🔴 سکانسی قابل تامل از یک فیلم 🔻 بیشتر با مفهوم شعار 🔚 #زن_زندگی_آزادی آشنا بشید 😏 💯 حتمااااااا ببینید ✾ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ✅ کانال برتــر #حجاب ✅ برگزیده ی رصدنمای فضای مجازی👇🏻 🌸 eitaa.com/joinchat/3093102592Cc9d364a057

ساعت دو نیمه شب چند روز مانده به اربعین بود. تنها توی کوچه پس کوچه های کربلا سمت حرم روانه بودم. موکبی ساده در میانه کوچه ای دراز و تنگ میز گذاشته و نصف شبی نان تازه می پخت. بوی گرم و رقصان نان دوید و زودتر بغلم کرد و سنگینی اش را انداخت روی سلولهای احساس گرسنگی ام. تا یک لحظه پیشش گرسنه نبودم. مگر هر شب آن موقع چیزی می خوردم؟ آن که پشت ساروج خمیر نیمه جامدی را با دست های نسوزش پهن می کرد، دشداشه سیاه پوشیده بود و موهای فرفری اش تا شانه هایش می رسیدند و سبیل کلفتی داشت. شبیه لوتی های تیپیکال توی فیلمفارسی های قدیم. چند تا مرد دشداشه پوش هم لابد مثل من عابر بودند که ایستاده بودند به گرفتن نان. اما طوری تمام طول میز را پوشش داده بودند که جایی برای ایستادن من نبود. رو به روی موکب توی همان کوچه تنگ چند مرد دیگر نشسته بودند روی صندلی های پلاستیکی. فقط چند قدم فرصت داشتم تا تصمیم گیری. بایستم بین مردهای این طرف و آن طرف کوچه و منتظر نان بمانم یا رد شوم و بی خیال این بوی مسحور کننده و گیرنده های احساس گرسنگی در مغز رگ به رگ شده ام بشوم. خیلی زود رسیدم به میز و بگویم یک لحظه، یک ثانیه یا حتی کمتر از آن، پا کند کردم و رد شدم. انگار که پشت سرم هم چشم داشته باشم (که مادر ها دارند) دیدم که مرد خسته و چهارشانه ای به سختی ولی عجله خودش را از روی صندلی بلند کرد. حتی انگار از لخ لخ دمپایی هایش فهمیدم که از صبح روی پا بوده و صبحانه و ناهار و شام و میان وعده داده دست زائرها. آمد دنبالم. صدا زد "زائر؟" برگشتم. اشاره کرد بایستم. ایستادم. رفت سر میز و نان تازه را خودش از روی ساروج کند و به مرد دیگر پشت صحنه چیزی گفت و او یک کفگیر از محتوای تابه روی اجاقی که پشت تر بود و ندیده بودمش ریخت توی ظرفی و گذاشت لای نان و آورد و با احترام دراز کرد سمتم. "تفضلی." چشم هایش را به زمین دوخته بود. با خوشحالی لقمه را گرفتم و شکرا گفتم و به راهم ادامه دادم. همان طور که گوشه نان را بلند می کردم و بخار نیمروی گرم را نگاه می کردم که چه طور می رقصید و خودش را با بخاری که از نان داغ بلند می شد، یکی می کرد، به زیبایی های پس از ظهور فکر کردم. اینکه یک روزی بالاخره در همه جای دنیا، مثلا خیابان های سیاه نشین بوینس آیرس، محله های مهاجرخیز ونکوور، ‌حاشیه شهرهای لس انجلس و دهلی و کوالالامپور و دوشنبه و پاریس و آمستردام و شانگهای و سیدنی، زنان آزاد و ارزشمند خواهند شد. طوری که بتوانند نیمه شبی توی کوچه ای تنگ و دراز در کشوری غریب از بین مردانی دو برابر هیکل خودشان با احساس امنیت تمام عبور کنند و مردها حواسشان نه به جسم او و خواسته های خودشان که به شخصیت او و خواسته های روحی اش باشد، که نکند دلش نان خواسته باشد، نکند خجالت کشیده باشد بایستد، نکند اگر توی صورتش نگاه کنم راحت نباشد، و بعد صدایش کنند و او بی احساس ترس، بی آنکه قلبش توی دهانش بکوبد، بایستد و برگردد و لقمه ای نان و نیمرو از دست یکی شان بگیرد و تشکر کند و برود! #زن_زندگی_آزادی #سبک_زندگی_اربعینی #زندگی_پس_از_ظهور #دیمزن دنیای یک مادر زائر نویسنده https://ble.ir/dimzan

همه زنان و دختران بخوانند 👇 حیف و صد حیف  زمانی، #مادر را با #چادرش می‌شناختیم  با #روسری گره خورده زیر گلویش، با ادب و متانتش با وقار و سکوتش،   با #حیایی که ارزش زن و مادر بودنش را صد چندان زیباتر می‌کرد.  با #کودکی که با #عشق زیر #چادرش می‌گرفت تا مبادا از باد حوادث  آسیبی ببیند  و دست کودکی دیگر که گره خورده بود به لای چادرش و سرشار بود از حس زیبای #مِهر_مادری  ... چه گذشت بر ما؟  به کجا می‌رویم ؟؟؟   چادرها که کنار رفت   واژه‌ی مادر هم سقوط کرد   در پرتگاه بی‌ اصالتی ، در چاله‌ی بی حیایی ،   از مادر  مژه‌هایی چسب زده، ناخن‌هایی کاشته شده  و صورتی رنگی باقی ماند که نه رنگی از #محبت داشت، نه رنگی از #خدا  کودک هم از آغوش مادر محو شد جایش #سگی_فانتزی با هزینه‌ای گزاف جانشین شد   #پیراهن_گلداری که زمانی تمام وجود مادر را مزین و مستور می‌کرد  آب رفت! #عریانی و بدن نمایی شد #هنر،   #هرزگی شد #کلاس، #بی_غیرتی شد #آزادی   دست در دست نامحرم شد حرم   ... و آغوش شد آغوش رایگان #زن_زندگی_آزادی یا به واقع #زن_هرزگی_بردگی براستی #بهشت زیر پای کدامین #مادر است ؟؟ و کدام  #مرد از دامن چنین زنانی به #معراج خواهد رسید ؟؟؟ آیا وقت آن نرسیده که واژه‌ی زیبای مادر و زن را با حیا و حریم، #حرمت دهیم ؟؟؟ و جای این #دنیازدگی اهریمنی، اندکی  خوی الهی خود را #پرورش دهیم   و با #پوشش_مناسب، به خود #ارزش دهیم ؟؟؟؟ حواسمان باشد آغوش #مرگ در #انتظار همه‌ی ماست   و این جوانی چند صباحی بیش نیست و خداوند نظاره‌گر ماست....... لطفا نشر دهید 🙏🌺 لینک کانال تفسیر و نهج‌البلاغه: https://eitaa.com/joinchat/2971271291Cdf31f15c36