﷽ ⛔️ شبهه چرا امام #محمد_باقر كه باقرالعلوم ناميده شده كتاب ندارد ؟پس علم امام چگونه به اثبات رسيده؟ مگر باقر العلوم به معني شكافنده علم ها نيست ؟ از كجا بدانيم امام شكافنده تمام علم ها بوده؟ ❇️ پاسخ @Antishobjeh در ابتدا باید اشاره شود که 🔰 اولا: در مورد کتاب‏های امامان(ع) در منابع روایی ده‏ها کتاب از آنان یاد شده است و این ها بر چند نوعند: 🔻الف) برخی از این کتاب‏ها توسط امام پیشین نگاشته شده، به امام بعدی به عنوان میراث امامت منتقل شده، از امامی به امام دیگر رسیده، تا در دست امام دوازدهم حضرت مهدی(عج) قرار گرفته است. 🔻ب) برخی از این‏ها با املای امام و با خط شاگردان نگارش یافته است. 🔻ج) برخی با خط امامان(ع) برای هدایت افرادی خاص و یا درخواست عده‏ای و یا به صورت کلی نوشته شده است. 🔻د) برخی از کتاب‏های منسوب به امامان(ع) روایات منتسب به آنان است که توسط دیگران در یک یا چند مجموعه روایی گردآوری شده است. با توجه به این نکته باید گفت: بر خلا ف تصوری که در پرسش اشاره شده برخی کتاب ها منسوب به امام باقر است که از آن میان سه کتاب ذیل است: 👈1_ كتاب التفسير؛ 👈2_ رساله امام باقر(ع) به سعد الخير. 👈3_كتاب الهدايه؛ که تفصیل آنر ا در منبع ذیل جویا شوید (1) 🔰ثانیا : تلازمی بین شکافنده علوم بودن وکتاب داشتن نیست، زیرا علم داشتن و شکافتن علوم تنها از طریق نوشتن کتاب اثبات نمی شود واز همین روست که حافظ در باره پیامبر گفته است: نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت به غمزه مسله آموز صد مدرس شد مسله امام باقر ع نیز چیزی شبیه این است بخصوص این که در زمان امام باقر(ع) فرصتی پیش آمد تا حضرت بتواند به تربیت شاگردانی چون «زراره» و «محمد بن مسلم» وامثال ان دو بپردازد و بخش گسترده‏ای از تعلیمات اسلامی را به آنان تعلیم دهند. همان تعلیمات، از طریق شاگردان امام در منابع شیعه وارد گشت. که اسامی برخی از آنها در آخر پرسش آورده شده می شود. 📌اما علت این که این لقب اختصاص به امام پنجم یافته، آن است که آن بزگوار آغاز گر حرکت و نهضت علمی بود که پس از او با امام صادق ادامه یافت و به اکمال خود رسید. در واقع او شکافنده و باز کننده در دانش به سوی مسلمانان بود و امام صادق ادامه دهنده راه و مسیر امام باقر (ع) است. طبق نقل برخی روایات این لقب، در آغاز از سوی پیامبر گرامی(ص) قبل از میلاد امام پنجم، به ایشان داده شده ، به عنوان یک نشانه و ویژگی امام به صحابی جلیل القدر جابربن عبدالله انصاری گفته شده است. در برخی روایات آمده که امام پنجم در تورات هم با همین لقب شناخته شده اند.(2) 💠حال درباره راه اثبات مقام علمی آن حضرت باید گفت: امام باقر (ع)، در طول زندگی خود، به نشر و گسترش حقايق و معارف الهى پرداخت . مشكلات علمى را تشريح نمود. جنبش علمى دامنه دارى به وجود آورد كه مقدمات تاسيس يك «دانشگاه بزرگ اسلامى» را كه در دوران امامت فرزند گراميش «امام صادق » به اوج عظمت رسيد، پى ريزى كرد. امام پنجم در علم، زهد، عظمت و فضيلت سرآمد همه بزرگان بنى هاشم بود. مقام بزرگ علمى و اخلاقى او مورد تصديق دوست و دشمن بود. به قدرى روايات و احاديث، در زمينه مسائل و احكام اسلامى، تفسير، تاريخ اسلام، و انواع علوم، از حضرت به يادگار مانده است كه تا آن روز از هيچ يك از فرزندان امام حسن و امام حسين (ع) به جا نمانده بود.(3) رجال و شخصيت هاى بزرگ علمى آن روز، نيز عده‏اى از ياران پيامبر (ص) كه هنوز در حال حيات بودند، از محضر حضرت استفاده مى‏كردند. «جابر بن يزيد جعفى» و «كيسان سجستانى» (از تابعين) و فقهائى مانند: «ابن مبارك»، «زهرى»، «اوزاعى»، «ابوحنيفه»، «مالك»، «شافعى»، «زياد بن منذرنهدى» از آثار علمى او بهره‏مند شده، سخنان حضرت را، بى واسطه و گاه با چند واسطه، نقل نموده‏اند. كتب و مولفات دانشمندان و مورخان اهل تسنن مانند: طبرى، بلاذرى، سلامى، خطيب بغدادى، ابونعيم اصفهانى، و كتبى مانند: موطا مالك، سنن ابى داود، مسند ابى حنيفه، مسند مروزى، تفسير نقاش، تفسير زمخشرى، و ده ها نظير اين ها، كه از مهم ترين كتب جهان تسنن است، پر از سخنان پرمغز پيشواى پنجم است و همه جا جمله: «قال محمد بن على» و يا «قال محمد الباقر» به چشم مى‏خورد. (4) ادامه👇