"بستن وسوسه هاى شيطان" ⭐️ اگر مراقب به آنچه گفتيم عمل كرد كه خوشا به حالش، و اگر عمل نكرد مبادا شيطان او را وسوسه كرده و بگويد: "تو! آنگونه كه شايسته توست عمل را انجام نمى دهى؛ بنابراين، اين كار اندك نيز فايده اى نداشته و نبودش بهتر از وجودش مى باشد". زيرا اگر به اين نداى شيطان گوش دهد او را از ساير اعمال نيز باز داشته و او را با غفلت هلاك مى نمايد. ❄️ ولى اگر همان عمل را كه قصد دارد، انجام بدهد گرچه عمل كمى نيز باشد، ممكن است نور اين عمل كم، نور ديگرى را براى عمل بوجود آورده و او را موّفق به انجام عمل ديگرى گردانده و آنگاه در تمام اعمال موفق باشد. 💥خلاصه شيطان هيچ قصدى ندارد، مگر اين كه انسان را از خدمت نمودن و عبادت مولايش باز دارد؛ بنابراين اگر از او فرمان بردارى نمايد در دل او تاريكيى به وجود مى آيد كه سبب قطع يارى او گرديده و موجب مى شود تا عبادت ديگرى را نيز ترك كند تا جايى كه يارى خداوند كاملاً قطع شده و به هلاكت جاويد دچار شود. مگر اين كه عنايت خدا شامل حالش شده و از فرمانبردارى شيطان دست بردارد، دلش با مخالفت با او روشن شده و آنگاه به توفيق كاملى برسد. ▪️سالك نبايد هيچ عمل خيرى را اگر چه بسيار كوچك باشد، كم شمرده و به خاطر كم بودن آن را ترك نمايد كه زيان خواهد ديد. و هيچ عمل خيرى را نيز نبايد بزرگ بيند، چون گرفتار عجب مى گردد. نيز اگر نمى تواند آن را انجام بدهد به مقدارى كه مى تواند آن را انجام داده و بعد از انجام، آن را در مقابل خدا كوچك ببيند؛ زيرا بنده هر عملى را كه انجام بدهد و آن را كوچك بداند، خداوند آن را بزرگ دانسته و شايد همين مطلب باعث شود كه خداوند متعال آن را قبول كند. و هنگامى كه عملى قبول شد كمى آن اهميتى نخواهد داشت. چون اگر خداوند عملى را از بنده اش قبول نمايد، گرچه كم باشد، پاداش زيادى به او خواهد داد. و اگر آن را قبول نكند، فايده اى براى او نخواهد داشت، گرچه زياد باشد. زيرا خداوند عمل كم آدم را قبول و اعمال زياد ابليس را رد نمود. ✅ بنابراين بنده نبايد هيچ عملى را بزرگ ببيند. گرچه عبادت جنّ و انس ‍ باشد؛ زيرا اين عُجب است و عُجب انسان به عملش، ثواب آن را از بين مى برد. بلكه نور آن را به تاريكى تبديل مى كند. و نيز نبايد عمل كم را كوچك بداند؛ زيرا ممكن است قبول شده و تبديل به عمل بزرگى شود. "مرحوم آیت اللّه میرزا جواد آقای ملکی تبریزی (رحمه اللّه)" 📜المراقبات، فصل دهم، وسوسه های شیطان، ص 156 و 157 #کتاب #المراقبات #آیت_الله_ملکی_تبریزی @Arshiv_Gholam

"تفاوت قضاوت در مورد عمل خود و ديگران" ⚠️ آنچه درباره دقّت در مراتب اخلاص و صدق در آن گفتيم فقط در مورد عمل خود انسان است تا از خود قانع نشود مگر به خالص صادقانه و غير خالص را مانند معدوم بداند بلكه آن را گناه به شمار آورده؛ ولى نبايد اينگونه اعمال را از ديگران، مانند معدوم يا گناه به حساب آورد. زيرا اگر اعمال ديگران را بخواهد اينگونه بداند، نه تنها فايده اى نداشته بلكه باعث ترك عمل و بستن درِ صلاح و خير مى گردد. ⛔️ بنابراين نبايد با اين ملاك با ديگران برخورد كند. بلكه بايد با بندگان خدا به ملاك ظاهر عملشان، و حتّى بالاتر، با ترازوى فضل خداوند، برخورد نموده، و گمان كند كه اعمال ناقص و مخلوط مردم بهتر بوده و مورد قبول خداوند است. و اميدوار باشد كه از فضل خدا و قبول او محروم نمى شوند، گرچه اعمال آن ها ناقص و ناخالص باشد. و بعيد نشمرد كه خداوند دعاى بندگانش را فقط به خاطر شكل دعا قبول كند. گرچه اين دعا جز جنبانيدن زبان چيزى نباشد و با عفو عالى خود با آنان معامله كند. و مبادا انسان كسى را از رحمت خدا مأيوس نموده يا باعث شود اعمال را به جا نياورد گرچه عمل او مخلوط با تيرگى باشد. شايد اگر همين شكل عمل ترك نشود گاهى اوقات با بعضى از عنايات الهى همراه باشد و باعث ايجاد روح و حقيقتى در آن عمل شود و در روشن شدن قلب مؤثّر باشد، به گونه اى كه به كلّى عمل او عوض شود و بيشتر و يا همه اعمال او با حضور قلب بوده و آنگاه همراه با رستگاران، رستگار گردد. 💠 و خلاصه اگر فردى لوطى در مستى بگويد "يا اللّه" گمان نمى كنم خداوند او را ردّ نموده و او را اجابت نكند. "مرحوم آیت اللّه میرزا جواد آقای ملکی تبریزی (رحمه اللّه)" 📜المراقبات، فصل دهم، قضاوت، ص 157 #کتاب #المراقبات #آیت_الله_ملکی_تبریزی @Arshiv_Gholam

"تلازم شرافت شب و روز" 🔸در روايات آمده است كه شرافت شب و روز ملازم يكديگر هستند، به اين معنى كه اگر روز شريف شد، شرافت آن به شبش نيز سرايت مى كند و هنگامى كه شب شريف شد، شرافتش به روز آن نيز سرايت مى نمايد. 🔹بنابراين مراقبت از روزهاى اين شب ها با اخلاص در عبادت لازم است، همان گونه كه در شب ها لازم مى باشد. "مرحوم آیت اللّه میرزا جواد آقای ملکی تبریزی (رحمه اللّه)" 📜المراقبات، فصل دهم، تلازم شرافت، ص 159 #کتاب #المراقبات #آیت_الله_ملکی_تبریزی @Arshiv_Gholam

"پايان دادن شب قدر" 🕯آنگاه همان طور كه بارها در مورد شب هاى شريف گفتيم _اين شب ها را با توسّل به حاميان معصوم (عليهم السّلام) سپردن عمل به آنان، عرضه آن به خداوند با دست هاى آنان، تضرّع به درگاه آنان براى اصلاح عمل و براى اين كه آنان به درگاه خداوند تضرّع نموده تا او اين عمل را قبول و آن را به عمل صالح تبديل نموده و آن را پرورش دهد، ختم كند_ اين شب را به پايان برساند. "مرحوم آیت اللّه میرزا جواد آقای ملکی تبریزی (رحمه اللّه)" 📜المراقبات، فصل دهم، پایان دادن شب قدر، ص 159 #کتاب #المراقبات #آیت_الله_ملکی_تبریزی @Arshiv_Gholam

"دعايى در شب بيست و هفتم" 🔻از زيد بن على روايت شده است كه گفت: در شب بيست و هفتم ماه رمضان شنيدم پدرم (عليه السّلام) از اوّل شب تا آخر آن عرض مى كرد "اللّهم ارزقني التّجافى عن دار الغرور و الإنابة إلى دار الخلود، و الاستعداد للموت، قبل حلول الفوت"... 🔅اگر بتوانى معنى اين دعا را تصوّر كنى، اين دعا را بسيار خواهى خواند. "مرحوم آیت اللّه میرزا جواد آقای ملکی تبریزی (رحمه اللّه)" 📜المراقبات، فصل دهم، دعای شب بیست و هفتم، ص 157 #کتاب #المراقبات #آیت_الله_ملکی_تبریزی @Arshiv_Gholam

"توضيح سراى فريب بودن دنيا" 💡در توضيح معناى اين دعا مى توان گفت: آنچه قرآن كريم، روايات آل محمّد (صلّى اللّه عليه و آله و سلّم) و مكاشفات اهل يقين بر آن گواهى مى دهد اين است كه دنيا سراى فريب بوده و آنچه در آن است آنگونه نيست كه ديده مى شود؛ بلكه صفات موجودات اين عالم كه ديده يا حسّ مى گردد، نظير منظره اى است كه از سراب ديده مى شود و ماهيت آن آنگونه كه ديده مى شود نيست و به همين جهت آن را سراى فريب ناميده اند. 💎 و اگر قبول اين مطلب براى كسى سخت باشد بايد از خود بپرسد كه آيا خطاى حسّ را قبول دارى؟ و در صورت قبول كردن خطاى حسّ از خود بپرسد چه فرقى بين خطاى حسّ و عدم خطاى حسّ وجود دارد و در صورتى كه بين آن ها فرقى وجود نداشت بايد بگوييم ممكن است در جايى كه فكر مى كنيم حسّ خطا نداشته، خطا داشته باشد. و وقتى امكان خطا در تمامى حواسّ ثابت شد، وقوع خطاى حواسّ با رواياتى كه به اين مطلب تصريح مى كند ثابت مى گردد. ♦️ تعدادى از اين روايات دل بر سخن گفتن جمادات هستند در حالى كه حسّ آن را منكر است. تعدادى از آن ها درباره حالت هاى قبر كه عبارتند از ايستادن، فرياد زدن، آتش، سخن گفتن، باغ و نعمت هاست كه باز هم حسّ آن را انكار مى كند. و تعدادى، دالّ بر وجود فرشتگان و دخل و تصرّف آن ها در اين عالم هستند. و تعدادى دلالت مى كنند بر اين كه روزى تمام مخلوقاتى كه در اين عالم است، از قبيل جماد و نبات و حيوان از عالم ملكوت مى آيد. و تمامى اين روايات دالّ بر وجود چيزهاى زياد و عوالم بسيارى هستند كه حسّ آن را انكار مى كند. 🔰 به هر صورت اين عالم سراى فريب ناميده مى شود چون با شكل هايى كه حقيقتى نداشته و با حقايقى كه شكلى ندارد اهل خود را فريب مى دهد. ذاتيات آن مانند اعراض و واقعيت هاى خارجى آن مانند سراب است. چيزهايى كه در آن ثابت ديده مى شوند در واقع غير ثابت و چيزهايى كه اهل دنيا درباره حقيقت هاى آن مى گويند و اوصافى كه براى آن ذكر مى كنند واقعيّتى ندارند. و هر چيزى كه به اقتضاى اين عالم به وجود مى آيد در غير اين عالم حكم به محال بودن واقعيت آن مى نمايند. و هر چه در آن است فريب، توهّم و خيال است. ⚠️ و مؤمنى كه حجاب ناسوت از ديدگانش ‍ برداشته شد، ماهيت اشياء همان گونه كه هست براى او جلوه گر خواهد شد. و از بين رفتن حجاب "تجافى عن دار الغرور" آرام نگرفتن در سراى فريب و آشكار شدن حقايق "إنابة إلى دار الخلود" بازگشت به سراى جاويد ناميده مى شود. "مرحوم آیت اللّه میرزا جواد آقای ملکی تبریزی (رحمه اللّه)" 📜المراقبات، فصل دهم، فریب بودن دنیا، ص 158 #کتاب #المراقبات #آیت_الله_ملکی_تبریزی @Arshiv_Gholam

"ترجيح جانب اميدوارى بر نااميدى در چنين اوقاتى" 💠 در چنين اوقاتى كه خداوند در آن بيش از ساير اوقات درهاى رحمت خود را باز نموده، بندگان را تشويق به ذكر، عبادت و دعاى خود نموده و الطاف خاصّ خود را براى آنان تضمين نموده است؛ بنده مراقب بايد جهت اميدوارى را بيشتر در نظر گرفته و دست هاى آرزوى خود را به طرف كرم خداوند و بخشش هاى فراوان او دراز كند. ولى شيطان در اين اوقات اصرار در ترجيح جهت ترس و نااميدى دارد تا بدين وسيله مانع عمل بندگان گردد. "مرحوم آیت اللّه میرزا جواد آقای ملکی تبریزی (رحمه اللّه)" 📜المراقبات، فصل دهم، ترجیح جانب امیدواری، ص 158 و 159 #کتاب #المراقبات #آیت_الله_ملکی_تبریزی @Arshiv_Gholam

"عملى براى قبول شدن اعمال ماه رمضان" 1⃣ براى قبول شدن اعمال ماه رمضان اين عمل وارد شده است: 🔻عمل شريفى كه سيّد (قدّس سرّه) آن را در اقبال از جعفر بن محمّد الدوريستى از كتاب حسنى از پيامبر (صلّى اللّه عليه و آله و سلّم) روايت كرده است كه فرمودند: كسى كه در شب آخر ماه رمضان ده ركعت نماز به جا آورد در هر ركعت يك بار "فاتحة الكتاب" و ده بار "قل هو اللّه أحد" بخواند و در سجده و ركوع خود ده بار بگويد "سبحان اللّه و الحمد للّه و لا إله إلّا اللّه و اللّه أكبر" و در هر دو ركعت يك بار تشهّد خوانده و سپس سلام بدهد و در پايان ده ركعت نماز بعد از سلام دادن صد بار "أستغفر اللّه" بگويد و هنگامى كه از استغفار فارغ شد سجده كند و در سجده بگويد "يا حىّ يا قيّوم يا ذوالجلال و الإكرام يا رحمن الدّنيا و الآخرة و رحيمهما، يا إله الأوّلين و الآخرين إغفر لنا ذنوبنا، و تقبّل منّا صلواتنا، و صيامنا و قيامنا". قسم به كسى كه مرا به حق به پيامبرى برانگيخت، جبرئيل به نقل از اسرافيل و او از پروردگار متعال به من خبر داد كه او سرش را از سجده برنمى دارد مگر اين كه خداوند او را آمرزيده، ماه رمضان را از او قبول نموده و از گناهش مى گذرد، گرچه هفتاد گناه انجام داده باشد كه هر كدام از آنان بزرگ تر از گناهان بندگان باشد و از تمام اهالى منطقه اى كه در آن است قبول مى كند، تا اين كه فرمود اين هديه، مخصوص من و مردان و زنان امّتم مى باشد و خداوند متعال آن را به هيچ كدام از پيامبران و مردم قبل از من نداده است. 🔹 مؤمنى كه در پى إصلاح مردم بوده و بهره اى از رحمت خداوندى دارد، بايد اين نماز را به خاطر خير زيادى كه براى بندگان خدا دارد بخواند. 🔸 عالمى كه در طول ماه براى هدايت مردم و إصلاح اعمال آنان در جايگاه وعظ نشسته بود چگونه مى تواند نسبت به اين عمل جزئى كه حتّى به اندازه يك جلسه وعظ نيز زحمت ندارد بى تفاوت باشد در حالى كه به خوبى مى داند كه موعظه هاى او براى تمامى كسانى كه در مجلس وعظ او حضور پيدا مى كنند سودمند نيست چه رسد به اهل منطقه اش كه ممكن است گاهى جمعيت آن به چند ميليون نفر برسد. و نيز فايده وعظ براى آنان يك دهم فايده آمرزش و قبول تمامى اعمال اين ماه كه در روايت آمده نيست. 🔘 اگر كسى بگويد كه روايت قطعى نيست، در جواب او بايد گفت: با تمسّك به روايات تسامح اين مشكل حل مى گردد. و اگر باز بگويد فرض كن روايات تسامح اين روايات را مانند روايات قطعى گردانيد، ولى از كجا يقين كنيم كه اين عمل قبول مى گردد تا به فايده مذكور يقين پيدا كنيم؟ در جواب مى گوييم: اين اشكال در وعظ نيز موجود است در حالى كه اين مشكل در اين عمل كمتر از وعظ مى باشد؛ زيرا اصلاح نيّت در وعظ از چند جهت مشكل تر از إصلاح نيّت در عبادت است، كه واضح ترين آن همين است كه وعظ مناسب با دوستى مقام است. 💠 همچنين وعظ فقط در ميان جمعيت كثيرى از مردم امكان پذير است كه موجب مشكل شدن إصلاح نيّت مى گردد. "مرحوم آیت اللّه میرزا جواد آقای ملکی تبریزی (رحمه اللّه)" 📜المراقبات، فصل یازدهم، عملي برای قبول شدن اعمال، ص 159 و 160 #کتاب #المراقبات #آیت_الله_ملکی_تبریزی @Arshiv_Gholam

"عملى از امام زين العابدين (عليه السّلام) در اين شب" 2⃣ از كارهاى مهمّ، مطالعه مطالب و كارهايى است كه از امام زين العابدين (عليه السّلام) در اين شب نقل شده و انديشيدن در مقام، عبادت، تلاش زياد و عمل اوست. ♨️ آنگاه ببيند كه خود با اين بدحالى ، مقام پست و كوتاهى در عبادت پروردگارش، چه بايد بكند. 🔰 سيّد ما (قدّس سرّه) در كتاب اقبال از شيخ أبى محمّد هارون بن موسى التلعكبرى (رحمه اللّه) و او از محمّد بن عجلان نقل كرده است كه گفت: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: هنگامى كه ماه رمضان مى آمد علىّ بن الحسين (عليه السّلام) هيچ غلام و كنيزى را نمى زند و اگر گناهى از آنان سر مى زد، آنان را مجازات نمى كرد و فقط پيش خود در كاغذى مى نوشت فلان كنيز روزى چنين و چنان كرد و تأديب آنان را تا آخرين شب ماه رمضان به تأخير مى انداخت و در اين شب آنان را مى طلبيد و گرد خود جمع مى كرد. آنگاه نوشته خود را آشكار كرده و مى فرمود: فلانى! چنين و چنان كردى و تو را تأديب نكردم آيا اين مطلب را به خاطر دارى؟ مى گفت: بله فرزند رسول خدا! تا از تمامى آن ها اقرار مى گرفت. سپس در وسط آنان ايستاده و به آنان مى فرمود: با صداى بلند بگوييد: علىّ بن الحسين! پروردگارت تمام اعمال تو را ثبت نموده است، همان گونه كه تو تمام كارهاى ما را نوشتى. و او نوشته هايى دارد كه حقيقت هايى را كه به زيان تو است، مى گويد و تمام گناهان كوچك و بزرگ تو را مى نويسد، همان گونه كه تو نوشته هايى دارى كه حقيقت هايى را كه به زيان ماست مى گويد و تمام كارهاى كوچك و بزرگ ما را نوشته است. 🔆 هر عملى را كه انجام داده اى در پيشگاه او حاضر مى يابى، همان گونه كه ما تمام كارهايمان را نزد تو حاضر يافتيم. پس عفو كن و ناديده بگير، همانطور كه از سلطان مى خواهى تو را عفو كند. اگر از ما در گذرى، او را با گذشت، مهربان و بخشنده خواهى يافت. و پروردگارت به هيچ كس ظلم نمى كند. 🔹 پس علىّ بن الحسين! مقام پست خود را در پيشگاه پروردگار حكيم و عادلى كه به اندازه دانه خردلى ستم نمى كند، در نظر داشته باش. كه اگر به اندازه وزن ذرّه خردلى باشد خداوند آن را مى آورد و فقط خداوند را شاهد و حسابرس بدان. 🔸 گذشت كن و نديده بگير تا پادشاه نيز از تو نيز بگذرد و نديده بگيرد. خداوند مى فرمايد: بايد گذشت كنند و نديده بگيرند، آيا دوست نداريد خداوند گناهان شما را ببخشد؟ "مرحوم آیت اللّه میرزا جواد آقای ملکی تبریزی (رحمه اللّه)" 📜المراقبات، فصل یازدهم، عملی از امام سجّاد (علیه السّلام)، ص 160 و 161 #کتاب #المراقبات #آیت_الله_ملکی_تبریزی @Arshiv_Gholam

"ادامه عملی از امام سجّاد (علیه السّلام)" 🔺اين كلمات را خطاب به خود مى گفت و به آنان ياد مى داد و آنان با او مى گفتند. و در حالى كه بين آنان ايستاده بود گريه مى كرد و مى گفت: پروردگار ما! ما را امر كردى كه از كسى كه به ما ستم روا داشته در گذريم. ما به خود ظلم كرديم و همان گونه كه فرمودى از كسانى كه به ما ظلم كردند گذشتيم. پس ما را عفو فرما. زيرا تو از ما و كسانى كه آنان را به عفو امر فرمودى، به آن سزاوارتريم. و امر فرمودى گدا را از در خانه هاى خود رد نكنيد و اكنون در حالى كه گدايان و فقيرانى هستيم به سوى تو آمده و در آستانه و درت اقامت گزيده و بخشش، احسان و نيكى تو را خواهانيم. بدين وسيله بر ما منّت گذار و ما را نااميد مگردان؛ زيرا تو از ما و كسانى كه به اين كار امر شده اند، به اين مطلب شايسته ترى. خداى من! اكرام نمودى. بنابراين مرا كه از گدايان تو هستم اكرام كن. و با بخشش، نيكى نمودى پس مرا از عطاياى خود بهره مند ساز. 🔸آنگاه به آنان رو كرده و مى گفت: و شما را عفو كردم آيا شما نيز از من و بدرفتاريم مى گذريد؟ من پادشاه بد، پست ستمكار، و مملوك پادشاهى كريم، باسخاوت، عادل، نيكى كننده و بخشنده ام. 🔹آنگاه آنان مى گفتند: آقاى ما! تو و بديهايت را عفو كرديم. ▪️سپس به آن ها مى فرمود: بگوييد خداوندا! از علىّ بن الحسين در گذر همان گونه كه ما را عفو كرد. و او را از آتش رها كن همان گونه كه ما را از بردگى خارج كرد. ▫️آنان نيز همين را مى گفتند. ♦️آنگاه مى گفت: خداوندا! آمين، پروردگار جهانيان! برويد من شما را عفو و شما را آزاد كردم به اميد گذشت از خود و رهايى خودم. ☀️و آنان را آزاد مى كرد. هنگامى كه روز فطر فرا رسيد عطايايى به آنان عنايت نموده تا محفوظ مانده و از مردم بى نياز شوند. و سالى نبود كه در شب آخر ماه رمضان حدود بيست نفر را آزاد نكند و مى فرمود: خداوند متعال در هر شب ماه رمضان هفتاد ميليون نفر را از آتش رها مى كند كه همگى سزاوار آتش هستند. و هنگامى كه شب آخر ماه رمضان فرا رسد به تعداد همه كسانى كه در اين ماه رها نموده است نجات مى دهد. و من دوست دارم خداوند مرا ببيند كه به اميد نجات خودم از آتش، عدّه اى از كسانى كه مالك هستند در سراى دنيا در راه خدا آزاد مى نمايم. 💥هيچ گاه خادمى را بيش از يك سال كامل به خدمت نگرفت؛ زيرا اگر برده را در اوّل يا وسط سال مى خريد در شب فطر آزاد مى كرد و عدّه ديگرى را در سال بعد مى خريد و سپس آزاد مى نمود. و تا زمانى كه به خداوند ملحق شد همين گونه بود. 💎و نيز در حالى كه هيچ نيازى به سياه پوستان نداشت تا با خريدن آنان نيازش را بر آورده سازد، آنان را مى خريد و هنگام بازگشت از عرفات دستور مى داد آنان را از بردگى آزاد نموده و اموالى به آنان ببخشند. "مرحوم آیت اللّه میرزا جواد آقای ملکی تبریزی (رحمه اللّه)" 📜المراقبات، فصل یازدهم، عملی از امام سجّاد (علیه السّلام)، ص 161 و 162 #کتاب #المراقبات #آیت_الله_ملکی_تبریزی @Arshiv_Gholam

"ادامه عملی از امام سجّاد (علیه السّلام)" 🔰 اگر بتواند، بايد خود را شبيه به امامش گردانيده و در شكل اين عمل بزرگ به او اقتدا نمايد كه اين كار گواراى او باد. و اگر نمى تواند حتماً به اندازه اى كه مى تواند آن را انجام بدهد. 💠 و كمترين كارى كه در اين جهت مى تواند انجام بدهد اين است كه ستم هايى كه زن، فرزند، خدمتكار و اجيرش نسبت به او روا مى دارند را ثبت كرده و در شب آخر ماه رمضان از آنان گذشت نمايد. و بهتر است آنچه را كه ثبت كرده است يك يك گفته و با پروردگار خود مناجات نمايد و بگويد: خداوندا! فلان بنده ات در فلان مورد به من ظلم كرد و من صبر كردم و... آنگاه بگويد: خدايا! مى دانى به من ظلم كردند و فقط به خاطر ترس از تو از آنان انتقام نگرفتم. به اين اميد كه تو نيز عذاب خود را از من باز دارى. بندگانت را امر به عفو نمودى. پس آنان را از عفو خود محروم مفرما كه شما به عفو شايسته تر از كسانى هستى كه آنان را به عفو دستور دادى. خدايا! به من توفيق دادى كه كسانى را كه به من ستم كردند ببخشم و بدين وسيله بر من منّت گذاشتى. پس مرا از عفوت محروم مفرما؛ زيرا منّت تو به جهت گذشت من از ديگران، بزرگتر از منّت گذشت تو از من مى باشد. و به خاطر اين منّت بزرگ آن منّت كوچك را هم نصيبم بفرما. خداوندا! بنده، مالك حقيقى نيست و حق مال مالك اوست. پس كسى كه به من ستم كند حق تو را از بين برده و هنگامى كه امر فرمودى كه او را عفو نمايم در حقيقت تو او را عفو نمودى. پس آنگاه كه او را عفو مى نمايى از من نيز درگذر. خداوندا! دستور دادى كسى را كه به ما تحيّت و درود مى فرستد بهتر از او جواب گوييم و اكنون پاسخ بهتر اين است كه در مقابل اين عمل من كه به خاطر رضاى تو از كسانى كه به من ظلم نمودند گذشتم مرا با آتش ‍ نسوزانى و در مقابل اميد من به عفو فراوان و فضلت بعد از عفو، گناهانم را به چند برابر نيكى تبديل نموده و بدين وسيله من را به درجات بلندى رسانيده و اميدم را نااميد نگردانى. "مرحوم آیت اللّه میرزا جواد آقای ملکی تبریزی (رحمه اللّه)" 📜المراقبات، فصل یازدهم، عملی از امام سجّاد (علیه السّلام)، ص 162 و 163 #کتاب #المراقبات #آیت_الله_ملکی_تبریزی @Arshiv_Gholam

"آثار اين عمل" 💠 گرچه صرف قصد اين مطالب در دل مؤثّر است ولى گفتن تمامى آن و انجام آن با اعضاى بدن اثرات مخصوصى دارد، از قبيل: الف) همان گونه كه عمل قلبى عبادتى قلبى محسوب مى شود، همان طور نيز انجام آن با اعضاى بدن عبادتى بدنى محسوب مى گردد. ب) اين عمل باعث تأثير خاصّ و رقّتى در قلب مى شود كه عمل قلبى به تنهايى اين اثر را ندارد. و نيز باعث انجام عملى ديگر مى گردد كه او نيز مؤثّر بوده و بدين ترتيب فيض ادامه پيدا مى كند. ج) اكتفا نكردن به كفّار، بلكه انجام آن با اعضاى بدن، باعث تأثير گذاشتن بر ديگران و الگو گرفتن آنان و رواج اين سنّت نيكو در ميان جامعه مى شود. ⚠️ به همين جهت اگر امام (عليه السّلام) فقط به عبادت قلبى اكتفا مى فرمودند اين مطلب به ما نمى رسيد و نمى توانستيم به آن عمل كنيم. ♨️ و به طور كلّى اعضاى بدن نيز بهره اى از نور عمل داشته و انجام عمل با اعضاى بدن باعث ايجاد نور ديگرى در قلب علاوه بر نور عمل قلبى آن مى گردد. "مرحوم آیت اللّه میرزا جواد آقای ملکی تبریزی (رحمه اللّه)" 📜المراقبات، فصل یازدهم، آثار عملی از امام سجّاد (علیه السّلام)، ص 163 #کتاب #المراقبات #آیت_الله_ملکی_تبریزی @Arshiv_Gholam

"محاسبه نفس" 3⃣ از كارهاى مهم اين است كه مانند شريكى كه در پايان كار با شريك خود تسويه حساب مى كند، از نفس خود حساب كشيده، و سرمايه خود را كه همان عمر، ايمان و بركات ماه رمضان و نورهاى آن مى باشد را در نظر آورد و ببينيد آيا ايمان او به خدا، رسول، كتاب و حجّت هاى او و روز قيامت بيشتر شده است يا نه؟ اخلاق او كه از اين معارف سرچشمه گرفته، چگونه است؟ خوف و رجا، صبر، زهد، خلوت نمودن براى ذكر خدا و تفكّرى كه باعث انس است، شناختى كه محبّت را به دنبال داشته و محبّتى كه به رضايت، تسليم و توحيد منجر شود، شرح صدر ناشى از نور شناخت در ديدن غيب و گشادگى قلب او در تحمّل بلاها و حفظ اسرار، تا چه اندازه اى است؟ چگونه در سراى فريب آرام نگرفته و به سراى جاويد بازگشت كرده است؟ آيا ماه رمضان و اعمال اين ماه تأثيرى در اين امور داشته است يا نه؟ 🔻در مورد افعال و حركت هاى اعضاى بدنش بينديشد. آيا همان گونه باقى مانده يا در اين مورد بيشتر به احكام الهى توجّه نموده است؟ به خصوص ‍ نسبت به حركت هاى زبانش هنگام سخن گفتن در مورد آنچه به او مربوط نبوده، سخنان باطل، دروغ، غيبت، تهمت، تعرّض به آبروى مؤمنين، فحش، اذيّت، و غيره. ☑️ اگر ببينيد كه تمام اين موارد همان طور كه بوده باقى مانده، بايد بداند كه اين مطلب ناشى از كارهاى بد او در اين ماه پربركت بوده و تاريكى گناهانش بر نورهاى اين شهر درخشان و روشنى بخش فائق آمده است؛ زيرا ممكن نيست كه نورهاى ماه رمضان، شب هاى قدر و اين دعاهاى گرانقدر قلب او را روشن كند ولى باز هم به گناه سابق خود ادامه دهد. 🔰 كسى كه چنين ضررى كرده است، بايد از خطر دعاى رسول خدا (صلّى اللّه عليه و آله و سلّم) بترسد آنجا كه مى فرمايد: خداوند كسى را كه از ماه رمضان خارج شود و آمرزيده نشود نيامرزد؛ زيرا يكى از سخت ترين مصيبت ها و بزرگترين بلاها همين است. 💠 بايد با يارى خدا، پناه آوردن به رحمت و رفتن به درگاه او و در حالى كه با زبان حال مى گويد: اى كسى كه به داد بيچاره مى رسى هنگامى كه تو را بخواند و گرفتارى او را برطرف مى نمايى! خود را اصلاح نموده، بر گناهان خود گريسته و آثار اين اعتراف صادقانه را در خود هويدا سازد و با زبان حال بگويد: هيچ خدايى به جز تو نيست تنزيه مى كنم تو را و منم كه ستمكارم. ♻️ يكى از نشانه هاى اصلاح حال داشتن علامت گناهكاران و ترس آنان و آمرزش خواستن از خداى متعال به اندازه گناهان مى باشد. و اگر نفس او كه عبادت به تنبلى نموده است، نتواند او را براى به جا آوردن حقّ استغفار يارى كند، بايد از درى كه شيطان از آن در وارد شد و به مراد خود رسيد كه همان در نااميد نشدن است بر خداوند وارد شود. 🔆 و بالأخره بايد در آخر ماه تمام چيزهايى را كه از دين خود ضايع كرده جبران نمايد تا براى روز عيد و ديدار با خداوند در اين روز آماده شده و از فوايد آن محروم نشود. و بدين ترتيب به زيانى جبران ناپذير گرفتار نگردد. "مرحوم آیت اللّه میرزا جواد آقای ملکی تبریزی (رحمه اللّه)" 📜المراقبات، فصل یازدهم، محاسبه نفس، ص 163 و 164 #کتاب #المراقبات #آیت_الله_ملکی_تبریزی @Arshiv_Gholam

"وداع با ماه رمضان" 4⃣ كار مهم ديگر وداع ماه رمضان و متأثّر شدن به خاطر جدايى از آن است. در اين رابطه دعاها و مناجات هايى پرارزش با ماه بزرگ خدا رسيده است. "مرحوم آیت اللّه میرزا جواد آقای ملکی تبریزی (رحمه اللّه)" 📜المراقبات، فصل یازدهم، وداع با ماه رمضان، ص 165 #کتاب #المراقبات #آیت_الله_ملکی_تبریزی @Arshiv_Gholam

"توبه" 5⃣ آنگاه توجّه داشته باش كه با بازگشتى صادقانه ماه را به پايان رسانده و از اين پس با اهداف پروردگار و مولايت مخالفت نكنى. "مرحوم آیت اللّه میرزا جواد آقای ملکی تبریزی (رحمه اللّه)" 📜المراقبات، فصل یازدهم، توبه، ص 168 #کتاب #المراقبات #آیت_الله_ملکی_تبریزی @Arshiv_Gholam

"مناجات با نگهبان روز" 6⃣ سپس در ساعات پايانى روز آخر، كه روز عرضه اعمال ماه است، با نگهبان روزت كه از معصومين (عليهم السّلام) مى باشد با رعايت آداب تواضع و توسّل، مناجات نما. ⚫️ و آنگونه بگو كه محبّت آنان را برانگيخته و باران رحمت و كرامت آنان بر تو ببارد. ⚪️ و با معذرت خواهى اعمالى را كه در اين ماه انجام داده اى را به آنان واگذار نما و با درخواستى تضرّع آميز بخواه كه با شفاعت و دعايشان اعمالت را اصلاح نموده و با تضرّع از خدا بخواهند كه با عفو فراوان خود آن را پذيرفته و به چندين برابر، اعمال خير تبديل نمايد. 🔴 و اگر امور مذكور را در آخر روز در سجده انجام دهى و اين ماه را با حال سجده و گرسنگى به پايان برسانى و با اين حال وارد شب عيد شوى، اميد است به كرامتى از جانب خداوند متعال برسى كه بالاتر از آرزويت باشد. "مرحوم آیت اللّه میرزا جواد آقای ملکی تبریزی (رحمه اللّه)" 📜المراقبات، فصل یازدهم، مناجات با نگهبان روز، ص 168 #کتاب #المراقبات #آیت_الله_ملکی_تبریزی @Arshiv_Gholam

"حقيقت عيد" 🏵 عيد زمانى است كه خداوند متعال براى جايزه دادن و بهره مند كردن بندگان از نعمت ها، آن را در ميان روزها انتخاب مى كند، تا براى گرفتن خلعت ها و عطايا جمع شوند و به همگان اعلام كرده است كه به درگاه او روى آورده و با اعتراف به بندگى و آمرزش خواستن از گناهان و عرضه نيازها و آرزوهايشان براى او تواضع نمايند. 🌹 خداوند نيز در تمام اين موارد به آنان وعده اجابت و اعطايى بالاتر از آرزوهايشان بلكه بالاتر از آنچه در دل بشرى خطور كرده، داده است. 💥 دوست دارد در چنين روزى به او خوش گمان بوده و جانب اميدوارى به قبول خداوند و آمرزش و عطاى او را بر جانب ترس از ردّ و عذابش ترجيح بدهند. ⚠️ و نااميد ورشكسته در اين روز از معنى عيد غافل و سرگرم آرايش خود براى مردم و كف زدن و شانه كردن مو بوده و از امر مهم درخواست عطوفت و رحمت پروردگار غافل است و به جاى انس در مجالس پاكان و خواص پروردگار جهانيان، پيامبران و رسولان و شهدا و صدّيقين، با چهارپايانى مانند خود خو گرفته و درجات بهترين جاهاى بهشت را رها و به طبقات جهنّم چسبيده است و بالاتر، پناه خداى متعال و جبار آسمانها و زمين را به چسبيدن به زمين و عالم طبيعت فروخته است. چه ورشكستگى آشكار و بزرگى. 🔰 خلاصه خداوند ماه رمضان را ميدان مسابقه عبادت خود قرار داده و بندگانش را در روز عيد فرا خوانده تا براى گرفتن جوايز و هدايا جمع شوند. "مرحوم آیت اللّه میرزا جواد آقای ملکی تبریزی (رحمه اللّه)" 📜المراقبات، فصل دوازدهم، حقیقت عید، ص 169 #کتاب #المراقبات #آیت_الله_ملکی_تبریزی @Arshiv_Gholam

"گروه هاى مختلف در برابر عيد" 🔻مردم در رابطه با عيد به چند دسته تقسيم مى شوند: 1⃣ عدّه اى روزه را تكليفى بيش ندانسته و فقط با خوددارى از خوردن و نوشيدن و زنان، خود را به ناراحتى مى اندازند. أمّا اعضاى بدن خود را از گناهان حفظ نكرده و با دروغ و غيبت روزه خود را نقض كرده و با تهمت، افترا، فحّاشى به خدمتكار و آزار او روزه خود را از بين مى برند. و در عين حال با كمال اطمينان خود را از فرمانبرداران مى پندارند. و گمان مى كنند كه بر پروردگار جهانيان منّتى دارند. ولى نمى دانند كه با گناهان و نادانيشان نزد عاقلان رسوا شده و روزه آنان مورد قبول خداى خدايان قرار نمى گيرد. چنين كسانى اگر در عيد به عنايت خداى متعال خوش ‍ گمان بوده و در مكان نماز گزاردن خود از پروردگارشان آمرزش ‍ بخواهند، شايد خداوند متعال هنگام اعطاى جوايز آنان را نيز مورد آمرزش خود قرار داده و با فضل خود بعضى از پاداش هاى خود را نصيب آنان نمايد. 2⃣ دسته اى نيز مى دانند كه اين خداست كه در تكاليف بر آنان منّت داشته، و روزه اى كامل است كه همراه با بازداشتن اعضاى بدن باشد. از اين رو مواظب اعضاى بدن خود نيز هستند أمّا گاهى خلافى از آنان سر زده و با بيم و اميد مرتكب گناهى مى گردند. با ناراحتى روزه گرفته و به اندازه اى كه حال دارند مستحبّات را به جا مى آورند. كارهاى خوب و بد را با هم مخلوط نموده و با ترس و خجالت، حيا و اميدوارى وارد عيد مى شوند. خداوند آمرزش، پاداش و تبديل گناهان به كارهاى نيك را به آنان وعده داده و با عطاياى خود پاداش عبادت هاى آنان را به طور كامل و به گونه اى كه بالاتر از آرزويشان باشد، به آنان عنايت مى كند. 3⃣ گروهى از روى عادت و غفلت روزه گرفته و در ماه رمضان نيز مانند ساير ماه ها در غفلت به سر برده، مرتكب گناهان شده و از روى عادت نيز وارد عيد مى شوند. سرنوشت اين گروه، به خواست خداوند بستگى دارد. ممكن است عنايت خدا شامل حال آنان شده و فقط به خاطر فرا رسيدن عيد و يا به جهت كرامت بعضى از اعمال نيكوكاران آنان را مورد آمرزش خود قرار دهد، يا بدى كردارشان آنان را از رحمت خداوند خارج نموده و به ورشكستگان ملحق شوند. 4⃣ دسته اى نداى خداوند را در اين ماه لبيك گفته و با تمام توان در مراقبت دستورات الهى تلاش كرده و براى به دست آوردن رضاى خداى متعال در پى به دست آوردن تمامى خيرات هستند و عبادات زيادى به جا مى آورند در حالى كه دل هاى آنان به سبب آگاهى خود به كوتاهى در شكرگزارى نعمت تشريف با اين ندا ترسان بوده، و قدر منّت خداوند متعال بر آنان، به خاطر اجازه به نزديكى به او و خدمت و عبادت او را مى دانند. خداوند متعال هم خدمت آنان را قبول، از سعى آنان تشكّر مى كند و با كرامت ها و انواع عنايات خود آنان را پاداش مى دهد با هدايت هاى بيشتر آنان را بزرگ داشته، با نور قرب خود آنان را مى پوشاند و آنان را به دوستان برگزيده اش ملحق مى نمايد. 5⃣ گروهى نيز نداى خداوند متعال، سختى گرسنگى و شب زنده دارى را براى آنان از بين برده، با اشتياق و شكرگزارى، حتّى با شادمانى و مستى با آن رو به رو شده، براى رفتن و مسابقه جدّيت به خرج داده، با روح و عقل خود به خوبى خطاب خداى خدايان را اجابت مى كنند براى از بين بردن حجاب با بذل جان همّت كرده و با قرب به او به مراد رسيده و به پروردگار بندگان متّصل شده اند. پروردگارشان آنان را به خوبى پذيرفته، نزديك كرده و در پناه خود، در جايگاه صدق به همراه دوستان و برگزيدگانش مى نشاند با جام لبريز خود آنان را سيراب كرده و به زيبايى، نور، شادمانى و سرورى مى رسند كه كسى توان تصوّر آن را نداشته، چشمى آن را نديده و كسى از آن چيزى نگفته است. 🔔 روز عيد زمان آشكار شدن آثار اعمال ماه رمضان و اعطاى پاداش عبادت هاى آن مى باشد. بنابراين كسى كه به خوبى از خداوند متعال در شب عيد مراقبت نموده، كوتاهى هاى خود را در ماه رمضان، در شب فطر جبران نمايد و خود را براى عيد آماده كند و از بندگان صالح خدا شود، اميد است همان گونه كه خداى متعال آنان را در روز عيد قبول مى كند، او نيز پذيرفته، و او را از الطاف خاصّ خود محروم ننمايد و بعد از اعتراف به كوتاهى در عبادت و جبران آن، خداوند او را مورد محاسبه دقيق قرار نداده و با او نيز مانند بندگان گراميش و شهدا و صدّيقين كه شايسته بخشش او هستند رفتار كند. "مرحوم آیت اللّه میرزا جواد آقای ملکی تبریزی (رحمه اللّه)" 📜المراقبات، فصل دوازدهم، گروه های مختلف در برابر عید، ص 169 تا 171 #کتاب #المراقبات #آیت_الله_ملکی_تبریزی @Arshiv_Gholam

"اهميت عبادت در اين شب" 📿 عبادت در اين شب بسيار مهم است. از امام سجّاد (عليه السّلام) روايت شده است كه به فرزندانش در مورد اين شب سفارش كرده و مى فرمود: اين شب كمتر از آن شب نيست. و منظور حضرت (عليه السّلام) شب قدر بود. با اين كلام تصريح مى كند كه شب قدر نيست. بنابراين لازم است عمل كننده در اين شب بيش از شب قدر جدّيت نمايد. زيرا اين شب علاوه بر اين كه به اين جهت شرافت دارد وقت پاداش و آخر كار نيز بوده و به همين جهت احتياج به جدّيت زياد دارد. "مرحوم آیت اللّه میرزا جواد آقای ملکی تبریزی (رحمه اللّه)" 📜المراقبات، فصل دوازدهم، اهمیت عبادت در شب عید، ص 171 #کتاب #المراقبات #آیت_الله_ملکی_تبریزی @Arshiv_Gholam

"زكات فطره" 🎗 هدف مهمّ ما در اين مختصر اين است كه انسان عاقل را توجّه بدهيم كه بايد درباره قرار دادن اين حكم انديشه نموده كه در مقابل اين بخشش كم چه فوايد بزرگى قرار داده شده است و سپس خدا را شكر كند. ⚡️ و ببينيد كه آيا ندادن اين مال اندك (حدود سه كيلو و نيم گندم يا جو...) با تصديق دين، فرمايشات سيّد رسولان (صلّى اللّه عليه و آله و سلّم) و سلامت عقل سازگارى دارد يا نه؟ چگونه ايمان با ندادن يك صاع جو كه دادن آن باعث رستگارى دهنده آن، ايمنى از خطر مرگ و كامل شدن روزه و زكات است، و ندادن آن در بردارنده خطر مرگ و رد شدن روزه است، سازگارى دارد؟ ✅ چگونه ممكن است صاحب عقل سليم از دادن اين مال خوددارى كند! حتّى ممكن نيست هيچ عاقلى احتياط را در اين مورد از دست بدهد. و اگر اين دفع ضرر و اين استفاده هم نبود، عاقل بايد از مالك دين و دنيايش درباره ندادن اين مال اندك خجالت مى كشيد بعد از اين كه در قرآن روى آن تأكيد شده و وعده رستگارى به دهنده آن داده شده و بر نماز مقدّم شده است؛ آنجا كه مى فرمايد: حتما رستگار شد كسى كه زكات داد و با ذكر نام خدا نماز خواند. ♨️ چرا با دستورات كسى كه تو را مكلّف به دادن ذرّه اى از عطاياى بزرگ و فراوان خود كه نزد تو است نموده است، مخالفت مى كنى در حالى كه او ضامن رزق تو و زن و فرزندت مى باشد و مى تواند در صورت مخالفت، تو را از عطاياى خود محروم نمايد. و علاوه بر عطاياى زيادى كه به تو نموده است، به تو وعده رستگارى، كامل شدن روزه و زكات و برطرف نمودن خطر مرگ حاضر تا پايان عمر داده است. ♦️ منشاء ندادن اين مال چيزى جز ضعف ايمان و اسلام و پستى و زشتى يا واگذارى خاص از جانب خداوند است! پناه بر خدا از تمام اين امور. "مرحوم آیت اللّه میرزا جواد آقای ملکی تبریزی (رحمه اللّه)" 📜المراقبات، فصل دوازدهم، زکات فطره، ص 173 و 174 #کتاب #المراقبات #آیت_الله_ملکی_تبریزی @Arshiv_Gholam

"مراقبات روز عيد فطر" 🔻 در كتاب فقيه آمده است كه امام حسن (عليه السّلام) روز عيد عدّه اى را ديد كه مى خنديدند و بازى مى كردند، رو به همراهان خود نموده و فرمود: خداى عزّوجلّ ماه رمضان را آفريد تا ميدان مسابقه اى براى خلقش باشد كه در آن با طاعت و رضايت او با يكديگر مسابقه بدهند. عدّه اى سبقت گرفته و سعادتمند شدند و عدّه اى عقب افتاده و نااميد شدند. شگفتا از كسى كه در اين روز مى خندد و بازى مى كند. روزى كه نيكوكاران در آن پاداش يافته و كوتاهى كنندگان زيان مى بينند. به خدا سوگند اگر پرده ها فرو افتد، نيكوكار مى انديشد كه چرا بيشتر عمل نيك انجام ندادم و بدكار مى گويد چرا بد مى كردم! و از شانه كردن مو و صاف كردن لباس خود باز مى مانند. "مرحوم آیت اللّه میرزا جواد آقای ملکی تبریزی (رحمه اللّه)" 📜المراقبات، فصل سیزدهم، مراقبات روز عید فطر، ص 174 #کتاب #المراقبات #آیت_الله_ملکی_تبریزی @Arshiv_Gholam

"اعمال اين روز" 1⃣ توسّل: از كارهاى مهم، توسّل به حامى و نگهبان آن روز و شفيع قرار دادن او در اوّل آن و مبالغه در آن به اندازه بزرگى اين روز است. بزرگى اين روز نيز به اندازه بزرگى تمام اوقات و حالات او در ماه رمضان مى باشد؛ زيرا اين روز وقت آشكار شدن ثمره، اعطاى جوايز و فهم قبول يا ردّ شدن، رضا يا خشم، نزديكى يا دورى و خوش بختى يا بدبختى است. 🔸بدين جهت بنده سعادتمند بايد در اين مقام به خوبى ادب را رعايت نموده و آثار بد تمام گناهان خود را در روزها و شب هاى اين ماه از بين برده و كرامت هاى الهى و الطاف خداوندى را كه در طول ماه ضايع كرده، اصلاح كند. 🔹و خلاصه مى توان با رعايت كامل ادب در يك ساعت تمام كوتاهي هاى خود در اعمال مهم ماه رمضان را جبران و گناهان را تبديل به نيكي ها نموده و به درجات بلندى برسد. 2⃣ غسل: غسل نيز تأكيد شده است و سزاوار است در رودخانه غسل كند و اگر نباشد در سايه و پشت ديوار اين كارها را انجام بدهد تا كسى او را نبيند. غسل خود را با بسم اللّه شروع كرده و بعد از انجام آن بگويد اللّهم اجعَله كفّارةً لذُنوبى، و طهِّر دينى، و اذهَب عنّى الدرن...آنگاه نماز صبح را آنگونه كه شايسته است به جا آورده و سپس خدا را شكر نموده و دعايى را كه از شيخ بزرگ محمّد العمرى (قدّس سرّه العزيز) نقل شده بخواند. 3⃣ دعاى ندبه: اندوه به خاطر غيبت امام زمان و دعا براى فرج او و خواندن دعاى ندبه. آنگاه مؤمنى كه صاحب الزّمان (عليه السّلام) را امام خود مى داند _كسى كه حجّت خدا، امام زمان، ناموس دنيا، سلطان امّت ها، عدل كامل خدا، خورشيد تاريكي ها و ماه كامل، گشايش نزديك خدا، نشانه بزرگ خدا، خليفه بزرگ خدا، امام، پسر امام، پسر ائمه ، پسر پيامبر، پسر پيامبران، كسى كه خداوند بوسيله او به وعده هايش جامه عمل مى پوشاند وعده هايى از قبيل گسترش عدل، از بين بردن ظلم، گستراندن فضل و غلبه قدرت او بر تمام قدرت ها و دين او بر تمام اديان و به هنگام غيبت امام خود، غصب حاكميت او از طرف دشمنان، سختى شيعيان در سلطنت كفّار و بدكاران و قتل، از بين بردن آبرو، غصب اموال، بدحالى و ذلّت آنان را مى بينيد، بايد خوش حالى او به غمى سنگين، خنده او به گريه و عيد او به عزا تبديل شده و دعاى ندبه بخواند و مانند مادر بچّه مرده گريه كند و براى فرج او دعا كند. "مرحوم آیت اللّه میرزا جواد آقای ملکی تبریزی (رحمه اللّه)" 📜المراقبات، فصل سیزدهم، اعمال این روز، ص 174 و 175 #کتاب #المراقبات #آیت_الله_ملکی_تبریزی @Arshiv_Gholam

"مراقبات ماه شوّال" 🔻از پيامبر اكرم (صلّى اللّه عليه و آله و سلّم) روايت شده است: شوّال ناميده شد زيرا گناهان مؤمنين در آن از بين مى رود. 💡در اقبال آمده است: ورود در ماه شوّال مانند ورود در رجب است و قبلاً به طور كامل گفتيم كه چگونه بايد در اين ماه وارد شد. و اگر نمى توانى آنچه را گفتيم به كار بندى، بايد مانند كسانى كه احترام اين ماه را قبول دارند وارد آن شوى. 🔸و همان گونه كه كسى وارد شهر مكّه و خانه خدا مى شود و آن را بزرگ مى دارد تو نيز بايد با حرف و عمل اين ماه را بزرگ بدارى؛ زيرا اين ماه حرام مى باشد. بنابراين لازم است عقل و قلب تو اين ماه را بزرگ دانسته و مواظب اعضاى بدنت باشى كه در صراط مستقيم سير نمايند. 🔹و بنده هنگامى مى تواند ادّعا كند كه تمام آداب بندگى را رعايت كرده است كه تمامى كارهاى او مطابق با رضايت مالكش باشد. 🔺اين كلام طولانى را به خاطر فوايدى كه در بر داشت ذكر كرديم. ⚠️ ولى در اين كلام اين مطلب بود كه شوّال ماه حرام است و اين خلاف مشهور است؛ بلكه از سخنان بعضى از بزرگان استفاده مى شود كه تا به حال كسى چنين چيزى نگفته است، زيرا در مقابل قول مشهور اين قول را نقل كرده اند كه ماه هاى حرام از دهه آخر ذى الحجّه شروع و در دهم ربيع الآخر پايان مى يابد. 🔰 البته در وسايل روايتى نقل شده مبنى بر اينكه شوّال از ماه هاى حرام بوده و محرّم ماه حرام نيست. 🔅 احتمال بعيدى هم هست كه عبارت سيد اين باشد: شوّال ماه احرام است. 💠 به هر صورت همين قدر كه اين ماه، ماه احرام براى زيارت خانه خدا مى باشد بزرگداشت آن لازم است؛ زيرا حتما خصوصيّتى داشته كه از ماه هاى حجّ و وقت تشريع اعمال حج گرديده و زيارت خانه خدا در آن قرار گرفته است. و اين، براى بنده اى كه مراقب معامله با مولاى خود مى باشد مطلب مهمّى است. "مرحوم آیت اللّه میرزا جواد آقای ملکی تبریزی (رحمه اللّه)" 📜المراقبات، فصل چهاردهم، مراقبات ماه شوّال، ص 185 و 186 #کتاب #المراقبات #آیت_الله_ملکی_تبریزی @Arshiv_Gholam

"روزه هاى اين ماه" 🕯در بعضى روايات روزه شش روز بعد از عيد وارد شده است. و در روايات ديگرى آمده است كه روزه سه روز بعد از اين دو عيد مطلوب نيست. به همين جهت اين شش روز، از سه روز بعد از عيد شروع مى گردد. 📿 نيز روايت شده است كه: روزه ماه رمضان و شوّال و هر چهارشنبه و پنجشنبه جانشين روزه روزگار بوده و كسى كه اين مقدار روزه بگيرد، وارد بهشت مى شود. "مرحوم آیت اللّه میرزا جواد آقای ملکی تبریزی (رحمه اللّه)" 📜المراقبات، فصل چهاردهم، روزه های این ماه، ص 186 #کتاب #المراقبات #آیت_الله_ملکی_تبریزی @Arshiv_Gholam

🔰گوشه اى از آداب افطار و سحرى: 🔻از مهم ترين امور در افطار و سحرى، قبل از شروع و بعد از گفتن بسم اللّه...، خواندن سوره قدر است؛ و بهترين چيزى كه قبل از افطار خوانده مى شود دعايى است كه در إقبال آمده و مفضل بن عمر، آن را روايت كرده است. 💠امام صادق فرمودند رسول خدا (صلّى اللّه عليه و آله و سلّم) به أميرالمؤمنين (عليه السّلام) فرمود: اباالحسن! ماه رمضان نزديك شده است؛ قبل از افطار دعا كن؛ جبرئيل پيش من آمد و گفت: يا محمّد! كسى كه در ماه رمضان، با اين دعاء، قبل از افطار، دعاء كند، خداوند دعاى او را مستجاب، نماز و روزه او را قبول و ده دعاى او را مستجاب مى كند؛ گناه او را بخشيده، غم و غصّه او را از بين برده، گرفتاري هايش را بر طرف كرده، حاجات او را برآورده نموده، او را به مقصودش رسانيده، عمل او را با عمل پيامبران و صدّيقين بالا برده و در روز قيامت چهره او درخشان تر از ماه شب چهارده خواهد بود. گفتم: چه دعايى است؟ جبرئيل! گفت: "اللّهم ربّ النّور العظيم..." "مرحوم آیت اللّه میرزا جواد آقای ملکی تبریزی (رحمه اللّه)" 📜المراقبات، فصل دهم، گوشه ای از آداب افطار و سحری، ص 103 #عکس #کتاب #المراقبات #آیت_الله_ملکی_تبریزی @Arshiv_Gholam