بسم الله الرحمن الرحیم امروز میلاد عقیله ی بنی هاشم زینب کبری، دخت گرامی امیر مومنان است. او که نامش، با کربلا عجین شده است. اگرچه کربلا در لحظه لحظه ی زندگی ما نیز ساری و جاریست که 👇 کل یوم عاشورا، کل ارض کربلا و در این مسیر نورانی، به ما گفته اند: منظور از ارض، نفس ناطقه ی انسانی یعنی حقیقت انسان است. پس هر لحظه در حال امتحان هستیم، آن هم در زمین کربلا. یک طرف حق است و یک طرف باطل یک طرف حسین است و طرف دیگر عمر سعد اگر در بزنگاه های زندگی، مهار نفس را رها کنیم، در مقابل حسینیم😔؛ نه با حسین. حتی اگر ساعت ها سینه زده و مویه کرده باشیم. این را خوب بدانیم که بعدا پشیمانی سودی ندارد. عمر سعد اگر چه عبادت های طولانی داشت و فقیه بود اما این عبادت ها در جانش نفوذ نکرده بود. دنیا، شکارش کرده بود و تبعیت از شهوت و غضب او را حیوانی درنده ساخته بود. چگونه می توانست به یکباره عوض شود در حالیکه عمری طینت خود را تباه کرده بود. حسین خطبه می خواند و او نمی شنید. چرا که گوشهایش، مشغول خطبه های نفس پلیدش بود. 📌📌 هان ای برادر و خواهر عزیز! هر روز و هر لحظه، عاشورای ما در حال رقم خوردن است. اگر اهل مراقبه و احتیاط هستیم می دانیم باید چگونه رفتار کنیم. با حسین بودن، مردِ راه می طلبد. ساده نیست! دم از حسین زدن آسانست ولی با حسین ماندن پیشینه و عقبه ای پاک می خواهد. باید خود را ساخته باشیم وگرنه به والله نمی شود. چگونه می شود بدون اینکه خودت را بشناسی، ساخته شده باشی؟!!! روزهای خوشی که مهربانی و لبخند بر لب داری را نگاه نکن بزنگاه های زندگی، محل امتحان ماست. اساتید راه، از جمله استاد صمدی عزیز؛ فرمودند: علم، خوش نشین است. یعنی نصیب هر کسی نمی شود. شاید عمری هم درس بخوانیم و در مسیر باشیم اما حقیقت علم برایمان پیاده نشود😔 آنچنان که مضمون فرمایش علامه ی بزرگوار به یادم هست که فرمودند: همه ی دروس هم طی شود، معدّ هستند،. علم باید از عالم بالا، از باطن عالم افاضه شود. علم، در کتاب نیست. علم، در کلام استاد نیست. همه ی اینها اگرچه مغتنم اما معدّ هستند. مسیر، مسیر علمی ست، اگرچه به غایت دلنشین است اما گردنه هم زیاد دارد. پس حواسمان باشد فقط به طی کردن دوره ها اکتفا نکنیم، قدری هم مراقب نفسمان باشیم؛ تا یک وقتی به خود نیائیم که ببینیم: کاروان رفت و تو در خواب و بیابان در پیش وه، که بس بی خبر از غلغل چندین جرسی آنچه در این مسیر زیاد دیده می شود، بی انصافی ها، سوء ظن ها، قضاوت ها، منیّت ها و ...است. 📌 خدای من! ما را چه می شود؟!!! 📌چگونه #نگاه_نگران_پدر را فراموش کرده ایم؟!!! ما که در قضاوتِ فرزندان خود مانده ایم را چه به قضاوت دیگران؟ ما همه سر سفره ی ایشان زانو زده و لقمه برداشته ایم. چگونه می شود یادمان برود، در حالیکه او زنده تر از قبل ؛ هر لحظه شاهد اعمال و افکار ماست. اجنبی با او کم جفا نکرد که ما خون به دلش کنیم😔 دلم برای مظلومیت، در عین بزرگیش؛ گریه می خواهد. علم، اگر چه ظاهری فریبنده دارد ولی چون اسبی خوش نشین؛ در مقابل صفت های رذیله رم می کند. 📌علم، مساوق با وجودست. اگر دوستدار علمی، در عمل هم باید مراقب باشی که علامه ی بزرگوار فرمودند: علم و عمل، جوهرند و انسان ساز بدون عملی پاک، علم به تنهایی پری ست که قدرت پرواز ندارد. اگر قصد ورود به این وادی که بهشت مجسم ست داری بدان، امتحان هایی سخت در پیش داری. و اگر کهنه کارِ مسیری، تنها به سالهای پشت سر دلخوش مباش، که آنچه مهم است #حال_فعلی_افرادست. 📌 شیطان، نمونه ی بارز و آشکاریست از انسانِ عابد و عالم او که هم علم داشت و اهل منبر بود و هم صاحب عبادت های طولانی نمی دانم چه بگویم😔 اول به خودم و بعد به آنها که دوستشان دارم می گویم مراقب باشیم. 📌نفسمان ما را فریب ندهد 📌دنیا، شکارمان نکند. اگرچه خداوند، دنیا را برای ما آفریده ست. از آن بهره مند شویم ولی وابسته، نه.. 🦋در آخرین جمله🦋 بار دیگر #نگاه_نگران_و_مهربان پدر حقیقی مان را یادآور می شوم. کمی بیشتر مراقب باشیم که اگر زمین بخوریم، اوست که ابتدا درد را احساس خواهد کرد. رحمت و رضوان الهی بر وجود نازنینش که چون خورشید، سایه ی مهرش کم نمی شود. و الحمدلله ربّ العالمین •┈┈••✾☘️🕊☘️✾••┈┈• https://t.me/DrTayyeban https://eitaa.com/drtayyeban