ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ به نام خدا #غزل #شعر_پایدارے #میرزا_کوچک_خان_جنگلی #گلـواژه_هاے_اهل_بیت_ع «جنگلے از سرو» در هاے و هـوے باد و در آرامـش باران ریشـه دوانـدم از گذشتـه تا همین الان از گیسـوے آشفتـه‌ام برگـے نمی‌ریـزد از پیکرمن شاخه‌اے نشکسته درطوفان برشانه‌هاے خسته‌ام گنجشک‌ها خوابند من کیستم؟نیمے درختم،نیمه‌اے انسـان حاشــا اگـر در گوشـه‌اے آرام بنشینم فرقــے ندارد کنـج خـانه، گوشــۀ زندان در سایه‌ام همسایه‌ها آرام می‌گیــرند آرام می‌گیــرند از تبـریـز تا تهــران آن‌ها که می‌گفتنـد می‌مـانند، بـرگشتند «تنها»به پایان می‌رسداین راه بی‌پایان راه پس و پیش مرا بـن‌بـست می‌بینند این سوبه دریا می‌رسم آن سوبه کوهستان جمــع تبـرهـا، اَرّه‌ها، اَرّابـه‌ها جمـع است این سال‌خورده سروتنها مانده در میدان آتش گرفتـه نیمـے از مـن در تنـور نان آتش گرفتـه نیمـے از مـن بـر سـر قلیان من؛ جنگلے از سروهاے چکمه پوشیده من زنـده‌ام‌، امضا؛ ارادتمند؛ کوچک‌خان 🖋شاعر: مجتبے حاذق ✿࿐❁❈❁࿐✿࿐ نشر اشعار بروز از شعراے فرهیخته ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ