📹 تماشا کنید: من بی میِ ناب، زیستن نتوانم بی باده، کشیدِ بارِ تن نتوانم من بندهٔ آن دَمَم که ساقی گوید: «یک جام دگر بگیر» و من نتوانم صلّی الله علیک یا اباعبدالله الحسین #شب_جمعه @Arefane | عارفانه

تو علیمی و ماسوا جُهّال‌... @Arefane

عمر که بی عشق رفت، هیچ حسابش مگیر... @Arefane

افسوس بر این عمر که بی عشق گذشت

❖ کلیپ اختصاصی| مکاشفات سالک مجذوب «مرحوم حیدرآقا معجزه» در مجلس درس عارف بالله «آیت‌الله محمدعلی شاه آبادی» (استاد عرفان امام خمینی)، در بیان جناب «استاد حسن رمضانی» @Arefane | عارفانه

«او اگر می‌خواست، آتش را گلستان کرده بود» 🏴 صلی الله علیک یا فاطمة الزهراء

تو غفوری و ماسوا عِصیان... @Arefane

بیت وحی آتش گرفت و دست مولا بسته شد؛ «آیۀ تطهیر» زیر دست و پا، پامال شد...

مرحوم حیدرآقا معجزه تهرانی، فرزند «مرشد چلویی» معروف بوده‌اند.

❖ تصویر تابلویی که در مغازه حاج میرزا عابد نهاوندی معروف به «مُرشِد چلویی» نصب بوده است: «نسیه و وجه دستی داده می‌شود حتی به جنابعالی، به قدر قوّة (در حد توان)». نقل است که برخی برای امتحان صداقت ایشان، مقداری پول نسیه از ایشان می‌گرفتند و بعداً به ایشان بر می‌گردانند. و نیز نقل است: هر وقت کودکانی برای بردن غذا برای صاحبکارشان می‌آمدند، لقمه‌ای چرب و لذیذ از گوشت و کباب و ته‌دیگ زعفرانی درست می‌کردند و با دستان خودشان در دهان آنها می‌گذاشتند و می‌فرمودند: «مبادا صاحبکارش از این غذا به او ندهد و او چشمش به این غذا بماند و من نزد خداوند شرمنده باشم.» @Arefane | عارفانه

شب شهادت زهرا، علی به خود می‌گفت: گل محمّدیِ من چه زود پرپر شد...

تفسیر اجتماعی و سیاسی از آیۀ مبارکۀ «نَسُوا الله فأنساهم انفسهم». این آیه از مهترین آیات در زمینه سلوک و معرفت نفس است. @Arefane

تو طریقی و ماسوا گمراه... @Arefane

یک عمر صرفِ مدرسه و درس شد ولی؛ بی گریه بر حسین به جایی نمی‌رسیم صلّی الله علیک یا اباعبدالله الحسین #شب_جمعه @Arefane

قبل از سفرِ شبانه‌اش چندین بار بالای سرِ حسینِ خود آب گذاشت 🏴 صلّی‌ الله‌ علیک‌ یا‌ فاطمة‌الزهرا

آن دَر که جبرئیلِ امین بود خادمش؛ اهلِ ستم به پهلوی خیرُالنّسا زدند... @Arefane

🏴 با نوای آسمانی مرحوم سلیم مؤذن زاده اردبیلی بشنوید: دیشب نشستی گیسویم را شانه کردی امشب در آغوش لحد کاشانه کردی @Arefane

ابیات بلند معرفتی در رثای حضرت زهرا سلام الله علیها توسط مرحوم آیت الله غروی اصفهانی(کمپانی) سروده شده که به مناسبت سالروز شهادت، برخی ابیات و مصراع‌های ناب ایشان تقدیم می‌شود:

آتشى در بيتِ معمورِ ولايت شعله زد تا اَبَد زان شعله هر معمور و هر ويرانه سوخت‏

سینه‌ای کز معرفت گنجینۀ اسرار بود؛ کِی سزاوارِ فشارِ آن در و دیوار بود...؟

آن که کردی ماهِ تابان پیشِ او پهلو تهی؛ از کجا پهلوی او را تابِ آن آزار بود...؟

کرکسِ دون،  پنجه زد بر روی طاووسِ ازل عالَمی از حسرتِ آن جلوۀ مستانه سوخت

وَ لَسْتُ أدْرِى خَبَرَ المِسْمَارِ سَلْ صَدْرَهَا خِزَانَة الأسْرَارِ من واقعۀ ميخ در را نمی‌دانم؛ از سينۀ زهرا كه خزانه‌ی اسرار است بپرس... (از اشعار عربی آیت‌الله غروی اصفهانی)

وَ للسّیاطِ رنّةٌ صداها فی مَسمَعِ الدّهرِ فما أشجاها و برای تازیانه، ناله سوزناکی بود که آن صدا در گوش زمانه طنین‌افکن است و چه صدای تأثر‌انگیزی است...