eitaa logo
خادمیاران رضوی آذربایجان شرقی
1.7هزار دنبال‌کننده
16هزار عکس
3.1هزار ویدیو
61 فایل
ارائه اخبار فعالیتهای کانونهای خدمت رضوی آستان قدس درآذربایجان شرقی تبریز_خیابان ششگلان _کوچه فرمان فرمائیان_ پلاک 6_دفتر نمایندگی آستان قدس رضوی ارتباط : 04135238973/ 04135238895
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 روایتی شنیدنی و عبرت آموز از امام رضا علیه السلام درباره ی یکی از پیامبران خدای عزّوجل به پیامبری از پیامبرانش وحی فرمود: چون صبح کردی نخستین چیزی را که با آن رو به رو شدی بخور و دومّین چیز را مخفی کن و سومین را پذیرا شو(پناه ده) و چهارمین را نومید مکن و از پنجمی بگریز. صبح که شد آن پیامبر به را ه افتاد و با کوه سیاه بزرگی رو به رو شد.ایستاد و گفت: پروردگارم عزّو وجل مرا فرموده است که این را بخورم و متحیّر ماند، ولی به خود آمد و گفت: پروردگارم، جلّ جلاله، مرا به کاری که توانش را ندارم فرمان نمی دهد. لذا به طرف کوه رفت تا آن را بخورد. هر چه به آن نزدیک می شد، کوه کوچکتر می گشت و وقتی به آن رسید کوه را لقمه ای یافت و آن را خورد و دید خوشمزه ترین چیزی است که تا کنون خورده است. سپس به راهش ادامه داد و تشتی زریّن یافت، به خود گفت: پروردگارم فرموده است که این را پنهان کنم. پس گودالی کند و تشت را در آن گذاشت و رویش خاک ریخت و آن گاه به راهش ادامه داد. چند قدمی که رفت، برگشت ناگاه دید تشت از زیر خاک در آمده است. با خود گفت: من آن چه پروردگارم فرموده بود انجام دادم. لذا راهش را پی گرفت و رفت. ناگهان چشمش به پرنده ای افتاد که«بازی» او را تعقیب می کند. پرنده دور آن پیامبر به چرخش در آمد. با خود گفت: پروردگارم عزّوجل فرموده است که این را پذیرا شوم و پناه دهم. لذا آستین خود را باز کرد و پرنده داخل آن شد. «باز»به او گفت: تو شکار مرا گرفتی، در حال که من چند روز است دنبال آن هستم. آن پیامبر گفت: پروردگارم عزّوجل به من فرموده است که این را نومید نکنم. پس، تکّه ای از رانش را قطع کرد و پیش باز انداخت و به راه خود ادامه داد. در راه مردار گندیده ی کرم افتاده ای دید. گفت: پروردگارم عزّوجل مرا فرموده است که از این فرار کنم. پس از آن گریخت و برگشت. در خواب دید که انگار به او گفته شد: تو آن چه بدان مامور شدی به انجام رساندی، حال آیا می دانی این ها چه بود؟ گفت: نه. به او گفته شد: اما آن کوه، است. بنده هر گاه عصبانی شود، از عظمت و شدت خشم خودش را نمی بیند و قدر و ارزش خویش را نمی شناسد. اما چون خویشتنداری کند و قدر و ارزش خود را بشناسد و خشمش آرام گیرد فرجام آن خشم چون لقمه ی گوارایی است که می خورد. اما آن تشت است که هرگاه بنده آن را پوشیده بدارد و مخفی نگه دارد، خداوند عزّوجل آن عمل را آشکار می گرداند تا علاوه بر ثوابی که آخرت او ذخیره می کند، در همین دنیا او را با آن آراسته گرداند. امّا آن پرنده، مردی است که تو را دهد. پس او را پذیرا شو و اندرزش را قبول کن. امّا آن «باز» مردی است که برای پیش تو می آید، چنین کسی را نومید مگردان. و امّا آن گوشت گندیده، است؛ پس از آن بگریز. 🔹منبع : ره توشه مواعظ، ج ١،ص ١۶ 🔸 با خادمین امام رضا علیه‌السلام همراه شویم @Astan_az_shargi 👈