شبِ عید است می‌باید درِ میخانه وا کردن به می خشکیِ زُهدِ روزه‌داران را دوا کردن صُراحی گر‌ چنین پیوسته خواهد در سجود آمد به یک‌شب طاعتِ سی روز را خواهد قضا کردن ز ماهِ عید بی ابرویِ ساقی کار نگشاید به یک ناخن، گره نتوان ز کارِ عیش وا کردن ستم باشد کشیدن جامِ می را یک‌نفس بر سر به یک ‌دم این‌چنین آیینه‌ای را بی‌صفا کردن نیابی مستحق‌تر از منِ مخمور ای ساقی! زکوة فطرِ می رطلی گِران باید جدا کردن خمارِ باده در چشمم سیه کرده‌ست عالم را بیا ساقی که وقتِ شام باید روزه وا کردن #کلیم_کاشانی🌷