تاحالا دیدی آدم هایی رو که تا قرآن تلاوت میشه بغض میکنن و سریع اشک میریزن؟ تا حالا این ها رو دیدی؟ اگه دیدی تعجب نکن! این آدما خیلی برای من عزیزن :)))

چون میدونم و میفهمم چرا دارن اشک میریزن :)))) چون خودم مُبتلیٰ‌بِهم :))

این اشک، این ذوق و شوق سه تا مرحله داره که من از تجربه خودم این رو نوشتم، روی کاغذ آوردم تا بتونم این راه رو شرح بدم.

قرآن فقط یکی از مصادیقِ این اشک بود ها! دیدید بعضیا تو روضه ها بدجور گریه میکنند؟ دیدید بعضیا تا اسم خدا پیغمبر میاد اشکشون دم مشکشونه؟ دیدید بعضیا رو مقدسات خیلی غیرتی‌ان و زار میزنن برای کوچک ترین توهین؟ دیدید بعضیا رو که گاهی در مجالس مولودی خوانی و کف زنی اشک میریزند :)؟ دیدید برخی با پلک خیس از سجاده بلند می‌شوند؟

حالا میخوای این سه مرحله رو بگم؟

عین‌شین‌قاف. من اسم این اشک هارو اشکِ‌عشق گذاشتم ؛

1- این افراد همه عشق رو تجربه کردند و مفهومِ اساسیِ عشق را درک کرده‌اند. به قولی عاشقِ واقعی این افراد هستند :)) 2- به رابطه عاشق و معشوقه‌ایِ بین خودشون و خدای خودشون رسیدند و در این مرحله زندگی می‌کنند :)) 3- همچون عاشق واقعی له له میزننن تا بتواند لحظه‌ای با معشوقه ارتباط بگیرند، خلوت کنند تا بتوانند با آن گرم بگیرند و کلمه ای بزنند :))

وایِ من از این تلاوتا .. رسما مو رو به تنِ آدم سیخ میکنه :/

حامد شاکرنژاد >>>>

- بذار یه نکته ای رو بهت بگم؛ هر وقت به خدا گفتی خدایا من میخوام بهت نزدیک بشم و خدایی بشم، خدا قبلش یه چیزی ازت میخواد بعدش میذاره بهش برسی؛ بهت میگه ای بنده، اگر میخواهی به من برسی، یا من یا خودت :)))

‌‌ گذشتنِ‌ازمن؛برای‌رسیدنِ‌به‌او.

اومدم بنویسم که؛ شب‌ قدر برای من خیلی عزیزه بعد یه نگاه به جملم انداختم با خودم گفتم نه، عزیز خیلی کمه .. خیلی کمه 💔