•[ #خادمانه✌️ ]• اگر به تلویزیون دسترسی ندارید، اصلا نگران نباشید!😉✌️ پخش زنده بازی تیم ملی ایران و ولز فقط و فقط از طریق لینک زیر😍👇 از اینجا مشاهده کنید 👇👇👇👇👇 🌐 https://www.fam.ir/player/tv3/eitaa?eitaafly آرزوی موفقیت برای تیم ملی فوتبال ایران❤🤍💚 #برای_ایران 🇮🇷 #تا_پای_جان_برای_ایران❣ کانالهاے مجموعه فانوس را دنبال کنید:👇 ⚽️ Eitaa.com/Asheghaneh_Halal ⚽️ Eitaa.com/Heiyat_Majazi ⚽️ Eitaa.com/Rasad_Nama

#خادمانه تبریییییک👏👏👏 خداقووووت به غیرتتون😍😭 دمتون گـــرم چقدر اشکها ریخته شد و حالا اشک شوووق😭 مبآرررررکه این بُرد باغیرت و جانانه‌ی ما👏👏👏👏 #تیم_ملی #خداقووووت @Asheghaneh_halal

🇮🇷🍃 #خادمانه زمین و آسمـــون دور تو میگــرده😍✌️ پ.ن: بمیرم برای تو ای وطـن♥ #خداقوووت🇮🇷 #برد_تیم_ملـے😍👏👏👏 ● @Asheghaneh_halal ● 🇮🇷🍃

↓🎧↓ •| #ثمینه |• . . #حجت_اشرف_زاده🎙 چشمان یک وطن🇮🇷 سوی تو یکسره 🙏 تا با حماسه ای 🏆 برگردی از دوحه 😍 #برای_ایران 🇮🇷 . . •|💚| •صد مُــرده زنده مےشود، از ذڪرِ #یاحسیــــــــــــن ( ؏)👇🏻 Eitaa.com/Asheghaneh_Halal ↑🎧↑

🇮🇷•• #خادمانه شما قهـرمانِ این ملت هستید و ما همیشـــــھ به این غیــــــرت گذاشتناتون مفتخرترینیــ🇮🇷ــــم😍✌️ #ایرانی_غیور #ماشاالله_تیم‌ملی #خداقوت✌️ #کارتون_حرف_نداشت👏 [ Eitaa.com/Asheghaneh_Halal ] ••🇮🇷

°• | #روایت 🎷🥁 |°• ایران و ایرانے یعنے همین ویدیو✌️🇮🇷 بقیه‌ۍ قیل و قال‌ها حکم شن و ماسه داره در برابر ڪوه عظمت ایران💚 #برای_ایران #ایران_قوی 💪 . . . راوے جبههٔ حـق باش🧐💪 🥁🎷 °•| Eitaa.com/Heiyat_Majazi

#خادمانه ایران 2⃣ ولـز 0⃣ وقتۍ ایران دوپینگ میڪنه🤩🇮🇷:> بایدم نتیجه پرافتخار باشه😍✌️ #برای_ایران 🇮🇷 #ایران_قوی| #جام_جهانی 🏆 #هوادار_ایران_تاپای_جان 🥅 •Eitaa.com/Asheghaneh_Halal

•[🎨]• •[ #پشتڪ 🎈]• . . دمتووووووون گرررررررررم😍 گل کاشتییییییین . . •[📱]• بفرمایید خوشگلاسیون موبایل👇🏻 Eitaa.com/Asheghaneh_Halal •[🎨]•⟮🌱◔◔࿐

◉❲‌🌹❳◉ ◉❲‌ #همسفرانه 💌❳◉ . . همســر عزیزم نور چشمے مـن خوشحالیـت برای برد تیم ملـے رو دوست دارم😍✌️ برای خوشحالی‌کردنت دوست دارم تا همیشه ایران پیروز بشه😌😎 #مبارکه‌جووونم😍❤️ . . ◉❲😌‌❳ ◉ چــون ماتِ #تــوام، دگر چہ بازم؟!👇🏻 Eitaa.com/Asheghaneh_Halal ◉❲‌🌹❳ ◉

«💕» «🤩» #چالش‌_همسفرانه #مختص_عشق_حلالم . . ↩️شرڪت ڪننده: شماره3⃣4⃣ گلِ همیشه بهـار زندگیم:)💙 #به‌افتخار‌دو‌گُل‌امروز😍 . . چالش قشنگمون فراموش نشه☺️🎀 جایزه هم داره ها😉🎁 آی‌دی خـادم چالش 👇🏻 🆔 : @BanoyDameshgh «🏃🏻‍♀» #بدوجانمونی‌ازچالش👇🏻 «💕» Eitaa.com/Asheghaneh_Halal

❢💞❢ ❢ #عشقینه 💌❢ . . [📖] رمان:《 #توبه_نصوح 》 [ #قسمت_شصت_وپنجم ] مثل یک مرده ی متحرک، بدون هیچ فکری، طول و عرض خانه را قدم می گذاشتم و گیج و سردرگم ساعت را نگاه می کردم که از نیمه گذشته بود. تمام قلبم دستور می داد مثل هرشب، به بالکن اتاق خوابم بروم و... اما عقل و منطقم حکم می کرد پا روی دلم بگذارم و از همین لحظه حوریا را از ذهن و حافظه ام پاک کنم. رفتاری که من امشب از آن جمع دیدم، نتیجه ای جز وصال محمدرضا و حوریا نداشت. درست بود که مدتی طولانی درگیر فکر به حوریا نبودم اما همین مدت زمان کم و دیدن آن رفتار متفاوت محجوبانه، حسامی را که توی همین بیست و پنج سال سنش به اندازه ی مردی چهل ساله پخته شده بود، دل و دنیایم را ربوده بود و خودم خوب می دانستم فقط ادعای فراموشی می کنم و روزهای سختی پیش رو دارم. تازه زندگی ام رنگی متفاوت به خود گرفته بود و می فهمیدم پاک بودن و پاک زندگی کردن و در کنارش حوریا را تا ابد داشتن یعنی چه! نمی دانم چه حکمتی پشت این قضیه در ماوراء خدایی پنهان بود که باز هم تنهایی حسام از سر نوشته شده بود. منطقم می گفت حوریا متعلق به محمدرضا شد و دلم مدام بنای در و دیوار کوبیدن و بهانه و اشک و آه را قرار داده بود و ناسازگاری می کرد. کلافه بودم. شکسته شده بودم و دنبال مقصر می گشتم. می دانستم شاید اگر من هم جای محمدرضا بودم و بعد از ایجاد این همه حس اعتماد و درستکاری نزد حاج رسول و دخترش یک حسام سر در می آورد، ممکن بود بلایی بدتر سر حسام می آوردم که گربه را دم حجله بکشم و کاری کنم پایش از حریم خانواده کسی که آرزوی ازدواج با اون را داشته ام، کوتاه کنم. نمی دانستم این همه غم و خشم و اندوه و احساسات منفی را چگونه از خودم دور کنم. حسی داشتم بین جنون و ناتوانی. حتی لباسم را عوض نکرده بودم. به روی زانو افتادم و بی اراده یقه ام را دریدم و از عمق جان خدا را صدا زدم. دکمه های پیراهنم به هر طرف پرتاب می شد و ناتوان روی سرامیک کف اتاق، صورتم را به زمین چسباندم و از عمق دلم زجه زدم. پنجشنبه بود صبح مغازه بودم و بعد از تعطیلی مغازه به مسجدی در همان نزدیکی پاساژ رفتم و نمازم را خواندم. در این سه روز که از آن ماجرا می گذشت نه حاج رسول تماسی گرفته بود و نه من... به مسجد هم نرفته بودم که حداقل هیچ کدام از وقایعی را که مرا به یاد حوریا می انداخت نبینم چه برسد به خود حوریا که در ختم قرآن و نماز جماعت ها هم شرکت می کرد. خودم سهم هرروز قرآن را با تلویزیون می خواندم. عجیب آرامشی به من منتقل می کرد که حداقل برای کمتر از یک ساعت همه چیز را از فکر و ذهنم می ربود و فقط تلاوت آیات قرآن بود که با آهنگی دلنشین توی مغزم می پیچید. قصد رفتن به مغازه را نداشتم بعد از اینکه قرآنم را خواندم و مدتی استراحت کردم، به قصد مزار خانواده ام راهی آرامستان شدم. با اینکه از تک تکشان خجالت می کشیدم و شاید بیش از یک سال بود به مزارشان نرفته بودم، اما به همان سنگ سرد و ساکتشان نیاز داشتم. ماشین را کنار پسری هفت هشت ساله پارک کردم. گل رز می فروخت و پول های نه چندان زیاد و خردش را مدام میشمرد. از حرکت و چهره ی بازیگوشش خوشم می آمد. _ شاخه ای چند؟ از زیر سرش را بالا آورد و ماشینم را از نظر گذراند و گفت: _ برای شما شاخه ای دو... سه تا پنج... باز هم خنده ام گرفت. با آن قد نیم وجبی خیلی زبل به نظر می رسید. _ کلا چند شاخه ت مونده؟ تند شمرد و گفت: _ بیست و سه شاخه... پنجاه هزاری را به سمتش گرفتم و گفتم: _ میشه چهل و شش هزار. چهار هزارش هم می مونه برا خودت. بی ریا و تند گفت: _ شش هزارش تخفیفه. چهل هزار میدم صاحاب کارم. ده هزار خودم میبرم. خندیدم و گفتم: _ اونش دیگه به من ربطی نداره. نوش جونت. همه ی گل ها را به دست گرفت و تکه روزنامه ی کهنه ای دور ساقه شان پیچید و به دستم داد. _ عمو ماشینت چیه؟ دستی به سرش کشیدم و گفتم: _ های لوکس. _ خوشگله. گرونه؟ _ یه کمی _ منم اونقدر گل میفروشم تا یه دونه بخرم. لبخندی بر آرزوی محالش زدم و گفتم: _ اگه بخوای میتونی سوار بشی یه دور باهم بزنیم. البته اگه بزرگترت اینجاست ازش اجازه بگیر. بین ماندن و همراه شدن در یک لحظه تصمیمش را گرفت و به سمت دیگر ماشینم رفت و از آن بالا کشید و درب را باز کرد و روی صندلی پرید. _ اههههه... چه دکمه هایی داره. چه بزرگه ماشینت. _ نمی خوای به بزرگترت خبر بدی؟ _ عمو به کی خبر بدم؟ بابام که زندانه. مامانمم تو خونه ی آذر چشم چپ سبزی پاک می کنه تا شب. من و داداشم اینجا گل می فروشیم. بزرگترم کجا بود؟ بدون حرفی ماشین را روشن کردم و با تأسف به زندگی این طفل معصوم راهی قطعه ی مزار خانواده ام شدم. از بس ذوق زده بود. مدام روی صندلی جا به جا می شد و گاهی جیغ می کشید و سرش را از پنجره بیرون می برد. کنار قطعه پارک کردم و از بچه ای که حتی اسمش را نمی دانستم خدا حافظی کردم. #نویسنده_طاهره_ترابی ❢💞❢