#امام باقر علیه السلام: فَوَ اللهِ ما شِیعَتُنا إلّا مَنِ اتَّقِی اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ أطاعَهُ وَ ما کانُوا یُعْرَفُونَ یا جابِرُ إلّا بِالتَّواضُعِ وَ التَّخَشُّعِ وَ اَداءَ الْآمانَةِ وَ کثْرَةِ ذِکرِ اللهِ، وَ الصُّومِ وَ الصَّلاةِ وَ الْبِرِّ بِالْوالِدَیْنِ وَ التَّعَهُّدِ ... . به خدا قسم #شیعه ما نیست مگر کسی که دارای تقوی الهی است و از خدا اطاعت می کند، ای جابر آن ها را نمی شناسی مگر از راه تواضع، خشوع، امانت داری، زیادی ذکر خدا، روزه داری، نماز، نیکی به پدر و مادر، پایبندی به اخلاق حسنه، احترام به همسایه و توجه به فقراء و درماندگان و در سفر ماندگان و #یتیمان، راستگویی، تلاوت #قرآن، خویشتن داری و پرهیز از مردم آزاری و درستکاری در زندگی. روضة المتقین، ج 12، ص 78 https://eitaa.com/Akherat12

آیت الله #بهجت رضوان الله تعالی علیه: بسم الله الرحمن الرحيم الحمد للّه ربّ العالمين، والصلاة على سيّد الأنبياء والمرسلين، وعلى آله سادة الأوصياء الطاهرين وعلى جميع العترة المعصومين، واللعن الدائم على أعدائهم أجمعين . جماعتى از اين جانب، طلب موعظه و نصيحت مى كنند؛ اگر مقصودشان اين است كه بگوئيم و بشنوند و بار ديگر در وقت ديگر، بگوئيم و بشنوند، حقير عاجزم و بر اهل اطلاع پوشيده نيست. و اگر بگويند كلمه اى مى خواهيم كه اُمّ الكلمات باشد و كافى براى سعادت مطلقه دارين باشد، خداى تعالى قادر است كه از بيان حقير، آن را كشف فرمايد و به شما برساند. پس عرض مى كنم كه غرض از خلق، عبوديت است «وما خلقت الجن والإنس إلاّ ليعبدون» ذاريات 56. و حقيقت عبوديّت؛ ترك #معصيت است در اعتقاد كه عملِ قلب است و در عملِ جوارح. و ترك معصيت، حاصل نمى شود به طورى كه ملكه شخص بشود، مگر با دوام #مراقبه و ياد خدا در هر حال و زمان و مكان و در ميان مردم و در خلوت «و لا أقول سبحان اللّه والحمد للّه ، لكنّه ذكر اللّه عند حلاله وحرامه». ما #امام زمان عجل اللّه له الفرج، را دوست مى داريم، چون امير نحل است؛ امور ما مطلقا به وسيله او به ما مى رسد؛ و او را پيغمبر صلوات اللّه عليه براى ما امير قرار داده؛ و#پيغمبر را دوست داريم، چون خدا او را واسطه بين ما و خود قرار داده ؛ و خدا را دوست داريم، براى اينكه منبع همه خيرات است و وجود ممكنات، فيض اوست . پس اگر خود و كمال خود را خواهانيم، بايد دوستِ خدا باشيم ؛ و اگر دوست خداييم، بايد دوست وسائط فيوضات از #نبى و وصى، باشيم ؛ وگرنه يا دوست خود نيستم، يا دوست واهب العطايا نيستيم، يا دوست وسائط فيوضات نيستيم . پس كيمياى #سعادت، ياد خداست و او محرك عضلات به سوى موجبات سعادت مطلقه است ؛ و توسل به وسائط استفاضه از منبع خيرات، به واسطه وسائل مقرّره خودش است. بايد اهتدا به هدايات آنها نماييم و رهروى به رهبرى آنها نماييم تا كامياب شويم . ديگر توضيح نخواهيد و آنكه عرض شد، ضبط نماييد و در قلب ثبت [كنيد]، خودش توضيح خود را مى دهد . اگر بگوييد چرا خودت عامل نيستى؟! مى گوييم: «اگر بنا بود كه بايد بگوئيم ما عامليم به هرچه عالميم، شايد حاضر به اين حضور و بيان نمى شديم» ؛ لكن دستور، بذل نعمت است، شايد به مقصود برساند؛ «ما أخذ اللّه على العباد أن يتعلّموا حتى أخذ على العلماء أن يعلّموا» نهج البلاغه، حكمت 478 مخفى نماند اگر ميسور شد براى كسى، نصيحت عمليّه بالاتر است از نصايح قوليّه «كونوا دعاة إلى اللّه بغير ألسنتكم» كافى، ج 2، ص 78. وفقنا اللّه وايّاكم لما يرضيه وجنّبنا جميعاً عن ما يسخطه والسلام عليكم ورحمة اللّه وبركاته والحمد للّه أوّلاً وآخراً والصلوة على محمد وآله الطاهرين واللعن على أعدائهم أجمعين . منبع:بی سوی محبوب https://eitaa.com/Akherat12

#ملاقات با #امام زمان عج الله فرجه 💠نجات آیة اللّه نجفی مرعشی از مرگ توسّط امام زمان علیه‌السلام‌💠     آیة اللّه نجفی مرعشی می گوید: «در زیارت عسکریین علیهم السلام و در جادّه طرف حرم سیّدمحمّد، راه را گم کردم و در اثر تشنگی و گرسنگی زیاد و وزش باد، در قلب الاسد از زندگی مأیوس شدم غشّ کرده به حالت صرع و بیهوشی روی زمین افتادم. ناگهان چشم باز کرده دیدم سرم در دامن شخص بزرگواری است، پس به من آب خوش وگوارایی داد که مثلش را از شیرینی و گوارایی در مدت عمر نچشیده بودم. بعد از سیراب کردنم سفره اش را باز کرد و در میان سفره دو یا سه عدد نان بود، خوردم. سپس این شخص که به شکل عرب بود فرمود: «سیّد در این نهر برو و بدن را شستشو نما.» گفتم: «برادر! اینجا نهری نیست، نزدیک بود از تشنگی بمیرم، شما مرا نجات دادید.» آن مرد عرب فرمود: «این آب گوارا است.» با گفته او نگاه کردم دیدم نهر آب باصفایی است. تعجّب کردم و با خود گفتم: «این نهر نزدیک من بود و من نزدیک بود از تشنگی بمیرم.» به هر حال فرمود: «ای سیّد! اراده کجا داری؟» گفتم: «حرم مطهّر سیّد محمّد علیه السلام.» فرمود: «این حرم سیّد محمّد است.» نگاه کردم دیدم در زیر بقعه سیّد محمّد قرار داریم و حال آنکه من در «جادسیّه» (قادسیّه) گم شده بودم و مسافت زیادی بین آنجا و بقعه سیّد محمّد علیه السلام است. 🔷️باری از فوائد آنچنانی که از مذاکره با آن عرب در این فرصت نصیبم شد اینهاست: 🔸️تأکید و سفارش بر تلاوت قرآن شریف، و انکار شدید بر کسی که قائل به تحریف قرآن است؛ حتّی نفرین فرمود بر افرادی که احادیث تحریف را قرار داده اند. 🔸️و نیز: تأکید بر نهادن عقیقی که اسماء مقدّسه چهارده معصوم علیهم السلام بر آن نقش بسته و نوشته شده زیر زبان میّت. و نیز سفارش فرمودند: بر احترام پدر و مادر، زنده باشند یا مرده، و تأکید بر زیارت بقاع مشرّفه ائمّه علیهم السلام و اولاد آنها و تعظیم و تکریمشان. 🔸️و سفارش فرمود: بر احترام ذرّیّه سادات و به من فرمود: «قدر خود را به خاطر انتسابت به اهل البیت علیهم السلام بدان و شکر این نعمت را که موجب سعادت و افتخار زیاد است بجای آور.» 🔸️و سفارش فرمود: بر خواندن قرآن و نماز شب و فرمود: «ای سیّد! تأسف بر اهل علمی که عقیده شان انتساب به ما است و لکن این اعمال را ادامه نمی دهند.» 🔸️و سفارش فرمود: بر تسبیح فاطمه زهرا سلام الله علیها و بر زیارت سیّدالشهداء علیه السلام از دور و نزدیک و زیارت اولاد ائمّه علیهم السلام و صالحین و علما و تأکید بر حفظ خطبه شقشقیّه امیرالمؤمنین علیه السلام و خطبه علیا مخدّره زینب کبری سلام الله علیها در مجلس یزید -لعنة اللّه علیه - و دیگر سفارشات و فوائد. به ذهنم خطور نکرد که این آقا کیست مگر وقتی از مدّ نظرم غایب شد.» 📚 کتاب قبسات - منتخبات ابن العلم - منتقم حقیقی https://eitaa.com/Akherat12