eitaa logo
شیخ غلامعلي بدرلو
1.3هزار دنبال‌کننده
1.9هزار عکس
1.5هزار ویدیو
256 فایل
یاهو زَكَاةُ الْعِلْمِ بَذْلُهُ لِمُسْتَحِقِّهِ وَ إِجْهَادُ النَّفْسِ فِي الْعَمَلِ بِهِ تصنیف غررالحکم، حدیث ۱۳۲ http://eitaa.com/Arshiv_Gholam ارتباط با ادمین: https://eitaa.com/Sheikh_Gholamali
مشاهده در ایتا
دانلود
🔰از میرزای آشتیانی نقل شده که این مرد بزرگوار [سیّد علی شوشتری] در نجف، در درس شیخ انصاری حاضر می‌شده، خیال نمی‌کردیم که اهل فضل باشد. یعنی به قدری سنگین بود که حتّی برای ذرّه‌ای حاضر به تظاهر نبود. 🔻شیخ که وفات می‌یابد به حسب توصیه شیخ، شاگردان به درس آقا سیّد علی شوشتری می‌روند و یکی از آن شاگردان مرحوم آخوند خراسانی بوده است. 🔹مرحوم آخوند چون شیخ، توصیه کرده بود به درس آقا سیّد علی می‌رود و خیال می‌کند که او فقط سیّدی مقدّس و متعبّد است و [شیخ] به همین مناسبت توصیه کرده است. 💡أمّا می‌گویند درس‌هایشان که می‌رفتیم دیدیم که ایشان به همان قدرت شیخ درس را اداره کرد. کسی که ما خیال نمی‌کردیم اهل سواد باشد و در آن حدّ از فضل قرار داشته باشد، بر عکس درس را بسیار مقتدرانه اداره کرد. آیت اللّه سیّد موسی شبیری زنجانی (حفظه اللّه) 📘جرعه‌ای از دریا، ج۱، ص ۷۲ و ۷۳ https://eitaa.com/Arshiv_Gholam
💠 یکی از توصیه‌های آن مرحوم [سیّد علی شوشتری] که به درد طلبه‌ها می‌خورد این است که از مرحوم آخوند می‌پرسد که: ملّاکاظم! شما درس من را می‌نویسید یا نه؟ ایشان عرض می‌کند که: می‌نویسم. می‌پرسد: چطور می‌نویسی؟ می‌گوید: بعد از اینکه شما درس فرمودید، یادداشت‌هایم را مرتّب می‌کنم و آن‌ها را می‌نویسم. ایشان فرمودند که: نه، مطلب را فکر کن، مطالعه کن، بنویس، و بعد بیا پای درس، بعد با هم صحبت می‌کنیم. اگر مطلب من موافق بود، چه بهتر، و اگر خلاف آن بود که شما نوشتید با هم صحبت می‌کنیم؛ یا شما مرا قانع می‌کنید یا من شما را، و بعد از تجدید نظر آن را حک و إصلاح می‌کنید. 🔺این درجه از رشد فکری باید مورد توجّه صاحبان نظر قرار گیرد. آیت اللّه سیّد موسی شبیری زنجانی (حفظه اللّه) 📘جرعه‌ای از دریا، ج۱، ص ۷۳ https://eitaa.com/Arshiv_Gholam
👳‍♂شخصی به نام آقا سیّد حسن جزایری بود که وفات یافت. ایشان مورّخ و از علمای اهواز هم بود، و یک وقتی به قم تشریف آورده بودند، از ایشان پرسیدم که در قسمت رجال شما چه کسی را سراغ دارید که بتوان استفاده کرد؟ گفت یک آقا شیخ محمّدتقی شیخ هست در شوشتر، نواده حاج شیخ جعفر شوشتری، و ایشان کار همیشگی‌شان بحث رجال است و مثل شما این کار برایش در حاشیه نیست، بلکه متن کارشان است و دائماً مشغول این کار است. 👀 گفتم خوب چگونه ایشان را پیدا کنم ما در قم و ایشان در شوشتر؟ در صحن نشسته بودیم، قبل از نماز این را به بنده گفت، به حرم مشرّف شد. بعد از مراجعت گفت تصادفاً من آقای شوشتری را در حرم دیدم‌. این تصادف خیلی عجیب بود. بعد من سراغ ایشان به ایوان آینه رفتم. دیدم شیخ پیرمردی است افتاده حال. 🗣 به ایشان گفتم شما حاج شیخ محمّدتقی شوشتری هستید؟ فرمودند بلی. گفتم قاموس الرّجال را شما تألیف کرده‌اید؟ گفتند بلی. بعد من به دیدار ایشان رفتم و بعد هم قاموس الرّجال را برای من فرستادند که اگر صلاح باشد من بدهم به آقای بروجردی تا چاپ شود. بعد من نگاه کردم دیدم این مشکل است که به آقای بروجردی بدهم؛ چون أوّلاً خواندن خطّ ایشان خیلی مشکل بود و دوّم اینکه تعبیرات ایشان در مواردی که اشخاص را نقد می‌کند، خیلی تند است. 🔺با اعتراف به همه ارزش‌های این کتاب، این نقطه ضعف کتاب ایشان است و مرحوم آقای بروجردی هم به این جهت خیلی مقیّد بودند که درباره بزرگان تعبیر تند ذکر نشود. آیت اللّه سیّد موسی شبیری زنجانی (حفظه اللّه) 📘جرعه‌ای از دریا، ج۱، ص ۷۶ و ۷۷ https://eitaa.com/Arshiv_Gholam
🪔 به مرحوم آخوند می‌گفتند شما در آمدن به سامره مشرک هستید. 🏷 ایشان می‌گفت: «نه، من موحّد هستم. از نجف که حرکت می‌کنم خالصاً به قصد میرزا می‌آیم، در اینجا شرکی در کار نیست. در سامرا هم که از منزل به حرم می‌روم این هم خالصانه برای قصد زیارت است و شرکی در کار نیست» آیت اللّه سیّد موسی شبیری زنجانی (حفظه اللّه) 📘جرعه‌ای از دریا، ج۱، ص ۱۱۰ https://eitaa.com/Arshiv_Gholam
👳‍♂مرحوم حاج آقا مرتضی حائری از مرحوم حاج آقا مصطفی محسنی و یا از یکی دیگر از شاگردان میرزا نقل می‌کرد که مرحوم آخوند سالی یک مرتبه سامره می‌آمد و در درس مرحوم میرزا شرکت می‌کرد. 🔻مرحوم آخوند اشکال که می‌کرد خیلی با مقدّمات مطلب را بیان می‌داشت. ما می‌گفتیم دیگر مطلب میرزا بعد از این مقدّمات قیمتی ندارد و باطل شد. بعد مرحوم میرزا که مشغول جواب می‌شد، دیگر حرف مرحوم آخوند کأنّ أصلاً حرفی نبود و هیچ می‌شد... ✅ میرزا هم شاگردهای مبرّز را از قبیل مرحوم آخوند خیلی تشویق می‌کرد و حتّی وقتی آخوند خیلی قرض بالا می آورد، (چون سماحت عجیبی هم داشته است، طبعاً قرض‌های سنگینی متوجّه او بوده)، ایشان که سالی یک مرتبه می‌آمده، میرزا تمام قرض‌ها را می‌داده و سالیانه او را اداره می کرده است. آیت اللّه سیّد موسی شبیری زنجانی (حفظه اللّه) 📘جرعه‌ای از دریا، ج۱، ص ۱۱۰ https://eitaa.com/Arshiv_Gholam
🔖 خلاصه عدّه‌ای عقیده‌شان این است که مرحوم میرزا بر مرحوم شیخ هم تقدّم دارد و این [شهادت فاضل اردکانی بر تقدّم میرزا] هم از شواهد آن است. 🏷 و به هر حال میرزا از نظر علمی خیلی در سطح بالایی بوده و بزرگان طبقه بعد هم که مطالب تحقیقی و محقّقانی دارند، همه از شاگردان اویند؛ مثل آخوند خراسانی، سیّد محمّدکاظم یزدی، مرحوم سیّد اسماعیل صدر، سیّد محمّد فشارکی، میرزا محمّدتقی شیرازی، شریعت اصفهانی و . . . آیت اللّه سیّد موسی شبیری زنجانی (حفظه اللّه) 📘جرعه‌ای از دریا، ج۱، ص ۱۱۱ و ۱۱۲ https://eitaa.com/Arshiv_Gholam
👳‍♂من یک وقتی از آقای حاج آقا عزّالدّین زنجانی شنیدم، او از پدرش مرحوم امام جمعه نقل می‌کرد که گفته ما رفتیم منزل آسیّد احمد سبط شیخ در نجف یا جای دیگر، آسیّد احمد گفته مایلید رسائل به خطّ شیخ را ببینید؟ این‌ها گفته بودند نهایت آرزوی ماست که خطّ شیخ را زیارت کنیم. 📝 رسائل شیخ را آورده بودند، می‌گفت دیدم خیلی جاها با خطّ قرمز أعلی یک یا چند سطر خطّ کشیده و در حاشیه نوشته شده. پرسیدم این‌ها چیست؟ گفت که این خطوط و اصلاحات مرحوم میرزای شیرازی است و شیخ رسائل را به میرزا داده بوده تا میرزا آن‌ها را اصلاح کند. میرزا اصلاحات کرده بوده و شیخ هم دستور داده بوده که رسائل با اصلاحات میرزا چاپ بشود. آیت اللّه سیّد موسی شبیری زنجانی (حفظه اللّه) 📘جرعه‌ای از دریا، ج۱، ص ۱۱۲ https://eitaa.com/Arshiv_Gholam
📚عشق میرزا هم به مسائل علمی در حدّی بوده که هفت ساعت مباحثه می‌کرده‌. 🏷 از مرحوم آقای حائری شنیدم که به نظرم از مرحوم حاج شیخ نقل می‌کرد که ایشان می‌فرموده، یک موقع که ارتباط بین ایران و عراق یکی دو سال قطع شد، مسافر کم می‌آمد و میرزا فراغت داشت، مباحثه‌های هفت ساعتی می‌کرده است. 💡همین‌طور چون فکر جوّالی داشته و آن شاگردها هم افراد متفکری بودند، به آن‌ها اختیار می‌داده که فکر بکنند و نظر شاگردان را می‌پرسیده و درس جنبه مباحثه داشته و خودش محاکمه می‌کرده و ترجیح می‌داده است. آیت اللّه سیّد موسی شبیری زنجانی (حفظه اللّه) 📘جرعه‌ای از دریا، ج۱، ص ۱۱۲ https://eitaa.com/Arshiv_Gholam
🗳 أرکان أربعة یک عالم، که اگر در او جمع شوند صلاحیت مرجعیّت دارد، در میرزا وجود داشته. علمیّتش درجه اوّل، تقوایش درجه اوّل، اخلاقش درجه اوّل، عقلش هم درجه اوّل بوده. 📊 این چهار چیز در میرزا در حدّ أعلا بوده و هیچ نباید کسی شکّ در علمیّت میرزا بکند و اگر هیچ شاهدی نبود جز همین شاگردها، همین که هرچه ملّای متفکّر می‌بینیم تربیت شده‌ی اویند، کافی بود. 🏷 مثل وحید بهبهانی که شاگردانی همانند بحرالعلوم، صاحب ریاض، کاشف الغطاء، میرزا مهدی شهرستانی، سیّد محسن أعرجی و ملّا مهدی نراقی نشان دهنده موقعیت علمی ممتاز اوست. 👳‍♂دو نفر ملّا هست در تاریخ شیعه که شاگردهای آن‌ها مهم‌ترین شاگردهای أعصارند؛ یکی وحید بهبهانی است و دیگری میرزای شیرازی. آیت اللّه سیّد موسی شبیری زنجانی (حفظه اللّه) 📘جرعه‌ای از دریا، ج۱، ص ۱۱۳ https://eitaa.com/Arshiv_Gholam
💡آقای حاج سیّد مهدی روحانی نقل کرد از عموی خودش مرحوم حاج آقا احمد، ایشان هم از مرحوم آسیّد عبدالهادی، و ایشان از مرحوم آمیرزا علی آقای شیرازی که پسر میرزا و مرجع تقلید هم بوده. 🔻آمیرزا علی آقا می‌فرموده اواخر کسالت میرزا وضع میرزا طوری شد که مورد تردید بود میرزا وفات کرده و یا زنده است. قرار شد امتحان کنند ببینند زنده است یا وفات کرده. یکی رفت گفت از طرف دولت عثمانی آمده‌اند برای زیارت شما. اثر حیات در میرزا ظاهر نشد. دیگری گفت سفیر ایران آمده می‌خواهد خدمت شما سلامی عرض کند. اثری پیدا نشد. 💎آمیرزا علی آقا می گوید من می‌دانم چطور باید پدرم را امتحان کرد؟ به گوش میرزا می‌گویند نان سوخته چه حکمی دارد؟ میرزا می‌جنبد و می‌فرماید از چه بابت حکمش را تعیین کنیم؟ از این جهت که أکل خبائث است بگوییم حرام است یا از باب اینکه مضرّ است بگوییم حرام است و یا بگوییم اگر بخواهیم تحریم کنیم چون نان غیر سوخته‌ هم با سوخته هاست و دور ریخته می‌شود لازمه این تحریم تحریم دیگری است و تزاحم است، از این جهت بگوییم حرمت أکل، فعلیت ندارد. 🪔 میرزا این شقوق را در آن حال بیان می کند. آیت اللّه سیّد موسی شبیری زنجانی (حفظه اللّه) 📘جرعه‌ای از دریا، ج۱، ص ۱۱۳ و ۱۱۴ https://eitaa.com/Arshiv_Gholam
🧠 ایشان از نظر فکری فکر سیّال فوق‌العاده‌ای داشته، جولان ذهنی عجیبی داشته. 📖 أصلاً بحث‌های سامرائی و بحث‌های نجفی دو سبک مختلف دارند. قطعی حرف‌زدن، سبک بحث‌های نجفی هاست و مطالب تشکیکی و با تردید گفتن سبک سامرائی هاست. به تعبیر آقای مجتهدی ممثّلِ فکر نجفی‌ها إنّما است و ممثّلِ فکر سامرائی‌ها لعلّ است. 🔺به هرحال میرزا در أثر اینکه فکرش خیلی جوّال بوده زیاد تجدیدنظر می‌کرده. فرد متّقی و خداترسی هم بوده. اگر می‌خواست همین‌طوری فتوا بدهد، دچار اشکال شرعی می‌شده. لذا می‌گفته احتیاط کنید و خیلی کم فتوا داده است. 💠 یکی از چیزهایی که بعضی‌ها به وسیله آن حرجی بودن احتیاط و غیرقابل عمل بودن آن را نقض می‌کنند، همین است که می‌گویند میرزا مدّت طولانی مرجع تقلید بوده و مقلّدین را به احتیاط ارجاع می‌کرده و هیچ اختلال نظامی هم واقع نشده است. آیت اللّه سیّد موسی شبیری زنجانی (حفظه اللّه) 📘جرعه‌ای از دریا، ج۱، ص ۱۱۷ https://eitaa.com/Arshiv_Gholam
🪔 از جمله چیزهایی که همه قبول دارند و مورد اختلاف نیست، نبوغ عقلی میرزای شیرازی است. 📑 راجع به این موضوع قضایای خیلی زیادی منقول است، مثلاً یک وقت در سامرا بین شیعه و سنّی یک اختلاف شدیدی می‌شود و فی الجمله کشتاری هم اتّفاق می‌افتد و به صورتی اوضاع آشفته بود که مرحوم آقای مجتهدی تبریزی از قول حاج شیخ عبدالکریم حائری نقل می‌کرد که ایشان می‌گفتند یک باری در سرداب بود که قرار بود بالا بیاورند تا به جای دیگری منتقل شود، به یکی از حمّال های سامره هر چه گفتیم برو این بار را بیاور بالا حاضر نشد و می‌ترسید که اگر به سردآب برود گرفتار شود و او را بکشند. خلاصه اوضاع در آن زمان اینقدر آشفته بوده است. 🛡از طرفی انگلیسی‌ها پیش میرزا می‌آیند و برای کمک به ایشان می‌گویند که هرچه امر می‌فرمایید در اختیار شما قرار می‌دهیم و از شما اطاعت می‌کنیم. میرزا می‌فرماید بحث ما یک بحث داخلی خانوادگی است، دو تا برادر با هم یک مسائلی دارند. این صحیح نیست که غیر بیاید مداخله کند. خود ما حل می‌کنیم و مسئله‌ای نیست که شما بخواهید دخالت کنید. آیت اللّه سیّد موسی شبیری زنجانی (حفظه اللّه) 📘جرعه‌ای از دریا، ج۱، ص ۱۱۹ https://eitaa.com/Arshiv_Gholam
👇اینو بخونید👇 🗣 حاج آقا رضا صدر از حاج انصاری مرحوم واعظ معروف، و ایشان از مرحوم آقای حاج شیخ عبدالکریم حائری نقل می‌کرده: ⚡️در اواخر که ریاست میرزا خیلی بالا گرفته بود، دسترسی به ایشان مشکل بود، چون مراجعه زیاد بود. خوب سنّشان هم بالا بود، گرفتاری هم زیاد. لذا برای اینکه خیلی‌ها علاقه داشتند میرزا را ملاقات کنند هر چند روزی یک مرتبه بار عام می‌داد که اشخاص بتوانند بیایند و میرزا را زیارت کنند. 🔥در یکی از این بار عام‌ها که اشخاص می آمدند برای زیارت، می‌بینند که نظر میرزا به یک شخص معیّنی معطوف است. هر چه اشخاص جلو می‌آیند و بعد از دست بوسی میرزا می‌روند، باز هم توجّه میرزا به همان شخص و همان نقطه است، تا اینکه بالأخره نوبت به آن شخص مورد نظر میرزا می‌رسد و می‌آید دست میرزا را می‌بوسد. میرزا از او سئوال می‌کند که مثلاً اهل کجایی؟ می‌گوید اهل کربلا، می‌پرسد برای چه اینجا آمده‌ای؟ می‌گوید آمده‌ام تا در سامره درس بخوانم، میرزا می‌فرماید من به شما حکم می‌کنم که همین حالا مراجعت کنید به کربلا و شهریه و حقوقی هم که در اینجا به طلبه‌ها داده می‌شود در کربلا به شما داده می‌شود، و همین حالا برگردید. 🧲 میرزا نوکرش را صدا می‌زند و به او می‌گوید قطار کی حرکت می‌کند؟ می‌گوید مثلاً نیم ساعت دیگر، می‌فرماید این آقا را الآن ببرید پای قطار و آنجا باشید تا ایشان سوار قطار بشوند و بعد مراجعت کنید؟ 💡نیم ساعت بعد یک ساعت بعد میرزا مرتّباً می‌پرسد خادم نیامد؟ و همین‌طور منتظر بوده و دقیقه شماری می‌کرده که خادم برگردد. بالأخره خادم بر می‌گردد. میرزا می‌گوید او را راه انداختی؟ می‌گوید بله، می‌گوید خودت آنجا بودی موقع حرکت قطار؟ می‌گوید بله، می‌گوید قطعی شد حرکتش؟ می‌گوید بله. میرزا خیلی استنطاق می‌کند تا قطعی شود که آن شخص به کربلا برگشته است. 🏷 بعداً بعضی از اصحاب ایشان می‌پرسند چرا این شخص را به این اهتمام به کربلا برگرداندید؟ میرزا می‌فرماید از خصوصیات قیافه این شخص فهمیدم که اگر او در اینجا بماند کار دست ما می‌دهد و دعای «صنمی قریش» می‌خواند و ما که خیلی زحمت کشیدیم و مشکله اختلاف بین شیعه و سنّی را به زحمت حل کردیم تا مسئله وجود نداشته باشد و سامراء برای تشیّع مرکزیت پیدا بکند، او با یک عملش ممکن است این زحمات را از بین ببرد. یک لعن در حرم بخواند و تمام این زحمات به هدر برود. ⚜ بعد که خود آن شخص را دیده بودند، گفته بود خوش انصاف میرزا نگذاشت أقّلاً یک «صنمی قریش» بخوانیم. آیت اللّه سیّد موسی شبیری زنجانی (حفظه اللّه) 📘جرعه‌ای از دریا، ج۱، ص ۱۱۹ و ۱۲۰ https://eitaa.com/Arshiv_Gholam