❢💞❢ ❢ #عشقینه 💌❢ . . [📖] رمان:《 #توبه_نصوح 》 [ #قسمت_شصت_ویکم ] سکوتی که بر مسجد حاکم شده بود بین بافت های تنم رسوخ می کرد و حسی وصف ناشدنی به من تزریق می کرد. کنار حاج رسول نشسته بودم و از روی قرآن آیاتی را که مردی جوان تلاوت می کرد، نگاه می کردم. بعد از ختم، محمدرضا به سمت حاجی آمد و به او کمک کرد که از مسجد بیرونش ببرد و روی ویلچر بنشاند. _ حسام بیا... با هم برمی گردیم خونه. محمدرضا نگاهی به من کرد و گفت: _ حاج خانوم و حوریا خانوم نیستن، خودم همراهتون میام _ دستت درد نکنه محمدجان. با حسام کمی حرف دارم. دسته های ویلچر را گرفتم و بی صدا از کنار محمدرضا گذشتم و ویلچر حاجی را حرکت دادم. _ هر حرفی داری بگو. میشنوم. نمی دانستم چه بگویم و از کجا شروع کنم. به سختی سر بحث را باز کردم. _ من... از بچگی چیز زیادی در خاطرم نیست جز خاطراتی از پدر و مادرم که خوش بودم باهاشون و خیلی زود تنهام گذاشتن. وسط زلزله بم داغ جفتشون به دلم موند و مادربزرگم شد همه ی کسم. هفده هجده ساله بودم که مادربزرگمم عمرشونو دادن به شما و من موندم تنهاتر از قبل. علاقه و رو حیه ای برام نمونده بود که درسم رو ادامه بدم و به همون دیپلم اکتفا کردم. پدرم پزشک بودن و بعد از فوت عمه م و خانواده ش و پدر مرحومم، تنها وارث پدر و مادربزرگم شدم و الان از مال و دارایی چیزی کم ندارم. خونه ی پدرم و منزل مادربزرگم رو دارم اما بنا به دلتنگی و تنهایی، نتونستم اونجا زندگی کنم و اجاره شون دادم و خودمم بخاطر تنوع، هر سال توی یه محله جدید خونه گرفتم. از وقتی تصمیم گرفتم یه شغلی برای خودم انتخاب کنم، اون مغازه ی توی پاساژ رو خریدم و بر حسب علاقه م به کار ورزشی، توی این زمینه فعالیت کردم و راضی ام. اینا رو توضیح دادم که بدونید ظاهر زندگیم چیه... اما باطن... سکوت کردم. خیالم راحت بود پشت ویلچر ایستاده بودم و ویلچر را می راندم و چشمم به نگاه تأسف بار حاجی نمی افتاد. _ یه بار خواستم تعریف کنم گفتید کشیش نیستید اما... اما حالا که پای حوریا خانوم به بحثمون باز شده... بعنوان پدرشون، این حق رو دارید از خواستگار دخترتون مطلع بشید. من... پیشینه خیلی خوبی ندارم. از زور تنهایی و به بهونه سرگرمی جاهای زیادی رفتم و مجالس... یعنی چطور بگم... جاهایی رفتم که یه پسر یا یه دختری که از نظر اخلاقی سالم باشن، نمیرن... که نتیجه ش میشه برخورد اون دختر توی رستوران و... فقط خیالتونو راحت کنم، تا به حال با هیچ دختری در ارتباط نبودم و شاید باورتون نشه که حوریا خانوم... اولین دختریه که به قلبم اومده و یا اصلا به خودم اجازه دادم درمورد اولین جنس مؤنث زندگیم فکر کنم و برای زندگی... میخوامشون. ایستادم... به خودم جرأت دادم رو به روی حاجی بایستم و رودررو با او صحبت کنم. هیچ حس خاصی جز احترام و سکوت در چهره اش نمی دیدم. زانو زدم و جلوی ویلچر نشستم و سرم را پایین انداختم. _ حاجی... من به گفته ی شما عمل کردم و یه توبه جانانه کردم. سعی هم در جبران دارم. از این نوع زندگی و لاقیدی و تنهایی و هرز رفتن، خسته شده بودم. خدا بهم رحم کرد و شما رو سر راهم گذاشت. من هیچ کس رو نداشتم راهنمای زندگیم بشه و خودمم بنا به شرایطم پیگیر درست و غلط زندگیم نشدم. پارتی های شبونه و ... چطور بگم... من الان بیشتر از چهل روزه که از همه چی پاکم. چه پارتی رفتن ها... چه... مشروب خوردنا... پاکم و نمازمو میخونم و امروزم برای اولین بار روزه مو گرفتم و به غیر از لطف خدا مدیون شما هستم تا ابد. من... بهتون حق میدم اگه همین الان هم یه سیلی بهم بزنید و بگید دور از جون حوریا خانوم، نعش دخترتونم روی دوش امثال من نمیذارید... اما... کف دستم را جلو آوردم و اشاره دادم: _ من صاف و بی ریا اومدم جلو و شرایطم رو براتون توضیح دادم و خواسته مو گفتم. هر چی هم بگید بنا به احترامم به شما و خانواده تون، علی رغم غمی که تو دلم میشینه و شکست روحی که بهم وارد میشه بهتون احترام میذارم و یه چشم و... خدانگهدار. من پنج تن رو واسطه قرار دادم برای قبولی توبه و رسیدنم به حوریا خانوم. حاجی ساکت و متفکر، به انتهای کوچه زل زده بود. آرام چرخ ویلچر را به حرکت درآورد و مجبورم کرد از سر راهش بلند شوم. قلبم از جا کنده شد. کوهی از ناامیدی روی سرم خراب شد. نزدیک خانه که رسید بدون اینکه رویش را برگرداند گفت، باهات تماس می گیرم. #نویسنده_طاهره_ترابی [⛔️] ڪپے تنها‌باذڪرمنبع‌موردرضایت‌است. . . ❢💞❢ Eitaa.com/Asheghaneh_Halal

❢💞❢ ❢ #عشقینه 💌❢ . . . #توبه_نصوح۲ #قسمت_شصت_ویکم ( حوریا می گوید ) قرار بود با مادرم به خرید جهیزیه برویم. دو روز بود که کل بازار را زیر پا گذاشته بودیم که برای خرید لوازم آشپزخانه به انتخاب مشترکی رسیدیم و قرار بود امروز برویم برای خرید که از مرکز مروارید تماس گرفتند و گفتند برای برگزاری اولین جلسه به آنجا بروم. برنامه ام با مادر به هم خورده بود و از طرفی استرس رویارویی با آن بچه ها و جمع بندی مبحثی که قرار بود برایشان بازگو کنم، تمام روح و روانم را به هم ریخته بود. توی اتاقم در را بسته بودم و به تمام نوشته ها و کلیپ ها و تحقیقاتم در مورد مبحث حجاب سرک می کشیدم که بتوانم برای شروع تکه های جالب توجهی را انتخاب کنم. اگر از جلسه ی اول موفق باشم و بتوانم آنها را جذب کنم تا جلسه ی آخر، هم تشنه تر می شدند و هم با مشکلی مواجه نمی شدم. تقه ای درِ اتاقم خورد. با گفتن «بفرمایید» در باز شد و قامت خسته ی حسام با لبخندی که همیشه داشت نمایان شد. بلند شدم و به سمتش رفتم. _ سلام... کی اومدی؟ به داخل اتاق آمد و در را بست. آغوشش را باز کرد و من از خدا خواسته خودم را به او رساندم. _ سلام عزیزدلم. الان اومدم. _ پس چرا متوجه اومدنت نشدم؟ حسام مرا از خودش جدا کرد و گفت: _ بس که غرق کارات بودی. توی حیاط از پنجره نگاهت کردم اما متوجه نشدی. تازه یادم افتاد مشغول چه بودم. ابرویم هلال شد و گفتم: _ وااااای حسام... خانوم هاشمی تماس گرفت و گفت ساعت چهار مرکز باشم. اولین جلسه امروزه. حسام روی تختم دراز کشید و کمی خودش را کش آورد و گفت: _ خب این که ناراحتی نداره. باید خوشحال هم باشی که برات وقت خالی کردن. اینجوری زود از این مسئولیت خلاص میشی و پرونده ت بسته میشه. لبه ی تخت نشستم و حسام به سمت من چرخید. سرم را پایین انداختم و گفتم: _ هر وقت اسم حکم و پرونده میاد دلم یه جوری میشه. دستش را دراز کرد، موهایم را پشت گوشم زد و گفت: _ قربون دلت بشم من... تو بهش بعنوان حکم نگاه نکن. منم دیگه از این کلمه ها استفاده نمی کنم. لبخندی زدم و گفتم: _ امروز قرار بود با مامان بریم خرید. همه ی برنامه مون بهم ریخت. _ چرا به هم ریخت؟ تو که باید ساعت چهار عصر اونجا باشی، قطعا تا ساعت شش بر می گردی. الانم که تابستونه و حتی ساعت شش هم هوا گرمه و مغازه ها دیر باز میشن. خودم مادر رو میارم و میایم دم مرکز دنبال تو... خودم میرسونمتون. دیگه چی؟ دستم را توی موهایش فرو بردم و او را نوازش کردم. _ دیگه... استرس. نگرانم نتونم جذبشون کنم و کنترل کلاس از دستم در بره. مخصوصا با هشداری که خانوم هاشمی درمورد رفتار این بچه ها بهم داد. نیم خیز شد و متمایل به من نشست. _ اینم نگرانی نداره. دفعه اولت نیست با بچه ها سر و کار داری... خندید و ادامه داد: _ ضمنا جنابعالی منِ ارازل رو اینجوری جذب و شیفته کردی مطمئنم از پس چهار تا بچه دبیرستانی به خوبی بر میای و عاشقت میشن. معترضانه به او اخم کردم و گفتم: _ حق نداری به خودت توهین کنی. بینی ام را کشید و گفت: _ اگه ارازل نبودم پس چی بودم؟ از لبه ی تخت بلند شدم و دستش را گرفتم و او را هم بلند کردم. حلقه ی دستش دور کمرم نشست. گفتم: _ سردرگم بودی... راه گم کرده بودی وگرنه تو کجا و دور از جونت ارازل کجا... دیگه این حرفو نزنی. پیشانی ام را بوسید و با هم از اتاق برای صرف ناهار بیرون رفتیم. #به_قلم_طاهره_ترابی [⛔️]ڪپےتنها‌باذڪرمنبع‌‌ونام‌نویسنده‌ موردرضایت‌است. . . ❢💞❢ Eitaa.com/Asheghaneh_Halal