یك‌زمآن‌ازگریہ‌آسایش‌ندارد‌چشمِ‌مـن تا‌شنیدم‌اشك‌هایِ‌مـن‌دَوایت‌میشود #پنجشنبه_های_حسینی #امام_حسین

-‌ حالم تو کربلات ِخوبه حسین :)♥️ . #حسین‌جانم♥️

:)

یا حسین شهید #کربلا #امام_حسین

در ماه تولدش هیچ شهادتی نیست #ماه_شعبان

برنامه‌ی امروز (شنبه ۱۳م بهمن): از ابتدای حکمت‌ها👇🏻 . 📌حکمت ۱۳۳ تا ۱۴۴ . 📎متن عربی و ترجمه تقدیم شما میشه.

. 💚حکمت ۱۳۳ وَ قَالَ (عليه السلام): الدُّنْيَا دَارُ مَمَرٍّ لَا دَارُ مَقَرٍّ وَ النَّاسُ فِيهَا رَجُلَانِ رَجُلٌ بَاعَ فِيهَا نَفْسَهُ فَأَوْبَقَهَا وَ رَجُلٌ ابْتَاعَ نَفْسَهُ فَأَعْتَقَهَا. دنيا گذرگاه عبور است، نه جای ماندن؛ و مردم در آن دو دسته اند: يكی آن كه خود را فروخت و به تباهی كشاند، و ديگری آن كه خود را خريد و آزاد كرد. . 💚حکمت ۱۳۴ وَ قَالَ (عليه السلام): لَا يَكُونُ الصَّدِيقُ صَدِيقاً حَتَّى يَحْفَظَ أَخَاهُ فِي ثَلَاثٍ فِي نَكْبَتِهِ وَ غَيْبَتِهِ وَ وَفَاتِهِ. دوست، دوست نيست مگر آن كه حقوق برادرش را در سه جايگاه نگهبان باشد: در روزگار گرفتاری، آن هنگام كه حضور ندارد، و پس از مرگ. . 💚حکمت ۱۳۵ وَ قَالَ (عليه السلام): مَنْ أُعْطِيَ أَرْبَعاً لَمْ يُحْرَمْ أَرْبَعاً مَنْ أُعْطِيَ الدُّعَاءَ لَمْ يُحْرَمِ الْإِجَابَةَ وَ مَنْ أُعْطِيَ التَّوْبَةَ لَمْ يُحْرَمِ الْقَبُولَ وَ مَنْ أُعْطِيَ الِاسْتِغْفَارَ لَمْ يُحْرَمِ الْمَغْفِرَةَ وَ مَنْ أُعْطِيَ الشُّكْرَ لَمْ يُحْرَمِ الزِّيَادَةَ. قال الرضي: و تصديق ذلك كتاب الله قال الله في الدعاء ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ و قال في الاستغفار وَ مَنْ يَعْمَلْ سُوءاً أَوْ يَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ يَسْتَغْفِرِ اللَّهَ يَجِدِ اللَّهَ غَفُوراً رَحِيماً و قال في الشكر لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ و قال في التوبة إِنَّمَا التَّوْبَةُ عَلَى اللَّهِ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السُّوءَ بِجَهالَةٍ ثُمَّ يَتُوبُونَ مِنْ قَرِيبٍ فَأُولئِكَ يَتُوبُ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَ كانَ اللَّهُ عَلِيماً حَكِيماً. "كسی را كه چهار چيز دادند، از چهار چيز محروم نباشد: با دعا از اجابت كردن، با توبه از پذيرفته شدن، با استغفار از آمرزش گناه، با شكرگزاری از فزونی نعمت ها. در مورد سپاس فرموده است: «بی شك اگر سپاس گزاريد، بر نعمت می افزايم». (قرآن كريم، سوره ابراهيم، آيه 7) و در مورد توبه فرموده است: «تنها توبه را خداوند از كسانی می پذيرد كه از سر نادانی به كار زشتی دست می يابند و تا دير نشده است باز می گردند، تنها چنين كسانند كه خداوند در موردشان تجديدنظر می كند، كه خدا دانا و حكيم است». (قرآن كريم، سوره نساء، آيه 17). می گويم: و اين حقيقت مورد تصديق كتاب الهی است كه در مورد دعا گفته است: «مرا بخوانيد تا خواسته های شما را بپردازم». «قرآن كريم، سوره مؤمن، آيه 60» در مورد استغفار گفته است: «هر آن كه به بدی دست يابد يا بر خود ستم روا دارد و از آن پس به درگاه خدا استغفار كند، خدای را آمرزش گر و مهربان يابد». قرآن كريم، سوره نساء، آيه 110" . 💚حکمت ۱۳۶ وَ قَالَ (عليه السلام): الصَّلَاةُ قُرْبَانُ كُلِّ تَقِيٍّ وَ الْحَجُّ جِهَادُ كُلِّ ضَعِيفٍ وَ لِكُلِّ شَيْ‏ءٍ زَكَاةٌ وَ زَكَاةُ الْبَدَنِ الصِّيَامُ وَ جِهَادُ الْمَرْأَةِ حُسْنُ التَّبَعُّلِ. نماز موجب نزدیکی هر پارسایی به خداست و حج، جهاد هر ناتوان است. هر چیزی زکاتی دارد و زکات تن، روزه و جهاد زن، نیکو شوهرداری است. . 💚حکمت ۱۳۷ وَ قَالَ (عليه السلام): اسْتَنْزِلُوا الرِّزْقَ بِالصَّدَقَةِ. روزی را با صدقه دادن فرود آوريد. . 💚حکمت ۱۳۸ وَ قَالَ (عليه السلام): مَنْ أَيْقَنَ بِالْخَلَفِ جَادَ بِالْعَطِيَّةِ. آن كه پاداش الهی را باور دارد، در بخشش سخاوت مند است. . 💚حکمت ۱۳۹ وَ قَالَ (عليه السلام): تَنْزِلُ الْمَعُونَةُ عَلَى قَدْرِ الْمَئُونَةِ. كمك الهی به اندازه نياز فرود می آيد. . 💚حکمت ۱۴۰ وَ قَالَ (عليه السلام): مَا عَالَ مَنِ اقْتَصَدَ. وآن كه ميانه روی كند، تهيدست نمی شود. . 💚حکمت ۱۴۱ وَ قَالَ (عليه السلام): قِلَّةُ الْعِيَالِ أَحَدُ الْيَسَارَيْنِ. اندك بودن تعداد زن و فرزند يكی از دو آسايش است. . 💚حکمت ۱۴۲ وَ قَالَ (عليه السلام): التَّوَدُّدُ نِصْفُ الْعَقْلِ. دوستی كردن، نيمی از خردمندی است. . 💚حکمت ۱۴۳ وَ قَالَ (عليه السلام): الْهَمُّ نِصْفُ الْهَرَمِ. واندوه خوردن، نيمی از پيری است. . 💚حکمت ۱۴۴ وَ قَالَ (عليه السلام): يَنْزِلُ الصَّبْرُ عَلَى قَدْرِ الْمُصِيبَةِ وَ مَنْ ضَرَبَ يَدَهُ عَلَى فَخِذِهِ عِنْدَ مُصِيبَتِهِ حَبِطَ عَمَلُهُ. صبر به اندازه مصيبت فرود آيد و آن كه در مصيبت بی تاب بر رانش زند، اجرش نابود می گردد. .

برنامه‌ی امروز (یکشنبه ۱۴م بهمن): از ابتدای حکمت‌ها👇🏻 . 📌حکمت ۱۴۵ تا ۱۴۷ . 📎متن عربی و ترجمه تقدیم شما میشه.

⬇️ ای كميل! دانش بهتر از مال است، زيرا علم، نگهبان تو است، و مال را تو بايد نگهبان باشی؛ مال با بخشش كاستی پذيرد امّا علم با بخشش فزونی گيرد؛ و مقام و شخصيّتی كه با مال به دست آمده با نابودی مال، نابود می گردد. ای كميل بن زياد! شناخت علمِ راستين (علم الهی) آيينی است كه به خاطر آن پاداش داده می شود، و انسان در دوران زندگی با آن خدا را اطاعت می كند، و پس از مرگ، نام نيكو به يادگار گذارد. دانش، فرمانروا و مال فرمانبر است. ای كميل! ثروت اندوزانِ بی تقوا مرده اند، گرچه به ظاهر زنده اند، امّا دانشمندان، تا دنيا برقرار است زنده اند، بدن هايشان گرچه در زمين پنهان امّا ياد آنان در دل ها هميشه زنده است. بدان كه در اينجا (اشاره به سينه مبارك كرد) دانش فراوانی انباشته است، ای كاش كسانی را می يافتم كه می توانستند آن را بياموزند. آری تيزهوشانی می يابم، امّا مورد اعتماد نمی باشند، دين را وسيله دنيا قرار داده و با نعمت های خدا بر بندگان، و با برهان های الهی بر دوستان خدا فخر می فروشند. يا گروهی كه تسليم حاملان حق می باشند امّا ژرف انديشی لازم را در شناخت حقيقت ندارند، كه با اوّلين شبهه ای، شكّ و ترديد در دلشان ريشه می زند؛ پس نه آنها و نه اينها، سزاوار آموختن دانش های فراوان من نمی باشند. يا فرد ديگری كه سخت در پی لذّت بوده، و اختيار خود را به شهوت داده است، يا آن كه در ثروت اندوزی حرص می ورزد، هيچ كدام از آنان نمی توانند از دين پاسداری كنند، و بيشتر به چهارپايان چرنده شباهت دارند، و چنين است كه دانش، با مرگِ دانشمندان می ميرد. آری! خداوندا! زمين هيچ گاه از حجّت الهی خالی نيست، كه برای خدا با برهان روشن قيام كند، يا آشكار و شناخته شده، يا بيمناك و پنهان، تا حجّت خدا باطل نشود، و نشانه هايش از ميان نرود. تعدادشان چقدر و در كجا هستند؟. به خدا سوگند! كه تعدادشان اندك، ولی نزد خدا بزرگ مقدارند، كه خدا به وسيله آنان حجّت ها و نشانه های خود را نگاه می دارد، تا به كسانی كه همانندشان هستند بسپارد، و در دل های آنان بكارد، آنان كه دانش، نور حقيقت بينی را بر قلبشان تابانده و روح يقين را دريافته اند، كه آنچه را خوش گذران ها دشوار می شمارند، آسان گرفتند، و با آنچه كه ناآگاهان از آن هراس داشتند أنس گرفتند. در دنيا با بدن هايی زندگی می كنند، كه ارواحشان به جهان بالا پيوند خورده است، آنان جانشينان خدا در زمين، و دعوت كنندگان مردم به دين خدايند. آه! آه! چه سخت اشتياق ديدارشان را دارم! كميل! هرگاه خواستی باز گرد. "

. 💚حکمت ۱۴۵ وَ قَالَ (عليه السلام): كَمْ مِنْ صَائِمٍ لَيْسَ لَهُ مِنْ صِيَامِهِ إِلَّا الْجُوعُ وَ الظَّمَأُ وَ كَمْ مِنْ قَائِمٍ لَيْسَ لَهُ مِنْ قِيَامِهِ إِلَّا السَّهَرُ وَ الْعَنَاءُ حَبَّذَا نَوْمُ الْأَكْيَاسِ وَ إِفْطَارُهُمْ. بسا روزه داری كه بهره ای جز گرسنگی و تشنگی از روزه داری خود ندارد، و بسا شب زنده داری كه از شب زنده داری چيزی جز رنج و بی خوابی به دست نياورد! خوشا خواب زيركان و افطارشان! . 💚حکمت ۱۴۶ وَ قَالَ (عليه السلام): سُوسُوا إِيمَانَكُمْ بِالصَّدَقَةِ وَ حَصِّنُوا أَمْوَالَكُمْ بِالزَّكَاةِ وَ ادْفَعُوا أَمْوَاجَ الْبَلَاءِ بِالدُّعَاءِ. ايمان خود را با صدقه دادن، و اموالتان را با زكات دادن نگاه داريد، و امواج بلا را با دعا از خود دور سازيد. . 💚حکمت ۱۴۷ وَ مِنْ كَلَامٍ لَهُ (عليه السلام) لِكُمَيْلِ بْنِ زِيَادٍ النَّخَعِيِّ قَالَ كُمَيْلُ بْنُ زِيَادٍ أَخَذَ بِيَدِي أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ (عليه السلام) فَأَخْرَجَنِي إِلَى الْجَبَّانِ فَلَمَّا أَصْحَرَ تَنَفَّسَ الصُّعَدَاءَ ثُمَّ قَالَ: يَا كُمَيْلَ بْنَ زِيَادٍ: إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ أَوْعِيَةٌ فَخَيْرُهَا أَوْعَاهَا فَاحْفَظْ عَنِّي مَا أَقُولُ لَكَ ۱. النَّاسُ ثَلَاثَةٌ فَعَالِمٌ رَبَّانِيٌّ وَ مُتَعَلِّمٌ عَلَى سَبِيلِ نَجَاةٍ وَ هَمَجٌ رَعَاعٌ أَتْبَاعُ كُلِّ نَاعِقٍ يَمِيلُونَ مَعَ كُلِّ رِيحٍ لَمْ يَسْتَضِيئُوا بِنُورِ الْعِلْمِ وَ لَمْ يَلْجَئُوا إِلَى رُكْنٍ وَثِيقٍ ۲. يَا كُمَيْلُ الْعِلْمُ خَيْرٌ مِنَ الْمَالِ الْعِلْمُ يَحْرُسُكَ وَ أَنْتَ تَحْرُسُ الْمَالَ وَ الْمَالُ تَنْقُصُهُ النَّفَقَةُ وَ الْعِلْمُ يَزْكُوا عَلَى الْإِنْفَاقِ وَ صَنِيعُ الْمَالِ يَزُولُ بِزَوَالِهِ يَا كُمَيْلَ بْنَ زِيَادٍ مَعْرِفَةُ الْعِلْمِ دِينٌ يُدَانُ بِهِ، بِهِ يَكْسِبُ الْإِنْسَانُ الطَّاعَةَ فِي حَيَاتِهِ وَ جَمِيلَ الْأُحْدُوثَةِ بَعْدَ وَفَاتِهِ وَ الْعِلْمُ حَاكِمٌ وَ الْمَالُ مَحْكُومٌ عَلَيْهِ ۳. يَا كُمَيْلُ هَلَكَ خُزَّانُ الْأَمْوَالِ وَ هُمْ أَحْيَاءٌ وَ الْعُلَمَاءُ بَاقُونَ مَا بَقِيَ الدَّهْرُ أَعْيَانُهُمْ مَفْقُودَةٌ وَ أَمْثَالُهُمْ فِي الْقُلُوبِ مَوْجُودَةٌ ۴. هَا إِنَّ هَاهُنَا لَعِلْماً جَمّاً وَ أَشَارَ بِيَدِهِ إِلَى صَدْرِهِ لَوْ أَصَبْتُ لَهُ حَمَلَةً بَلَى أَصَبْتُ لَقِناً غَيْرَ مَأْمُونٍ عَلَيْهِ مُسْتَعْمِلًا آلَةَ الدِّينِ لِلدُّنْيَا وَ مُسْتَظْهِراً بِنِعَمِ اللَّهِ عَلَى عِبَادِهِ وَ بِحُجَجِهِ عَلَى أَوْلِيَائِهِ أَوْ مُنْقَاداً لِحَمَلَةِ الْحَقِّ لَا بَصِيرَةَ لَهُ فِي أَحْنَائِهِ يَنْقَدِحُ الشَّكُّ فِي قَلْبِهِ لِأَوَّلِ عَارِضٍ مِنْ شُبْهَةٍ أَلَا لَا ذَا وَ لَا ذَاكَ أَوْ مَنْهُوماً بِاللَّذَّةِ سَلِسَ الْقِيَادِ لِلشَّهْوَةِ أَوْ مُغْرَماً بِالْجَمْعِ وَ الِادِّخَارِ لَيْسَا مِنْ رُعَاةِ الدِّينِ فِي شَيْ‏ءٍ أَقْرَبُ شَيْ‏ءٍ شَبَهاً بِهِمَا الْأَنْعَامُ السَّائِمَةُ كَذَلِكَ يَمُوتُ الْعِلْمُ بِمَوْتِ حَامِلِيهِ ۵. اللَّهُمَّ بَلَى لَا تَخْلُو الْأَرْضُ مِنْ قَائِمٍ لِلَّهِ بِحُجَّةٍ إِمَّا ظَاهِراً مَشْهُوراً وَ إِمَّا خَائِفاً مَغْمُوراً لِئَلَّا تَبْطُلَ حُجَجُ اللَّهِ وَ بَيِّنَاتُهُ وَ كَمْ ذَا وَ أَيْنَ أُولَئِكَ، أُولَئِكَ وَ اللَّهِ الْأَقَلُّونَ عَدَداً وَ الْأَعْظَمُونَ عِنْدَ اللَّهِ قَدْراً يَحْفَظُ اللَّهُ بِهِمْ حُجَجَهُ وَ بَيِّنَاتِهِ حَتَّى يُودِعُوهَا نُظَرَاءَهُمْ وَ يَزْرَعُوهَا فِي قُلُوبِ أَشْبَاهِهِمْ هَجَمَ بِهِمُ الْعِلْمُ عَلَى حَقِيقَةِ الْبَصِيرَةِ وَ بَاشَرُوا رُوحَ الْيَقِينِ وَ اسْتَلَانُوا مَا اسْتَوْعَرَهُ الْمُتْرَفُونَ وَ أَنِسُوا بِمَا اسْتَوْحَشَ مِنْهُ الْجَاهِلُونَ وَ صَحِبُوا الدُّنْيَا بِأَبْدَانٍ أَرْوَاحُهَا مُعَلَّقَةٌ بِالْمَحَلِّ الْأَعْلَى أُولَئِكَ خُلَفَاءُ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ وَ الدُّعَاةُ إِلَى دِينِهِ آهِ آهِ شَوْقاً إِلَى رُؤْيَتِهِمْ انْصَرِفْ يَا كُمَيْلُ إِذَا شِئْتَ. ⬇️ "كميل بن زياد می گويد: امام(علیه السلام) دست مرا گرفت و به سوی قبرستان كوفه برد، آنگاه آه پُردردی كشيد و فرمود: ای كميل بن زياد! اين قلب ها بسان ظرف هايی هستند، كه بهترين آنها، فراگيرترين آنهاست، پس آنچه را می گويم نگاهدار: مردم سه دسته اند: دانشمند الهی، و آموزنده ای بر راه رستگاری، و گروهی مثل پشّه هايی كه دست خوش باد و طوفان هستند و هميشه سرگردانند، كه به دنبال هر سر و صدايی می روند، و با وزش هر بادی حركت می كنند؛ نه از روشنايیِ دانش نور گرفتند، و نه به پناهگاه استواری پناه بردند.

برنامه‌ی امروز (دوشنبه ۱۵م بهمن): از ابتدای حکمت‌ها👇🏻 . 📌حکمت ۱۴۸ تا ۱۵۵ . 📎متن عربی و ترجمه تقدیم شما میشه.

💚حکمت ۱۴۸ ۱۴۸ـ وَ قَالَ (عليه السلام): الْمَرْءُ مَخْبُوءٌ تَحْتَ لِسَانِهِ. حکمت۱۴۸ انسان زير زبان خود پنهان است . 💚حکمت ۱۴۹ ۱۴۹ـ وَ قَالَ (عليه السلام): هَلَكَ امْرُؤٌ لَمْ يَعْرِفْ قَدْرَهُ. حکمت ۱۴۹ نابود شد كسی كه ارزش خود را ندانست. . 💚حکمت ۱۵۰ ۱۵۰ـ وَ قَالَ (عليه السلام): لِرَجُلٍ سَأَلَهُ أَنْ يَعِظَهُ لَا تَكُنْ مِمَّنْ يَرْجُو الْآخِرَةَ بِغَيْرِ عَمَلٍ وَ يُرَجِّي التَّوْبَةَ بِطُولِ الْأَمَلِ يَقُولُ فِي الدُّنْيَا بِقَوْلِ الزَّاهِدِينَ وَ يَعْمَلُ فِيهَا بِعَمَلِ الرَّاغِبِينَ إِنْ أُعْطِيَ مِنْهَا لَمْ يَشْبَعْ وَ إِنْ مُنِعَ مِنْهَا لَمْ يَقْنَعْ يَعْجِزُ عَنْ شُكْرِ مَا أُوتِيَ وَ يَبْتَغِي الزِّيَادَةَ فِيمَا بَقِيَ يَنْهَى وَ لَا يَنْتَهِي وَ يَأْمُرُ بِمَا لَا يَأْتِي يُحِبُّ الصَّالِحِينَ وَ لَا يَعْمَلُ عَمَلَهُمْ وَ يُبْغِضُ الْمُذْنِبِينَ وَ هُوَ أَحَدُهُمْ يَكْرَهُ الْمَوْتَ لِكَثْرَةِ ذُنُوبِهِ وَ يُقِيمُ عَلَى مَا يَكْرَهُ الْمَوْتَ مِنْ أَجْلِهِ إِنْ سَقِمَ ظَلَّ نَادِماً وَ إِنْ صَحَّ أَمِنَ لَاهِياً يُعْجَبُ بِنَفْسِهِ إِذَا عُوفِيَ وَ يَقْنَطُ إِذَا ابْتُلِيَ إِنْ أَصَابَهُ بَلَاءٌ دَعَا مُضْطَرّاً وَ إِنْ نَالَهُ رَخَاءٌ أَعْرَضَ مُغْتَرّاً تَغْلِبُهُ نَفْسُهُ عَلَى مَا يَظُنُّ وَ لَا يَغْلِبُهَا عَلَى مَا يَسْتَيْقِنُ يَخَافُ عَلَى غَيْرِهِ بِأَدْنَى مِنْ ذَنْبِهِ وَ يَرْجُو لِنَفْسِهِ بِأَكْثَرَ مِنْ عَمَلِهِ إِنِ اسْتَغْنَى بَطِرَ وَ فُتِنَ وَ إِنِ افْتَقَرَ قَنِطَ وَ وَهَنَ يُقَصِّرُ إِذَا عَمِلَ وَ يُبَالِغُ إِذَا سَأَلَ إِنْ عَرَضَتْ لَهُ شَهْوَةٌ أَسْلَفَ الْمَعْصِيَةَ وَ سَوَّفَ التَّوْبَةَ وَ إِنْ عَرَتْهُ مِحْنَةٌ انْفَرَجَ عَنْ شَرَائِطِ الْمِلَّةِ يَصِفُ الْعِبْرَةَ وَ لَا يَعْتَبِرُ وَ يُبَالِغُ فِي الْمَوْعِظَةِ وَ لَا يَتَّعِظُ فَهُوَ بِالْقَوْلِ مُدِلٌّ وَ مِنَ الْعَمَلِ مُقِلٌّ يُنَافِسُ فِيمَا يَفْنَى وَ يُسَامِحُ فِيمَا يَبْقَى يَرَى الْغُنْمَ مَغْرَماً وَ الْغُرْمَ مَغْنَماً يَخْشَى الْمَوْتَ وَ لَا يُبَادِرُ الْفَوْتَ يَسْتَعْظِمُ مِنْ مَعْصِيَةِ غَيْرِهِ مَا يَسْتَقِلُّ أَكْثَرَ مِنْهُ مِنْ نَفْسِهِ وَ يَسْتَكْثِرُ مِنْ طَاعَتِهِ مَا يَحْقِرُهُ مِنْ طَاعَةِ غَيْرِهِ فَهُوَ عَلَى النَّاسِ طَاعِنٌ وَ لِنَفْسِهِ مُدَاهِنٌ اللَّهْوُ مَعَ الْأَغْنِيَاءِ أَحَبُّ إِلَيْهِ مِنَ الذِّكْرِ مَعَ الْفُقَرَاءِ يَحْكُمُ عَلَى غَيْرِهِ لِنَفْسِهِ وَ لَا يَحْكُمُ عَلَيْهَا لِغَيْرِهِ يُرْشِدُ غَيْرَهُ وَ يُغْوِي نَفْسَهُ فَهُوَ يُطَاعُ وَ يَعْصِي وَ يَسْتَوْفِي وَ لَا يُوفِي وَ يَخْشَى الْخَلْقَ فِي غَيْرِ رَبِّهِ وَ لَا يَخْشَى رَبَّهُ فِي خَلْقِهِ. قال الرضي: و لو لم يكن في هذا الكتاب إلا هذا الكلام لكفى به موعظة ناجعة و حكمة بالغة و بصيرة لمبصر و عبرة لناظر مفكر. حکمت۱۵۰ "مردی از امام (علیه السلام)درخواست اندرز كرد مانند كسی مباش كه بدون عمل صالح به آخرت اميدوار است، و توبه را با آرزوهای دراز به تأخير می اندازد، در دنيا چونان زاهدان سخن می گويد، امّا در رفتار همانند دنياپرستان است، اگر نعمت ها به او برسد سير نمی شود، و در محروميّت قناعت ندارد، از آنچه به او رسيد شكرگزار نيست، و از آنچه مانده زياده طلب است. ديگران را پرهيز می دهد امّا خود پروا ندارد؛ به فرمان برداری امر می كند امّا خود فرمان نمی برد، نيكوكاران را دوست دارد، امّا رفتارشان را ندارد؛ گناهكاران را دشمن دارد امّا خود يكی از گناهكاران است، و با گناهان فراوان مرگ را دوست نمی دارد، امّا در آنچه كه مرگ را ناخوشايند ساخت پافشاری دارد، اگر بيمار شود پشيمان می شود، و اگر تندرست باشد سرگرم خوشگذرانی هاست؛ در سلامت مغرور و در گرفتاری نااميد است؛ اگر مصيبتی به او رسد به زاری خدا را می خواند. اگر به گشايش دست يافت مغرورانه از خدا روی بر می گرداند. نفس او با نيروی گُمانِ ناروا، بر او چيرگی دارد، و او با قدرت يقين بر نفس خود چيره نمی گردد. برای ديگران كه گناهی كمتر از او دارند نگران، و بيش از آنچه كه عمل كرده اميدوار است. اگر بی نياز گردد مست و مغرور شود، و اگر تهيدست گردد، مأيوس و سُست شود. چون كار كند در آن كوتاهی ورزد، و چون چيزی خواهد زياده روی نمايد، چون در برابر شهوت قرار گيرد گناه را برگزيده، توبه را به تأخير اندازد، و چون رنجی به او رسد از راه ملّت اسلام دوری گزيند؛ عبرت آموزی را طرح می كند، امّا خود عبرت نمی گيرد؛ در پند دادن مبالغه می كند، امّا خود پندپذير نمی باشد.