لعن الله ُ من ظلمک ، و لعن الله ُ من قتلک !

مولا مولا مولا ، مولا مولا .

گمانم ابن ملجم یا علی گفت !

گفت ای فرزند ملجم دیر کردی قبلِ تو در میانِ کوچه قنفذ جانِ حیدر را گرفت ..

ماه آمد تا که بردارد سری از سجده گاه ، قصه‌ی شق‌ ُ القمر بار دگر تکرار شد ..

دست بی‌وضو مزن بر ستیغ آفتاب ، آی تیغ بی‌حیا شرم کن وضو بگیر ..

[ صاحب عزاست زینب ] ‌.

علی رفت .

صفا و مروه دیده ام گرد حرم دویده ام ، هیچ‌ کجا برای من که از همه بریده ام ، مثل نجف نمیشود که بارها چشیده ام ، در آستان قدسیش باده‌ی لایزال را ، خوشا به عشق روی او مجاور حرم شدن ، در آستان نور بافرشته هم قدم شدن ، دم از حسین او زدن جناب محتشم شدن ، به احترام زینبش تا دم مرگ خم شدن ، وتا همیشه داشتن حب علی و آل را .

بر خود که مرید حیدرم مینازم ، همراه ِ خدا به دلبرم مینازم .

دیدم که حرامزاده شد دشمن تو ، بر دامن ِ پاک ِمادرم مینازم .

تویی و حرمت ِ این مصحف ِ بر سر مانده ، پشت ِ این کودک ِ حیران شده مادر مانده .