🔸هیچ چیز امروز با آنچه که آرنت دربارۀ «آنچه واقعا در روز 4 آگوست سال 1914 در اروپا رخ داد» میگوید، فرق نکرده است: 🔹 عطش وصف ناپذیر دولت-ملت‌ها برای قساوت بیشتر علیه اقلیت‌ها، بی‌موطنان (Heimatlosen)، جمعیت‌های آپارتیده و خلق بی‌وقفۀ آوارگان، اجساد، گورهای دستجمعی و اردوگاه. #وضع_بشر 🔸همه آن فجایعی که پس از جنگ جهانی اول و برآمدن دولت-ملت‌های نوظهور گمان می‌رفت با خلق «جامعه ملل» و بعدها «سازمان ملل متحد» دیگر تکرار نشوند، موبه مو و هر دم شتابنده‌تر درحال وقوع‌اند. 🔹این آن لحظه‌ایست که میتوان توخالی‌بودن مفهوم «پیشرفت» را به عریان‌ترین شکل ممکن نشان داد. نسل‌کشی هند(1947) نسل کشی بنگلادش(1971) نسل کشی بوروندی(1972) نسل کشی کامبوج (1975) نسل کشی تیمور شرقی(1979) نسل کشی صبرا و شتیلا(1982) نسل کشی عملیات انفال(1989) نسل کشی اتیوپی (1978) نسل کشی رواندا(1994) نسل کشی سربرنیتسا(1995) نسل کشی دارفور(2003) نسل کشی روهینگیا (2016) 🔸ضمنا این فقط نسل‌کشی‌های مشهور است، شامل پاکسازی‌های قومی و نژادی و ملیت‌زدایی از اقلیتها و ... نمی‌شود و همه انها پس از تاسیس «سازمان ملل متحد» رخ داده است.