#امام_صادق_ع_شهادت #دم ▪️نوحه سنتی شهادت امام صادق علیه السلام دوباره مدینه غرق سوگ وعزا شد عزای امامی از نسل مصطفی شد عمرش رسیده آخر مولا امام جعفر واویلتا واویلا، واویلتا واویلا... در خانهٔ صادق از کین آتش بپا شد یاد مادر افتاد نالان از این جفا شد با چشمانی چون دریا می زد صدا یا زهرا واویلتا واویلا، واویلتا واویلا... تن بیمار او، بس زار وناتوان است بهار عمر او دیگر رو به خزان است عدو چون نانجیب است ذکرش امن یجیب است واویلتا واویلا، واویلتا واویلا... بر زانو گرفته مولا کاظم سرش را کرده غسل وکفن پیکر پدرش را از دیده خون ببارد برخاکش می سپارد واویلتا واویلا، واویلتا واویلا... با اینکه مدینه پر از چراغ ونور است کنار مزار صادق چه سوت وکور است باید که جان ببازیم بهرش حرم بسازیم واویلتا واویلا، واویلتا واویلا... #اسماعیل_تقوایی

#ازدواج_حضرت_علی_و_حضرت_زهرا 💞💞💞💞💞💞💞💞 فرشتگان خدایی به عرش رحمانی همه به حال شعف در پی چراغانی به کف زنی شده مشغول بهر پیوندی و می کنند به سوی زمین گل افشانی در آسمان مدینه زنند بال و پری به دور خانه طاها، حبیب ربانی به روز اول ماهی که هست ذی الحجه مدینه گشت مهیا برای مهمانی مدینه غرق سرور است بهر پیوندی میان دو گل خلقت کمال انسانی یکی بود گل دردانه رسول خدا یکی بود علی، آن شهریار ایمانی بخواند خطبه پیمبر برای این پیوند و دست به دست بداده، دو یار جانانی بسی رضایت پروردگار حاصل شد ز ازدواج پر از سادگی و آسانی ز وصلتی که شود در تمامی اعصار نمونه ای ز بهین شیوه مسلمانی الا تو حضرت صاحب، عطا نما صله ای به شاعری که کند اینچنین ثناخوانی 🔸شاعر: #اسماعیل_تقوایی ______________________________

#نوحه_سنتی #امام_حسن_علیه_السلام ای در کوچه تنها و بی یار ویاور۲ ای شاهدی بر سیلی خوردن مادر۲ واویلا واویلا واویلا واویلا ۲ ____ دست مادر بگرفته،تا خانه بردی تاآخر عمر خود، خون دل خوردی واویلا... _____ طعنه زدند بر تو،یاران نادان پای تو زخمی شد،با تیغ آنان گفتند تو راکه، مذلّ المؤمنینی جانها فدای، مظلومی اینچنینی واویلا... ____ ای اولین مسموم آل پیغمبر داده تورا زهرکین بی وفا همسر خون دلت را دیدش بیچاره خواهر شد دیده هایش گریان،ناله زد مادر واویلا... _____ مزار تو بی نور وبی سایبان است مظلومی تو ازین قبرت عیان است روزی می آید که بر مهدی بنازیم با جان ودل بهر تو حرم بسازیم واویلا.... #اسماعیل_تقوایی

#اربعین_حسینی اربعین آمده ام کرببلا می نالم "ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست" سر او آمده تا وصل به پیکر گردد مدفن پیکر صد پاره دلدار کجاست عطر خوشبوی شهیدان به فضا پیچیده آن گل سر سبد صفحه ی گلزار کجاست صحنه کرببلا گشته عزا خانه ی ما آنکه هستیم همه بهرش عزادار کجاست مادری بر سر وبر سینه زنان می گرید ای خدا پیکر شش ماه ی تبدار کجاست دختری بین قبور شهدا می نالد عمه دلتنگ عمویم علمدار کجاست اربعین است وفراق من واو آخر شد زینت دوش نبی احمد مختار کجاست طاقتم نیست حسینم که بمانم بی تو سخت مشتاق توام وعده دیدار کجاست #اسماعیل_تقوایی

#اربعین_حسینی ای شیعه دوباره اربعین آمده است هنگام سر افرازی دین آمده است هنگامه به پاکنند عشاق حسین(ع) نزدیکی قلب مومنین آمده است در فاصله ی نجف تا کرببلا پاهای پیاده بر زمین آمده است در خدمت زوار حسینی هرکس آماده به وجه بهترین آمده است برتارک عالمی درخشد این روز خصم علی(ع) اندر آن حزین آمده است عشاق مسیر عشق می پیمایند انگشتر عشق را نگین آمده است انگشت تحیر به دهان دنیاست بی مثل نمایش زمین آمده است هرکس که دراین مسیر پا بگذارد از عرش برایش آفرین آمده است از سوی همه به کربلا فریادست ارباب، برای تو معین آمده است چشم دل خود را بگشا ره پیما بینی که امام آخرین آمده است #اسماعیل_تقوایی

#اربعین_حسینی شیعیان روز اربعین آمد غم جانسوز شاه دین آمد بهر دیدار با حسین شهید زینبش زار ودل غمین آمد تا رسیدش به قبر دلدارش همچو برگ خزان زمین آمده او ببویید خاک وبر سر ریخت ناله اش از گلو حزین آمد دور او از زنان وکودکها ازیسار آمد ویمین آمد باز یک خواهری زبان بگرفت از دلش آه آتشین آمد کی حسینی که زیر این خاکی خیز وبین خواهرت چنین آمد مو سپید آمد وخمیده کمر با رخی پیر وپر زچین آمد خواهرت از اسارت قومی بی وفا،طعنه زن،لعین آمد تا که وارد شدم به کرببلا یادم آن روز آخرین آمد یادم آمد چگونه پیکر تو از روی مرکبت زمین آمد یادم آمد که خنجر کندی بر حسینم گلو نشین آمد یادم آمد تنی رها گشته که سرش با من همنشین آمد حال بنگر که زینبت زسفر خسته، رنجور وبی معین آمد دختری در خرابه جا مانده عمه اش بین که شرمگین آمد بعد یک اربعین سری بهر وصل بر پیکری دفین آمد دیگر از زندگانیم سیرم بر من ایام واپسین آمد آرزویم کنار تو مردن کاش بینم مرا قرین آمد #اسماعیل_تقوایی