eitaa logo
کانال آنتی‌شبهه
6.1هزار دنبال‌کننده
13.6هزار عکس
7.2هزار ویدیو
51 فایل
کانال آنتی شبهه در تلگرام: @Antishobheh گروه آنتی شبهه ایتا https://eitaa.com/joinchat/2097479691C55df9079c9 شرایط تبلیغات: https://eitaa.com/sharayet_tabadolatema تبادل نداریم❌❌ انتقاد پیشنهاد: @marka18385
مشاهده در ایتا
دانلود
‍ ‍ ﷽ ❇️پاسخ به شبهه ویدئویی 👆 @Antishobheh 1⃣آیات الهی از عذاب کفار و مشرکان و ظالمان خبر داد اگر خداوند بکلی از صرف نظر کند لازمه اش کذب است که خداوند از آن مبرّاست. به تعبیر مرحوم علامه طباطبایی: «خداوند از این روی که به ایمان و اطاعت، وعده ثواب و پاداش نیک داده و به کفر و معصیت وعید عقاب و سزای بد داده چنان که فرموده، خلف وعده نخواهد نمود.» 2⃣از آیات قرآن استفاده می شود که جزا و سزای اخروی مقتضای عدل الهی است. اگر پاداش و کیفر اخروی نباشد، الهی مخدوش خواهد بود؛ زیرا خداوند مردم را دعوت کرده است به ایمان و نیکوکاری و مردم از لحاظ پذیرش این دعوت دو دسته شده اند 3⃣گفته می شود مجازات های اخروی به شکلی که نقل شده، مخالف عدل الهی است، زیرا در مجازات های اخروی، تناسب میان جرم و جریمه وجود ندارد و مجازات ها به نحو غیر عادلانه اجرا می شود. مثلاً در قرآن‌برای گناهان عقوبت ها و مجازات های سخت و غیر قابل تحملی ذکر شده است؛ عقوبت هایی که از حیث کیفیت، فوق العاده شدید و از حیث مدت، بسیار طولانی است. 4⃣بین زندگی این جهان و جهان آخرت تفاوت هایی وجود دارد که برخی به نوع مجازات ها مربوط است و پاسخ اشکال بی تناسبیِ جرم و مجازات بستگی به فهم این تفاوت دارد. 🔮مجازات بر سه گونه است : 🔹مجازات قراردادی (تنبیه و عبرت): این نوع از مجازات، همان کیفرها و مقرّرات جزایی است که در جوامع بشری به وسیله قانون گذاران الهی یا غیر الهی وضع گردیده است. فایده این گونه مجازات ها دو چیز است: یکی، جلوگیری از تکرار جرم به وسیله خود مجرم یا دیگران از طریق رعبی که کیفر دادن ایجاد می کند... فایده دیگر، تشفّی و تسلّی خاطر ستم دیده است 5⃣این گونه مجازات ها در جهان آخرت، معقول نیست، زیرا در آن جا نه جلوگیری از تکرار جرم مطرح است، نه تشفّی دل مظلوم، قسمت مهمی از عذاب ها به شرک، ریا، ترک عبادت خدا و امثال اینها مربوط است که حق الله می باشد نه حق الناس و در این گونه موارد هیچ یک از دو اثر و خاصیتی که برای مجازات های دنیوی هست، وجود ندارد . 🔹مجازاتی که با گناه رابطه تکوینی و طبیعی دارد (مکافات دنیوی): کیفرهایی است که رابطه علّی و معلولی با جرم دارند؛ یعنی معلولِ جرم و نتیجه طبیعی آن است. این کیفرها را «مکافات عمل» یا اثر وضعی گناه می نامند . بسیاری از گناهان اثرات وضعی ناگواری در همین جهان برای ارتکاب کننده به وجود می آورد؛ مثلاً شراب خواری علاوه بر این که زیان های اجتماعی به بار می آورد، صدمه هایی نیز بر روان و جسم انسان وارد می کند و موجب اختلال اعصاب و تصلّب شرایین و ناراحتی های کبدی می گردد . اینها اثر ذاتی گناه است و کیفر قانونی نیست تا گفته شود که باید تناسب جرم و مجازات در آن رعایت گردد. 6⃣مسئله تناسب جرم و کیفر، مربوط به کیفرهای قراردادی است که رابطه آنها با جرم، رابطه قراردادی می باشد، نه واقعی و ذاتی؛ اما کیفرهای طبیعی، نتیجه و لازمه عمل اند... و هرگز ممکن نیست که علت واقعی، معلول واقعی را به دنبال خود نیاورد . 🔹مجازاتی که تجسّم خود جرم است و چیزی جدای از آن نیست (عذاب اخروی ): مجازات های جهان دیگر، رابطه تکوینی قوی تری با گناهان دارند. رابطه عمل و جزا در آخرت ، رابطه «عینیت» و «اتحاد » حکم فرماست؛ یعنی آن چه در آخرت به منزله پاداش یا کیفر به نیکوکاران و بدکاران داده می شود، تجسّم عمل آنهاست . 7⃣ کریم می فرماید: « روزی است که هر کس آن چه از کار نیک یا زشت انجام داده، حاضر می بیند آرزو می کند که کاش بین او و کار زشتش مسافت درازی فاصله می بود.» در جای دیگر می فرماید: «آنان که اموال یتیمان را به ستم می خورند، جز این نیست که در شکم خویش آتش فرو می برند و به زودی در آتشی افروخته، می افتند»یعنی مال یتیم خوردن، عیناً آتش خوردن است، اما چون در این دنیا هستند نمی فهمند 8⃣نمی توان گفت عذاب اخروی خاصیت ذاتی عمل نیست، بلکه عذاب در همه جا عین عمل است. بنابراین جهنم باید مولود اعمال گناه کاران باشد. 9⃣نباید عذاب را مستند به خداوند کنیم این سرنوشت را خود رشته و کشته است و محال است که رحمت و رضوان خدا هر جا که استعدادی باشد، تعلق نگیرد. http://www.hawzah.net/fa/Article/View/74379/ ✅با آنتی شبهه آگاهانه بپذیریم👇 @Antishobheh
﷽ ♦️سوال چرا خداوند هنگام عذاب قوم ثمود، کودکان آنها را نیز نمود؟ ❇️پاسخ @Antishobheh  1. بر اساس مبانی عقلی و دلایل نقلی، خداوند در حق کسی کوچک‌‌ترین ظلمی روا نمی‌دارد.[1] به همین دلیل اگر فردی در سن کودکی با هر اتفاق و حادثه‌ای از دنیا برود، در سایه عدالت الهی قرار ‌گرفته و حقی از او ضایع نخواهد شد.[2] 🔺 2. در باره از بین رفتن کودکان در بلاهای عمومی؛ نظیر عذاب و دیگر اقوام، باید در نظر داشت که در این حوادث، کودکان هر چند با افراد مکلف از نظر نتیجه(یعنی هلاکت، نابودی و مردن) شریک هستند، اما از نظر عنوان فرق دارند. در مورد کودکان نمی‌توان – جز با تسامح - عنوان عذاب را به کار برد و به عبارت دیگر، 👈این حوادث سهمگین برای آنها نوعی است؛ زیرا هنوز به سن تکلیف نرسیده‌اند و گناهی انجام نداده‌اند. بر این اساس، عذاب‌هایی که دامن‌گیر می‌شود، برای کودکان -هچنین افراد بزرگ‌سال بی‌گناه - مانند بلایای طبیعی است که لزوماً عذاب نیست، اما کوچک و بزرگ را در بر می‌گیرد و این کودکان گویا در زلزله‌ای طبیعی جان داده‌اند.[3] 3. ممکن است این پرسش مطرح شود که در هر صورت آنها نابود شده و از بین می‌روند؛ چرا خداوند بقا و حق حیات را از آنها می‌گیرد؟ آیا این با عدالت خداوند سازگار است؟!⁉️ ☑️در پاسخ می‌توان گفت؛ زندگی و دوام آن هدیه‌ای از سوی خداوند است و کسی حقی بر خداوند ندارد؛ بنابر این گرفتن حیات از یک فرد را نمی‌توان ظلم در حق او به شمار آورد. ☑️علاوه بر این، گاهی گرفتن حیات و جلوگیری از بقا و استمرار آن برای عده‌ای چه بسا برای خود آنها و یا جامعه دارای خیر و مصلحت باشد، ◀️چنان‌که در مورد قوم نوح خداوند از زبان حضرت نوح چنین نقل می‌کند: «اگر آنها را باقى بگذارى، بندگانت را گمراه می‌کنند و جز نسلى فاجر و کافر به وجود نمی‌آورند».[4] *⃣مقصود آیه این است  که در صورت باقی ماندن قوم، باز هم فرزندانشان ایمان نمی‌آوردند. بر این اساس،‌ چه بسا این مرگ برای کودکان بی‌گناه یک هدیه ناخواسته باشد؛ زیرا اکنون آنان به دوزخ نمی‌روند، اما اگر زنده می‌ماندند، چه بسا به سرنوشت پدرانشان دچار می‌شدند. به عبارت دیگر، آنان با آن‌که از زندگی موقت دنیا محروم شده‌اند، اما بدون آن‌که تلاشی برای کسب پاداش کنند، زندگی جاویدی به آنان هدیه شد. 📚 [1]. «إِنَّ اللَّهَ لا یَظْلِمُ مِثْقالَ ذَرَّةٍ». نساء، 40. [2]. ر. ک: 8487. [3]. ر. ک: 10823. [4]. «إِنَّکَ إِنْ تَذَرْهُمْ یُضِلُّوا عِبادَکَ وَ لا یَلِدُوا إِلاَّ فاجِراً کَفَّاراً». نوح، 27. ✅با آنتی شبهه آگاهانه بپذیریم👇 @Antishobheh 🏴
﷽ ⛔️ شبهه: آقای خمینی که وارد شد، همه برای دستبوسی هجوم آوردند....آقای طالقانی در گوشه ای نشستند و به صحنه خیره شدند، حضار علت را جویا شدند، آقای طالقانی گفتند؛ بنده فکر میکردم برای پایان دادن به این دست بوسی ها انقلاب کردیم! ❇️ پاسخ @Antishobheh ☑️پاسخ اول ✳️در پاسخ عده ای که میگویند این نوع و صفهای طولانی برای دیدار رهبر تملق و ست!! و مقایسه میکنند با محمدرضا شاه!! باید گفت: 🔸این مردمی هستند که مایلند با رهبری از نزدیک ملاقات کنند و سخنی به او بگویند یا از او بشنوند. در این صحنه های پر شور، چاپلوسی و راهی ندارد و هر چه هست، صفا و محبت از دو سوست. اشکهای شوق و لبخندهای محبت و غمگساریهایی که در این دیدارها هست، در شمار نادرترین و زیباترین پدیده ها در باب پیوند میام مردم و مسئولان است. 🔸دستبوسی از روی اجبار و ترس و برای چاپلوسی و برای ارزش و جایگاه پیدا کردن پیش شاه است. 🔸ایت الله در موارد زیادی امام و انقلاب بودند. و این مطلب را مستندات تاریخی تایید می کند . ما ایت الله طالقانی را در کنار امام و انقلاب می بینیم،هر چند در و جزئی یا امام اختلاف نظر داشتند‌‌. 🔸مستندی بر انتساب این سخن به آیت الله طالقانی موجود نیست. حال برفرض صحت این سخن از جانب وی؛ معیار سنجش نمیباشد. نظر ایشان آن بوده. 🔸اما در مقابل علامه هم اینچنین فرموده اند؛ نه دست کسی را ببوسید و نه بگذارید را ببوسند. من تا کنون هیچ دستی را نبوسیده ام، جز یک دست و آن هم دست بود و به راستی که آن دست بوسیدنی بود. ☑️پاسخ دوم @Antishobheh 🔺اولا؛ استقبال با دست بوسی فرق دارد و دست بوسی از روی تملق و چاپلوسی با دست بوسی که اجازه داده نیز فرق دارد. 🔺ثانیا؛ اسلام با استقبال مخالف نیست، به همان دلیل که پیامبر(ص) مانع استقبال نشد و از ایشان در استقبال با شکوهی شد ،پيامبر اكرم(ص) به هنگام ورود به مدينه و استقبال مردم مدينه از آن حضرت، اين كار را مذمّت نكردند؛ چرا كه استقبال مردم از آن حضرت، از سر عادت آنان در برابر شاهان و حكمرانان سرچشمه نگرفته بود؛ بلكه از محبت و آنان از ورود رسول خدا (ص) و زيارت آن حضرت بود اما علت مخالفت امیر المومنین(ع) از استقبالی که مردم انبار داشتند به خاطر این بود که مردمان آن منطقه به رسم و سبک از امرای پیشین (که حتی طوری بود که مردم تعظیم می کردند)، به همان شکل به استقبال امیرمومنان(ع) رفته بودند ، یعنی آنان با و به شكلي ذليلانه در مقابل حضرت مي دويدند و كارهايي را كه در برابر حكمرانان قبلي انجام مي دادند، در برابر آن حضرت تكرار مي كردند که این جا با مخالفت آقا امیر امومنین(ع) مواجه شدند: 🔸وقال عليه السلام : وقد لقيه عند مسيره إلى الشام دهاقين الأنبار فترجلو له واشتدوا بين يديه ) : ما هذا الذي صنعتموه ؟ فقالوا : خلق منا نعظم به أمراءنا . فقال : والله ما ينتفع بهذا أمراؤكم . وإنكم لتشقون به على أنفسكم في دنياكم وتشقون به في آخرتكم ، وما أخسر المشقة وراءها العقاب ، وأربح الدعة معها الأمان من النار . 🔸در حالي که عده اي از دهقانهاي انبار ( شهري در عراق) حضرت را ديدند پس به دنبال حضرت پياده به راه افتادند ودر جلوي حضرت به هم فشار مي آوردند ، حضرت فرمودند : چه مي کنيد؟ پس جواب دادند عادتي است از ما که با آن امراي خودمان را مي کنيم . 🔸پس حضرت فرمودند : قسم به خدا امراي شما از اين کار شما هيچ سودي نمي برند وشما با اين کار خود به خود سخت مي گيريد در دنياي خودتان و در هم خود را به سختي مي اندازيد چقدر زيان آور است سختي که به دنبال آن باشد وچقدر سود آور است راحتي که بعد از آن امان از آتش باشد نهج البلاغة - خطب الإمام علي (ع) - ج 4 - ص 10 (باب ما قاله لدهاقين الأنبار عندما ترجلوا له) چاپ دار الذخائر - قم - ايران 🔸امير مومنان (ع) از اينکه شخص براي و جلب رضاي امير چنين کاري کنند نهي فرمودند. اما هدف اصلي از اين تجمع ها يک نوع غير رسمي و غير دولتي است که مردم با حضور خود علاقه خود را به نظام ثابت کرده و به دشمنان ضربه مي زنند. lish.ir/1GIl 🔺ثالثا؛  از روايات استفاده مى شود كه علاوه بر زمان (ص) در زمان ائمه(ع) هم اين كار نسبت به ايشان انجام مى شده است. 🔸يونس بن يعقوب گفت: به امام صادق عرض كردم دست خود را بده تا ببوسم؛ حضرت دست خود را به من داد؛ (بوسيدم) عرض كردم فدايت شوم سر خويش را به من بده تا بوسه زنم حضرت به تقاضاى من رفتار نمود؛ عرض
﷽ ⛔️ شبهه: آقای خمینی که وارد شد، همه برای دستبوسی هجوم آوردند....آقای طالقانی در گوشه ای نشستند و به صحنه خیره شدند، حضار علت را جویا شدند، آقای طالقانی گفتند؛ بنده فکر میکردم برای پایان دادن به این دست بوسی ها کردیم! ✅ پاسخ: @Antishobheh پاسخ اجمالی: ✳️در پاسخ عده ای که میگویند این نوع دستبوسی و صفهای طولانی برای دیدار رهبر تملق و چاپلوسی ست!! و مقایسه میکنند با محمدرضا !! باید گفت: 🔸این جمعیت مردمی هستند که مایلند با رهبری از نزدیک ملاقات کنند و سخنی به او بگویند یا از او بشنوند. در این صحنه های پر شور، چاپلوسی و تملق راهی ندارد و هر چه هست، صفا و محبت از دو سوست. اشکهای شوق و لبخندهای محبت و غمگساریهایی که در این دیدارها هست، در شمار نادرترین و زیباترین پدیده ها در باب پیوند میام مردم و مسئولان است. 🔸دستبوسی از روی اجبار و ترس و برای چاپلوسی و برای ارزش و جایگاه پیدا کردن پیش شاه است. 🔸ایت الله در موارد زیادی امام و انقلاب بودند. و این مطلب را مستندات تاریخی تایید می کند . ما ایت الله طالقانی را در کنار امام و انقلاب می بینیم،هر چند در و جزئی یا امام اختلاف نظر داشتند‌‌. 🔸مستندی بر انتساب این سخن به آیت الله طالقانی موجود نیست. حال برفرض صحت این سخن از جانب وی؛ معیار سنجش نمیباشد. نظر ایشان آن بوده. 🔸اما در مقابل علامه هم اینچنین فرموده اند؛ نه دست کسی را ببوسید و نه بگذارید دستتان را ببوسند. من تا کنون هیچ دستی را نبوسیده ام، جز یک دست و آن هم دست بود و به راستی که آن دست بوسیدنی بود. پاسخ تفصیلی: ✳️اولا؛ استقبال با دست بوسی فرق دارد و دست بوسی از روی تملق و چاپلوسی با دست بوسی که اجازه داده نیز فرق دارد. ✳️ثانیا؛ اسلام با استقبال مخالف نیست، به همان دلیل که پیامبر(ص) مانع استقبال نشد و از ایشان در استقبال با شکوهی شد ،پيامبر اكرم(ص) به هنگام ورود به مدينه و استقبال مردم مدينه از آن حضرت، اين كار را مذمّت نكردند؛ چرا كه استقبال مردم از آن حضرت، از سر عادت آنان در برابر شاهان و حكمرانان سرچشمه نگرفته بود؛ بلكه از محبت و آنان از ورود رسول خدا (ص) و زيارت آن حضرت بود اما علت مخالفت امیر المومنین(ع) از استقبالی که مردم انبار داشتند به خاطر این بود که مردمان آن منطقه به رسم و سبک استقبال از امرای پیشین (که حتی طوری بود که مردم ذلیلانه تعظیم می کردند)، به همان شکل به استقبال امیرمومنان(ع) رفته بودند ، یعنی آنان با پاي برهنه و به شكلي ذليلانه در مقابل حضرت مي دويدند و كارهايي را كه در برابر حكمرانان قبلي انجام مي دادند، در برابر آن حضرت تكرار مي كردند که این جا با مخالفت آقا امیر امومنین(ع) مواجه شدند: 🔸وقال عليه السلام : وقد لقيه عند مسيره إلى الشام دهاقين الأنبار فترجلو له واشتدوا بين يديه ) : ما هذا الذي صنعتموه ؟ فقالوا : خلق منا نعظم به أمراءنا . فقال : والله ما ينتفع بهذا أمراؤكم . وإنكم لتشقون به على أنفسكم في دنياكم وتشقون به في آخرتكم ، وما أخسر المشقة وراءها العقاب ، وأربح الدعة معها الأمان من النار . 🔸در حالي که عده اي از دهقانهاي انبار ( شهري در عراق) حضرت را ديدند پس به دنبال حضرت پياده به راه افتادند ودر جلوي حضرت به هم فشار مي آوردند ، حضرت فرمودند : چه مي کنيد؟ پس جواب دادند عادتي است از ما که با آن امراي خودمان را تعظيم مي کنيم . 🔸پس حضرت فرمودند : قسم به خدا امراي شما از اين کار شما هيچ سودي نمي برند وشما با اين کار خود به خود سخت مي گيريد در دنياي خودتان و در هم خود را به سختي مي اندازيد چقدر زيان آور است سختي که به دنبال آن باشد وچقدر سود آور است راحتي که بعد از آن امان از آتش باشد نهج البلاغة - خطب الإمام علي (ع) - ج 4 - ص 10 (باب ما قاله لدهاقين الأنبار عندما ترجلوا له) چاپ دار الذخائر - قم - ايران 🔸امير مومنان (ع) از اينکه شخص براي و جلب رضاي امير چنين کاري کنند نهي فرمودند. اما هدف اصلي از اين تجمع ها يک نوع غير رسمي و غير دولتي است که مردم با حضور خود علاقه خود را به نظام ثابت کرده و به دشمنان ضربه مي زنند. http://www.siasi.porsemani.ir/node/2067 ✳️ثالثا؛  از روايات استفاده مى شود كه علاوه بر زمان (ص) در زمان ائمه(ع) هم اين كار نسبت به ايشان انجام مى شده است. 🔸يونس بن يعقوب گفت: به امام صادق عرض كردم دست خود را بده تا ببوسم؛ حضرت دست خود را به من داد؛ (بوسيدم) عرض كردم فدايت شوم سر خويش را به من بده تا بوسه زنم حضرت به تقاضاى من رفتار نمود؛ عرض