید_علی_اصغر_کلاته 📙 وقت قنوت، ص ۱۴۵ 🍃🌸 @Ahmadmashlab1995

#خاطرات_شهدا #از_شهدا_الگو_بگیریم عباس هادی می گوید : یکبار که با #ابراهیم صحبت می‌کردم گفت : وقتی برای ورزش یا مسابقات کشتی🏋🏻 می‌رفتم همیشه با وضو بودم . همیشه هم قبل از مسابقات کشتی دو رکعت نماز می‌خواندم .😌   پرسیدم: " چه نمازی؟! "، گفت:" دو رکعت نماز مستحبی می‌خوندم و از خدا می‌خواستم که یه وقت تو مسابقه‌، حال کسی رو نگیرم . "😔    اما آنچه که ابراهیم را #الگوئی برای تمام دوستانش نمود . دوری ازگناه بود. او به هیچ وجه گرد #گناه نمی‌چرخید .☝️🏻 حتی جائی که حرف از گناه زده می‌شد سریع موضوع را عوض می‌کرد .    هر وقت هم می‌دید که بچه‌ها در جمع مشغول غیبت کسی هستند مرتب می‌گفت🗣 : (( #صلوات بفرست ))و یا به هر طریقی بحث رو عوض می‌کرد .    هیچگاه از کسی بد نمی‌گفت ، مگر به قصد اصلاح کردن، هیچوقت لباس تنگ یا آستین کوتاه نمی‌پوشید .😖   بارها خودش را به کارهای سخت مشغول می‌کرد و زمانی هم که علت آن را سؤال می‌کردیم می‌گفت : برای نفس آدم،این کارها لازمه .😇 #شهید_ابراهیم_هادی #راوی_برادر_شهید @AhmadMashlab1995

🍃🌸 ما امنیت را از دشمن التماس نمےکنیم✌️ #شهیدجهادعمادمغنیه #ابناء_المقاومه به ما بپیوندید 👇👇👇 🍃🌸 @Ahmadmashlab1995

🌷 #رمان_واقعی_نسل_سوخته 🌷 قسمت #سی_و_یکم هدیه خدا عید نوروز ... قرار بود بریم مشهد ... حس خوش زیارت ... و خونه مادربزرگم ... که چند سالی می شد رفته بود مشهد... دل توی دلم نبود ... جونم بود و جونش ... تنها کسی بود که واقعا در کنارش احساس آرامش می کردم ... سرم رو می گذاشتم روی پاش ... چنان آرامشی وجودم رو می گرفت که حد نداشت ... عاشق صدای دونه های تسبیحش بودم ... بقیه مسخره ام می کردن ... - از اون هیکلت خجالت بکش ... 13، 14 سالت شده ... هنوز عین بچه ها می مونی ... ولی حقیقتی بود که اونها نمی دیدن ... هر چقدر زندگی به من بیشتر سخت می گرفت ... من کمر همتم رو محکم تر می بستم ... اما روحم به جای سخت و زمخت شدن ... نرم تر می شد ... دلم با کوچک تکان و تلنگری می شکست ... و با دیدن ناراحتی دیگران شدید می گرفت ... اما هیچ چیز آرامشم رو بر هم نمی زد ... درد و آرامش و شادی ... در وجودم غوطه می خورد ... به حدی که گاهی بی اختیار شعر می گفتم ... رشته مادرم ادبیات بود ... و همه ... این حس و حالم رو به پای اون می گذاشتن ... هر چند عشق شعر بودن مادرم ... و اینکه گاهی با شعر و ضرب المثل جواب ما رو می داد ... بی تاثیر نبود ... اما حس من ... و کلماتم ... رنگ دیگه ای داشت ... درد، هدیه دنیا و مردمش به من بود ... و آرامش و شادی ... هدیه خدا ... خدایی که روز به روز ... حضورش رو توی زندگیم ... بیشتر احساس می کردم ... چیزهایی در چشم من زیبا شده بود... که دیگران نمی دیدند ... و لذت هایی رو درک می کردم... که وقتی به زبان می آوردم ... فقط نگاه های گنگ ... یا خنده های تمسخرآمیز نصیبم می شد ... اما به حدی در این آرامش و لذت غرق شده بودم ... که توصیفی برای بهشت من نبود ... از 26 اسفند ... مدرسه ها تق و لق شد ... و قرار شد همون فرداش بزنیم به جاده ... پدرم، شبرو بود ... ایام سفر ... سر شب می خوابید و خیلی دیر ساعت 3 صبح ... می زدیم به دل جاده ... این جزء معدود صفات مشترک من و پدرم بود ... عاشق شب های جاده بودم ... سکوتش ... و دیدن طلوع خورشید ... توی اون جاده بیابانی ... وضو گرفتم ... کلید ماشین رو برداشتم ... و تا قبل از بیدار شدن پدرم ... تمام وسایل رو گذاشتم توی ماشین ... و قبل از اذان صبح ... راه افتادیم ... ادامه دارد... 🌷نويسنده:سيدطاها ايمانی🌷 🌸🍃 @Ahmadmashlab1995