هر چیزی در این راه برای او مانع است. خداوند این ضُر و ناراحتی و این سختی و مشکلات و این جهان را درست کرده برای تذکر، هشدار، دیدن و فهمیدن و برای بالاتر رفتن. اما انسان این لهو و لعب و این غفلت و این ظلم به خودش را پیوسته درون خودش نگه‌می‌دارد، نه آشکار می‌کند و نه به‌درستی آن را مداوا می‌کند؛ 🔸️وَ أَسَرُّوا النَّجْوَى الَّذِينَ ظَلَمُوا (انبیاء:۳) این انسانی که به خودش ظلم می‌کند، به جای اینکه اشکالات و سوالات و گرفتاری‌های خودش را آشکار بکند و با زبان شجاعت و با حقیقت به مقابله‌ی روشنی بپردازد تا مسئله حل شود، پیوسته این را در درون خودش پنهان می‌کند و این دوگانگی هرگز نمی‌گذارد که او رشد کند و مسائلش حل شود. این دوگانگی و پنهان کردن برای این است که در حقیقت گرفتار لهو و لعب است. اما از طرفی دیگر جهان پیوسته به شکل‌های مختلف به انسان راهنمایی می‌کند. 🔸️قالَ رَبِّي يَعْلَمُ الْقَوْلَ فِي السَّماءِ وَ الْأَرْضِ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ(انبیاء:۴) شما چیزی را در خودتان پنهان می‌کنید ولی خداوند و کائنات همه چیز را متوجه می‌شود، او سمیع و علیم است. وقتی‌که آن‌ها رازشان آشکار می‌شود، مقاومت می‌کنند. 🔸️بَلْ قالُوا أَضْغاثُ أَحْلامٍ بَلِ افْتَراهُ بَلْ هُوَ شاعِرٌ فَلْيَأْتِنا بِآيَةٍ كَما أُرْسِلَ الْأَوَّلُونَ(انبیاء:۵) با بهانه‌های مختلف به درون خودشان و به ضلالت خودشان پناه می‌برند و به آن‌ها رجوع می‌کنند. اما باز هم این جهان جواب‌هایی از طریق هشدارهای درونی و بیرونی به انسان می‌دهد و سعی می‌کند که او را آگاه کند. 🔸️لَقَدْ أَنْزَلْنا إِلَيْكُمْ كِتاباً فِيهِ ذِكْرُكُمْ أَفَلا تَعْقِلُونَ(انبیاء:۱۰) لحظه‌ای تفکر نمی‌کنید؟ اما این مسیر انسان است. 🔸️وَ كَمْ قَصَمْنا مِنْ قَرْيَةٍ كانَتْ ظالِمَةً وَ أَنْشَأْنا بَعْدَها قَوْماً آخَرِينَ(انبیاء:۱۱) چه بسیار دیگران! قریه‌ها شهرها و گروه‌ها و انسان‌هایی که درهم شکستیم به این دلیل که آن‌ها از این ظلم دست برنداشتند. وقتی‌که آثار این مشکلات آشکار می‌شد و می‌دیدند آن‌وقت: فَلَمَّا أَحَسُّوا بَأْسَنا إِذا هُمْ مِنْها يَرْكُضُونَ(انبیاء:۱۲) وقتی که آثار این عذاب و سختی و درهم شکستن را می‌دیدند و احساس می‌کردند و بوی آن را می‌شنیدند، از آن فرار می‌کردند، به آن‌ها خطاب می‌شد: لا تَرْكُضُوا وَ ارْجِعُوا إِلى‏ ما أُتْرِفْتُمْ فِيهِ وَ مَساكِنِكُمْ لَعَلَّكُمْ تُسْئَلُونَ(انبیاء:۱۳) برگردید خودتان را ببینید! برگردید به آن جایی که در آن زندگی مرفه و امکانات قرار داشتید و آن مساکنی که در آن‌جا به آرامش و اطمینان رسیده بودید، بلکه از خودتان سوال کنید و بفهمید که چه چیزی هست اما آن‌ها بعد از اینکه درک می‌کردند و می گفتند که: قالُوا يا وَيْلَنا إِنَّا كُنَّا ظالِمِينَ(انبیاء:۱۴) و این پشیمانی برای آن‌ها آشکار می‌شد و ظلم بر خودشان را می‌دیدند، باز هم نتیجه‌ای نداشت! 🔸️فَما زالَتْ تِلْكَ دَعْواهُمْ حَتَّى جَعَلْناهُمْ حَصِيداً خامِدِينَ(انبیاء:۱۵) این مسیر را به قدری ادامه دادند تا آن‌ها را ریشه‌کن کردیم و آن‌ها را در این جهان و نشئه خاموش کردیم. چرا که: وَ ما خَلَقْنَا السَّماءَ وَ الْأَرْضَ وَ ما بَيْنَهُما لاعِبِينَ(انبیاء:۱۶) خداوند این آسمان و زمین را بدون دلیل همچون یک بازی بی‌هدف و بی‌برنامه و بی‌حساب (آن‌طور که انسان‌ها فکر می‌کنند) درست نکرده است. این تهمت به خداوند که جهان را بدون دلیل و بدون حساب آفریده در میان کفار و دیگران آشکار بوده ولی همین مطلب در ما پنهان است. ما نگاهی که به این عالم داریم این‌گونه است و فکر می‌کنیم که خودمان بر‌حق هستیم و پیوسته زحمت می‌کشیم اما نتیجه حاصل نمی‌شود. پیوسته از او درخواست می‌کنیم اما اوست که باید از ما بپرسد که چرا حرکتی نمی‌کنیم؟! 🔸️بَلْ نَقْذِفُ بِالْحَقِّ عَلَى الْباطِلِ فَيَدْمَغُهُ فَإِذا هُوَ زاهِقٌ وَ لَكُمُ الْوَيْلُ مِمَّا تَصِفُونَ(انبیاء:۱۸) وای بر شما از این نگاهی که به عالم دارید. این حقیقتی است که ما گرفتار آن هستیم و غیر از آگاه شدن راهی نیست. هنگامی که به این نهایت مشکلات می‌رسیم، آن زمان همان زمانی است که انسان خداوند را ارحم الراحمین ببیند و به سمت بی‌نهایت توجه کند. انسان باید تمایلش به گذر از این مشکلات نباشد، بلکه استفاده از آن‌ها باشد. بیش از مشکلات مادی، مشکلات معنوی و بیش از مشکلات بیرونی، مشکلات درونی است که می‌تواند این حالت را به انسان بدهد. اما... انسان پیوسته در حال لهو و لعب است و قلبش به خوش‌گذرانی‌های متنوع تمایل دارد. #سوره_انبیاء #لهو_لعب #محمد_حسین_قدوسی #در_مكتب_علامه_طباطبايى .