💐✨⭐️✨🌟✨⭐️✨💐 #بحارالاشعار #حضرت_ام_البنین__س__روضه عمری به پای چشم تر خود گریستم هر شب ز داغ یک پسر خود گریستم بر خاک های گرم بقیع روضه خوان شدم تنها، ز شام تا سحر خود گریستم از فرط گریه خون چکد از پلک های من بر حال زار این جگر خود گریستم تا دوختم نگاه سوی ماه آسمان با یاد چهره ی قمر خود گریستم با مشک آب پیش سکینه نشستم و شرمنده مثل گل پسر خود گریستم شاعر:رضا رسول زاده

💐✨⭐️✨🌟✨⭐️✨💐 #بحارالاشعار #حضرت_ام_البنین__س__روضه به نــــام آب مطهّر شدم ،خــدا را شــکر به بوی عـشـق مـعـطـّر شدم ، خدا را شـکر سِمت گرفتم و مادر شدم ، خدا را شــکر کـــنـیـز خانه ی حیدر شدم ، خدا را شـــکر بنای خلقت من خدمتم در این خانه اســت دلـیـل عـصـمت من خدمتم در این خانه است به باغ عاطـــفه ها یاسمن طـــراویــدم پــســر بـــرای شــَه مــؤتــمــن طــراویـــدم غلام ، بهر حــســین و حـسـن طـــراویدم بـرای غـیـرت و مـــردی ، ثـمـن طـراویـدم خوشا به حال دلم حاصلم ابــالــفضل است خــوشــا به حالم ابوفاضـلم ابالـفـضل است شَرَر نـــخورده پرم ، مــثل سرورم زهرا نــخورده ضربه سرم مثـل سرورم زهـــرا نــگـشـتـه خــم کــمرم مثل سرورم زهرا شـنــیـده ام پـسـرم مــثــل ســرورم زهــــرا به روی بازوی خود جای ضربه ها دارد پس اسـتـخوان شـکـسـتـه سر و صدا دارد شــنـیـدم از تن عباس من سوا شـد دســت عمود روی سرش خورد ، تا جدا شد دست همین که آخر کارش از او فـدا شد دســت به روی دخـتـرکـان بی هوا رها شد دست شنیده ام به دو چـشـم پر اشک خـنـدیـدنــد به اشک چشم حسـیـن و به مـشک خندیدند نــبـودم و سر عبـاس را بـه نـِــی کـردنــد عـــذاب دائـــم خود را عوض بـــه رِی کــردنـــد سر مطــهّر شــاهی به تـشـت مِی کــردند زدنــد بر اُســرا سـنــگ و راه طـی کردند و من شنیدم و نــالیدم و نهادم ســـوخـــت که کاش فاطمه ، جوشن برایشان مـیدوخت عزیز ، زینبم ، آخر سرت به یغما رفت ؟ شــنـیده ام که زِر و زیـورت به یغما رفت مــیــان معرکه ها ، معجرت به یغما رفت لـبــاس بـافـتـه ی مادرت به یـــغـمـا رفـت به دشت ماریه ، ای کــاش جـایتان بودم بــگــو کــه مــادر خوبی برایــتــان بودم

💐✨⭐️✨🌟✨⭐️✨💐 #بحارالاشعار #حضرت_ام_البنین__س__روضه کسی که چهار پسر داشت نور چشم ترش به وقت دادن جان یک نفر نمانده برش دلش گرفته چرا یک نفر کنارش نیست بدون ماه، چه شب ها که صبح شد سحرش عجب حکایت سختی ست مرگ این مادر هنوز مانده به ره، دیدگان پر گهرش تمام دل خوشی اش چهار صورت قبر است چهار صورت زیبا همیشه در نظرش اگر چه همره زینب(س) نبود ام بنین ولی شنید و شکست از غم حسین(ع) کمرش نبود تا که ببیند چگونه حرمله ها زدند تیر، به چشم حسینی قمرش نبود تا که ببیند چگونه ریخت زمین به خاک علقمه ای وای پاره جگرش نبود تا که ببیند بدون عباسش چه آمده به سر خواهران خون جگرش نبود شکر خدا ور نه شام را می دید نبود صحنه بزم شراب در نظرش اگر چه صورت او را کسی کبود ندید به وقت دادن جان یک نفر نمانده برش شاعر:استاد جواد حیدری

💐✨⭐️✨🌟✨⭐️✨💐 #بحارالاشعار #حضرت_ام_البنین__س__روضه وقتی غزل ردیف تو را کم می آورد شعری برای درد فراهم می آورد نام تو در کجاوه ای از نور می رسد شعر مجسمی که مرا غم می آورد بغضی گلوی مرثیه ام را گرفته است دارد خبر ز ماه محرم می آورد ای مادر ی که فاطمه ی دیگری شدی تکرا ر واژه های تو ماتم می آورد تو مادر چهار شهیدی که نام تو داغی عظیم بر دل عالم می آورد خورشید آسمان بنی هاشمی که ماه در پیشگاه مهر تو سر ، خم می آورد هر چار فصل باغ دلت گرچه شد خزان این زخم ها برای تو مرحم می آورد آخر چگونه شرح دهم غربت تو را وقتی توان قافیه ها کم می آورد شاعر:مجتبی ابوالقاسمی