📌ديگه چه قيمتى داريد، اگه دعا نكنيد؟ خداى تبارك و تعالى مى فرمايد اگر مى خواهيد سير كنيد و از لجن به گُل تبديل شويد، از پايين ترين مراتب اعتباريات، به بالاترين مراتب كمال راه پيدا كنيد، جز به دعا به اين خواسته نخواهيد رسيد؛ «قُلْ مَا يَعْبَأُ بِكُمْ رَبِّي لَوْلَا دُعَاؤُكُمْ»؛ ديگه چه قيمتى داريد اگر دعا كننده نباشيد؟ تصور اشتباهی كه در ميان مومنين است، این است كه دعا فقط لفظ است! در حالی‌كه دعا حقيقت است، خواستن، چشيدن، تغذيه شدن و كسب كمال است. اگر خواستن زبان، با خواستن وجود، فاصله داشته باشه، این حقیقتاً خواستن نیست. نكته مهم در مورد «قُلْ مَا يَعْبَأُ بِكُمْ رَبِّي لَوْلَا دُعَاؤُكُمْ» اين است كه تلقين و دادن دعا و ایجاد حاجت هم از خودش است؛ «یَا مَنْ یَمْلِکُ حَوائِجَ السَّائِلِینَ». وقتی که فرد خواسته و حاجتش را ابراز کرد، بذر رسیدن به آن حقیقت در وجودش ریخته و به ودیعه گذاشته می شود. اگر كسى طالب كمال هست، درخواست كمال را خدا به او داده است، انسان فقط کافیست رد نكند... چنانچه طبق آیه قرآن، حضرت نوح عرض می‌کند «انى دعوت قومى ليلا و نهارا فلم يزيدهم دعائى الا فرارا...»؛ من شب و روز برای قومم دعا کردم ولی دائماً باعث فرار آن ها شد؛ من درخواست فیض کردم، درخواست حیات کردم، درخواست عفو کردم، ولی مردم پس زدند... ما اگر قیمت دعا رو بفهمیم، بدانیم که ایجاد دعا از جانب خدای تبارک و تعالی ست، اگر وجود ما حقیقتا خواهنده باشد و به زبان جاری کردن حقیقی باشد، عالم تغییر می‌کند... #دعا #دعاى_وجودى #سوره_فرقان #علامه_طباطبايى #شاگرد_سلوكى_مرحوم_سعادت_پرور #در_مكتب_علامه_طباطبايى

دستيابى به حقيقت دعا و استجابت، با رهايى از نار ⁉️چرا دعا می‌کنم، اما نتیجه نمی‌گیرم؟! ✅ باید آن موقعی که دعا می‌کنیم، بفهمیم که آن خواهشی که داریم را خدا به ما داده و آن دعا را بر زبانمان جاری کرده. ⁉️ولی چرا مرحمت کرده و چرا ما به زبان جاری می‌کنیم ولی نتیجه نمی‌گیریم؟ ✅ چون حقیقتا خواهنده نیستيم و طلب نداریم، چون وجود ما با زبان ما سازگار نیست... ⁉️پس چه باید کرد؟ ✅ اگر بخواهیم به این حقیقت، راه پیدا کنیم، هیچ ذکری بالاتر از استغفار و صلوات بر محمد و آل محمد نیست؛ «اللهم صل علی محمد و آل محمد». علتش این است که تكرار استغفار و گفتن «خدایا ببخش»، موانعی را که ایجاد کردیم، کنار می‌زند. «فك رقبتى من النار»؛ این نار، ولایت دشمنان اهل بیت(ع) است که بر گُرده خود سوار کردیم. عرض می‌کنیم، این گردن من را از زنجیر تبعیت از آنها بیرون بیاور؛ «خلصنا من النار یا رب». فکر بکنیم به دعایی که می‌کنیم، دعا لفظ نيست. از خدای سمیع و علیم بخواهیم که حقیقت دعا را به ما بفهماند، حقیقت استغفار را به ما بفهماند و حقیقت مغفرت را به ما بچشاند... #دعا #مغفرت #استغفار #صلوات #سوره_فرقان #علامه_طباطبايى #شاگرد_سلوكى_مرحوم_سعادت_پرور #در_مكتب_علامه_طباطبايى .

قَالَ الباقر(ع): «اَلشَّجَرَةُ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ نَسَبُهُ ثَابِتٌ فِي بَنِي هَاشِمٍ وَ فَرْعُ اَلشَّجَرَةِ عَلِيٌّ وَ عُنْصُرُ اَلشَّجَرَةِ فَاطِمَةُ وَ أَغْصَانُهَا اَلْأَئِمَّةُ وَ وَرَقُهَا اَلشِّيعَةُ...» (بصائرالدرجات فى فضائل آل محمد، ج.١، ص٥٩) تا جاييكه در خاطر دارم، از فرمایش مرحوم سعادت‌پرور(ره) هست كه، «عنصر» را معنا کرده بودند به وصل‌کننده همه اجزا؛ مثل مفصل‌ها كه قسمت پایین و بالای دست و پا را به هم وصل می‌کنند. کأنّه پیغمبر اکرم(ص) به منزله‌ی ریشه، امیرالمؤمنین(ع) به منزله تنه‌ی درخت ولایت، و اهل‌بیت(ع) به منزله شاخه‌ها هستند، و شیعیان به منزله‌ی برگ‌هایی هستند که می‌آیند و می‌روند، و عوض می‌شوند؛ ولی پیکره درخت سالم می‌ماند. حضرت زهرا(س) «عنصر»، یعنی آن حلقه اتصالِ همه این‌ها به يكدیگر است. برگی که به شاخه‌ای می‌چسبد، واسطه‌ای می‌خواهد، یک وصلی می‌خواهد، وصلش حضرت زهرا(س) است. آن شاخه‌ها که به تنه درخت متصل می‌شوند، وصل كننده مى خواهند. وصل‌کننده همه‌ی این اجزاء حضرت زهرا علیها السلام است... #شاگرد_سلوكى_مرحوم_سعادت_پرور #در_مكتب_علامه_طباطبايى