🌸🍃🌸🍃 چرا مردگان و نوزاد انسان همه چیز را می‌توانند ببینند؟ #بخش_اول انسان بعد از مرگ وارد عالم برزخ می‌شود که همه حقایق را در آن می‌بیند. لقَدْ كُنْتَ فِي غَفْلَةٍ مِنْ هَٰذَا فَكَشَفْنَا عَنْكَ غِطَاءَكَ فَبَصَرُكَ الْيَوْمَ حَدِيدٌ (22 - ق) و تو (ای آدمی نادان) از این (روز سخت مرگ) در غفلت بودی تا آنکه ما پرده از کار تو برانداختیم و امروز چشم بصیرتت بیناتر گردید. نادان‌ترین انسان در دنیا و ظالم‌ترین انسان روی زمین بعد از مرگ، بلافاصله حقایق خلقت را که در حیات بدان یا جاهل بود یا در جحد بود و به عمد دانسته انکارش می‌کرد، آگاه می‌شود و دانا می‌گردد. نوزاد انسان هم تا 6 ماهگی به فرمایش امیرالمومنین (ع) همبازی فرشتگان است. حال سؤال اینجاست که چرا انسان در شرایط عادی و قبل از مرگ نمی‌تواند حقایق را با چشم سر ببیند؟ پاسخ این سؤال در حدیث زیبای نبوی است: لولا أنَّ الشَّياطينَ يَحُومونَ على قُلوبِ بَني آدمَ لَنَظَروا إلى مَلَكوتِ السَّماءِ اگر شیاطین، گرد دل‌های آدمیان نمی‌چرخیدند، هر آينه آنان ملكوت آسمانها را مى‌ديدند. پس شیطان مانع دیدن انسان می‌شود و اگر انسان قادر به مهار شیطان باشد و آن را از میان خود و خالقش بردارد، قطعاً می‌تواند بمیرد و جهان بعد از مرگ را ببیند. هر اندازه انسان بتواند شیطان نفس را مهار کرده و رام کند چشم برزخی او باز می‌شود و با درک معارف و حقایق بعد از مرگ راه درست زندگی خود را پیدا می‌کند و این توفیق الهی برای کسی است که در این راه تلاش کند. حال سؤال اینجاست که چرا حضرت حق چشم برزخی همه خلایق را در زمان حیات‌شان باز نمی‌کند تا حقایق را ببینند و معصیت الهی نکنند؟ پاسخ روشن است که در چنین حالتی انسان تفکر و اندیشه‌اش از بین می‌رود و از سوی دیگر وقتی خوبی را به چشم ببیند اختیارش از دست می‌رود؛ چون مجبور به انتخاب خوبی‌ها می‌شود. در آیه 201 سوره اعراف به اذن الله تعالی تدبر می‌کنیم: إنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْا إِذَا مَسَّهُمْ طَائِفٌ مِنَ الشَّيْطَانِ تَذَكَّرُوا فَإِذَا هُمْ مُبْصِرُونَ چون اهل تقوا را از شیطان، وسوسه و خیالی به دل فرا رسد همان دم خدا را به یاد آرند و همان لحظه بصیرت و بینایی پیدا کنند. 1- مخاطب آیه، پرهیزگاران هستند نه مؤمنان؛ پس پرهیزگاران هم در معرض تهدید وسوسه‌های شیطان هستند و نباید به خود مغرور شوند. 2- عنایت خدا در حق پرهیزگاران این است که آن‌ها بر خلاف افراد عادی که نزدیکی شیطان را به خود حس نمی‌کنند، پرهیزگاران آن را حس می‌کنند که لطف خاص خدا به آنهاست. 3- «إِذَا» یعنی همان زمان شروع و حمله شیطان؛ یعنی وقتی شیطان به شما حمله و برای گناه در قلب شما طواف کرد، همان لحظه باید اقدام کنید و تأخیر در اقدام شما به نفع شیطان است؛ چون شیطان در لحظات آغاز حمله ضعیف است و در صورت تسلیم شدن انسان قوی‌تر می‌شود. مثال: وقتی می‌خواهی به فقیری کمک کنی همان لحظه اگر نکنی با تأخیر و تردید و تسویف تو، شیطان تو را منصرف خواهد کرد. مثال: وقتی با نامحرمی هم‌کلام شدی سریع دور شو؛ چون با توقف و ماندن کار را برای تو با قوی کردن خود شیطان سخت‌تر خواهد کرد. دقیقاً مانند کسی که سکته مغزی می‌کند ساعت‌های اول، زمان طلایی برای نجات اوست. لحظه درک شیطان هم لحظه‌ای طلایی برای رهایی از حمله‌ی اوست که اگر انسان درنگ کند قطعاً از سوی شیطان زمین‌گیر خواهد شد. نبی مکرم اسلام (ص) در حدیث بسیار زیبایی می‌فرمایند: «شیطان از آتش است؛ وقتی جایی ورود کرده و مستقر شود با گسترش خود (آتش) برای خود جا باز می‌کند.» مثال: وقتی مردی با زن نامحرمی در یک محل خلوت کند، شیطان کافی است که جرقه‌ای بزند، آتش همه جا را گرفته و کاری که نباید بشود می‌شود و دین و ایمان هر دو نفر را می‌سوزاند. پس باید همان جا وقتی شیطان جرقه زد سریع خاموش کنی و از محل خلوت دور شوی. وقتی عصبانی هستیم باید سریع ذکر خدا کنیم تا شیطان دور شود؛ چون اگر این ذکر با تأخیر باشد شیطان ما را با حرکات خشمگین و وحشتناک، زمین‌گیر و مغلوب خودش خواهد کرد. 4- آخرِ آیه اشاره‌ی صریح دارد که اگر یاد خدا کنی شیطان از تو دور خواهد شد و با دور شدن شیطان از قلب تو، چشمِ بصیرت تو برای فهم حقایقِ آفرینش و توحید و حتی دیدن آنها با چشم بازتر خواهد شد. #ادامه_دارد @DastaneRastan_ir