علی رفت .

صفا و مروه دیده ام گرد حرم دویده ام ، هیچ‌ کجا برای من که از همه بریده ام ، مثل نجف نمیشود که بارها چشیده ام ، در آستان قدسیش باده‌ی لایزال را ، خوشا به عشق روی او مجاور حرم شدن ، در آستان نور بافرشته هم قدم شدن ، دم از حسین او زدن جناب محتشم شدن ، به احترام زینبش تا دم مرگ خم شدن ، وتا همیشه داشتن حب علی و آل را .

بر خود که مرید حیدرم مینازم ، همراه ِ خدا به دلبرم مینازم .

دیدم که حرامزاده شد دشمن تو ، بر دامن ِ پاک ِمادرم مینازم .

تویی و حرمت ِ این مصحف ِ بر سر مانده ، پشت ِ این کودک ِ حیران شده مادر مانده .

لحظه ها لحظه‌ی دیدار ِ علی با زهراست ، کوثری منتظر ساقی کوثر مانده .

شب ِ قدری برسانید مرا پیش ِ پدر ، ای نجف ، آرزویت در دل نوکر مانده .

بعلیٍ بعلیٍ بعلیٍ العفو . لب من در هوس گفتن ِ حیدر مانده .

جنونم یاعلی .

باید گلاب ریخت پس از دفن ، روی قبر ، امشب گلاب ِ قبر علی ، اشک مجتبی ست .

تا جسم بو تراب ، نهان در تراب شد ، گردون به فرق خاک نشینان خراب شد .

ز ِمظلومی کند مظلومه ای امشب پذیرایی ..