#زمینه #شب_ششم_محرم_۱۴۰۲ #حاج_سید_رضا_نریمانی @majmaozakerine #کانال_متن_روضه_مجمع_الذاکرین

با حسین آرومم بی حسین آشوبم عمریه از عشقش به سینه میکوبم زندگی بی حسین از مردن بدتر میشه بین بهشتم وقتی چشمام براش تر میشه عاشق توی سرش جز وصل دلبرش هوایی نداره دنیا بی کربلا اسه ما نوکرا صفایی نداره یا ثارالله یا ثارالله یا ثارالله **** نوکریش عزته کربلاش جنته دستی که سینه زد در حال بیعته کبودی رو سینم مدال افتخاره روشن میشه چشم من تو روضه تا میباره هرکی تو هیئته تحت عنایته نگاه حسینه چشمی که میشه تر بین هر روضه در پناه حسینه یا ثارالله یا ثارالله یا ثارالله **** رو سر من سایه داری ای همسایه دعوت کن تا بیام اربعین مشایه میریزه گناهامو هر قدم تو این جاده خوشبختی تا دعوت شی کرب و بلا پیاده هر روز و هر شبه بین هر موکبه پر از عشق و احساس مکتوبه زائرت اسمش تو دفترت با دستای عباس یا ابالفضل یا ابالفضل یا ابالفضل ▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️ #کانال_متن_روضه_مجمع_الذاکرین

#واحد #شب_ششم_محرم_۱۴۰۲ #حاج_سید_رضا_نریمانی

تو سرازیری قبرم اگه دیدید تقلا میکنم اگه دیدید دارم بندای دور کفنو وا میکنم اگه دیدید که دست و پا زدم دارم تقاضا میکنم نترسید ازم نرید از دور و برم فوراً ببرید جنازمو نجف این متنِ وصیت منه تمام خوب نیست بمونه جنازه رو زمین فوراً ببرید منو وادی السلام مرگ اینه اگه صدبار بمیریم کمه ما از نجفیم به نجف برمیگردیم همه **** اگه ساکن نجف باشمو تو حین زیارت بمیرم اگه تو ساعت مرگم توی صحنت زیر ساعت بمیرم رسیدم به آرزوهامو میتونم دیگه راحت بمیرم عجب رویایی بَه عجب روزایی آخر یه روزی منم میرم نجف این دفعه ولی برای زندگی خونه میخرم نزدیک حرم خونم میشه یه موکب همیشگی خونه میخرم قبل اربعین موکب میزنیم همه خونوادگی مرگ اینه اگه صدبار بمیریم کمه ما از نجفیم به نجف برمیگردیم همه

|⇦•کاری که کردی با دلم... #سینه_زنی و توسل به حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام اجرا شده #شبِ_ششم_محرم۱۴۰۲ به نفسِ حاج میثم مطیعی•✾• ●━━━━━━─────── ⇆ㅤ ◁ㅤㅤ❚❚ㅤㅤ▷ㅤㅤ ↻ دل زنده شد با پرچمت ای جان جانم به قربان غمت ای جان هرکس که سرباز تو شد سرباز عشق است کاری که کردی با دلم، اعجاز عشق است راز عشق است رودم و شش‌ گوشه‌ات دریای من شد جز خیال کربلا در دل ندارم در میان بزم تو شرمنده ام که هدیه جز این جان ناقابل ندارم طاقت مرا برد، فتنه‌های دوران یا مرا صدا کن، یا مرا بمیران دل شد، غبار کاروان تو غرق نگاه ناگهان تو این زندگی با تو کمال زندگی هاست در بند تو بودن بهشت بندگی‌هاست حسرت ماست... غافلم اما خبر دارم که هستی غافلم اما تو جانم را خبر کن وای اگر همراهی ات از من گذشته جان زهرا لحظه ای بر من گذر کن طاقت مرا برد، فتنه‌های دوران یا مرا صدا کن، یا مرا بمیران شاعر: میلاد عرفان پور

|این زندگی با تو کمال زندگی هاست در بند تو بودن بهشت بندگی‌هاست حسرت ماست... #اَللّهُمَّ_عَجِّل_لِوَلیِّکَ_الفَرَج

|⇦بهم بگو‌ تو‌ قاسمی.. #روضه و توسل به حضرت قاسم علیه السلام اجرا شده #شبِ_ششم_محرم۱۴۰۲ به نفسِ حاج میثم مطیعی•✾• ●━━━━━━─────── ⇆ㅤ ◁ㅤㅤ❚❚ㅤㅤ▷ㅤㅤ ↻ شکسته اعضای تنت، چقد شبیه مادری بهم بگو تو قاسمی، یا که علیِ اکبری؟! الهی،بمیرم... *قاسمم!یادگار برادرم،یه شب من و بابای غریبت ایستاده بودیم. زینب و ام کلثوم یه طرف ایستاده بودند. اسماء آب می ریخت، بابام علی غسل میداد.به ما گفته بود:آروم گریه کنید،کسی صداتون رو نشنوه...اما یه وقت دست از غسل کشید،دستاشو مشت کرده، به دیوار می زد...دستم به بازوی شکسته ش خورد...مادرم همهٔ وجودش درهم شکست..* "صلی الله علیک یا سیدتی و یا مولاتی یا فاطمه الزهراء...لَعَنَ اللهُ قاتِليكِ وَ ضارِبيكِ وَ ظالميكِ و غاصِبي حقّك يا أُمي يا سيِّدَتي وَ مولاتي يا فاطمة الزهراء سلام‌الله علیها" *قاسمم!من رو یاد مادرم انداختی. مادرم هم سنی نداشت...مادرم جوان بود...«جوان ننه...یارالی ننه...»* *از ما قبول کن...دهه اول محرم پسرت به شب ششم رسید...ای موجود مقدسی که شب یازدهم وقتی این زائرا میخوان برن خونه، وقتی خادمای پسرت جمع و جور میکنن...به یه عده خداقوت میگی...میگی ازتون قبول شد....* سائلم آب و دانه میخواهم رحمت مادرانه میخواهم آی بی بی! گدا نمیخواهی؟ نوکر بی وفا نمی خواهی؟ کاش میشد ز من سوال کنی؟ پسرم(دخترم) کربلا نمیخواهی؟ «حسییین....» قاسمم! عزیزدل برادرم، تو رو که می بینم یاد خاطرات عزیزدلم، برادر خوبم با مادرم تو کوچه بنی هاشم می افتم.قاسمم!...حال مادر ما این بود:"مَا زَالَتْ بَعْدَ أَبِیهَامُنَهَّدَةَ الرُّكنِ" مادرم منهدم شد...."نَاحِلَةَ الْجِسْمِ،مُعَصَّبَةَ الرَّأْسِ، بَاكِیَةَ الْعَیْنِ"مادرم سردرد داشت...سرشو می بست...* *قاسمم! بابای غریبت برگشت خونه، به‌ من نگاه کرد..گفت:حسینم! شرمنده ام؛حمایت من بی نتیجه ماند...* *اومد بالای سر برادرزاده..."والغلام يَفحَصُ بِرِجلَيهِ..."پا به زمین می کشید.قاسم!خبر داری ساعتی بعد لحظه های آخر عموت یاد تو افتاد؟! آخرین لحظه ها راوی نوشت "وَ يَفحَصُ بِرِجلَيهِ"عموت پا به زمین می کشید....* شکسته اعضای تنت، چقد شبیه مادری بهم بگو تو قاسمی، یا که علیِ اکبری؟! الهی...بمیرم... آینه‌ی برادرم، چرا پر از ترک شده این ردّ پاهای کیه، رو‌ بدن تو حک شده... الهی بمیرم... لباس تو‌ شد کفنت قاسم اینا به قصد کشتنت قاسم تا من بیام می زدنت قاسم چی شده راه نفست تنگه نبض تو دیگه ناهماهنگه لای موهای تو چرا سنگه «امانت برادرم قاسم...» «سَیدنَاالغریب حسن جانم....» کاشکی شبیه اکبرم، میذاشتمت توی عبا اخه به هم ریخته تنت، به زیر سمِّ مرکبا الهی بمیرم... دردی که داره بدنت، فراتر از تصوره با این همه شکستگی، تکون نباید بخوره الهی بمیرم... *راوی میگه نگاه کردم.دیدم نوجوون رو بلند کرد،به سینه چسبانید؛آروم آروم این پیرمرد،نوجوون رو می کشید."و رِجلاه تَخُطّانِ الارض..."پاهای نوجوون رو زمین کشیده میشد...ای حسیین...* آروم آروم میریم حرم با هم مثه قدت بلند شده آهم نمونده جز غم تو همراهم آروم آروم بسته میشه چشمات کشیده میشه رو زمین پاهات دیگه گمونم اومده بابات «سَیدنَا الغریب حسن جانم....» #شاعر: محمد رسولی نغمه: مهدی زنگنه

↻ شکسته اعضای تنت، چقد شبیه مادری بهم بگو تو قاسمی، یا که علیِ اکبری؟! الهی،بمیرم... #اَللّهُمَّ_عَجِّل_لِوَلیِّکَ_الفَرَج

#روضه و توسل به حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام #شبِ_ششم_محرم به نفسِ حاج میثم مطیعی•✾• نیزه را سرور من، بستر راحت کردی شام را غلغله ی صبح قیامت کردی بر لب تشنه ‌ات آن روز حکایت می ‌کرد خاتمی را که در انگشت شهادت کردی عقل می ‌خواست بمانی به حرم ، اما عشق گفت بر نیزه بزن بوسه ، اجابت کردی بانگ لبیک که حجاج به لب می ‌آرند آیه ‌هایی است که بر نیزه تلاوت کردی اکبر و قاسم و عباس کجایند، کجا عشق چون این همه را بردی و غارت کردی ؟ چیست در تو ؟ همه امروز تو را می ‌جویند ای تن بی سر سرور چه قیامت کردی باز من ماندم و صد کوفه غریبی ، هیهات ! گرچه آزاد مرا تو ز اسارت کردی #شاعر: محمدعلی عجمی

↻ باز من ماندم و صد کوفه غریبی ، هیهات ! گرچه آزاد مرا تو ز اسارت کردی #اَللّهُمَّ_عَجِّل_لِوَلیِّکَ_الفَرَج

روضه و توسل به حضرت قاسم ابن الحسن علیه السلام #شبِ_ششم_محرم به نفسِ حاج محمد رضا بذری•✾• اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم السلام علی مهدی و علی آبائه اللهم کل لولیک... عشق فرمود که لیلای حسین است حسن آی دنیا همه دنیای حسین است حسن بی‌نیاز دو جهان کل نیازش حسن است از خداوند تقاضای حسین است حسن همه گفتیم حسین و خود او گفت حسن خلق فهمید که آقای حسین است حسن *حدیث از رسول خدا داریم: هرکس این دو تا آقازاده رو دوست داشته باشه پدرشون و مادرشون رو دوست داشته باشه، فردای قیامت هم درجه من است در بهشت...* بیرق خون خدا پرچم سبز حسنی است در قیامت خود معنای حسین است حسن قاب شش گوشه نشسته است به دیدار بقیع دائماً محو تماشای حسین است حسن با دعاهای حسن نور حسین است شروع عاشق دیدن غوغای حسین است حسن یا حسن حک شده بر مشک علمدار حسین ذکر توحیدی سقای حسین است حسن دو حسن داده به شاه شهدا شاه کرم چقدر با دل و جان پای حسین است حسن روضه خوانده است که لایوم کیومک عطشان ذکر پا خورده ی لب‌های حسین است حسن تو ندیدی که چه کردن سُم مرکب‌ها این طرف و آن طرف اعضای حسین است حسن *شب ششم شب یتیم امام حسن مجتبی، حضرت قاسم بن الحسن است...* پنجه‌های او اجل است سیزده تا قصیده و غزل است سفره‌دار کریم این محل است صفتی از صفاتی از لم یزل است آمده در کنار ثارالله وحده لا اله الا الله کاشکی با براده‌های آهن نگذارند لبش دهن به دهان تا نیفتد به دامن دشمن بغلش کرد حسین شکل حسن بغلش کرد همچنان پسرش داغ اکبر هنوز بر جگرش عبایی کرده بر تن از کفنش به به از هیبت جمل شکنش در شگفتم در جنگ تن به تنش قل هو الله قل هو الحسن گرچه در لشکری عذاب افتاد گل در شیشه گلاب افتاد وای از چهره‌اش نقاب افتاد نفسش دیگر از شمارش افتاد تا سراغش کمی عطش آمد خود زهرا حوالیش آمد قمر من پر از قمر شده‌ای پاره پاره‌تر از جگر شده‌ای در چنگ صد نفر شده‌ای چه کشیده کشیده‌تر شده‌ای مژه و پلک تو بریده چرا اسب بر ابرویت دویده چرا ای فدای تو پیچیده شد کاکل تو کنده شد برگ و ریشه تو آه من تا نجف کشیده شدی این طرف آن طرف کشیده شدی قاسم می‌روم پیکر تو می‌افتد بوسه نه حنجر تو می‌افتد سخت تراز غمت بلایی نیست روی دوشم دگر عبایی نیست *اومد اذن میدان بگیره ابی عبدالله اجازه نداد، برگردم برم شب عاشورا اینکه اجازه نداد اشاره‌ای هست، نوشتن شب عاشورا بین لشکر قاسم بلند شد، عمو جان! آیا من از شهادت بهره می‌برم؟ آقا فرمودند "کیف الموت عندک؟" گفت: عمو "اهلی مِن العسل" آقا صدا زد: بله پسرم تو هم از شهادت بهره‌ای می‌بری، به عذاب عظیمی دچار میشی... بعضیا میگن سنگ باران قاسم بلای عظیمی بود، بعضیا میگن زیر سم رفتنش، بعضیا میگن اینکه هیچ وقت قاسم رو به این اندازه ناراحت ندیده بودن، غم به دل قاسم نیفتاده بود، که وقتی اجازه نداد ابی عبدالله بره میدان، رفت پشت خیمه‌ها و زانو بغل کرد، شروع کرد به گریه کردن گفت عمه تو بیا با من بریم عمو رو راضی کن، شنیدید ابی عبدالله دست خط و رضایت نامه برادر رو که براش نوشته بود دید و راضی شد، آقا شروع کردن به گریه کردن چنان قاسم رو بغل کرد، آقا اون زمان پنجاه و هفت سالشونه و قاسم سیزده ساله ،هم قد آقا و هم هیکل ابی عبدالله از اون خیلی بلندتره، تو مقتل نوشته: وقتی امام حسین قاسم رو بغل کرد پاش از زمین بلند شد، خیلی عمو و برادرزاده گریه کردن، اینجا رو نگه دار که گفتم پاش از زمین بلند شد... .