#دلی راحت از زخم هایِ پهلو میگن ، انگار عادت دارن !

حضرت حیدر به نام فاطمه حساس بود خلقت از روز ازل مدیون عطر یاس بود ای که ره بستی میان کوچه ها بر فاطمه گردنت را می شکست آنجا اگر عباس بود ...

تمام شد ...! دیگر علی فاطمه ای ندارد . دیگر سنگ ِصبور علی نیست ، دیگر پاره‌ تن ِرسول الله نفس نمی‌کشد ، دیگر حسن مانده و کابوس های آن روز ، دیگر مادری نیست بر سر حسین شانه بکشد ، دیگر زینب مانده و یک دنیا صبوری ، دیگر عشق ِعلی رفته ... اما ؛ امان از دل حیدر !

مرد وقتی‌ گریه‌ دارد زود خلوت‌ می‌کند باز دارد می‌رود چاهی‌ بناسازد علی !

مرد اگر گریه کند معترض ِضعفش نیست رود اشکی است که از کوه حکایت دارد ...

#دلی رو کدوم شونه بزارم سرمو ؟

سنگ ِدل ، دوری محبوب ، چه می‌داند چیست؟ زیر سر ، بالش ِمرطوب ، چه می‌داند چیست .

- خاک باش ، زیرا علی بوتراب است ...

یار علی ، رفتی ُ بردی قرار علی .

- عليٌّ حزينٌ و زينبُ تبكي . علی اندوهگین است و زینب می‌گرید ...