✨✨✨✨✨✨✨✨ 💠ائین#دوست_یابی ❣#کلام_مولا #لقمان_حکیم 💫رسول الله(صلى الله عليه واله): در حقيقت لقمان، پيامبر نبود؛ ليكن بنده اى بود مصمّم، انديشه مند و با حُسن ظن. خدا را دوست مى داشت. پس خدا نيز او را دوست داشت و حكمت را بر او ضمانت كرد. وسط روز ، خوابيده بود كه ناگهان به پذيرش خلافت، فرا خوانده شد كه: «اى لقمان! آيا مى خواهى كه خداوند، تو را خليفه اى در روى زمين قرار دهد تا در ميان مردم، به حق، داورى كنى ؟» لقمان بيدار شد و در پاسخ گفت: «اگر پروردگارم مرا وادار كند، مى پذيرم؛ زيرا مى دانم كه اگر با من چنين كند يارى ام مى نمايد و دانشم مى آموزد و از خطا نگاهم مى دارد؛ ولى اگر پروردگارم مرا مخيّر سازد، عافيت را مى پذيرم و بلا را نمى پذيرم». فرشتگانى كه نمى ديدشان، با صدايى به او گفتند: اى لقمان! چرا چنين گفتى؟ گفت: «زيرا حكمران، در سخت ترين و مشكل ترين مقام، جاى گرفته كه ظلم از هر طرف، بر او احاطه دارد؛ [امكان دارد] خوار شود يا يارى گردد. اگر به صواب داورى كند، اميد است كه نجات يابد و اگر [در داورى] به خطا رود، راه بهشت را به خطا رفته است. هر كس در دنيا حقير و بى مقام باشد، بهتر از اين است كه صاحب مقام باشد و هر كس دنيا را در مقابل آخرت بر گزيند، دنيا او را مى آزمايد ؛ ولى به پادشاهىِ آخرت، دست نمى يابد». فرشتگان از زيبايىِ گفتار او ، در شگفت شدند. لقمان، لحظه اى خوابيد و سراسر وجودش آكنده از حكمت شد. پس از خواب بيدار شد و [از آن پس ]حكيمانه سخن گفت. پس از او، داوود (عليه السلام) به پذيرش خلافت، فرا خوانده شد و او آن را پذيرفت و شرط لقمان را مطرح نكرد... . لقمان با دانش و حكمتش، داوود را يارى مى كرد. داوود گفت: «خوشا به حالت، اى لقمان! به تو حكمت داده شد و بلا از تو دور گرديد؛ ولى به داوود خلافت داده شد و دچار مصيبت و فتنه گرديد». 📚 تاريخ مدينة دمشق: ج 17 ص 85 كنز العمّال: ج 14 ص 34 ح 37865 مجمع البيان: ج 8 ص 494 نحوه و راجع: نوادر الاصول: ج 1 ص 247 و تفسير القمی: ج 2 ص 162 @Asheghan_Amiralmomenin 🌺☘🌺☘🌺☘🌺☘🌺☘🌺☘