❢💞❢ ❢ #عشقینه 💌❢ . . [📖] رمان:《 #توبه_نصوح 》 [ #قسمت_شصت_وپنجم ] مثل یک مرده ی متحرک، بدون هیچ فکری، طول و عرض خانه را قدم می گذاشتم و گیج و سردرگم ساعت را نگاه می کردم که از نیمه گذشته بود. تمام قلبم دستور می داد مثل هرشب، به بالکن اتاق خوابم بروم و... اما عقل و منطقم حکم می کرد پا روی دلم بگذارم و از همین لحظه حوریا را از ذهن و حافظه ام پاک کنم. رفتاری که من امشب از آن جمع دیدم، نتیجه ای جز وصال محمدرضا و حوریا نداشت. درست بود که مدتی طولانی درگیر فکر به حوریا نبودم اما همین مدت زمان کم و دیدن آن رفتار متفاوت محجوبانه، حسامی را که توی همین بیست و پنج سال سنش به اندازه ی مردی چهل ساله پخته شده بود، دل و دنیایم را ربوده بود و خودم خوب می دانستم فقط ادعای فراموشی می کنم و روزهای سختی پیش رو دارم. تازه زندگی ام رنگی متفاوت به خود گرفته بود و می فهمیدم پاک بودن و پاک زندگی کردن و در کنارش حوریا را تا ابد داشتن یعنی چه! نمی دانم چه حکمتی پشت این قضیه در ماوراء خدایی پنهان بود که باز هم تنهایی حسام از سر نوشته شده بود. منطقم می گفت حوریا متعلق به محمدرضا شد و دلم مدام بنای در و دیوار کوبیدن و بهانه و اشک و آه را قرار داده بود و ناسازگاری می کرد. کلافه بودم. شکسته شده بودم و دنبال مقصر می گشتم. می دانستم شاید اگر من هم جای محمدرضا بودم و بعد از ایجاد این همه حس اعتماد و درستکاری نزد حاج رسول و دخترش یک حسام سر در می آورد، ممکن بود بلایی بدتر سر حسام می آوردم که گربه را دم حجله بکشم و کاری کنم پایش از حریم خانواده کسی که آرزوی ازدواج با اون را داشته ام، کوتاه کنم. نمی دانستم این همه غم و خشم و اندوه و احساسات منفی را چگونه از خودم دور کنم. حسی داشتم بین جنون و ناتوانی. حتی لباسم را عوض نکرده بودم. به روی زانو افتادم و بی اراده یقه ام را دریدم و از عمق جان خدا را صدا زدم. دکمه های پیراهنم به هر طرف پرتاب می شد و ناتوان روی سرامیک کف اتاق، صورتم را به زمین چسباندم و از عمق دلم زجه زدم. پنجشنبه بود صبح مغازه بودم و بعد از تعطیلی مغازه به مسجدی در همان نزدیکی پاساژ رفتم و نمازم را خواندم. در این سه روز که از آن ماجرا می گذشت نه حاج رسول تماسی گرفته بود و نه من... به مسجد هم نرفته بودم که حداقل هیچ کدام از وقایعی را که مرا به یاد حوریا می انداخت نبینم چه برسد به خود حوریا که در ختم قرآن و نماز جماعت ها هم شرکت می کرد. خودم سهم هرروز قرآن را با تلویزیون می خواندم. عجیب آرامشی به من منتقل می کرد که حداقل برای کمتر از یک ساعت همه چیز را از فکر و ذهنم می ربود و فقط تلاوت آیات قرآن بود که با آهنگی دلنشین توی مغزم می پیچید. قصد رفتن به مغازه را نداشتم بعد از اینکه قرآنم را خواندم و مدتی استراحت کردم، به قصد مزار خانواده ام راهی آرامستان شدم. با اینکه از تک تکشان خجالت می کشیدم و شاید بیش از یک سال بود به مزارشان نرفته بودم، اما به همان سنگ سرد و ساکتشان نیاز داشتم. ماشین را کنار پسری هفت هشت ساله پارک کردم. گل رز می فروخت و پول های نه چندان زیاد و خردش را مدام میشمرد. از حرکت و چهره ی بازیگوشش خوشم می آمد. _ شاخه ای چند؟ از زیر سرش را بالا آورد و ماشینم را از نظر گذراند و گفت: _ برای شما شاخه ای دو... سه تا پنج... باز هم خنده ام گرفت. با آن قد نیم وجبی خیلی زبل به نظر می رسید. _ کلا چند شاخه ت مونده؟ تند شمرد و گفت: _ بیست و سه شاخه... پنجاه هزاری را به سمتش گرفتم و گفتم: _ میشه چهل و شش هزار. چهار هزارش هم می مونه برا خودت. بی ریا و تند گفت: _ شش هزارش تخفیفه. چهل هزار میدم صاحاب کارم. ده هزار خودم میبرم. خندیدم و گفتم: _ اونش دیگه به من ربطی نداره. نوش جونت. همه ی گل ها را به دست گرفت و تکه روزنامه ی کهنه ای دور ساقه شان پیچید و به دستم داد. _ عمو ماشینت چیه؟ دستی به سرش کشیدم و گفتم: _ های لوکس. _ خوشگله. گرونه؟ _ یه کمی _ منم اونقدر گل میفروشم تا یه دونه بخرم. لبخندی بر آرزوی محالش زدم و گفتم: _ اگه بخوای میتونی سوار بشی یه دور باهم بزنیم. البته اگه بزرگترت اینجاست ازش اجازه بگیر. بین ماندن و همراه شدن در یک لحظه تصمیمش را گرفت و به سمت دیگر ماشینم رفت و از آن بالا کشید و درب را باز کرد و روی صندلی پرید. _ اههههه... چه دکمه هایی داره. چه بزرگه ماشینت. _ نمی خوای به بزرگترت خبر بدی؟ _ عمو به کی خبر بدم؟ بابام که زندانه. مامانمم تو خونه ی آذر چشم چپ سبزی پاک می کنه تا شب. من و داداشم اینجا گل می فروشیم. بزرگترم کجا بود؟ بدون حرفی ماشین را روشن کردم و با تأسف به زندگی این طفل معصوم راهی قطعه ی مزار خانواده ام شدم. از بس ذوق زده بود. مدام روی صندلی جا به جا می شد و گاهی جیغ می کشید و سرش را از پنجره بیرون می برد. کنار قطعه پارک کردم و از بچه ای که حتی اسمش را نمی دانستم خدا حافظی کردم. #نویسنده_طاهره_ترابی ❢💞❢

❢💞❢ ❢ #عشقینه 💌❢ . . . #توبه_نصوح۲ #قسمت_شصت_وپنجم دختر پای پنجره گفت: _ حجاب خیلی سخته. اینو فقط من نمیگم ها... نظر بقیه خانوما هم همینه. چرا باید با حجاب داشتن خودمونو اذیت کنیم؟ _ بذار سوالتو با سوال جواب بدم. تا حالا دندونپزشکی رفتی؟ دیدی سوزنو می زنن به لثه مون و دندون رو با مته سوراخش می کنن؟! از شدت ترس و وحشت دسته های صندلی رو محکم می گیریم. آخر کار هم که دکتر کارشو انجام میده، یه مشت پنبه می چپونه توی دهنمون. حالا با این همه شکنجه ای که شدیم میگیم آقای دکتر، جلسه ی بعدی رو چه وقتی بیام؟! چرا نمی زنیم توی گوش دکتر؟ چرا فحشش نمی دیم؟ بهار گفت: _ چون توهین قدغنه... بچه ها خندیدند و من هم با خنده گفتم: _ آفرین... مباحثو داری خوب یاد میگیری... و بعد با نفس عمیقی گفتم: _ چون ظاهر این کار درد و آزار و سختیه اما باطنش درمان ماست و به نفع و سود ما هست. « وَ عَسیٰ أَنْ تَکْرَهوا شَیْئاً وَ هُوَ خَیْرٌ لَکُمْ » و چه بسا چیزی را خوش نداشته باشید و در آن خیر شما باشد. ( بقره ۲۱۶ ) کلاس به شکل عجیبی ساکت شده بود و توجه بچه ها کاملا به حرف های من بود تا اینکه یکی گفت: _ شاید یکی دلش نخواد چادر سر کنه... _ منظور از حجاب چادر نیست. منظور پوشش کامله. توی اسلام هیچ روایتی نداریم که بگه حجاب چادره اما... روایت داریم که میگه چادر حجاب برتره. شما می تونید چادر نداشته باشید اما حجاب کامل داشته باشید یا برعکس، می تونید چادری باشید اما حجابتون ناقص باشه... _ یعنی چی؟ من که گیج شدم. _ خب خیلیا چادر ندارن اما انقدر قشنگ و معقولانه لباس می پوشن که هم حفظ حجاب باشه هم آراسته و شیک باشن هم با تیپ و رفتارشون جلب توجه نکنن اما خانومای چادری هم داریم که چادر پوشیده اما با آرایش غلیظ و رفتار زننده و لباس ناجوری که زیر چادر میپوشه که وقتی چادرش کنار میره باعث خجالت آدم میشه، کلی جلب توجه می کنه. اینجور حجابی اصلا به درد نمیخوره. اینجور خانومایی حرمت و حیثیت بقیه ی خانومای چادری رو به خطر می ندازن و زیر سوال میبرن. چادر ارثیه ی حضرت زهراست. به حرمت حضرت زهرا، هر کسی که این تاج بندگی رو انتخاب می کنه باید آداب حفظ و رعایت شئوناتش رو هم بلد باشه و درست حفظش کنه. کسی که انتخابش می کنه باید با خودش به توافق رسیده باشه که حفظش کنه و برای تفریح و امتحان اونو نپوشه که یه ماه بپوشه یه ماه نپوشه. یه جاهایی بپوشه یه جاهایی نپوشه. به قول پدرم... یا رومی روم، یا زنگی زنگ... #به_قلم_طاهره_ترابی [⛔️]ڪپےتنها‌باذڪرمنبع‌‌ونام‌نویسنده‌ موردرضایت‌است. . . ❢💞❢ Eitaa.com/Asheghaneh_Halal