💠خواب غفلت طالبان بهشت و فراریان از دوزخ ✳️ امام علی(علیه السلام) در فرازی از خطبه۲۸ نهج البلاغه، به همگان هشدار مى دهد و مى فرماید: (بدانید! من هرگز چیزى را مانند بهشت ندیدم که طالبانش[این گونه] به خواب فرو رفته باشند و نه همانند آتشِ [وحشتناکِ] دوزخ که فراریان از آن [این گونه] به خواب فرو روند)؛ «أَلا وَ إِنّى لَمْ أرَکَالْجَنَّةِ نامَ طالِبُها وَ لا کَالنَّارِ نامَ هارِبُها». افرادى را دیده ایم که وقتى سفر کوچکى در پیش دارند که مختصر منافع مادى در آن است، شبانگاه خواب از چشمشان مى پرد و بیدار مى مانند و یا هنگامى که خطرى جزیى آنها را تهدید مى کند، خواب به چشمانشان فرو نمى رود، با این حال چگونه ممکن است که انسانِ طالبِ بهشت در سراى جاودان باشد ـ نعمتى که بالاتر از آن تصور نمى شود، یا ترسانِ از آتش دوزخ باشد، ـ درد و رنج جاودانى بى نظیرى که از آن رنجى برتر تصور نمى شود ـ ولى چنان به خواب غفلت فرو رود که گویى، خبرى نیست که نیست؟! این پدیده ممکن است از ضعف ایمان نسبت به جهان دیگر سرچشمه گیرد و یا از غرق شدن در منافع زودگذر و زرق و برق دنیا; هر چه باشد پدیده اى دردناک و وحشتزا است. به هر حال، وظیفه رهبران الهى است که مردم را همواره از این خواب غفلت بیدار کنند و با تقویت مبانى ایمان و زدودن آثار خود باختگى در برابر سود و زیان زودگذر دنیا، آنان را به وظایف اصلى و اهداف بزرگى که در پیش دارند آشنا و آشناتر سازند. سپس امام (علیه السلام) به مسأله مهمّ دیگرى در همین رابطه اشاره کرده، مى فرماید: (آگاه باشید! آنها که از حقّ سود نگیرند، زیان باطل دامنشان را خواهد گرفت و آن کس که [انوار] هدایت او را به راه راست نبرد، [ظلمتِ] گمراهى او را به وادى هلاکت مى کشاند) ؛«أَلاَ وَ إِنَّهُ مَنْ لاَیَنْفَعُهُ الْحَقُّ، یَضُرُّهُ الْبَاطِلُ وَ مَنْ لایَسْتَقیمُ بِهِ الْهُدَى، یَجُرُّ بِهِ الضَّلاَلُ إِلَى الرَّدَى». هدف امام(علیه السلام) از بیان این جمله علاوه بر توجه دادن به یک اصل کلّى که در سرنوشت انسانها بیشترین اثر را دارد، این است که به مردم بفهماند اگر از دستورات او که هماهنگ با حقّ و عدالت است پیروى نکنند، در چنگال ظلم و ستم گرفتار خواهند شد و زیانِ باطل، تمام زندگى آنها را فرا خواهد گرفت، همان گونه که سرانجام نیز چنین شد.(۱) ✍پی نوشت : (۱). گرد آوری از کتاب: پیام امام امیر المومنین علیه السلام، آیت الله العظمى ناصر مکارم شیرازى، دار الکتب الاسلامیه، تهران، ۱۳۸۵ ه. ش، ج۲، ص ۱۸۹.

 الإمام عليّ عليه  السلام  :    مَن خَدَمَ الدُّنيَا استَخدَمَتهُ ، ومَن خَدَمَ اللّه َ سُبحانَهُ خَدَمَتهُ .    هر كه به خدمت دنيا در آيد ، دنيا او را به خدمت خويش مى گيرد، و هر كه خدمت خداوند سبحان كند ، دنيا به او خدمت مى نمايد.    غرر الحكم : حدیث 9091

📚 بخوانید : شنبه ها . احادیث پزشکی 🌸تأثير برخى از ذكرها در بهداشت پوست https://eitaa.com/BARADARANH1_IR 👇👇

💠تأثير برخى از ذكرها در بهداشت پوست 🌸 امام صادق عليه السلام: هر كس پس از نماز صبح و پيش از آن كه با كسى سخن بگويد، هفت بار بگويد: «بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ الّا بِاللّهِ الْعَلِىِّ الْعَظيمِ» ، خداوند ، هفتاد گونه بلا را از او دفع كند؛ و هر كس اين [ذكر] را پس از نماز مغرب و پيش از آن كه با كسى سخن بگويد، بر زبان آورد، خداوند، هفتاد گونه بلا را كه كمترين آنها جذام و پيسى است، از او دور كند. ✍بحار الأنوار، ج 86، ص 95

✔️عدم امکان فرار از مرگ ☑️خداى متعال در آیات ۲۵ ـ ۲۹ سوره «حاقه» مى فرماید: (اما کسى که نامه عملش به دست چپش داده شده، مى گوید: اى کاش! هرگز نامه اعمالم به من داده نمى شد!)؛ «وَ أَمّا مَنْ أُوتِیَ کِتابَهُ بِشِمالِهِ فَیَقُولُ یا لَیْتَنِی لَمْ أُوتَ کِتابِیَهْ». (و اى کاش از حساب خود هرگز خبردار نمى شدم!)؛ «وَ لَمْ أَدْرِ ما حِسابِیَهْ». (و اى کاش مرگ من فرا مى رسید و به این زندگى حسرت بار پایان مى داد!)؛ «یا لَیْتَها کانَتِ الْقاضِیَةَ». آرى، در آن دادگاه بزرگ، در آن «یوم البروز» و «یوم الظهور»، هنگامى که تمام قبایح اعمال خود را برملا مى بیند، فریادش بلند مى شود و پى درپى آه سوزان از دل مى کشد، آهى حسرت بار، و ناله اى شرربار دارد، آرزو مى کند: با گذشته اش به کلى قطع رابطه کند، آرزوى مرگ از خدا و نابودى و نجات از آن رسوائى بزرگ مى نماید، همان گونه که در آیه ۴۰ سوره «نبأ» نیز آمده است: «وَ یَقُولُ الْکافِرُ یا لَیْتَنِى کُنْتُ تُراباً»؛ (کافر در آن روز مى گوید: اى کاش خاک بودم و هرگز انسان نمى شدم). سپس مى افزاید: این مجرم گنهکار، زبان به اعتراف گشوده، مى گوید: (مال و ثروتم هرگز مرا بى نیاز نکرد و به درد امروز که روز بیچارگى من است نخورد)؛ «ما أَغْنى عَنِّی مالِیَهْ». نه تنها اموالم مرا بى نیاز نکرد و حل مشکلى از من ننمود (که قدرت و سلطه من نیز نابود شد و از دست رفت!)؛ «هَلَکَ عَنِّی سُلْطانِیَهْ». خلاصه، نه مال به کار آمد و نه مقام، و امروز با دست تهى و در نهایت ذلت و شرمسارى، در دادگاه عدل الهى حاضرم. همه اسباب نجات قطع شده، قدرتم بر باد رفته و امیدم از همه جا بریده است. در این جا سرگذشت هارون الرشید که تأکیدى است بر محتواى آیات فوق، و درس عبرتى است براى آنها که تکیه بر مال و مقام کرده، سر تا پا آلوده غرور و غفلت و گناهند را، در خاتمه بحث مى آوریم: در «سفینة البحار» از کتاب «نصائح» چنین نقل شده: «هنگامى که بیمارى هارون الرشید در خراسان شدید شد، دستور داد: طبیبى از طوس حاضر کنند و سفارش کرد: ادرار او را با ادرار جمع دیگرى از بیماران و از افراد سالم، بر طبیب عرضه کنند، طبیب، شیشه ها را یکى بعد از دیگرى وارسى مى کرد تا به شیشه هارون رسید، و بى آن که بداند مال کیست، گفت: به صاحب این شیشه بگوئید: وصیّتش را بکند؛ چرا که نیرویش مضمحل شده و بنیه اش فرو ریخته است! هارون از شنیدن این سخن از حیات خود مأیوس شده و شروع به خواندن این اشعار کرد: إِنَّ الطَّبیبَ بِطِبِّهِ وَدَوائِه * لا یَسْتَطیعُ دِفاعَ نَحب قَدْ أتى ما لِلْطَّبیْبِ یَمُوتُ بِالدّاءِ الَّذى * قَدْ کَانَ یَبْرَءُ مِثْلُهُ فیما مَضى «طبیب با طبابت و داروى خود قدرت ندارد در برابر مرگى که فرا رسیده دفاع کند» «اگر قدرت دارد پس چرا خودش با همان بیمارى مى میرد که سابقاً آن را درمان مى کرد»؟! در این هنگام، به او خبر دادند: مردم شایعه مرگ او را پخش کرده اند، براى این که این شایعه برچیده شود، دستور داد: چهار پایى آوردند، گفت: مرا بر آن سوار کنید، ناگهان زانوى حیوان سست شد. گفت: مرا پیاده کنید که شایعه پراکنان راست مى گویند! سپس سفارش کرد: کفن هائى براى او بیاورند، از میان آنها یکى را پسندید و انتخاب کرد و گفت: در کنار همین بسترم قبرى براى من آماده کنید. سپس نگاهى در قبر کرد و این آیات را تلاوت نمود: (ما أَغْنى عَنّى مالِیَه * هَلَکَ عَنّى سُلْطانِیَهْ) و در همان روز از دنیا رفت».(۱)، (۲) ✍پی نوشت : (۱). «سفینة البحار»، جلد اول، صفحه ۵۲۳، ماده «رشد». (۲). گرد آوری از کتاب: تفسیر نمونه، آیت الله العظمی مکارم شیرازی، دار الکتب الإسلامیه، چاپ بیست و ششم، ج ۲۴، ص ۴۶۶.

🎥 ببینید : 😂 وقتی دشمن احمق به اراجیف گویی می افتد...!؟ 😄چون قافیه تنگ آمد شاعر به جفنگ آید https://eitaa.com/BARADARANH1_IR

💠امام خمینی رحمت الله علیه : 🔺روحانیون وابسته و مقدس نما و تحجرگرا هم کم نبودند و نیستند. در حوزه های علمیه هستند افرادی که علیه انقلاب و اسلام ناب محمدی فعالیت دارند. 🔺امروز عده ای با ژست تقدس مابی چنان تیشه به ریشه دین و انقلاب و نظام می زنند که گویی وظیفه ای غیر از این ندارند.خطر تحجرگرایان و مقدس نمایان احمق در حوزه های علمیه کم نیست. 🔺طلاب عزیز لحظه ای از فکر این مارهای خوش خط و خال کوتاهی نکنند، اینها مروج اسلام آمریکایی اند و دشمن رسول الله. ✍صحیفه نور ، جلد ۲۱ ، صفحه ۹۱