💠 حکمت ۹۱ نهج البلاغه؛
🔰قال امیرالمؤمنین علی علیه السلام
إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ تَمَلُّ كَمَا تَمَلُّ الْأَبْدَانُ، فَابْتَغُوا لَهَا طَرَائِفَ [الْحِكْمَةِ] الْحِكَمِ
📝 امیرالمومنین علی علیه السلام:
اين قلب ها همچون بدنها خسته مىشوند، براى شادابی و رفع خستگی قلوب لطائف حكمت آميز را بجوئید.
📙#حکمت ۹۱
🍃قَالَ علیه السلام مَثَلُ الدّنیَا کَمَثَلِ الحَیّةِ لَیّنٌ مَسّهَا وَ السّمّ النّاقِعُ فِی جَوفِهَا یهَویِ إِلَیهَا الغِرّ الجَاهِلُ وَ یَحذَرُهَا ذُو اللّبّ العَاقِلُ
🍃مثل دنیا مثل آن ماری است که هنگام دست کشیدن نرم، ولی زهر درون آن کشنده است، شخص مغرور نادان به سمت آن میل می کند، اما عاقل دوراندیش از آن دوری می جوید).
امام علیه السلام دنیا را همانند ماری دانسته است.
توضیح آن که دنیا در نظر بیننده، طعمه ای لذیذ و دسترسی بدان سهل است، در حالی که دلبستگی بدان و دستیازی بر آن باعث بدبختی اخروی و عذاب دردناک است، بنابراین شخص ناآگاه از سرانجام بد آن به طرف آن می رود، و شخص خردمند آگاه از حال دنیا از آن دوری می کند، از آنجا که دست مالیدن بر مار ملایم و جلوهی آن نیکوست، نادان آن را النگویی از طلا و نقره تصور می کند و به دلیل ناآگاهی از زهر درون مار، به سمت او می رود، ولی آن که مار را می شناسد از آن دوری می جوید.
#حکمت ۱۱۹
🌺 حضرت علامه حسن زاده آملی (رضوان الله تعالی علیه)
🌸 الهی ، خانه کجا و صاحب خانه کجا؟ طائفِ آن کجا و عارفِ این کجا؟ آن سفر جسمانی است و این روحانی؛ آن برای دولتمند است و این برای درویش؛ آن اهل و عیال را وداع کند و این ماسوا را؛ آن تَرکِ مال کند و این تَرکِ جان؛ سفر آن در ماهِ مخصوص است و این را همهی ماه، و آن را یک بار است و این را همهی عمر؛
🍁 آن سفر آفاق کند و این سِیر اَنفس؛ راه آن را پایان است و این را نهایت نَبُوَد؛ آن میرود که برگردد و این میرود که از او نام و نشانی نباشد؛ آن فرش پیماید و این عرش؛ آن مُحرِم میشود و این مَحرَم؛ آن لباس اِحرام میپوشد و این از خود عاری میشود؛ آن لبّیک میگوید و این لبّیک میشنود؛
🌸 آن تا به مسجدالحرام رسد و این از مسجد اَقصی بگذرد؛ آن اِستلام حَجَر کند و این اِنشقاقِ قَمَر؛ آن را کوه صفاست و این را روح صفا؛ سعی آن چند مَرّه بین صفا و مروَه است و سعی این یک مَرّه در کشور هستی؛ آن هروَله میکند و این پرواز؛ آن مَقام ابراهیم طلب کند و این مُقام ابراهیم؛ آن آب زمزم نوشد و این آب حیات؛ آن عَرَفات بیند و این عَرَصات؛
🍁 آن را یک روز وقوف است و این را همه روز؛ آن از عرفات به مَشعَر کوچ کند و این از دنیا به محشر؛ آن درک مِنا آرزو کند و این ترک تمنّا را؛ آن بَهیمه قربانی کند و این خویشتن را؛
🌸 آن رَمی جَمَرات کند و این رَجْم هَمَزات؛ آن حَلْق رأس کند و این ترک سَر؛ آن را (لا فُسوقَ و لا جِدالَ فِی الحَجّ) است و این را (فِی الْعُمر)؛ آن بهشت طلبد و این بهشت آفرین؛ لاجرَم آن حاجی شود و این ناجی؛ خنک آن حاجی که ناجی است!
📚 الهی نامه ، ص ۳۱
🌺 نهجالبلاغه
✨اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي مَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنِّي فَإِنْ عُدْتُ فَعُدْ عَلَيَّ بِالْمَغْفِرَةِ
اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي مَا وَأَيْتُ مِنْ نَفْسِي وَ لَمْ تَجِدْ لَهُ وَفَاءً عِنْدِي
اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي مَا تَقَرَّبْتُ بِهِ إِلَيْكَ بِلِسَانِي ثُمَّ خَالَفَهُ قَلْبِي
اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي رَمَزَاتِ الْأَلْحَاظِ وَ سَقَطَاتِ الْأَلْفَاظِ وَ شَهَوَاتِ الْجَنَانِ وَ هَفَوَاتِ اللِّسَانِ
🔹خدايا از من در گذر آنچه را از من بدان داناترى و اگر بار ديگر به آن باز گردم تو نيز به بخشايش باز گرد
خدايا آنچه از اعمال نيكو كه تصميم گرفتم و انجام ندادم ببخشاى
خدايا ببخشاى آنچه را كه با زبان به تو نزديك شدم ولى با قلب آن را ترك كردم.
خدايا ببخشاى نگاههاى اشارتآميز و سخنان بىفايده و خواستههاى بىمورد دل و لغزشهاى زبان.
# خطبه ۷۸
💠وَ قَالَ امیرالمومنین علی علیه السلام: طُوبَی لِمَن ذَلّ فِی نَفسِهِ وَ طَابَ کَسبُهُ وَ صَلَحَت سَرِیرَتُهُ وَ حَسُنَت خَلِیقَتُهُ وَ أَنفَقَ الفَضلَ مِن مَالِهِ وَ أَمسَکَ الفَضلَ مِن لِسَانِهِ وَ عَزَلَ عَنِ النّاسِ شَرّهُ وَ وَسِعَتهُ السّنّةُ وَ لَم یُنسَب إلَی البِدعَةِ.
💠خوشا به حال کسی که نفس را به فروتنی وادارد و کسبش پاک و شایسته و نیتش پسندیده و خلق و خویش نیکو باشد. زیادی مالش را انفاق کند و سرکشی زبانش را مهار نماید و شرّ خود را از مردم دور دارد و سنت بر او دشوار نیاید و به بدعت نسبتش ندهند.
📙#حکمت ۱۲۳
🟠راز سادگی کعبه در کلام امیرالمومنین علیه السلام
#نهجالبلاغه
▫️وَ لَوْ کَانَ الاِْسَاسُ الْمَحْمُولُ عَلَيْهَا، وَ الاَْحْجَارُ الْمَرْفُوعُ بِهَا، بَيْنَ زُمُرُّدَة خَضْرَاءَ، وَ يَاقُوتَة حَمْرَاءَ، وَ نُور وَ ضِيَاء، لَخَفَّفَ ذلِکَ مُصَارَعَةَالشَّکِّ فِي الصُّدُورِ، وَ لَوَضَعَ مُجَاهَدَةَ إِبْلِيسَ عَنِ الْقُلُوبِ، وَ لَنَفَى مُعْتَلَجَ الرَّيْبِ مِنَ النَّاسِ
💠و اگر پى و بنيانى که خانه کعبه بر آن نهاده شده و سنگهايى که بناى آن را بالا برده از زمرد سبز و ياقوت سرخ همراه با نور و درخشش بود، سبب مى شد شک و ترديد در سينه ها کمتر رخنه مى کرد و نيازى براى تلاش ابليس جهت سيطره بر قلوب نبود و وسوسه هاى پنهانى از مردم منتفى مى شد»
📘#خطبه ۱۹۲