┈┈••✾❀🕊💚🕊❀✾••┈┈ 🔖 #شرح_چهل_حدیث_از_امام_زمان_عج_الله🌼 🔖حديث اول : اهل بيت(عليهم السلام) محور حق ✨✨(الْحَقُّ مَعَنا فَلَنْ يوحِشَنا مَنْ قَعَدَ عَنّا، وَنَحْنُ صَنائِعُ رَبِّنا، وَالْخَلْقُ بَعْدُ صَنائِعُنا)[1] 🔰حق با ما اهل بيت است و کناره گيرى عده اى از ما هرگز سبب وحشتمان نمى شود; چرا که ما دست پرورده هاى پروردگاريم، و ديگر مخلوقين خداوند، دست پرورده هاى ما هستند. ✍️شرح 🔖اين حديث شريف را شيخ طوسى(رحمه الله)، با سند معتبر، از ابوعمرو عمرى، از امام زمان(عليه السلام) نقل کرده است.حضرت(عليه السلام) در اين فقره از حديث، به سه نکته اشاره مى فرمايد: 1️⃣ تمام حقّ و حقيقت، با اهل بيت(عليهم السلام) و همراه با آنان است. بايد توجه داشت که جمله ى «الحقّ معنا» با جمله ى «اهل البيت مع الحق» فرق مى کند; زيرا مفهوم جمله ى نخست آن است که اهل بيت(عليهم السلام) محور اساسى براى تشخيص حقّ از باطل اند و براى شناخت اين دو از هم ديگر بايد به سنّت و رفتار و کردار آنان رجوع کرد; بر خلاف مفهوم جمله ى دوم. همين معنا، از حديث «علي مع الحقّ والحقّ مع علي»[2] نيز استفاده مى شود. 2️⃣. کسى که حقّ با اوست نبايد از اِعراض ديگران از او و تنها ماندنش، به وحشت بيفتد و به کمى يا زيادى طرف داران خود نگاه کند. 🔰حضرت موسى بن جعفر(عليه السلام) به هشام مى فرمايد: 🔶اى هشام! اگر در دست تو گردويى است و همه ى مردم مى گويند که آن دُرّ است، براى تو نفعى ندارد; زيرا تو مى دانى که در دستت گردو است; و نيز اگر در دست تو دُرّ است، و مردم مى گويند گردو است، به تو ضررى نمى رسد; زيرا تو مى دانى که آن چه در دست توست دُرّ است[3]. 💠هم چنين امام على(عليه السلام) مى فرمايد: ❇️در راه هدايت، از کمى اهل آن وحشت نکنيد[4]. 3️⃣. درباره ى جمله ى سومى که در اين حديث آمده است، دو تفسير متفاوت وجود دارد که مانعى در جمع اين دو نيست. در ذيل به آن ها اشاره مى کنيم: الف) همانا اهل بيت(عليهم السلام)، در عقايد و اعمال دينى، محتاج به مردم نيستند، و آن چه از جانب خداوند به واسطه ى پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم)به آنان رسيده است، آنها را کفايت مى کند; در حالى که امّت، در اين امور، محتاج به اهل بيت اند، و تنها رجوع به کتاب و سنّت، آنان را کفايت نمى کند، و بدون مراجعه به اهل بيت(عليهم السلام) قطعاً گمراه و هلاک مى شوند. ب) نعمت هاى خداوند بر اهل بيت(عليهم السلام)، مباشرتاً و بدون واسطه ى کسى نازل مى گردد، در صورتى که نعمت هايى که خداوند بر مردم نازل مى کند، بدون واسطه ى اهل بيت(عليهم السلام)نخواهد بود. 📚شرح کتاب چهل حديث از حضرت مهدي / علي‌اصغر رضواني‌؛ مركز مطالعات‌ و پژوهشهاي‌ فرهنگي‌ حوزه‌ي‌ علميه‌. ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ @Asheghan_Amiralmomenin ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ 🌴🌴🌴🌱🌱🌱🌳🌳🌳🎍

┈┈••✾❀🕊💚🕊❀✾••┈┈ 🔖 #شرح_چهل_حدیث_از_امام_زمان_عج_الله🌼 🔖حديث دوم : امام(عليه السلام)، #امان #اهل زمين💫 ✨✨(إِنّي لاََمانٌ لاَِهْلِ الاَْرْضِ کَما أَنَّ النُّجُومَ أَمانٌ لاَِهْلِ السَّماءِ)[5] 🍃همانا، من، امان و مايه ى ايمنى براى اهل زمينم; همان گونه که ستاره ها، سبب ايمنى اهل آسمان اند. ✍️شرح 🔶اين کلام، قسمتى از جواب هايى است که امام زمان(عليه السلام)، در پاسخ به نامه ى اسحاق بن يعقوب فرموده است. اسحاق در اين نامه، از علت غيبت سؤال مى کند. حضرت بعد از جواب و بيان علّت غيبت، به اين نکته اشاره دارد که وجود امام در غيبت، بى فايده و اثر نيست; از فوايد امام اين است که وجود او سبب ايمنى براى اهل زمين است; همان گونه که ستارگان آسمان مايه ى ايمنى براى اهل آسمان اند. در روايات صحيح ديگرى نيز به همين مضمون اشاره شده است. در آن روايات آمده است: اگر حجت در زمين نباشد، زمين و اهل آن، دگرگون و مضطرب خواهند شد. 🔰در تشبيه امان بودن امام زمان(عليه السلام) براى اهل زمين، به امان بودن ستارگان براى اهل آسمان، وجوه تشابهى نهفته است که به دو مورد از آن ها اشاره مى کنيم: 1️⃣. همان گونه که از جهت تکوينى، وجود ستارگان و کيفيت وضع آن ها موجب امان و آرامش کرات و سيارات و کهکشان هاست، وجود امام زمان(عليه السلام) نسبت به موجودات زمين نيز چنين است. 2️⃣. همان گونه که به سبب ستارگان، شياطين از آسمان ها رانده شدند و امان و آرامش براى اهالى آسمان ها، از جمله ملائکه فراهم شد، وجود امام زمان(عليه السلام) نيز تکويناً و تشريعاً سبب طرد شياطين از اهل زمين، خصوصاً انسان ها خواهد بود. 🔖حديث سوم : #فلسفه ى #امامت و #صفات امام ✨(أَحْيى بِهِمْ دينَهُ، وَأَتَمَّ بِهِمْ نُورَهُ، وَجَعَلَ بَينَهُمْ وَبَينَ إِخْوانِهِمْ وَبَني عَمِّهِمْ وَالاَْدْنَينَ فَالاَْدْنَينَ مِنْ ذَوي أَرْحامِهِمْ فُرْقاناً بَيناً يعْرَفُ بِهِ الْحُجَّةُ مِنَ الْمَحْجُوجِ، وَالاِْمامُ مِنَ الْمَأْمُومِ، بِأَنْ عَصَمَهُمْ مِنَ الذُّنُوبِ، وَبَرَّأَهُمْ مِنَ الْعُيوبِ، وَطَهَّرَهُمْ مِنَ الدَّنَسِ، وَنَزَّهَهُمْ مِنَ اللَّبْسِ، وَجَعَلَهُمْ خُزّانَ عِلْمِهِ، وَمُسْتَوْدَعَ حِکْمَتِهِ، وَمَوْضِعَ سِرِّهِ، وَأَيدَهُمْ بِالدَّلائِلِ، وَلَوْلا ذلِکَ لَکانَ النّاسُ عَلى سَواء، وَلاَِدَّعى أَمْرَ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ کُلُّ أَحَد، وَلَما عُرِفَ الْحَقُّ مِنَ الْباطِلِ، وَلا الْعالِمُ مِنَ الْجاهِلِ)[6] 💠اوصيا کسانى هستند که خداوند متعال، دينش را با آنان زنده مى کند، و نورش را با آنان کاملاً مى گسترد و سيطره مى دهد. خداوند ميان آنان و برادران و عموزادگان و ديگر خويشاوندانشان تفاوت آشکارى گذاشته است که به سبب آن، حجّت از غير حجّت، و امام از مأموم، شناخته مى شود. آن تفاوت آشکار اين است که آنان را از گناهان محفوظ و مصون داشته، از عيوب مبرّا کرده، از پليدى پاک گردانيده، از اشتباه منزهشان داشته، آنان را خزانه داران علم و حکمت و پرده داران سرّ خود قرار داده و آنان را با دليل ها تأييد کرده است. اگر اين گونه نبود، همه ى مردم با هم يکسان بودند و هر کس مى توانست ادعاى امامت کند که در اين حال، حقّ از باطل و عالم از جاهل، تشخيص داده نمى شد. ✍️شرح ❇️اين کلمات، از جمله مطالبى است که امام زمان(عليه السلام) در جواب نامه ى احمد بن اسحاق مرقوم داشته است. آن حضرت(عليه السلام) بعد از اشاره به نکاتى چند، به حقيقت و شأن و مقام امامت و امام پرداخته و خصوصياتى را براى امام بيان فرموده است، تا سبب تمايز امام حق از مدعى دروغين امامت باشد: 1️⃣. امام کسى است که به سبب او دين خدا زنده خواهد ماند; زيرا او است که در هنگام اختلافات و وقوع فتنه ها و شبهه ها، حقّ را از باطل تشخيص مى دهد و مردم را به دين واقعى هدايت مى کند. 2️⃣. نور خدا که با رسول خدا(صلى الله عليه وآله وسلم) شروع شد، با امام تمام و کامل مى شود. 3️⃣.خداوند متعال، در ذريه ى پيامبر، براى تميز امام از بقيه ى افراد، اوصافى اختصاصى براى امام قرار داده است، تا مردم، در امر امامت، دچار شبهه نشوند، خصوصاً هنگامى که بعضى از ذريه ى پيامبر، ادعاى دروغين امامت مى کنند. برخى از اين ويژگى ها، عصمت از گناهان، دورى از عيوب، طهارت از پليدى، نزاهت و پرهيز از اشتباه و ... است. اگر اين ويژگى ها نبود، هر کس مى توانست ادعاى امامت کند و بدين سان، حق و باطل جدا شدنى نبودند و در نتيجه، دين الهى بر جهانيان حاکم نمى شد. 📚شرح کتاب چهل حديث از حضرت مهدي / علي‌اصغر رضواني‌؛ مركز مطالعات‌ و پژوهشهاي‌ فرهنگي‌ حوزه‌ي‌ علميه‌. ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ @Asheghan_Amiralmomenin ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ 🌴🌴🌴🌱🌱🌱🌳🌳🌳🎍

┈┈••✾❀🕊💚🕊❀✾••┈┈ 🔖 #شرح_چهل_حدیث_از_امام_زمان_عج_الله🌼 🔖حديث سوم : #فلسفه ى #امامت و #صفات امام ✨✨(أَحْيى بِهِمْ دينَهُ، وَأَتَمَّ بِهِمْ نُورَهُ، وَجَعَلَ بَينَهُمْ وَبَينَ إِخْوانِهِمْ وَبَني عَمِّهِمْ وَالاَْدْنَينَ فَالاَْدْنَينَ مِنْ ذَوي أَرْحامِهِمْ فُرْقاناً بَيناً يعْرَفُ بِهِ الْحُجَّةُ مِنَ الْمَحْجُوجِ، وَالاِْمامُ مِنَ الْمَأْمُومِ، بِأَنْ عَصَمَهُمْ مِنَ الذُّنُوبِ، وَبَرَّأَهُمْ مِنَ الْعُيوبِ، وَطَهَّرَهُمْ مِنَ الدَّنَسِ، وَنَزَّهَهُمْ مِنَ اللَّبْسِ، وَجَعَلَهُمْ خُزّانَ عِلْمِهِ، وَمُسْتَوْدَعَ حِکْمَتِهِ، وَمَوْضِعَ سِرِّهِ، وَأَيدَهُمْ بِالدَّلائِلِ، وَلَوْلا ذلِکَ لَکانَ النّاسُ عَلى سَواء، وَلاَِدَّعى أَمْرَ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ کُلُّ أَحَد، وَلَما عُرِفَ الْحَقُّ مِنَ الْباطِلِ، وَلا الْعالِمُ مِنَ الْجاهِلِ)[6] 💠اوصيا کسانى هستند که خداوند متعال، دينش را با آنان زنده مى کند، و نورش را با آنان کاملاً مى گسترد و سيطره مى دهد. خداوند ميان آنان و برادران و عموزادگان و ديگر خويشاوندانشان تفاوت آشکارى گذاشته است که به سبب آن، حجّت از غير حجّت، و امام از مأموم، شناخته مى شود. آن تفاوت آشکار اين است که آنان را از گناهان محفوظ و مصون داشته، از عيوب مبرّا کرده، از پليدى پاک گردانيده، از اشتباه منزهشان داشته، آنان را خزانه داران علم و حکمت و پرده داران سرّ خود قرار داده و آنان را با دليل ها تأييد کرده است. اگر اين گونه نبود، همه ى مردم با هم يکسان بودند و هر کس مى توانست ادعاى امامت کند که در اين حال، حقّ از باطل و عالم از جاهل، تشخيص داده نمى شد. ✍️شرح 🔶اين کلمات، از جمله مطالبى است که امام زمان(عليه السلام) در جواب نامه ى احمد بن اسحاق مرقوم داشته است. آن حضرت(عليه السلام) بعد از اشاره به نکاتى چند، به حقيقت و شأن و مقام امامت و امام پرداخته و خصوصياتى را براى امام بيان فرموده است، تا سبب تمايز امام حق از مدعى دروغين امامت باشد: 1. امام کسى است که به سبب او دين خدا زنده خواهد ماند; زيرا او است که در هنگام اختلافات و وقوع فتنه ها و شبهه ها، حقّ را از باطل تشخيص مى دهد و مردم را به دين واقعى هدايت مى کند. 2. نور خدا که با رسول خدا(صلى الله عليه وآله وسلم) شروع شد، با امام تمام و کامل مى شود. 3. خداوند متعال، در ذريه ى پيامبر، براى تميز امام از بقيه ى افراد، اوصافى اختصاصى براى امام قرار داده است، تا مردم، در امر امامت، دچار شبهه نشوند، خصوصاً هنگامى که بعضى از ذريه ى پيامبر، ادعاى دروغين امامت مى کنند. برخى از اين ويژگى ها، عصمت از گناهان، دورى از عيوب، طهارت از پليدى، نزاهت و پرهيز از اشتباه و ... است. اگر اين ويژگى ها نبود، هر کس مى توانست ادعاى امامت کند و بدين سان، حق و باطل جدا شدنى نبودند و در نتيجه، دين الهى بر جهانيان حاکم نمى شد. 🔖حديث چهارم: فلسفه ى امامت ✨✨(أَوَ ما رَأَيتُمْ کَيفَ جَعَلَ اللّهُ لَکُمْ مَعاقِلَ تَأْوُونَ إِلَيها، وَأَعْلاماً تَهْتَدُونَ بِها مِنْ لَدُنْ آدَمَ(عليه السلام))[7] 🔺آيا نديديد که چگونه خداوند براى شما، ملجأهايى قرار داد که به آنان پناه بريد، و عَلَم هايى قرار داد تا با آنان هدايت شويد، از زمان حضرت آدم(عليه السلام) تا کنون. ✍️شرح اين عبارت، قسمتى از توقيعى است که از ناحيه ى حضرت، به خاطر اختلاف ميان ابن أبى غانم قزوينى و جماعتى از شيعيان صادر شده است. ابن ابى غانم معتقد بود که براى امام حسن عسکرى(عليه السلام) جانشينى نيست و امامت به ايشان ختم شده است. گروهى از شيعيان، به حضرت مهدى(عليه السلام)نامه مى نويسند و داستان را باز مى گويند. از ناحيه ى حضرت نامه اى صادر مى شود که حديث فوق بخشى از آن است. 🌼امام زمان(عليه السلام) بعد از سفارش هاى زياد در دورى از ترديد و شک در امر امامت و وصايت و جانشينى، مى فرمايند: مسئله ى وصايت، در طول تاريخ بشريت، ثابت است و تا انسان وجود دارد، زمين، خالى از حجّت نيست. 💠حضرت مى فرمايد: ⭕️تاريخ را بنگريد! آيا زمانى را خالى از حجّت ديده ايد که اينک اختلاف کرده ايد؟ 💠حضرت، در اين قسمت از حديث، براى امامت، دو فايده برشمرده است: يکى، ملجأ و پناه مردم در گرفتارى ها، و ديگرى هدايت کردن مردم به دين الهى; زيرا امام معصوم(عليه السلام) نه تنها هدايتگر مردم به شريعت و دين الهى است، بلکه در مسائل مادّى و دنيوى نيز حلاّل مشکلات مختلف آنان خواهد بود. 📚شرح کتاب چهل حديث از حضرت مهدي / علي‌اصغر رضواني‌؛ مركز مطالعات‌ و پژوهشهاي‌ فرهنگي‌ حوزه‌ي‌ علميه‌. ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ @Asheghan_Amiralmomenin ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ 🌴🌴🌴🌱🌱🌱🌳🌳🌳🎍

┈┈••✾❀🕊💚🕊❀✾••┈┈ 🔖 #شرح_چهل_حدیث_از_امام_زمان_عج_الله🌼 🔖 #حديث پنجم: #اقسام علم #امام(عليه السلام) ✨(عِلْمُنا عَلى ثَلاثَةِ أَوْجُه: ماض وَغابِر وَحادِث، أَمَّا الْماضي فَتَفْسيرٌ، وَأَمَّا الْغابِرُ فَمَوْقُوفٌ، وَأَمَّا الْحادِثُ فَقَذْفٌ في الْقُلُوبِ، وَنَقْرٌ في الاَْسْماعِ، وَهُوَ أَفْضَلُ عِلْمِنا، وَلا نَبي بَعْدَ نَبِينا)[8] 💎علم ما اهل بيت(عليهم السلام) بر سه نوع است: علم به گذشته و آينده و حادث. علم گذشته، تفسير است; علم آينده، موقوف است و علم حادث، انداختن در قلوب، و زمزمه در گوش هاست. اين بخش، بهترين علم ماست و بعد از پيامبر ما، رسول ديگرى نخواهد بود. ✍️شرح 💠اين عبارت، بخشى از جواب امام زمان(عليه السلام) به سؤال على بن محمّد سمرى درباره ى علم امام است. 🔶مرحوم مجلسى(رحمه الله) در مرآة العقول، در تفسير اين سه نوع علم مى فرمايد: ❇️علم ماضى يعنى علمى که پيامبر اکرم(صلى الله عليه وآله وسلم)براى اهل بيت(عليهم السلام)تفسير کرده اند; نيز شامل علومى است از وقايع گذشته درباره ى انبيا و امّت هاى پيشين، و حوادثى که براى آنان اتّفاق افتاده و خبر از شروع امور و عوالم است. ⚪️مراد از «غابر»، علومى است که به امور آينده تعلّق مى گيرد; زيرا، غابر به معناى «باقى» است. مراد از غابر خبرهاى حتمى است که مربوط به آينده ى جهان است. و بدين سبب امام آن را به «موقوف» تفسير کرده اند که علومى که تعلق به آينده ى جهان دارد، مختصّ به اهل بيت(عليهم السلام)است. موقوف، يعنى «مخصوص». 💢مراد از علم حادث، علمى است، که به تجدد احوال موجودات، تجدّد پيدا مى کند، ويا تفصيل مجملات است ... مراد از «قذف در قلوب»،الهام الهى بدون واسطه ى ملک است. 💫مراد از «نقر در اسماع» الهام الهى است به واسطه ى ملک. ⭕️دليل افضليت نوع سوم اين است که الهام ـ با واسطه يا بدون واسطه ـ به اهل بيت(عليهم السلام)اختصاص دارد. ❇️از آن جا که ادعاى الهام الهى، ممکن است انسان را به توهّم نبوّت بيندازد، حضرت در پايان به اين نکته اشاره دارد که پس از پيامبر ما، پيامبرى نخواهد آمد[9]. 🔖 #حديث ششم: #وجود #هميشگى #امام ✨(أَنَّ الاَْرْضَ لا تَخْلُو مِنْ حُجَّة إِمّا ظاهِراً وَإِمّا مَغْمُوراً)[10] 🔰زمين، هيچ گاه، از حجّت خالى نخواهد بود; چه آن حجّت ظاهر باشد و چه پنهان. ✍️شرح 💠اين کلام، قسمتى از توقيعى است که امام زمان(عليه السلام) به عثمان بن سعيد عمرى و فرزندش محمّد مرقوم داشته اند. حضرت(عليه السلام)بعد از سفارش هاى زياد، به مطلبى اشاره مى کند و مى فرمايد: بايد هميشه، در روى زمين، حجّت الهى باشد، ونمى توان حتّى لحظه اى را تصوّر کرد که امام معصوم نباشد. 🔺احتياج انسان و ديگر موجودات به امام، ادامه ى احتياج آنان به پيامبر است. نياز به فرد معصوم ـ چه پيامبر و چه امام ـ را از ديدگاه هاى مختلفى مى توان بررسى کرد. يکى از اين وجوه، نياز به قانون الهى و تفسير آن از سوى معصوم است. در کتاب هاى کلام، با دليل هاى عقلى ثابت شده است که بشر براى اصلاح زندگى دنيوى خود و رسيدن به سعادت ابدى و اخروى، نيازمند پيامبر است. نياز بشر به دين و تفسير صحيح از آن، ابدى است. پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله وسلم)دين اسلام را به عنوان آخرين دين الهى، آورد و همه ى احکام و مسائل آن را بازگو کرد. پس از وفات پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم)به همان دليل هاى عقلى، بايد کسانى مانند پيامبر در علم و عصمت و ... وجود داشته باشند. اينان کسانى نيستند جز امامان بزرگوار(عليهم السلام). 🌼حضرت(عليه السلام) به اين نکته ى مهم هم اشاره دارند که به دليل سستى مردم در پذيرش حق، اين طور نيست که همه ى امامان به حکومت برسند و يا در ميان مردم حاضر باشند، همان طور که همه ى انبيا و اوصياى الهى گذشته نيز، به حکومت دست نيافتند و برخى نيز تا مدّتى در غيبت به سر بردند. 📚شرح کتاب چهل حديث از حضرت مهدي / علي‌اصغر رضواني‌؛ مركز مطالعات‌ و پژوهشهاي‌ فرهنگي‌ حوزه‌ي‌ علميه‌. ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ @Asheghan_Amiralmomenin ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ 🌴🌴🌴🌱🌱🌱🌳🌳🌳🎍

┈┈••✾❀🕊💚🕊❀✾••┈┈ 🔖 #شرح_چهل_حدیث_از_امام_زمان_عج_الله🌼 🔖#حديث_هفتم: #مشيت #خداوند و #خواست اهل بيت(عليهم السلام) ✨✨(قُلُوبُنا أَوْعِيةٌ لِمَشِيةِ اللّهِ، فَإِذا شاءَ شِئْنا، وَاللّهُ يقُولُ: وَما تَشاؤُونَ إِلاّ أَنْ يشاءَ اللّهُ[11]) [12] ❤️دل هاى ما ظروفى براى خواست خداوند است. اگر خدا چيزى را اراده کند و بخواهد، ما نيز اراده کرده، خواهيم خواست. خداوند متعال مى فرمايد: و شما نمى خواهيد مگر اين که خداوند بخواهد. ✍️شرح 🌼امام زمان(عليه السلام) در اين کلام، در ردّ مقصِّره[13] و مفوّضه[14]، خطاب به کامل بن ابراهيم مى فرمايد: ⭕️آنان دروغ مى گويند، بلکه قلوب ما ظرف هايى است از براى خواست خداوند. هر چه او بخواهد، ما مى خواهيم، و در مقابل خواست خداوند، از خود اراده و خواست مستقلى نداريم. 💠در حديثى از امام کاظم(عليه السلام) آمده است: ❇️همانا خداوند قلوب امامان را در مسير اراده ى خود قرار داده است; پس هر گاه خداوند متعال چيزى را بخواهد، آنان آن چيز را مى خواهند; و اين سخن خداوند متعال است که مى فرمايد: و شما نمى خواهيد مگر اين که خداوند بخواهد.[15] 🔶از اين کلامِ امام زمان(عليه السلام) نکاتى استفاده مى شود که به چند مورد از آن ها اشاره مى کنيم: 1️⃣. قلب ها ظروف واردات خواسته هاى الهى يا شيطانى است. 2️⃣.امامان معصوم اند; زيرا اراده ى اهل بيت(عليهم السلام)، همان اراده ى الهى است، کسى که چنين باشد، از مقام عصمت برخوردار است. 3️⃣. اراده ى اهل بيت(عليهم السلام) بر اراده ى خداوند پيشى نمى گيرد و نيز از آن تأخير نمى افتد. ما نيز بايد نسبت به اهل بيت(عليهم السلام) چنين باشيم. 4️⃣. بدون تعلّق اراده ى خداوند به چيزى، اهل بيت(عليهم السلام)اراده ى آن چيز را ندارند. 🔖 #حديث_هشتم: #دورى از #شيطان به وسيله ى #نماز⚠️ ✨✨(ما أَرْغَمَ أَنْفَ الشَّيطانِ أَفْضَلُ مِنَ الصَّلاةِ، فَصَلِّها وَأَرْغِمْ أَنْفَ الشَّيطانِ)[16] 🔺هيچ چيز به مانند نماز، بينى شيطان را به خاک نمى سايد، پس نماز بگذار و بينى ابليس را به خاک بمال. ✍️شرح 🔰اين کلام از پاسخ هايى است که از ناحيه ى مقدّس امام زمان(عليه السلام)، در جواب مسائل ابى الحسين جعفر بن محمّد اسدى، صادر شده است. از اين حديث استفاده مى شود که به خاک ماليدن بينى شيطان (غلبه بر شيطان) اسباب متعدّدى دارد که بهترين آنها نماز است; زيرا نماز، مشتمل بر انقطاع از خلق و توجه تامّ به خداوند متعال و ذکر و ياد اوست. 💎خداوند متعال مى فرمايد: ✨(أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِکْري)[17]; نماز را براى ياد من برپا دار. 📿نمازى که چنين باشد، انسان را از فحشا و منکرات باز مى دارد، و در نتيجه، انسان بر هواى نفس و شيطان غالب مى گردد. 📚شرح کتاب چهل حديث از حضرت مهدي / علي‌اصغر رضواني‌؛ مركز مطالعات‌ و پژوهشهاي‌ فرهنگي‌ حوزه‌ي‌ علميه‌. ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ @Asheghan_Amiralmomenin ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ 🌴🌴🌴🌱🌱🌱🌳🌳🌳🎍

┈┈••✾❀🕊💚🕊❀✾••┈┈ 🔖 #شرح_چهل_حدیث_از_امام_زمان_عج_الله🌼 🔖 #حديث_نهم: نماز اول وقت ✨(مَلْعُونٌ مَلْعُونٌ مَنْ أَخَّرَ الْغَداةَ إِلى أَنْ تَنْقَضي الْنُجُومْ)[18] 🔺ملعون و نفرين شده است کسى که نماز صبح را عمداً تأخير بيندازد، تا موقعى که ستارگان ناپديد شوند. ✍️شرح 🔰اين حديث قسمتى از توقيعى است که در جواب سؤال محمّد بن يعقوب از ناحيه ى مقدسه رسيده است. امام زمان(عليه السلام)در اين توقيع تأکيد فراوانى بر نماز اوّل وقت کرده و کسانى را که تا روشن شدن هوا و ناپديد شدن ستاره ها نماز صبح را به تأخير مى اندازند، نفرين شده دانسته است. ✍️از اين حديث و احاديث ديگر استفاده مى شود که نماز سه وقت دارد: 1. وقت فضيلت: که همان اول وقت نماز است و از آن در روايات به «رضوان اللّه» تعبير شده و بهترين وقت براى نماز همين وقت است; زيرا: الف) در اين وقت است که دستورِ به جاى آوردن نماز از جانب خداوند متعال صادر شده و اهميت دادن به دستورهاى الهى و زودتر انجام دادن آن مطلوب است. ب) نماز در حقيقت ارتباط موجود محدود و سراپا محتاج با موجود نامحدود، و بهره بردارى از اوست، که اين در حقيقت به نفع انسان است، و سرعت و فوريت در آن مطلوب است. ج) امام زمان(عليه السلام) در اوّل وقت نماز مى خواند، و کسانى که در اين موقع نماز بخوانند، به برکت نماز آن حضرت(عليه السلام)، خداوند نمازشان را قبول خواهد کرد; البته اختلاف افق ها تأثيرى در اين موضوع ندارد; به عبارت ديگر، منظور انجام نمازها در زمان واحد نيست، بلکه مقصود اتحاد در يک عنوان واحد، يعنى «اداى نماز در اول وقت» است، منتها هر کسى بر حسب افق خودش. 2. آخر وقت: که در روايات با تعبير «غفران اللّه» آمده است. تأخير نماز از اوّل وقت به آخر وقت، مذموم است; لذا امام زمان(عليه السلام) چنين شخصى را ملعون و دور از رحمت خدا دانسته است. در روايتى ديگر از امام صادق(عليه السلام)مى خوانيم: به جاى آوردن نماز در اول وقت موجب خشنودى خداست و به جاى آوردن آن در آخر وقت گناه، ولى مورد عفو و مغفرت خداوند است.[19] 3. خارج از وقت: به جا آوردن نماز در خارج از وقت آن است، که اصطلاحاً از آن به «قضا» تعبير مى شود. اگر کسى نماز خود را در داخل وقت آن به جاى نياورد، بايد قضاى آن را به جاى آورد; و اين به امر و دستور جديد است. حال اگر عمداً نماز را تا پايان وقت به تأخير انداخته معصيت کرده است و بايد از آن توبه کند و الاّ مورد عقوبت خداوند متعال قرار مى گيرد; ولى اگر از روى سهو و نسيان بوده و در آن قصورى نداشته باشد، مورد عقوبت الهى نخواهد بود. 🔖 #حديث_دهم: سجده ى شکر ✨(سَجْدَةُ الشُّکْرِ مِنْ أَلْزَمِ السُّنَنِ وَأَوْجَبِها ... فَإِنَّ فَضْلَ الدُّعاءِ وَالتَّسْبيحِ بَعْدَ الْفَرائِضِ عَلَى الدُّعاءِ بِعَقيبِ النَّوافِلِ، کَفَضْلِ الْفَرائِضِ عَلَى النَّوافِلِ، وَالسَّجْدَةُ دُعاءٌ وَتَسْبيحٌ)[20] 💫سجده ى شکر، از لازم ترين و واجب ترين مستحبات الهى است ... همانا، فضيلت دعا و تسبيح پس از واجبات بر دعاى بعد از نوافل، همانند فضيلت واجبات بر نوافل است. سجده، دعا و تسبيح است.🔺 ✍️شرح حديث شريف، قسمتى از پاسخ امام مهدى(عليه السلام) به سؤال هاى محمّد بن عبداللّه حميرى است. حضرت، در اين کلام، به اهميت يکى از مستحبات، يعنى سجده ى شکر اشاره مى کند و بعد از آن به دعا و تسبيح بعد از فرايض پرداخته، فضيلت آن را مانند فضيلت فريضه بر نوافل مى داند و نيز اصل سجده و قرار دادن پيشانى بر خاک را در اجر و ثواب به منزله ى دعا و تسبيح مى داند. ⭕️از بررسى آيات و احاديث به دست مى آيد که همه ى واجبات و يا همه ى مستحبات، در يک سطح و اندازه نيستند; مثلاً اهميت نماز، در ميان واجبات، از همه بيش تر است; زيرا، قبولى اعمال، به قبول شدن نماز بستگى دارد. در ميان مستحبات ـ برابر اين حديث ـ اهميت سجده ى شکر، از همه ى مستحبات بيش تر است. شايد علّت، اين باشد که سجده ى شکر، کليد افزايش و تداوم نعمت است; يعنى هر گاه انسان با ديدن و يا رسيدن به نعمتى، شکر گزارد، آن نعمت تداوم مى يابد و نعمت هاى ديگر نيز نازل مى گردند. اين نکته در قرآن به صراحت آمده است: ✨(لَئِنْ شَکَرْتُمْ لاََزيدَنَّکُمْ)[21]; اگر شکر نعمت به جاى آوريد، بر نعمت شما مى افزايم. 💠حضرت(عليه السلام) در اين حديث به چند نکته اشاره مى فرمايد: 1. سجده ى شکر، زمان و مکان خاصّى ندارد، ولى با توجّه به اين حديث، بهترين زمان براى اين کار بعد از نمازهاى واجب و نوافل است. 2. سجده کمال انسان و نهايت خضوع در برابر خداوند متعال است، در اين هنگام است که انسان خود را نمى بيند و تمام عظمت و بزرگى را از آن خداوند مى داند; لذا اين حالت، بهترين حالت براى بنده است، خصوصاً هنگامى که توأم با ذکر و شکرگزارى لفظى و قلبى باشد.

┈┈••✾❀🕊💚🕊❀✾••┈┈ 🔖 #شرح_چهل_حدیث_از_امام_زمان_عج_الله🌼 🔖 #حديث_يازدهم 🔖حديث يازدهم : فضيلت تسبيح تربت سيدالشهداء(عليه السلام) ✨✨(مِنْ فَضْلِه، أَنَّ الرَّجُلَ ينْسى التَّسْبيحَ وَيديرُ السُّبْحَةَ فَيکْتَبُ لَهُ التَّسْبيحُ)[1] 💎از فضايل تربت حضرت سيدالشهداء(عليه السلام)آن است که چنان چه تسبيح تربت حضرت در دست گرفته شود، ثواب تسبيح و ذکر را دارد، گر چه دعايى هم خوانده نشود. ✍️شرح 🔖اين حديث از جمله پاسخ هايى است که امام زمان(عليه السلام) در جواب سؤال هاى 💠محّمد بن عبداللّه حميرى بيان فرموده اند. او در سؤالى از حضرت(عليه السلام) مى پرسد: آيا جايز است که از خاک قبر امام حسين(عليه السلام)تسبيح بسازيم؟ آيا در آن فضيلتى هست؟ 🌼حضرت(عليه السلام) ابتدا در جواب سؤال مى فرمايد: 💫تسبيح خود را از تربت مزار امام حسين(عليه السلام)بسازيد و با آن خداوند را تسبيح نماييد; زيرا براى تسبيح، چيزى بهتر از تربت امام حسين(عليه السلام)نيست. از جمله فضايل اين تربت اين است که اگر کسى ذکر را فراموش کند و تسبيح تربت را فقط در دست خود بگرداند، براى او ثواب ذکر تسبيح نوشته مى شود. ❇️درباره ى فضيلت تسبيح با تربت حسينى، شايسته است به دو نکته اشاره کنيم: 1️⃣. تربت امام حسين(عليه السلام) از جمله تربت هايى است که خداوند متعال آن را مبارک گردانيده است; زيرا از قطعه زمينى است که جسد پاک و مطهّر حضرت سيدالشهداء(عليه السلام) را در برگرفته است. از جمله اغراض و مقاصد عالى در استحباب تسبيح با تربت حسينى، آن است که وقتى شخص تسبيح کننده ى با تربت، آن را در دست مى گيرد، به ياد فداکارى امام حسين(عليه السلام) در پيشگاه خداوند مى افتد و اين که چگونه يک انسان مى تواند در راه عقيده و مبدأ، اين گونه فداکارى و با ظالمان مقابله کند. انسان در اين حال به ياد آن ارواح پاک و مقدّس و مطهّرى مى افتد که در راه معشوق حقيقى فدا شدند و به ملکوت اعلى پرکشيدند. در اين هنگام و با اين تفکّر، حالت خضوع و خشوع در او ظاهر شده، دنيا و آن چه در آن است در نظر او حقير جلوه مى کند، و حالت عرفانى و معنوى خاصّى در نفس او پديد مى آيد و اين به خاطر توسل و ارتباط با امام حسين(عليه السلام)از طريق تربت اوست; از اين رو در روايات مى خوانيم که سجده بر تربت حسينى حجاب هاى هفت گانه را پاره مى کند. 2️⃣ يکى ديگر از آثار و برکات تسبيح با تربت امام حسين(عليه السلام) ـ که اهل بيت(عليهم السلام)در پى آن بودند ـ شناساندن مظلوميت امام حسين(عليه السلام) به مردم است; زيرا شخص نمازگزار هر روز بعد از نماز و بهره مندى از آن، هنگامى که چشمش به تربت حسينى مى افتد، به ياد امام حسين(عليه السلام)و فداکارى هاى او و اصحاب و اهل بيتش مى افتد; و معلوم است که يادآورى چنين الگوهايى ـ از حيث روان شناسى ـ اثر تربيتى و معنوى عجيبى در نفس انسان مى گذارد، انسان ها را حسينى بار مى آورد و روح و خون حماسه ى حسينى را در وجود انسان به جنبش مى آورد. 🔖 #حديث_دوازدهم : #برآوردن #حاجات مردم ✨✨(مَنْ کانَ في حاجَةِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ کانَ اللّهُ في حاجَتِهِ)[2] ✳️هر کسى که به دنبال حاجت خداوند عزّوجلّ باشد، خداوند نيز دنبال کننده و برآورنده ى حاجت او خواهد بود. ✍️شرح 🔶اين حديث را شيخ صدوق(رحمه الله) از پدرش، از سعد بن عبدالله، از ابى القاسم بن ابى حليس (حابس)، از امام زمان(عليه السلام) نقل مى کند. حضرت در پيامى به حليسى به خلوص او، و به صورت کلّى، به اين نکته ى اخلاقى اشاره مى فرمايد که: هر کس درصدد برآوردن حاجت خداوند باشد، خداوند نيز دنبال کننده ى حاجات او خواهد بوده و خواسته هايش را برآورده خواهد ساخت. ❇️هر چند مراد از حاجت خداوند در بخشى ديگر از اين روايت، زيارت امام حسين(عليه السلام) با نيت خالص، مشخص شده است; ولى حضرت، يک اصل کلّى را بيان کرده و زيارت امام حسين(عليه السلام)را مصداقى از آن قرار داده اند; يعنى اگر انسان کارى را انجام دهد که اجرايش مطلوب و خواسته ى خداوند باشد، و از اين رو بتوان آن را «حاجت و خواسته ى خداوند» خواند، مى تواند خداوند نيز کارهاى او را اصلاح مى کند. ❇️شايسته ى يادآورى است که خداوند، محتاج به هيچ کس نيست، بلکه اين مردم اند که سرتاپا محتاج به قاضى الحاجات اند. خداوند متعال مى فرمايد: ✨(يا أَيهَا النّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَراءُ إِلَى اللّهِ وَاللّهُ هُوَ الْغَنِي الْحَميدُ)[3];🔺 اى مردم! شما محتاجان به سوى خداونديد و خداوند، همان غنّى ستايش شده است. ✍️تعبير حاجت خداوند در اين حديث به اين جهت است که حاجت خداوند در حاجت خلق است; و به تعبير ديگر، کسى که حاجات مردم را برآورد، گويا حاجت خداوند را برآورده است.

┈┈••✾❀🕊💚🕊❀✾••┈┈ 🔖 #شرح_چهل_حدیث_از_امام_زمان_عج_الله🌼 🔖 #حديث سيزدهم: #استغفار، سبب غفران💫 ✨✨(إِذا اسْتَغْفَرْتَ اللّهَ فَاللّهُ يغْفِرُ لَکَ)[4] ❇️اگر از خداوند، طلب مغفرت کنى، خداوند نيز تو را خواهد آمرزيد. ✍️شرح 🔶مرحوم کلينى(رحمه الله) اين حديث شريف را در ضمن حديثى از امام زمان(عليه السلام) نقل کرده است. حاصل حديث آن است که شخصى به نام يمانى به سامرا وارد مى شود. از طرف امام زمان(عليه السلام)کيسه اى که در آن دو دينار و دو لباس بود، به دست او مى رسد. او به سبب کمى هدايا آن ها را رد مى کند; ولى بعد از مدّتى از اين عمل خود پشيمان مى گردد و نامه اى مى نويسد و پوزش مى خواهد و در دل خود، ضمن توبه، نيت مى کند که اگر دوباره اين هديه براى او فرستاده شود، آن را بپذيرد. بعد از مدّتى، هديه به دست او مى رسد، و در توقيعى، حضرت(عليه السلام) به يمانى اشاره کرده، مى فرمايد: 🔷تو، با ردّ هديه ى ما، اشتباه کردى و اگر طلب مغفرت از خداوند کنى، خداوند تو را خواهد بخشيد. ⭕️از اين توقيع شريف دو نکته استفاده مى شود: 1. امام زمان(عليه السلام) عالم به سرّ و خفيات است و از اعمال و حتّى نيات ما آگاه است; لذا در روايتى، امام صادق(عليه السلام)، در ذيل آيه ى شريفِ: (قُلِ اعْمَلُوا فَسَيرَى اللّهُ عَمَلَکُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ)[5]. مى فرمايد: 💠«مراد از مؤمنين امامان اند»[6]. 2. طلب مغفرت از خداوند عزّوجلّ، سبب غفران گناهان است. با در نظر گرفتن اين که طلب، امرى قلبى است و احتياج به لفظ ندارد، از حديث شريف چنين استفاده مى شود که مجرّد طلب مغفرت (پشيمانى و عزم بر عدم بازگشت به گناه) در تحقّق مغفرت الهى و قبولى توبه کافى است. البتّه توبه ى کامل شرايطى دارد، که اميرالمؤمنين(عليه السلام)، در حديثى، به آن اشاره کرده است[7]. 🔖حديث چهاردهم : استغفار در حق يکديگر ✨✨(لَوْ لا إِسْتِغْفارُ بَعْضِکُمْ لِبَعْض لَهَلَکَ مَنْ عَلَيها)[8] ⭕️اگر طلب مغفرت و آمرزش برخى از شما براى يکديگر نبود، تمام اهل زمين هلاک مى گشتند. ✍️شرح 🌼امام زمان(عليه السلام) در حديثى طولانى خطاب به فرزند مهزيار، شيعيان را به استغفار و دعا در حقّ يکديگر ترغيب مى کند; زيرا از آثار و برکات آن رفع عذاب از روى زمين و اهل آن است. 📗از آيات قرآن استفاده مى شود که دو چيز عامل ايمنى زمين از عذاب الهى در اين دنياست: 1. وجود پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم): خداوند متعال مى فرمايد: (ما کانَ اللّهُ لِيعَذِّبَهُمْ وَأَنْتَ فيهِمْ)[9]; تا تو در ميان مردم هستى، هرگز خداوند آنان را عذاب نخواهد کرد. 2. استغفار: خداوند متعال مى فرمايد: (ما کانَ اللّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَهُمْ يسْتَغْفِرُونَ)[10]; خداوند آنان را در حالى که استغفار مى کنند، هرگز عذاب نخواهد کرد. ✍️از اين حديث دو نکته استفاده مى شود: الف) گناه باعث هلاکت و عذاب مردم در همين دنيا مى شود. ب) استغفار سبب مغفرت است، خصوصاً اگر در حقّ همديگر استغفار کنند. ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ @Asheghan_Amiralmomenin ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ 🌴🌴🌴🌱🌱🌱🌳🌳🌳🎍