🔴استاد شهید مطهّرى از خاطرات خود درباره امام(ره) می فرماید: ♦️من قریب دوازده سال در خدمت این مرد بزرگ (امام خمینى) تحصیل کردهام. وقتى که در سفر اخیر به پاریس به ملاقات و زیارت ایشان رفتم، چیزهایى از روحیه او درک کردم که نه فقط بر حیرت من بلکه بر ایمانم نیز اضافه کرد. وقتى برگشتم، دوستانم پرسیدند: «چه دیدى؟». گفتم: «چهار تا آمَنَ دیدم: ♦️ آمَنَ بهَدفه؛ به هدفش ایمان دارد. دنیا اگر جمع بشود، نمی تواند او را از هدفش منصرف کند. ♦️آمَنَ بسَبیله؛ به راهى که انتخاب کرده ایمان دارد. امکان ندارد بتوان او را از این راه، منصرف کرد. شبیه همان ایمانى که پیغمبر به هدفش و به راهش داشت. ♦️آمَنَ بقُوله؛ به سخنش ایمان دارد. در میان همه دوستانى که سراغ دارم، اَحَدى مثل ایشان به روحیه مردم ایران، ایمان ندارد... ♦️ آمَنَ برَّبه؛ به خدایش، ایمان دارد«. در یک جلسه خصوصى، ایشان به من می گفت: «فلانى! این ما نیستیم که چنین میکنیم. من دست خدا را به وضوح، حس می کنم ➖➖➖➖➖➖

#امام_خمینی (ره): شریفترین شغل در عالم ، بزرگ کردن یک بچه است ، و تحویل دادن یک انسان است به جامعه .

سلام علیکم ان شاالله قرار است در 🌟 #چله_کرامت_قرآنی🌟 خادم القرآن باشیم بواسطه ی انس با قرآن👌 👈 مراقبت رفتاری بر دعای مکارم الاخلاق 👇👇👇 سر سفره ی شهدایی هستیم که ✅ خادم القرآن هستند ✅ با زبان روزه به شهادت رسیدند ✅ شهدای ماه رمضان وعید فطر ✅ شهدایی که در صدق وصداقتشان آزمون سنگین پس دادند👌

سیزدهمین روز از چله ی چهاردهم مهمان سفره ی ❣ شهید آیت الله حسین غفاری❣ هستیم 👇👇👇

آیت الله شیخ حسین غفاری ، شهید راه بصیرت و ولایتمداری 👇👇 عالم شجاع با تنی پاره پاره جمله معروف و تاثیر گذار خود را با صدای بلند فریاد زد و در کاغذ اعترافات نوشت که : « دشمن خمینی کافرست و  من فکر می کنم تنها کسی که می تواند ایران را نجات دهد آیت اللّه امام خمینی است .»

آیت‌الله شیخ حسین غفاری درتابستان 1293 هجری شمسی در آذرشهر به دنیا آمد. از همان دوران نوجوانی  به کسب علم و دانش و علوم اسلامی علاقه زیادی نشان می داد و در این زمینه بسیار تلاش می کرد . این عالم مجاهد ، تحصیلات خود را در زادگاهش آذرشهر آغاز کرد و درسال 1323 با وجود مشکلات فراوان مالی، برای ادامه تحصیل راهی حوزه علمیه قم شد و در آنجا از محضر اساتیده بزرگی چون آیت‌الله مرعشی‌نجفی، امام خمینی و علامه طباطبایی  بهره برد . آیت الله شیخ حسین غفاری در سال‌ 1335 به تهران آمد و در «مسجد الهادی» فعالیتهای اجتماعی و مذهبی خود را آغاز کرد. از جمله اولین اقدامات اجتماعی او در تهران می‌ توان به تعطیلی «باغ شارق»  که به مرکز فسق و فجور اشرار تبدیل شده بود اشاره کرد. همچنین احیای مسجد «شیخ فضل‌الله نوری» در پشت ساختمان شهرداری تهران از دیگر اقدامات وی در این مدت به شمار می رفت .

مبارزات سیاسی ‌آیت‌ الله حسین غفاری از نیمه دوم سال 1341 هجری شمسی آغاز شد. در جریان نهضت عمومی علما در این سال، آیت‌الله غفاری نیز در مسجد الهادی ـ که امامت آن را برعهده داشت ـ سخنرانی هایی را علیه تصویب لایحه انجمن های ایالتی و ولایتی ایراد کرد. پس از آن‌ که محمدرضا پهلوی با طرح «انقلاب سفید» اصلاحات آمریکایی خود را آغاز و بر مخالفت با مبانی مذهبی پافشاری‌کرد، علما و مراجع به رهبری امام خمینی(ره) عید نوروز سال 1342 را تحریم کردند و در این میان  آیت‌ الله غفاری نیز اعلامیه‌ای را در حمایت از این تحریم صادر کرد. پس از سخنرانی تاریخی امام خمینی(ره) در عصر عاشورای سیزدهم خرداد 1342 حکومت شاه در واکنش به این سخنرانی، حضرت امام و علمای دیگری را دستگیر کرد که آیت الله حسین غفاری از جمله آنها بود. مبارزات سیاسی این عالم مجاهد علیه رژیم منحوس پهلوی سالها ادامه یافت تا این که سرانجام در تیرماه سال 1353 هجری شمسی ساواک بار دیگر او را دستگیر کرد.

وحشیانه ترین شکنجه ها - که سوراخ کردن استخوانها با مته های برقی یکی از فجیع ترین شکنجه ها بود - می خواستند آن شهید را از راه و مسیری که انتخاب کرده باز دارند ولی این عالم شجاع با تنی پاره پاره جمله معروف و تاثیر گذار خود را با صدای بلند فریاد زد و در کاغذ اعترافات نوشت که : « دشمن خمینی کافرست و  من فکر می کنم تنها کسی که می تواند ایران را نجات دهد آیت اللّه امام خمینی است .» این مجاهد نستوه سرانجام در  هفتم دی ماه 1353  براثر شکنجه های شدید جسمی و روحی در دخمه های ساواک به شهادت رسید.

اما اندیشه ناب سیاسى آیت الله غفارى را در بازجویى و متن بازجویى ساواک مى توان دریافت وقتى که از وى سؤال شد: نظر شما نسبت به (آیت الله) خمینى چیست؟ جواب داد: «من فکر مى کنم تنها کسى که مى تواند ایران را نجات دهد آیت الله خمینى است»

آخرین ملاقات خانواده شهید غفاری با وی در زندان قصر انجام شد. در اثر شکنجه دو دست او شکسته بود و دو نفر مأمور زیر بغل او را گرفته، برای ملاقات آوردند. او که خود می‌دانست آخرین ملاقاتش است، به خانواده اش گفت: «من دیگر بعید می دانم بیش از این بتوانم مقاومت کنم.» خانواده او گریستند و او نیز گریه کرد. خانواده اش به او گفتند گریه نکن ناراحت می شویم. او گفت: «نمی خواهم گریه کنم ولی بدنم خیلی درد می کند، بدنم را خرد کرده اند.» سپس به همسرش (دختر آیت الله مقدس تبریزی) گفت: کتک خوردن ارثیه ای بود که ما از امام موسی بن جعفر (ع)به ارث بردیم. این ارثیه را حفظ کنید. شما حتما هوای فرزندانت را داشته باش.

پیکر آغشته به خون این عالم شهید پس از تشییع باشکوه در قم در قبرستان وادی السلام این شهر به خاک سپرده شد. شهید سیاهچاله های طاغوت آیت الله شیخ حسین غفاری آذرشهری  نماد بارز بصیرت و ولایتمداری است چرا که در دوران خفقان طاغوت فریاد بلند دفاع از ولایت فقیه را سر داد و عقیده راسخش را با خون خود امضاء کرد.

«زجر ما این است که ما را حبس کردند یا زندان بردند؟ یا زجر این است که پای بعضی از علماء را اره کردند؛ آقا! توی روغن سوزاندند زجر ما این است که 10 سال، 15 سال، 8 سال، 7 سال، علمای ما در حبس هستند». این جمله ای است که امام خمینی (ره) درباره شهید آیت الله حسین غفاری فرموده اند؛ شهیدی که در دوران زندان، سخت ترین شکنجه ها را تحمل کرد و حاضر نشد حتی بر روی کاغذ و در کلام علیه امام و انقلاب سخنی بر زبان براند