پندانه #فقر دوران دانشجویی اوضاع مالیم خیلی خراب بود. انقد که همیشه فقط به اندازه‌ی کرایه رفت و برگشتم پول داشتم. توی کل دوران تحصیلی حتی پول نداشتم کاپشنم رو عوض کنم. خیلی به خاطر این بی پولی خجالت کشیدم و اذیت شدم، خیلی جاها از چیزایی که میخواستم گذشتم ولی یه بارش خیلی سخت بود. آخرین روز ترم سه بودم که بچه ها گیر دادن، بریم فلان رستوران همگی غذا بخوریم و روز آخری رو جشن بگیریم. روم نمیشد بگم پول ندارم، هر چی بهانه آوردم یه جوابی دادن و به زور مجبورم کردن بریم. توی کل مسیر داشتم دعا میکردم یا زمین بشکافه یا من بخار بشم برم توی هوا و به رستوران نرسیم. توی رستوران با ترس و لرز قیمتها رو میدیدم، از انواع استیک و پیتزاها تا انواع ساندویچ ها، پولم به هیچکدوم نمیرسید و جلوی اون همه دختر و پسر داشتم، سنگ رو یخ میشدم. دست کردم توی جیبم و دیدم اگه همه پول کرایه تاکسی ها رو بدم میتونم یه سیب زمینی با نوشابه سفارش بدم، همون رو گرفتم. موقع ای که سفارش همه رو آوردن جلوی همه استیک و پیتزاهای ویژه بود و جلوی من یه سیب زمینی ساده. همه فهمیده بودن جریان چیه، ولی کسی به روی خودش نمیورد. ولی یه عوضی برای خوشمزگی گفت: سعید تو که پول نداری چرا رستوران میای!! یکی جواب داد: پول نداره، ولی بر خلاف تو شعور و عزت نفس داره بقیه هم هر کدوم یه چیزی بارش کردن و فضا انقد سنگین شد که همه غذاها نیمه خورده موند و زدیم بیرون. کل مسیر دانشگاه تا خونه رو پیاده میومدم و سعی میکردم به خودم دلداری بدم، ولی مگه میشد لعنتی؟!! هیچی بدتر از خورد شدن غرور آدم توی جمع نیست، اینکه به خاطر چیزی تحقیر بشی که مقصرش نیستی. خلاصه اون روز گذشت... اون احمقی که بهم تیکه انداخت، با پول باباش بارش رو بست و رفت. بقیه هم هر کدوم یه گوشه ای پخش و پلا شدیم. اون روز گذشت ولی اون شرم و خجالتی که متحمل شدم توی یادم موند و بهم یاد داد کسی رو به زور جایی نبرم. بهم یاد داد به کسی اصرار نکنم شاید دستش تنگه. یاد گرفتم یه حرف نسنجیده یه آدم رو می‌تونه نابود کنه. یاد گرفتم که هوای رفقام رو بیشتر داشته باشم، مخصوصا اونایی که روی پای خودشون واستادن و دستشون تنگه. اگه زمین خوردی، بعدش زخمی ها رو بغل کن، اون موقع است که میتونی ادعا کنی خوب شدی. 🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴 اللہم عجل لولیک الفرج* صلوات دجال آخرالزمان رفح شهادت کربلا اربعین به جمع ما کانال میخوام سرباز آقا (عج ) بشم بپیوندید