شهید احمد مَشلَب 🇵🇸
💔 ای خاطرهی مبهم از یاد نرفته در قلبی و از دست ولی فاصله داری... #ازدورسلام #السلامعلیکیاابا
💔
شبیه کشتیِ نوحی، نه! مهربانتر از اویی
که حرِّ بد شده را هم تو در پناه گرفتی ...
#ازدورسلام
#السلامعلیکیااباعبداللهالحسین 💔
#صلےاللهعلیڪیااباعبدالله
#اللهمالرزقناحرم
#ما_ملت_امام_حسینیم
🌸🍃 @ahmadmashlab1995💞
شهید احمد مَشلَب 🇵🇸
• . ـ در دولت او {امام زمان} مردم آنچنان در رفاه و آسایش به سر مۍبرند که هرگز نظیر آن دیده نشده است.
ۅاےبـرمـاڪھبھهجـࢪاݩتـۅعـادتڪردیم..💔
#یاایهاالعزیز🥀✨
#السلام_علیک_یا_قائمآلمحمد🌱🌸
| #اللهـمعجـللولیـڪالفـرجـــ|
✅ @AHMADMASHLAB1995
17.59M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎈••
با آنکہ رفتہاے و مـرا بردهاے زِ یاد...💔
مےخواهمت هنوز و بہ جان دوست دارمت :)♥️🍃
کلیپے از #شهید_احمد_مشلب🌸🌷
#رفیقانہ💫
#ارسالے🌿
✅ @AHMADMASHLAB1995
شهید احمد مَشلَب 🇵🇸
🎈•• با آنکہ رفتہاے و مـرا بردهاے زِ یاد...💔 مےخواهمت هنوز و بہ جان دوست دارمت :)♥️🍃 کلیپے
ای آنکه نرفتی دمی از یاد... کجائی🍃
#لحظہاےباشهدا🕊
دکتر بهش گفته بود: به اندازه یک دموبازدم
با مُردن فاصله داشتی!
مصطفی جواب داد:
شما به اندازه یک دموبازدم میبینید
اونی که باید شهادت را میداد،
یک کوه گناه دیده!
#شهید_مصطفے_صدرزاده🕊
✅ @AHMADMASHLAB1995
#سخن_بزرگان✋🏻
#امام_خمینے بارها بہ طلاب مےفرمودند:
اگر یڪ قدم
براے تحصیل علم بر مےدارید؛
باید دو قدم در راه تہذیب نفس بردارید!
✅ @AHMADMASHLAB1995
اینجـا گمآنـم #عشـــق
ࢪا بـا گࢪیہ دࢪمـآن مےڪنند..💔🌿
#پنجشنبہ_هاے_شہدایے:)
مزاࢪ #شهید_احمد_مشلب🕊
#کار_خودمونہ🍇
#حذف_لوگو_حرامـ🚫
✅ @AHMADMASHLAB1995
شهید احمد مَشلَب 🇵🇸
اینجـا گمآنـم #عشـــق ࢪا بـا گࢪیہ دࢪمـآن مےڪنند..💔🌿 #پنجشنبہ_هاے_شہدایے:) مزاࢪ #شهید_احمد_مشلب🕊 #کا
#نعـماݪࢪفـیق🎈
شهـدا،هدفشـونشھادتنبود!
اونافقـطمسیࢪرودرستانتخـابڪࢪدن..
بینراههمشھادتبھشوندادهشد..(:♥️
#شهیداحمدمحمدمشلب
🌸🍃 @ahmadmashlab1995💞
「🕌✨」
ﻣﺴﺘﺠﺎﺏﺍﺳﺖﺩﻋﺎﮔﻮشهششگوشهتو
حرمتعرشمعلےستاباعبدالله..♥️
#شب_جمعہ✨
#شَـبزيـآرَتےاَربـآبجـآن💔
#التماس_دعا🌱
✅ @AHMADMASHLAB1995
شهید احمد مَشلَب 🇵🇸
🦋🌸🦋🌸🦋🌸🦋🌸 🦋🌸🦋🌸🦋🌸 🦋🌸🦋🌸 🦋🌸 #عبور_از_سیم_خاردار_نفس♥️⛓ #قسمت_دویستوچهلوپنجم5⃣4⃣2⃣ –می خواستم حداقل چ
🦋🌸🦋🌸🦋🌸🦋🌸
🦋🌸🦋🌸🦋🌸
🦋🌸🦋🌸
🦋🌸
#عبور_از_سیم_خاردار_نفس♥️⛓
#قسمت_دویستوچهلوششم6⃣4⃣2⃣
پیدایش کردم و ایستادم. لبهایش تکان می خورد، به نظرم امد صدایم میکرد. لیوان آبی آورد.صورتم خنک شد.
–راحیل. توچت شده، مامان چی بهش گفتی؟
دستش را گرفتم دیگر گرمم نبود، خنک شده بودم.
–من خوبم آرش.بلندم کرد تا مرا به اتاق خودش ببرد؛ ولی پاهایم جانی برای راه رفتن نداشتند. دستهایش را زیرپاهایم انداخت و بلندم کرد و روی تخت خودش درازم کرد.
–سردمه آرش.
فوری یک پتو آورد.
–گرم که شدی میریم دکتر، حتما فشارت افتاده، باید سرم وصل کنی.
–آرش.
بابغض جواب داد.
–جانم.
با کمی مکث گفتم:
–مژگان خودشم راضیه؟ یا دارن مجبورش میکنن؟
آرش عمیق نگاهم کرد. سیب گلویش بالا و پایین شد و گفت:
–اگه دیگه سردت نیست بریم درمانگاه.
–ارش جوابم رو بده.
–فعلا استراحت کن بعدا با هم حرف میزنیم. بعد از اتاق بیرون رفت.
این حاشیه رفتنها یعنی پس مژگانم...
مادر آرش وارد اتاق شد وگفت:
–الهی من بمیرم که باعث شدم اینجوری بشی. بلندشدم ونشستم وتکیه دادم به تاج تخت وگفتم:
–من خوبم مامان، نگران نباشید.
–راحیل می بینی توچه بدبختی گیرافتادیم. لبهای مادرشوهرم کبود بود و حالش هنوز جانیامده بود. بایادآوری حرفهایش پردهی اشک جلوی دیدم را گرفت.
–مامان نمیشه بچه رو بعداز دنیاامدن بده به شما خودش بره هرجا که دوست داره؟
–میگه من ازبچم جدانمیشم، خب مادره دیگه
آرش با لیوان آبی که چند قند داخلش ریخته بود وارد اتاق شد و با دیدن مادرش دستش را گرفت و به طرف بیرون اتاق هدایتش کرد و گفت:
–مامان جان شماحالتون بده، بریداستراحت کنید بزارید راحیل هم یه کم بخوابه، تاروح داداش بدبختم کمتر با این حرفها تو قبر بلرزه.
بعداز رفتن مادرشوهرم، که انگار از کار آرش ناراحت هم شده بود. آرش کنارم نشست و لیوان را به طرفم گرفت. رویم را برگرداندم. لیوان را روی میز کنار تخت گذاشت و به گلهای پتو چشم دوخت.
–اگه واست قسم نخورده بودم هیچ وقت به خاطر تو، مامان رو ناراحت نکنم، الان یه چیزی بهش می گفتم.لبم را به دندان گرفتم.
–الانم همچین باهاش خوب حرف نزدی.
–اگه بدونی وقتی تواون حال دیدمت چی بهم گذشت. مامان فقط می خواد به خواسته ی خودش برسه، یه کم به ما فکرنمیکنه.
سرم را پایین انداختم وآرام گفتم:
–پس اون بداخلاقیها وبی محلیها واسه خاطر این بود؟سرش را به علامت تایید تکان داد.
نگاهش کردم سرش پایین بود، جز، جز، صورتش را از نظر گذراندم، چهرهاش عوض شده بود. به نظرم این به هم ریختگیاش جذابتر ومردانهترش کرده بود. حالا دیگر برای به دست آوردنش باید می جنگیدم، ولی باکی؟ بامادرشوهرم که یک زن دل شکسته بود وتمام زندگی و امیدش در نوه اش خلاصه میشد؟ یا با مژگان که اصلا خودش هم نمیداند از دنیا چه می خواهد.
شاید هم باید با خودم بجنگم برای از دست دادن آرش باید با خودم میجنگیدم. آرش دستم را گرفت وپرسید:
–چیزی میخوای برات بیارم؟
با خودم گفتم:
"تورو میخوام آرش، اونقدر حل شدم باتو، مثل یه چای شیرین، مگه میشه شکر رو از چای جدا کرد؟ تنهایک راه داره اونم تبخیره تبخیرشدن خیلی دردناکه..."
نمی دانم اشکهایم خیلی گرم بودند یا گونه هایم خیلی سرد، احساس کردم صورتم سوخت.
آرش اشکهایم را پاک کرد و گفت:
–تا تو نخوای هیچ اتفاقی نمیوفته اینقدرخودت رو اذیت نکن.
حالا که پردهی اشکم پاره شده بود اشکهایم به هم دیگر فرصت نمی دادند.
آرش رفت و جعبه ی دستمال کاغذی را آورد و برگی از داخلش بیرون کشید. نزدیکم نشست و اشکهایم را پاک کرد. بعد دستهایش دور کمرم تنیده شدند.
–طاقت دیدن گریههات روندارم راحیل،
اگه تو بخوای از اینجا میریم، میریم یه جایی که کسی پیدامون نکنه...
با بُهت گفتم:
–پس مادرت چی؟ بااون قلبش.
اون که به جز توکسی رو نداره.
–توگریه نکن، بیا حرف بزنیم، بیا نقشه بکشیم، توبگو چیکار کنیم. تو زرنگی راحیل، همیشه یه راهی پیدا می کنی.
مایوسانه نگاهش کردم.
–وقتی پای مادرت وسطه هیچ کاری نمیشه کرد اون فقط میخواد بچهی کیارش رو داشته باشه. خب حقم داره
🦋🌸🦋🌸🦋🌸🦋🌸
🦋🌸🦋🌸🦋🌸
🦋🌸🦋🌸
🦋🌸
نـویسنـــ✍🏻ـــدھ:لیـلافتحـےپـور🎗
ڪانـالرسمےشھیـداحمـدمَشلَـب🌼
✅ @AHMADMASHLAB1995