چهار: دولت ترامپ کشورها را، برخلاف اولویت‌های سیاسی آن‌ها، برای پیوستن به کمپین «فشار حداکثری» تحت‌فشار گذاشته و با تبدیل تحریم‌ها به ابزار ثابت سیاست خارجی، اثربخشی آن‌ها را به تحلیل برده است. تحریم‌ها همانند آنتی‌بیوتیک‌ها، اگر بیش‌ازحد مصرف شوند، تأثیر خود را از دست می‌دهند. باگذشت زمان، کشورها راه‌حل‌هایی پیدا می‌کنند. مخصوصاً، چین برای ایجاد مکانیسم مالی بین‌المللی موازی از قدرت اقتصادی برخوردار است. اگر آمریکا در آینده به اعمال تحریم‌های جدی نیاز پیدا کند، احتمالاً تأثیر تحریم‌های آن ناچیز خواهد بود. پنج: خروج آمریکا از برجام، باعث تقویت نیروهای مخالف آمریکا در ایران شد که با عادی‌سازی روابط با آمریکا شدیداً مخالف هستند. سال بعد، ایران احتمالاً رئیس‌جمهوری انتخاب خواهد کرد که اعضای کابینه آن نیز مخالف آمریکا خواهند بود. مذاکره با چنین دولتی، حتی اگر جو بایدن رئیس‌جمهور بعدی آمریکا باشد، به «توافقی بهتر» منجر نخواهد شد. زمان طلایی برای گفتگو در مورد برجام-2، حل‌وفصل تنش‌های منطقه‌ای و دیگر مسائل، ازدست‌رفته است. تحلیل و برسی مسائل فرهنگی،اجتماعی،سیاسی همرا ما باشید با کانال #آنتی_لیبرالیسم #تحلیل_برسی @Antiliberalism

#حجت_الاسلام_پورآقایی #سواد_رسانه_ای پستی که توسط آقای مهران احمدی پخش شده #تحلیل_برسی این پست توسط حجت الاسلام پور آقایی @Antiliberalism