eitaa logo
راه حسین (ع)
623 دنبال‌کننده
60.3هزار عکس
32.6هزار ویدیو
1.1هزار فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
❔چرا حضرت علی از خانواده خود در برابر هجوم دشمنان دفاع نکرد و اجازه داد همسرش آسیب ببیند و فرزندش جان دهد❔ 👌 1⃣مراجعه به تاریخ و درک شرایطی که در زمان شهادت پیامبر گرامی بر منطقه و جهان حاکم بود و دقت در شرایط پیش از رحلت به روشنی فلسفه عدم دفاع حضرت امیر را روشن می کند. ❗️سه خطر مهم به صورت یک مثلث ، دین و موجودیت اسلام را تهدید می کرد؛ 🔶1- ضلع اول این مثلث خطر امپراتوری روم بود. 🔶2- ضلع دوم در امپراتوری ایران 🔶3- ضلع سوم در گروه منافقان داخلی 👌نسبت به خطر اول و اهمیت بسیار آن کافی است که بدانیم پیامبر گرامی همواره تا آخرین لحظات حیات خویش به آن می اندیشید.از این رو در آستانه وفاتش سپاه عظیمی به فرماندهی اسامه بن زید تجهیز کرد و برای رویارویی با رومیان اعزام کرد و هر که را که از آن تخلف کند لعن کرد. 📚بحار الانوار ج22 ص468 👌نسبت به خطر ضلع دوم نیز کافی است بدانیم که دشمن تند خویی بود که نامه پیامبر را پاره کرد و به حاکم یمن نوشت که رسول خدا را دستگیر کرده و خودش یا سرش را برای وی بفرستد 📚بحار الانوار ج20 ص378 👌نسبت به خطر سوم هم باید بدانیم که گروه منافقان پیوسته برای پیامبر مزاحمت ایجاد می کردند و با توطئه های گوناگون آن حضرت را می آزردند و قرآن کریم پیوسته در سوره های مختلف از آنان و خصلت ها و نفاق و آزار و تلاش های پلید آنان سخن می گوید تا آنجا که یک سوره کامل به نام « منافقون » نامیده شد که درباره منافقان و نیت ها و کارهای شوم آنان است 📚الالهیات ،سبحانی ج4 ص48 ❓با وجود این مثلث خطرناک آیا صلاح بود که حضرت علی دست به شمشیر ببرد و با ایجاد هرج و مرج جامعه اسلامی را با خطر نابودی مواجه کند❔ 2⃣علامه بزرگوار مجلسی روایت می کند: ❗️« امیر مومنان بعد از جنگ نهروان در مجلسی نشسته بود و مردم سخن می گفتند تا آنجا که خطاب به ایشان عرضه داشتند چرا با ابوبکر و عمر نبرد نکردی چنان که با طلحه و زبیر و معاویه نبرد کردی❓ چرا با شمشیرت آنان را نزدی و حقت را از آنان نگرفتی❔ ❕حضرت علی فرمود: «من به شش پیامبر اقتدا کردم که آنان به خاطر خوف و هراس از نبرد با دشمنانشان خود داری کردند .نوح و لوط و ابراهیم و موسی و هارون و محمد زمانی که در مکه بود و به غار پناه برد. ❗️( من نیز خوف از بین رفتن اسلام را داشتم) 📚بحار الانوار ج29 ص417 👌وفرمود: « به خدا سوگند اگر از تفرقه میان مسلمانان و بازگشت کفر و نابودی دین نمی ترسیدم قطعا برخورد من با مخالفان غیر از آن چیزی بود که اتفاق افتاد» 📚شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید ج1 ص184 📚الاستیعاب ج2 ص497 👌امام صادق فرمود: «علی با آنان نبرد نکرد زیرا نگران بود که مردم به آیین کفر و جاهلی خود بازگردند » 📚بحار الانوار ج29 ص440 3⃣با توجه به نکات فوق است که پیامبر گرامی حضرت علی را مامور به صبر و خویشتن داری کردند و حضرت علی نیز اطاعت نمودند .چنان که حضرت در وصیت خود به علی چنین فرمود: ❗️«تورا به صبر در برابر آنچه از این گروه به تو وفاطمه خواهد رسید سفارش میکنم صبر را پیشه خود ساز تا بر من وارد شوید» 📚خصایص الائمه،رضی، ص73 📚بحار الانوار،ج22 ص484 4⃣کمبود یاران نیز در این مساله موثر بوده است .اگر حضرت علی یاران قابلی داشت که می توانست در اندک زمانی فتنه را خاموش کند و آرامش را به جامعه اسلامی باز گرداند حتما چنین می کرد اما متاسفانه یاران قابلی برای حضرت باقی نمانده بودند چنان که خود حضرت می فرماید: «در امر خود نظر کردم دیدم نه یاوری دارم و نه مدافع و همکاری ...لذا چشمان پر از خاشاک را بر هم گذارده همچون کسی که استخوان در گلویش گیر کرده و با صبر در امر بسیار تلخی شکیبایی کردم» 📚نهج البلاغه خطبه217 🗯در روایتی آمده است که از امام رضا سوال کردند که چرا علی با دشمنانش 25 سال بعد رسول الله نجنگید سپس در ایام خلافتش با دشمنانش جنگید؟ ❗️امام پاسخ داد : «او به پیامبر اقتدا کرد چرا که پیامبر نیز به مدت 13 سال در مکه و چند ماه در مدینه به دلیل کمی یاران جهاد با مشرکین را ترک کرد.با این وجود خللی به نبوتش وارد نمیشود همچنین خللی به امامت علی نیز وارد نمیشود چون علت ترک جهاد در مورد پیامبر وعلی یکی است ( وآن کمی یاران بود) » 📚بحار الانوار،ج29 ص435 ❗پیامبر به حضرت علی چنین وصیت کرد: "قریش به زودی بر علیه تو دست به دست هم میدهند وبر ظلم بر تو اجتماع میکنند اگر یارانی داشتی با آنان بجنگد واگر اعوانی نیافتی دست نگه دار" 📚همان مدرک 📚احتجاج ج1 ص280
🌙 🤔 ❔مسلمانان ميگويند ماه رمضان ماه خداست پس چرا وقتى اين مهمانى تمام ميشود جشن ميگيرند و ميكنند❕ معمولا انسانها پايان غم و رسيدن شادى را جشن ميگيرند، يعنى مهمان خدا بودن اينقدر آزار دهنده است كه اتمامش را ميگيرند ❗️❗️ 💠💠 👌جشن گرفتن ما در پایان ماه مبارک رمضان و عید فطر از این جهت است که یک ماه توانستیم خداوند را انجام دهیم و با خود سازی و پاکی که حاصل کردیم ، توانستیم مشمول عفو و پرودگار شویم و عبادات و نیایش های ما مورد رضایت خداوند قرار گیرد و از و سنگینی گناهان خلاص شویم . 🔶اگر کسانی در این ماه از و روزه داری استنکاف کردند و توجه به نیایش و و تهذیب و خودسازی نداشته اند ، جشن گرفتن آنان در روز عید لغو و است . 🔷علی علیه السلام در مورد جشن عید فرمود ؛ « امروز تنها روز کسی است که روزه آن ها مقبول درگاه پرودگار و های شبانه آنها مورد پذیرش او قرار گرفته است و ( بنابراین ) هر روزی که در آن عصیان خداوند نشود آن روز است » 📚 البلاغه حکمت 428 🌙 در عید فطر ملت مسلمان بعد از یک روزه داشتن به فرمان خدا و عبادات روزانه و شبانه و بر شیطان پیروز شدن این پیروزی را جشن می گیرند ، جشن فرمان حق و رهایی از قید و بند شیطان ✅ بنابراین عید برای کسانی است که روزه و طاعات آن ها قبول شده است اما کسانی که روزه نگرفتند و یا روزه های آن آلوده به گناهان و نافرمانی بوده و به همین دلیل مقبول درگاه حق واقع نشده نمی توانند شاد و باشند . 🔶شادی از آن کسانی است که طاعاتشان در گاه حق شده است . 📚 امام امیر المومنین ، ج15 ص432 👌بندگان صالح به جهت آمرزش و پاداش الهی و رهایی از غم روز عید فطر را جشن می گیرند چنان که امام علی علیه السلام فرمود : « منادی در آخرین روز ماه رمضان ندا می دهد بشارت باد بر شما بندگان خدا ، تمام گذشته شما آمرزیده شد ، پس توجه کنید که چگونه اعمالتان را از نو می کنید » 📚 الانوار ج87 ص367 👌امام علیه السلام نیز فرمود ؛ « روز عید فطر روزی است که پاداش داده می شوند و ناامید می گردند » 📚 ج1 ص511 ✅ البته ما از این جهت که ماه و الهی پایان یافت بسیار ناراحت هستیم لذا کردن با ماه رمضان ( با حالت حزن و گریه ) مورد توصیه ما قرار گرفته است . 👌پیامبر فرمود ؛ «با ماه رمضان کن و چنین بگو : « خدایا این ماه رمضان را آخرین رمضان ما قرار مده و اگر قرار بود تا ماه رمضان سال بعد زنده نباشیم ، من را همین حالا مشمول رحمت و کن و نفرما » 📚 الانوار ج95 ص172 ❕دعاها و نیایش های دیگری نیز در با ماه مبارک رمضان در مجامع روایی ما نقل شده است که جهت آگاهی رجوع شود ؛ 📚 الانوار ج95 ص170 باب 8 « ادعیه شهر رمضان و اعماله » 🌙
🏴 وفات یا شهادت 🏴 : پیامبر اکرم (ص) وفات کرده اند یا در اثر زهر به شهادت رسیده اند؟ اگر شهید شده اند آیا قاتل ایشان معلوم است؟ آیا روایتی که می گوید پیامبر (ص) به دست دو تن از زنان خود (یعنی عایشه و حفصه ) مسموم شده اند دارای سند قوی است؟ : این نظریه که پیامبر اکرم (ص) در اثر مسمومیت به شهادت رسیده باشند با شواهد متعدد تاریخی قابل تقویت است اما هویت قاتلان ایشان روشن نبوده و نیست و بر اساس یک روایت ضعیف یا تحلیل ها و حدس ها نمی توان نظر قاطعی ابراز کرد. روایتی که می گوید 2 تن از همسران پیامبر (ص) به ایشان زهر نوشانده اند تنها در تفسیر عیاشی با سندی منقطع و ضعیف آمده است(تفسیر العیاشی، ص200، روایت شماره 152). نسخه ای که از این تفسیر بر جای مانده ، یک نسخه ناقص است که اسانید روایاتش تلخیص شده اند و معمولا در سند هر یک از روایاتش هویت 3 الی 4 واسطه که بین مؤلف و معصوم(ع) قرار داشته اند نامعلوم است. به گفته نجاشی(رجال شناس بزرگ شیعه) ، مؤلف تفسیر عیاشی گرچه خودش راستگو بوده ولی بسیار از افراد ضعیف نقل می کرد: « كان يروي عن الضعفاء كثيرا » ( رجال النجاشي ، ص٣٥٠). بنابراین وقتی هویت 3 یا 4 تن واسطه های میان عیاشی تا معصوم(ع) مشخص نیستند نمی توانیم سند این روایت را صحیح یا موثق بنامیم و حجت شرعی برای «نسبت دادنِ قاطعانه این روایت به معصومان (ع) » نداریم. وانگهی روایتی که در تفسیر عیاشی آمده تنها یک روایت است و در موضوع مهمی همچون « هویت قاتل رسول الله ص » نمی توان به آن اکتفا کرد.این موضوع برای شیعه مهم بوده و قاعدتا اگر معصومان(ع) احادیثی در این مورد فرموده بودند باید با روایات و اسانید متعدد نقل می شد نه اینکه تنها با یک سند منقطع و ضعیف نقل شود. بر فرض اگر کسانی چنین توجیه کنند که اهل بیت(ع) به دلایلی از بیان مکرر و علنی این موضوع خودداری کرده اند ، باید به آنان گفت: پس ما نیز مأمور به «گمانه زنی» نیستیم. ازسوی دیگر ، مضمون این روایت در آثار بر جای مانده از کلینی ، صدوق ، شیخ مفید ، سید مرتضی و شیخ طوسی دیده نمی شود حال آنکه اگر یک روایت مشهور بود مخصوصا باید در ابواب التاریخ در کتاب کافی کلینی نقل می شد. البته بعدها کتاب های روایی قرن 11 و 12 یعنی تفسیر الصافی ، بحارالانوار ، تفسیر البرهان و تفسیر نورالثقلین همین یک روایت را از تفسیر عیاشی اخذ و مجددا نقل کرده اند که این نیز دلیل کافی بر صحت سند یا متن آن روایت نخواهد بود زیرا مؤلفان این آثار تقریبا هر روایتی که یقین به جعلی بودنش نداشتند نقل می کرده اند. در هر حال ، اعتقاد به «دست داشتن دو تن از همسران پیامبر(ص) در مسموم کردن آن حضرت» یک دیدگاه مشهور و مورد تأیید و تأکید عموم علمای شیعه نبوده است. تنها سخنی که می توانیم با « احتمال قوی » بیان کنیم اینست که « پیامبر اکرم(ص) در اثر مسموم شدن به شهادت رسیده اند » اما اسناد و مدارک کافی برای تعیین هویت عاملان و طراحان پشت پرده این توطئه نداریم بنابراین باید از اظهارنظر شتابزده و قاطعانه بپرهیزیم. •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• ☑️ @tahlilgar57
🔹▫️🔹▫️🔹▫️🔹▫️🔹▫️🔹▫️🔹 🔮 ✳️ اگر مقصود رسول خدا صلى الله عليه و آله از حديث غدير، تعيين امام على عليه السلام به عنوان خليفه بود، نبايد ميان صحابه اختلاف مى شد، چون آن ها صحابه رسول خدا صلى الله عليه و آله و دست پروده آن حضرت بودند. چگونه مى توان تصور كرد كه تنها بعد از چند روز از حادثه غدير خم، صحابه وصيت و فرمان رسول خدا را فراموش كرده باشند و به آن حضرت خيانت كنند؟🤔 بنابراين قطعاً مقصود رسول خدا امامت آن حضرت نبوده است. 🔹▫️🔹▫️🔹▫️🔹▫️🔹▫️🔹▫️🔹 🛎قسمت اول👇  خواستگاه این شبهه، تصور نادرستى است كه از صحابه دارند، زیرا برخی بر این باورند كه اگر كسى نام صحابى را گرفت و ملقب به این نام شد، عدالتش قطعى است واعلام ولایت تنها در غدیر اتفاق نیفتاده بود و پیامبر صلى الله عليه و آله از همان آغاز رسالت خویش و دعوت مردم به اسلام، در مکان‌ ها و زمان‌ های مختلف، وصایت حضرت علی عليه السلام را اعلام می‌کردند، تا جایی که سران قریش به پیامبر صلى الله عليه و آله و پدر امام علی عليه السلام می‌گفتند از این به بعد باید از علی دستور بگیرید! بنابراین اعلام جانشینی و وصایت حضرت علی عليه السلام در دوره‌ های مختلف و روایات گوناگون از سوی پیامبر صلى الله عليه و آله بیان شده و غدیر خم سرآمد این اعلام است. 🍃نکته دوم اینکه پیامبر صلى الله عليه و آله این اعلام را در صحرای عرفات بیان نکرد چرا که احتمال تحریف و شبهه در آن بسیار بالا بود، به این معنا که تحریف کنندگان بعد‌ها می‌ توانستند ادعا کنند این تجمعی که در عرفات صورت گرفته بود، تجمعی طبیعی و برای مناسک حج بود نه برای اعلام ولایت حضرت علی عليه السلام و این مساله ربطی به ایشان ندارد. بنابراین به دستور خدا این حرکت در غدیر خم اتفاق افتاد تا حادثه غدیر بدون تحریف بماند و کسی نتواند آن را زیر سوال ببرد همان طور که اهل سنت خبر غدیر خم را در کتب متقن خود روایت کرده اند. اینکه پیامبر صلى الله عليه و آله در جای دیگری امر به توقف مسلمانان می‌کنند، برای این است که یادآوری کنند: ما اینجا غدیرخم تنها برای یک امر تجمع کرده ایم و آن اعلام امامت و ولایت حضرت علی عليه السلام است. بنابراین اگر این امر در عرفات، منی یا محل دیگری از حج انجام می‌ شد، ولایت حضرت علی عليه السلام به مساله‌ ای حاشیه ای، تبدیل می‌شد. چرا که در حج، اولویت با به جای آوردن مناسک و اعمال است، لذا مهم‌ ترین فلسفه تجمع در غدیر خم، مساله مهم اعلام ولایت علی عليه السلام است که بر پایه ی اصل بود نه حاشیه و این موضوع خود، محوریت بحث و اساسی بودن آن را میرساند. البته این دلیل ظاهری قضیه است و دلیل باطنی و حکمت های این رویداد بر ما پوشیده است و تنها خدا و رسول او صلّی‌ الله‌ علیه‌ و آله از آن باخبر هستند. 🔸▫️🔸▫️🔸▫️🔸▫️🔸▫️🔸▫️🔸 به نهضت آمرین بپیوندید👇 http://eitaa.com/joinchat/1655439360C3ac9fe7eda این پیام را منتشر کنید...