eitaa logo
شیخ غلامعلي بدرلو
1.3هزار دنبال‌کننده
1.8هزار عکس
1.5هزار ویدیو
254 فایل
یاهو زَكَاةُ الْعِلْمِ بَذْلُهُ لِمُسْتَحِقِّهِ وَ إِجْهَادُ النَّفْسِ فِي الْعَمَلِ بِهِ تصنیف غررالحکم، حدیث ۱۳۲ http://eitaa.com/Arshiv_Gholam ارتباط با ادمین: https://eitaa.com/Sheikh_Gholamali
مشاهده در ایتا
دانلود
♨️ سهم أهلبیت (علیهم السّلام) از لغـت­‌نامه ۵۰ جلـدی دهـخدا 🔰مقدّمه بحث 👤میرزا علی­‌اکبر قزوینی مشهور به دهخدا یا همان دخدا، در سال ۱۲۵۷ خورشیدی در محلّه سنگلجِ تهران دیده به جهان گشود. پدرش خان باباخان که از ملّاکان قزوین بود، پیش از زاده‌شدن علی­‌اکبر، املاک خود را فروخت و با هدف اقامت، به سوی تهران رهسپار شد و در محلّه سنگلج تهران سکنی گزید. از سال ۱۲۹۳ زمانی که به خاطر جنگ جهانی اوّل، در میان ایل بختیاری بود، اندیشه نگارش لغت­نامه در ذهن او شکل گرفت و با استفاده از کتابخانه امیر مفخم، گردآوریِ یادداشت‌­های آن را آغاز کرد. نخستین جلد لغتنامه در سال ۱۳۲۵ از چاپ خارج شد و دهخدا میلیون‌­ها فیش و یادداشت تهیّه کرد، أمّا تا إنتهای زندگی‌اش در سال ۱۳۳۴ تنها موفق شد، بر تألیف و چاپ ۴۲۶۹ صفحه از ۲۶۴۷۵ صفحه از لغتنامه، نظارت کند. پس از درگذشت دهخدا، بنابر وصیّت او، سه نفر از نزدیک‌ترین همکارانش، محمّد معین، سیّد محمّد دبیرسیاقی و سیّد جعفر شهیدی سرپرستی إتمام لغت­نامه را به عهده گرفتند. در یکی دو سال آغاز انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷، در روند کار وقفه‌ای افتاد؛ ولی سرانجام در سال ۱۳۵۸ – ۱۳۵۹ کار چاپ آن به پایان رسید. ✍محمّدتقی یارمحمّدیان 📌ادامه دارد... 📚https://emamat.org/andishe-1454/ 🌐https://eitaa.com/Arshiv_Gholam
🔰ادامه بحث 🏷 در لغت­نامه دهخدا، مداخل چشمگیری به امامت و مسائل مرتبط با آن، اختصاص یافته است. پژوهش­‌های نوین أمّا نشان داده که دهخدا، مداخل مربوط به امامت و اعتقادات شیعی را به درستی و به طور کامل و دقیق تبیین نکرده است. وی به لحاظ روشی به خطا رفته و داده‌های محتوایِ مداخل را از منابع اهل‌تسنّن برگرفته است؛ خواننده احساس می­‌کند گویا نویسنده، یا یکی از عالمان اهل‌تسنّن بوده یا اعتقادات ضدّشیعی داشته است. خوش­بینانه­‌ترین حالت، آن است که این مشی را بر بی‌­اطّلاعی نگارندگان نسبت به حوزه تخصّصیِ دانش کلام و از جمله امامت شیعی حمل کنیم...به هر روی، ما در حوزه تخصّصی خویش یعنی امامت، وقتی به لغت­نامه مراجعه می‌­کنیم، با اشتباهات بسیاری مواجه می‌­شویم. دهخدا در محتوای مداخل زیر اطّلاعات کامل و صحیحی را به مخاطب ارائه نمی‌­دهد و یا مسائل بسیار ضروری و مهم پیرامون واژه را، از مخاطب خود دریغ می­‌کند. در یافته‌­هایِ نوینِ پژوهشی، حدود ۱۲۰ واژه مورد بررسی قرار گرفته‌­اند. این واژگان را در اختیار مخاطبان قرار می‌­دهیم تا پژوهشگران علاقمند، بتوانند با مراجعه به آن‌ها، تحلیل صحیح و علمی و قضاوتی درست راجع به لغت­نامه داشته باشند. ✍محمّدتقی یارمحمّدیان 📌ادامه دارد... 📚https://emamat.org/andishe-1454/ 🌐https://eitaa.com/Arshiv_Gholam
🔰ادامه بحث 🔖 بررسی مدخل‌های مرتبط با امامت در لغتنامه دهخدا و اطّلاعات ضدّ شیعی آن: 📝 واژگان از این قرارند: امامت، امام، امامیه، ولایت، شیعه، عصمت، غدیرخم، حضرت أمیرالمؤمنین علی (علیه السّلام)، رجعت، حدیث، سنّت، محدّث، شفاعت، توسّل، امامان ۱۲گانه، عدالت صحابه، عشره مبشره، سقیفه، اجماع، یار غار، حدیث ۷۳ فرقه، احادیث مربوط به امامت حضرت أمیرالمؤمنین علی (علیه السّلام) و ائمه أطهار (علیهم السّلام) (حدیث کساء، ثقلین، منزلت، قرطاس، سفینه نوح، رایت، طیر مشوی، یوم الانذار، و حدیث سدُ الابواب)، آیات امامت و فضائل اهلبیت (علیهم السّلام) (آیه اولی الامر، تطهیر، مباهله، تبلیغ، اکمال، مودت، صادقین، امّ الکتاب، سوره معارج، هل اتی و سوره کوثر)، غزوات رسول اللّه (صلّی اللّه علیه و آله) (غزوه بدر، احد، خیبر، حنین و غزوه تبوک)، فدک، حشویه، سردابیه، بیعت، استحسان، استصحاب، نهج البلاغه، حدیث کمیل بن زیاد (دعای کمیل)، علم، نافع (حدیث سلسلة الذهب)، لیلة القدر، ربیع الاخر، نام مبارک هر یک از ۱۴ معصوم (علیهم السّلام)، نام اصحاب ائمه أطهار (علیهم السّلام) (مالک اشتر، محمد بن ابی بکر، قنبر، عمار یاسر، سلمان فارسی، ابن مسعود، مالک بن نویره، رشید هجری، عثمان بن حنیف، و حذیفه بن یمان، اصحاب حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السّلام)، هشام بن حکم، أبان بن تغلب، یونس بن عبدالرحمن، زراره بن اعین، مفضل بن عمر، مؤمن الطاق، ابن ابی عمیر، علی بن جعفر، ابان بن عثمان، اصحاب اجماع، نواب اربعه)، ابوبکر، عمر بن خطاب، عثمان بن عفان، ابوحنیفه، مالک بن انس، ابن ادریس شافعی، احمد بن حنبل، بنی امیه، بنی عباس، حفصه، عایشه، طلحه، زبیر، زید بن ثابت، عبد الرحمن بن عوف، معاذ بن جبل، سعد بن ابی وقاص، زهری، محمد بن مسلمه، اسید بن حضیر اوسی، عکرمه بربری. ✍محمّدتقی یارمحمّدیان 📌ادامه دارد... 📚https://emamat.org/andishe-1454/ 🌐https://eitaa.com/Arshiv_Gholam
🔰ادامه بحث 📛 همگان می‌­دانیم که به ادلّه فراوان، شامل: آیات قرآن و روایات معتبرِ حضرت ختمی مرتبت، محمّد مصطفی (صلّی اللّه علیه و آله) و ادلّه عقلی، در میان مذاهب اسلامی، تنها مذهب شیعه امامیه بر حق است. عالمان و اندیشمندان امامیه در انبوهی از منابع کلامی، در طول هزار سال گذشته، از الافصاحِ شیخ مفید، الذخیرة و الشافیِ سید مرتضی، و الاقتصادِ شیخ طوسی گرفته تا تجرید الاعتقادِ خواجه نصیر الدین طوسی، و از نهج الحق و منهاج الکرامه علّامه حلّی گرفته تا احقاق الحقِ قاضی نوراللّه شوشتری و از عبقات الانوارِ میرحامد حسین گرفته تا المراجعاتِ شرف الدّین و الغدیرِ علّامه امینی، همگی حقّانیت شیعه را به خوبی به اثبات رسانیده‌­اند. با این حال دهخدا صدها منبع کلامی شیعه را نادیده انگاشته و در ذیل سه نمایه: امامیه، شیعه و حدیث افتراق به گونه‌­ای سخن می­‌گوید که گویا از بین همه مذاهب، تنها فرقه ناجیه، مذهب اهل سنّت است و دیگر فِرَق، از جمله مذهب امامیه، باطل و اهل آتش جهنّم هستند. او نه یک بار، بلکه در هر سه مدخل بر این اشتباه تأکید و اصرار می­‌کند. ای کاش از این صدها جلد کتاب کلامی شیعه، یکی را از دیده گذرانده بود، سپس قضاوت می­‌کرد. نمی‌­دانم چه بر دهخدا گذشته که منابع کلامی اهل تسنّن را در دست دارد و مدام از آن‌ها نقل دیدگاه می‌­کند؛ امّا با اینکه او در مهد تشیّع می‌­زیسته و به علوم و دانش­‌های حوزوی هم تسلّط داشته، گویا در ایران زندگی نمی‌­کرده و منابع شیعی در اختیار او نبوده است! ✍محمّدتقی یارمحمّدیان 📌ادامه دارد... 📚https://emamat.org/andishe-1454/ 🌐https://eitaa.com/Arshiv_Gholam
🔰ادامه بحث وی در ذیل می‌­نویسد: «باید دانست که همگی ملّت‌ها هفتاد و سه­‌اند، یکی از آن سنّت و جماعت و هفتاد و دو سوای آن در اصل شش گروه­‌اند: رافضیه، خارجیه، جبریه، قدریه، جهمیه، مرجئه، و هر گروهی از این‌ها این است: فرقه‌های «رافضیه» شامل دوازده فرقه‌اند بدین شرح: علویه، ابدیه، شیعیه، اسحاقیه، زیدیه، عباسیه، امامیه، ناوسیه، تناسخیه، لاعنیه، راجعیه و مرتضیه…» دهخدا در محتوایی که ذیل دو واژه: شیعه و امامیه به دست می‌­دهد، دقّت لازم را مصروف نداشته است. تنها به دو نمونه از این موارد اکتفا می­‌شود. نخست، او در مدخل شیعه این­ چنین می‌نگارد: «شیعه در اصطلاح کسانی را می­‌گویند که علی بن أبی طالب پسرعمّ و داماد پیغمبر را پس از او خلیفه می‌­دانند و عمل آنان را که در سقیفه بنی ساعدة گرد آمدند و ابوبکر بن ابی قحافه را به خلافت پیغمبر برگزیدند، تصویب نمی‌­کنند. این اختلاف کلمه پس از مرگ رسول (ص) و هنگام تعیین جانشین او بین مسلمانان پدید آمد و عدّه‌­ای بر انتخاب ابوبکر اعتراض کردند. از جمله این معترضان علی (ع) بود و جماعتی از صحابه مانند عمّاربن یاسر، اباذر غفاری ، سلمان فارسی، جابر بن عبداللّه، عبّاس بن عبدالمطّلب، أبیّ بن کعب حذیفة و جز آنان، و بدین طریق در اوان رحلت رسول (ص) دست‌ه­ای کوچک در امر جانشینی از مسلمانان دیگر جدا شدند و همان هسته ایجاد فرقه‌ای بزرگ به نام شیعه گردید.» ✍محمّدتقی یارمحمّدیان 📌ادامه دارد... 📚https://emamat.org/andishe-1454/ 🌐https://eitaa.com/Arshiv_Gholam
شیخ غلامعلي بدرلو
🔰ادامه بحث #خیانت_دهخدا وی در ذیل #حدیث_افتراق می‌­نویسد: «باید دانست که همگی ملّت‌ها هفتاد و سه­‌
🔰ادامه بحث نظر می‌­رسد دهخدا به چند نکته توجه نداشته است. اولا، او داستان را به شکلی در ذهن مخاطب تصویر می­‌کند که گویا آنان که در سقیفه جمع شدند و ابوبکر را به خلافت برگزیدند، راه درست را رفته­‌اند و مشکل تنها شیعه است که عمل آنان را تصویب نکرده است. گویا اصل و اساس، جانشینی ابوبکر است و این عده‌­ای از مسلمانان بودند که امامت او را برنتافتند و بر این انتخاب، لب به اعتراض گشودند. گویا حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام و سایر معترضان، بر علیه امامِ حق شوریده‌­اند. باید گفت مطلب دقیقا عکس تصویرسازی دهخداست. زیرا همین چند هفته پیش بود که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در غدیر، امامت حضرت علی علیه السلام را رسما و در میان خیل عظیم مسلمانان اعلام کردند و از همگان بیعت و پیمان گرفتند. اکنون که ایشان از دنیا رحلت فرموده­‌اند، قاعده آن است که همه مسلمانان بر در خانه او جمع شوند؛ یگانه یادگارش حضرت فاطمه زهرا علیها السلام را تسلیت دهند؛ به امیرالمؤمنین علیه السلام در تجهیز و تدفین او کمک کنند و آنگاه که از این امور فارغ شدند، مراسم آغاز امامت امیرالمؤمنین علیه السلام را فراهم کنند و همگان گوش به فرمان آن حضرت، به خدمت او درآیند. اما همین که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله از دنیا رفتند، چند نفر در سقیفه جمع شدند و عهد خود با پیامبر صلی الله علیه و آله را شکستند و مسیر سرپرستی الهی بشریت را با نزاع و تهدید و ارعاب به انحراف کشیدند. ثانیا، تاریخ گذاری شیعه و پیشینه آن به اختلاف سقیفه بازگشت ندارد؛ بلکه از همان ابتدای اسلام مسئله امامت و ولایت امیرالمؤمنین علی علیه السلام بارها و بارها به دستور خداوند و توسط پیامبر صلی الله علیه و آله به مردم ابلاغ شد و از همان ابتدا، پیروان او، شیعه او خوانده شدند. ✍محمّدتقی یارمحمّدیان 📌ادامه دارد... 📚https://emamat.org/andishe-1454/ 🌐https://eitaa.com/Arshiv_Gholam